HondenPage baasje Suzanne & Micky!!
Wat schreven de vrienden van Suzanne & Micky!! op het forum
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world . T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world . " Helaas er was niemand, ik heb ze even dr gang mooi laten gaan…. En na een poos kwam ze zelf weer naar mij. " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Mooie foto's !
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world . " Helaas er was niemand, ik heb ze even dr gang mooi laten gaan…. En na een poos kwam ze zelf weer naar mij. " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ .
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world . Mooi hoor Willemijn, dit topic. Zo hou je er een prachtig dagboek met data en foto's aan over ! Mooie foto's trouwens. Ook van Vika haar broer(tje). Leuk van die fokkers om zo'n foto naar je door te sturen :) Vika zal ook wel in Spanje bewonderd worden ;)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world . " In een tissue met plakband de kliko in. " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Ik kan moeilijk een vlieg kwaad doen. Maar een teek moet eraan van mij. Dus, nee, geen tissue, dadelijk tussen het plaklint en nog eens schoen erop.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world . Pppfff... Hier nooit last van teken. Met het warme weer naar bos en riviertjes geweest... Mijn man heeft al 5 teken bij Tara weggehaald. Gggrrr... Het lijkt me geen goed tekenjaar... tenzij voor die vieze teken waarschijnlijk.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...Genieten van dromen over dingen die je meegemaakt hebt... :)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest. Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's. En wat zijn deze ook weer mooi. Aan dat kapelletje, ook prachtig! Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften. Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen. Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden. Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden. Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van. Ze genoot echt van die rust ! Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen. Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn. En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;) Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg. Dat is voor altijd.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest. Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's. En wat zijn deze ook weer mooi. Aan dat kapelletje, ook prachtig! Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften. Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen. Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden. Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden. Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van. Ze genoot echt van die rust ! Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen. Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn. En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;) Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg. Dat is voor altijd.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze PEPIJNNog heel veel sterkte. Missen... kan niet anders he... x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Tot ziens lieverd Ik begrijp je verdriet, je mooie schat moeten missen... al is 14 jaar al heel wat, het blijft moeilijk. Heel veel sterkte.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin. Zo is het Willemijn. Bams was geweldig... En dan kijk je er zelf van op hoe Ogin ook zo geweldig en belangrijk wordt. En ook weer een leegte achterlaat die lijkt alsof ze nooit opgevuld kan worden. En eigenlijk kan dat ook niet en hoeft het niet. Maar als je de mogelijkheid hebt en je kunt het aan dan zijn er nieuwe uitdagingen, die net zo belangrijk zullen worden... Die evenveel plezier en geluk kunnen brengen en die mogelijk weer een even groot verdriet kunnen bezorgen. Is het hebben van zo'n schat het verdriet waard ? Is het mogelijk verdriet het "niet hebben" waard ? Onze Mac is ook maar 8,5 jaar geworden. Dat was ik niet gewend... 15 jaar... 16 jaar... werden onze vorige honden. En dat zijn redelijk lange perioden in een mensenleven. Maar ook weer niet want die jaren lijken achteraf gezien gevlogen. Ik begrijp hoe moeilijk het is als je alleen leeft, of beter gezegd, als je samenleeft met zo'n fijne hond die alles voor je betekent en je moet er nu in huis alleen doorheen. Maar alles heeft voor- en nadelen. Wij zijn met 2 personen, houden van elkaar en van onze huisdieren.. En ja je hoeft het verdriet dan niet alleen te dragen... gedeeld door 2 dus. Of toch niet ? Soms is het dubbel verdriet. Je bent met iets bezig dat je aandacht opeist of je hebt een bui van "En toch ben ik gelukkig en dankbaar dat ik Mac/Bams mocht hebben. Die zou me niet zo ongelukkig willen zien". En net dan zie je je partner die zich op dat moment kapot voelt en het verdriet is dubbel. Laat je gevoelens spreken en je verstand mogelijkheden of onmogelijkheden bijstellen. Of je op dit ogenblik denkt dat je niet meer aan een hond begint of dat je het wel mogelijk acht. Er komen altijd dingen op een mens zijn pad en dan weet je plots zeker "dit doe ik of dit doe ik niet". Als kind heb ik thuis honden gehad. En nestjes. En puppies. Later ging ik voor asielhonden en voor katten die vanzelf bij ons beland zijn. Maar ik weet dat jij voor goede kwekers gaat en er zijn er die altijd bereid zijn je hond weer op te vangen als dat nodig is. Ik wens je hoe dan ook nog veel liefde van een wereldhond.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin. Ach Willemijn, Ik lees dit nu pas. Wat een verdriet en inderdaad... ongeloof. Dat begrijp ik maar al te goed. Jullie konden niet anders dan deze beslissing nemen. Ogin had een mooi leven. Wat nu aan het licht kwam zou enkel ellende brengen. Voor jou en zeker ook voor haar. Maar wat is het spijtig, wat is het weer zo'n onwerkelijk tragisch en onverdiend gebeuren. Een dikke knuffel van mij voor jou en Ogin. x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Vaarwel lieve Tessel Sterkte. Wat lief dat je het gemis van Tessel, de hond van vrienden hier meldt.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Loeken afscheidHeel veel sterkte met het gemis van je knuffelaar Loeken.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxxBedankt iedereen. Reacties van mensen die weten hoe het voelt zijn belangrijk om het verdriet te verwerken. x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Nieuwe pup in huis!Wat een leuk topic ! Mooie vragen van Katie, goeie lieve antwoorden. Katie reageert er dan ook positief op en komt met een update. Hondenforum op zijn best :) Veel geluk nog met de pup !
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx" Wat verdrietig dat je afscheid moest nemen van MAC; voor jou de perfecte hond. Het gemis zal intens zijn. Veel sterkte met het verlies van MAC. " Loesje Oei Loesje, ik was te vlug, ook 3 doggies natuurlijk :( x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxxDankjewel voor de lieve woorden allemaal.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxxAfscheid van Mac Mac werd de perfecte hond voor ons. Hij was de makkelijkste hond die je in huis kon hebben. Vrolijk spelen met de bal als wij konden meespelen... Rustig als we moesten werken en geen tijd hadden. Hij was echter altijd paraat om een bal of speeltje te gaan zoeken. Een top-ballenvanger die het ook nog klaarspeelde om zijn balletjes vlug in de koelkast, wasmachine of vuilbak te gooien wanneer die open gingen. De bal of een speeltje van de trap of van een verhoging (een berm bij voorbeeld) laten vallen vond hij heerlijk. Hij was onze life coach. Want weer of geen weer, om te wandelen/lopen/buiten met de bal spelen, was hij altijd paraat. En wij deden mee. Je kon geen dag overslaan om een flinke wandeling te maken en dat deed ons ook steeds goed. Ik spreek in de verleden tijd... want enige tijd geleden voelden we dat Mac's lymfeklieren gezwollen waren. Onderzoek bij de dierenarts bracht lymfeklierkanker aan het licht. Tot en met vandaag heeft Mac zijn wandeling, met onderweg spelen met de bal, gedaan. Met moeite kreeg hij de laatste dagen nog eten binnen want de gezwollen klier aan zijn keel verhinderde het normale eten en deed hem kuchen. Mac werd iets minder actief, hijgde iets vlugger, dwaalde 's nachts wat meer door het huis... Kortom, elke dag werd wat moeilijker. Iets wat Mac zo min mogelijk liet merken. Maar wij kennen hem en wachten tot hij totaal zou aftakelen, veel pijn zou hebben, veel medicatie zou moeten krijgen, in huis zou doen (wat hij nog nooit gedaan heeft), niet meer zou kunnen gaan wandelen of spelen met de bal, ... ??? ... was geen optie. Vandaag, 10 december om 13u30 hebben we onze MacGyver laten gaan. Hij voelde zich zoals altijd nog gelukkig in de auto, wandelde bij de dierenarts binnen en was rustig tot het einde. Niet te geloven hoe mooi hij op zijn buik lag zoals hij vaak lag, met zijn pootjes voor zich uit en zijn snuitje op één ervan. Hoe droevig en ontredderd we ons de laatste dagen ook gevoeld hebben en hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van onze lieve mooie flinke Mac... We hebben er vrede mee hoe dit verlopen is. Rust zacht lieve Mac, al hoop ik dat je verder kunt rennen en spelen met een balletje...
Mirjam en Curly Koda schreef in Dag Koda of te wel krullenmansIk ben al vrij lang niet meer actief op dit forum maar voor de mensen die hem nog kennen. Vorige week hebben wij onze grote vriend Koda moeten laten gaan. Hij is bijna 14 jaar ons maatje geweest. Er zat iets in zijn lijf wat er niet hoorde en ik combi met wat andere dingen en een achteruitgang ineens hebben we besloten om hem op een rustige manier te laten gaan. Vorige week vrijdag is hij ingeslapen. We zullen je missen vriendje.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Dobber 15 jaar!Mooie Dobber en mooie leeftijd :) Gefeliciteerd!
silke & woody schreef in Fokker draadharige fox terrier" Dat dus . Of de vereniging even bellen "Thara Oke heb net de vereniging gecontacteerd via email d(^_^)b
silke & woody schreef in Fokker draadharige fox terrier@Arran & Aedon Ik zal het eens navragen want daar heb ik zelf geen idee van. Zou inderdaad wel een optie kunnen zijn. Dankjewel ????
silke & woody schreef in Fokker draadharige fox terrierHallo iedereen, Mijn oma haar hondje is recent overleden en ze zou graag terug herzelfde ras hebben mits ze hiermee al jaren gekend is. Maar het probleem is nu dat haar huidige fokker ermee gestopt is en we nergens anders nog één vinden behalve broodfokkers. Het maakt niet uit hoever we uiteindelijk zouden moeten rijden ( toch liefst Belgie, Nederland en Duitsland). Ik hoop op deze manier toch nog een fokker te kunnen vinden want op google vond ik er toch niet meteen. Alvast bedankt voor jullie antwoord! Mvg, Silke & Woody
Inge, Rottweiler Nika & m'n Canadeesje(s) schreef in Blaasstenen - Operatie of euthanasie?Lang geleden dat ik hier wat gepost heb, maar ik hoop dat jullie met me mee willen denken en ervaringen willen delen. Onze Newfoundlander Yuna is inmiddels ruim 11 jaar oud. Een leeftijd waarvan we nooit verwacht hadden dat ze die zou halen, omdat ze al haar hele leven gezondheidsklachten heeft. We hebben haar op 2-jarige leeftijd als herplaatser gekregen en ze is in het verleden ernstig verwaarloosd, waardoor ze chronische ontstekingen aan haar oor heeft overgehouden. Daarnaast heeft ze al langere tijd last van korstvormingen op haar huid. Dingen die we met medicatie redelijk onder controle kunnen houden, maar waar ze wel last van heeft. Deze last uit zich in krabben, schuren, en sleetje rijden over de vloer. Ook is de laatste jaren haar achterhand een stuk zwakker geworden. Een ruime maand geleden plaste ze ineens in huis, terwijl ze altijd goed zindelijk was. Ze was heel onrustig, hijgde enorm en wilde niet meer gaan liggen. We zijn toen met spoed naar de dierenarts gereden, in eerste instantie omdat ik bang was voor een baarmoederontsteking. Daar aangekomen is een echo gemaakt en bleek ze last te hebben van blaasstenen. We hebben toen een medicatiekuur meegekregen en speciaal dieetvoer, om te kijken of dit zou aanslaan. De medicatie had snel effect, het voer wilde ze op een gegeven moment niet meer eten. Na afloop van de kuur kwamen helaas de klachten weer terug. De behandeling is toen herhaald, maar helaas met hetzelfde resultaat. Het is dus waarschijnlijk een variant die enkel met een operatie te verwijderen is. En nu komt natuurlijk de grote vraag... moeten we dit nog doen bij een hond van deze leeftijd en deze conditie? Het schijnt een vrij intensieve operatie te zijn, waarbij de hele buik opengesneden dient te worden en waar een wekenlange revalidatie aan vast hangt. En nu hoor ik jullie denken: "als je jezelf die vraag stelt, weet je het dan niet eigenlijk al?". En dat klopt, een paar dagen geleden had ik, samen met mijn vriend, de knoop al min of meer doorgehakt. Haar ogen straalden geen plezier meer uit, ze kon nauwelijks nog kleine stukjes mee wandelen. Maar gisteren zijn we naar het strand geweest en was ze helemaal in haar element, toen heeft ze zelfs meer dan een uur (!) zonder al te veel problemen mee gelopen. Buiten dat wij haar natuurlijk niet kwijt willen, ga je dan toch denken: "moet ik haar dat soort mooie momenten ook al ontnemen, voor iets wat in principe operabel is?" Ooit heeft iemand tegen me gezegd: "schrijf 3 dingen op die je hond echt leuk vindt om te doen, en als die dingen wegvallen, weet je dat het tijd is". Maar die dingen (wandelen in buitengebieden, snacken, trainen) zijn er allemaal nog. Aan de andere kant zijn er ook de andere gezondheidsklachten, die niet met een operatie weggehaald kunnen worden. Daarom mijn vraag aan jullie: zijn er leden die hun hond aan blaasstenen hebben laten opereren? Hoe heftig was de operatie? Hoe lang duurde de revalidatie? Is het, naar jullie mening, nog haalbaar bij een grote hond van 11 jaar oud? En voor degenen die geen persoonlijke ervaringen hebben met de operatie; wat zouden jullie beslissen in mijn situatie? Ik vind dit zo'n gruwelijk moeilijke keuze. Ik wil de beste keuze maken voor Yuna en daarin niet egoïstisch zijn, maar ik weet gewoon niet wat de beste keuze is. Ergens weet ik dat de risico's rondom een mogelijke operatie mogelijk niet opwegen tegen de tijd die ze, puur gekeken naar haar leeftijd, nog heeft. Maar aan de andere kant voelt dit niet als het goede moment om haar te laten gaan, omdat ze toch nog zoveel goede momenten heeft. We gaan sowieso deze week nog met haar naar de dierenarts om daar te overleggen, maar ik hoop dat jullie persoonlijke ervaringen de keuze iets makkelijker maken. Alvast bedankt!
Mirjam en Curly Koda schreef in Wat zeggen de mensen zoal tegen jou...Is het een dalmatier . Die vond ik wel heel bijzonder. En pas nog oh wat leuk een pup (hij wordt 11 volgende maand)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in luna is er niet meerHeel veel sterkte Liesbeth. Hoe triest. Ik was al zo lang niet meer op HP en nu... even kijken... eerste topic dat i open... Ach... Luna heeft zeer ook genoten van bij jullie te zijn. We hebben deze dingen niet in eigen hand en moeten ons erbij neerleggen. Maar wat zullen jullie haar missen.
Mirjam en Curly Koda schreef in Ervaring sterilisatie (konings)poedelOp facebook zit trouwens een poedelgroep mss dat je het daar kan vragen.
Mirjam en Curly Koda schreef in Ervaring sterilisatie (konings)poedelDaarom zou ik welke hond dan ook niet laten steriliseren/castreren vóór de volwassenheid. Een Grote Poedel (officiële stamboomnaam) zal op de leeftijd van 18-24 maanden volwassen zijn. Loesje Onze 10-jarige grote poedel werd een half jaar geleden nog voor een pup aangezien. Volgens mij blijft hij een blij ei. Met castratie geen ervaring onze grote poedel is nog intact.
Berichten en vrienden
Vrienden van Suzanne & Micky!!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?
^