Gedicht

Ik weet niet helemaal of dit op de juiste plek is, maar ik las vanmiddag dit gedicht op een ander forum. Het is nu een paar maanden geleden dat ik mijn jeugdmaatje Boy bent kwijtgeraakt. Daarom raakte dit gedicht mij zo. Ik vind het mooi om dit met jullie te delen in memorium van Boy.
Het gaat over de labrador en zijn wensen in het leven...


DE WENS VAN DE LABRADOR

Behandel mij vriendelijk, geliefde baas, want nergens ter wereld is een hart dankbaarder voor vriendelijkheid dan het mijne

Respecteer mijn geest en lichaam,sla mij niet, want al zou ik je handen likken tussen de slagen door, ik begrijp sneller wat je van me wilt door geduld en begrip

Praat veel tegen me, want jouw stem is het mooiste geluid op aarde zoals je kunt zien aan het trots kwispelen van mijn staart

Zorg dat ik altijd vers drinkwater heb, want ik zal je nooit verwijten maken als je me vergeet, maar ik kan je niet vertellen dat ik dorst heb

Geef me voldoende te eten, zodat ik in vorm blijf en gezond om te zijn zoals je me graag hebt.Om naast je te gaan, klaar om je met mijn leven te verdedigen mocht je in gevaar zijn

En baas....als mijn gezondheid afneemt,schuif me dan niet opzij.Zorg dat ik mijn leven waardig en zacht be-eindig zodat mijn laatste gedachte zal zijn dat mijn leven altijd veilig was in jouw handen!!!

En Boy, je was altijd veilig in onze handen, tot in de laatste secondes hebben we je gedragen...

mooi.

Dat is toch wel de wens van iedere hond, heel erg mooi gedicht,

en nog heel veel sterkte met het verlies van je jeugdmaatje Boy

Mooi gedicht,veel sterkte verder.

wat mooi

heel mooi

Ik vind dit een heel mooi gedicht.

En zo moet het ook eigenlijk gaan.

Wat een mooi gedicht

heel mooi gedicht krijg er meteen kippevel van

He getsie, zit hier met tranen in mijn ogen, Boy was ook mijn hond..
Weet precies wat je bedoelt, zusje.....