Kalmerende signalen

Op HP wordt het boek 'kalmerende signalen' van Turid Rugaas vaak aangeraden. Nu ben ik nieuwsgierig....
Wat hebben jullie van dit boekje geleerd?

Niemand?

Ik heb het boekje een tijd geleden doorgelezen. Ik kan me herinneren dat er goed wordt benoemd wat stress kan veroorzaken bij je hond en hoe je stress bij de hond kunt herkennen. Maar niet echt wat je nu zelf met deze kennis kunt doen.
Heb ik iets gemist?

Ik heb geleerd hoe je bepaalde signalen van je hond beter kan interpreteren.
Ik kan bv nu bij Mexx veel kalmerende signalen herkennen in zijn communicatie met andere honden.
Als ik dan zie dat andere honden daar niet op reageren, dan grijp ik in en haal Mexx weg uit die situatie. Doe ik dat niet, dan kan zon situatie escaleren.

Bij mij viel het boekje een beetje tegen..
Maar ik had misschien meer verwacht, en als je dingen verwacht, kun je snel teleurgesteld worden

Hi bo, Ik begrijp wat je bedoelt. Ik dacht soms ook wel eens: Ok, maar hoe reageer ik dan best of is dat erg? Zo stond er iets in dat honden wanneer ze bv drukke weg oversteken ze kalmerende signalen gaan uitzenden zoals hun lippen likken en snuffelen om de aankomende auto's of fietsen te kalmeren. Of je daar verder dan iets mee moest, stond er niet bij. Ik vermoed van niet?

Verder vond ik het wel interessant omdat ik nu ook wel het gevoel heb dat ik beter het gedrag van honden kan inschatten. Ik voel mij nu veel meer op mijn gemak wanneer Geike met andere honden wilt spelen. Vroeger dacht ik dat stokstijf staan bij begroeting tussen honden iets slechts was en dat die hond ieder moment kon aanvallen. Nu weet ik dat dat een heel erg kalmerend signaal is. Vind het nu heel fijn om zien, hoe honden wanneer ze elkaar niet kennen, heel rustig en bijna volledig stilstaand elkaar leren kennen en eens die fase voorbij is, ze plots dartel beginnen spelen.
Ik word nu ook niet meer kwaad om dingen die ik vroeger als provocaties opvatte. Wanneer mijn hond vroeger iets fouts deed wanneer ze vrij liep, riep ik heel boos "kom hier". Hond kwam echter niet, maar bleef stokstijf staan of ging rustig wat snuffelen. Ik vond dat altijd toppunt van arrogantie en werd dan nog bozer, terwijl ik nu weet dat de hond het net probeert goed te maken. En zo zijn er best wel een aantal dingen hoor.

Ik heb dit boekje in de nacht gelezen, in de bus op weg naar Berlijn.

De signalen worden benoemd, maar niet altijd waarom honden dit signaal geven. Ik deed er eigenlijk niks mee, totdat ik twee dagen later in het park zat met een vriend en er allemaal honden langs liepen. Ik herkende in een keer heel veel van de signalen. Zo zag ik een meisje met een hond in het gras zitten. Regelmatig kwamen er hondjes op hun aflopen om even kennis te maken. Haar hondje ontving dit met enthousiaste en rustige lichaamstaal. Het meisje snapte er alleen niks van. Ze was bang, liep weg, nam haar hondje mee en ging pas weer zitten als de andere hond weg was. In een keer snapte ik zo ook dat mensen hun honden de hondentaal afleren.

Dat niet elk signaal uitgelegd wordt, vond ik uiteindelijk niet zo erg. Het zijn allemaal kalmerende signalen. De een om de ander aan te geven: ik ben vriendelijk, ik wil je graag ontmoeten en het is goed. Andere signalen om aan te geven dat het te druk is en dat de hond er niks mee te maken wil hebben.

Ik kan het iedereen aanraden om een plek uit te zoeken waar veel honden komen en gewoon eens te observeren.

Die vriend van mij kent nu alle kalmerende signalen omdat ik ze heel duidelijk kon benoemen en uitleggen. Super leuk!!! Het is misschien niet een heel duidelijk boekje, maar zeker wel een heel leerzaam boekje als je zelf gaat observeren.

@Patricia dat was bij mij denk ik ook wel zo. Veel mensen waren zo lovend over het boekje dat ik er wat meer van had verwacht. Praktische tips of zo.

Maar veel HP-ers gebruken het dus om de taal van honden onderling wat beter te begrijpen, zodat je weet of je in moet grijpen of niet. Ik snap het
Zal het boekje er toch nog eens bij pakken komend weekend en dan tijdens het wandelen & spelen goed kijken wat ik zie.

Toch dacht ik vorige keer dat er wel erg veel signalen hetzelfde betekenen volgens Turid Rugaas.
Maar ik ben dan ook een pietje precies hoor

Dit boek is leerzaam als de lichaamstaal van de hond kent... dus raadzaam daar eerst eens in te duiken.

MG Academie Lelystad heeft een heel goede workshop hiervoor.
http://www.martingaus.nl/academie/workshopshonden/hondentaal.html

succes

Wat je eraan hebt.??

Je kunt vroegtijdig ingrijpen, kunt beter zien wat er nu gebeurt , of waarom iets gebeurt.
En ook makkelijk om dat "mijn hond is zooo dominant" per direct te ontkrachten..(of mischien te bevestigen)
Met onze asielzoekert zijn we extra blij dat we er een beetje kijk op hebben gekregen.
Gaat hij in het rood qua gedrag, dan helpt een boekje kalmerende signalen echt niet meer.
Maar juist door z'n gedrag nu beter in de gaten te houden zijn we instaat om hem niet in het rood te laten belanden.
Dus prefentief is het super dat we een beetje inzicht hebben gekregen..

Ben het met landseer eens.
Fedor gaat ook nogal eens in het rood, en hoewel ik dacht dat we op de goede weg waren, de laatste twee maanden weer erg moeilijk.
Ik probeer ook de situaties voor te blijven, voorkomen dus!

Wel vond ik het lastig om eruit te halen wat je dan moet doen. Dat ben ik wel met een vorige opmerking eens. Ik had af en toe ook zoiets van: okee, nu weet ik wat het is, maar dan? vookomen dus.

Ik ben net begonnen met lezen, er zitten bekende houdingen in die Doowey ook wel eens aanneemt. Zo wordt het voor mij een beetje duidelijk wat er in zijn koppie omgaat.

Wat het mij geleerd heeft is om de gemoedstoestand van mijn hond te kunnen "lezen" en vandaaruit haar te begeleiden.

Een heel belangrijk verschil vind ik, dat je van de hond uitgaat ipv van jezelf, door dat boekje ben ik beter naar mijn hond gaan kijken en heb hier heel veel van geleerd.

Wat ik veel begrepen heb is dat het boekje lezen alleen voor veel niet genoeg is.

Ja je weet wat alle kalmerende signalen zijn, maar verder weet je nog eigenlijk niets.

Dan is het handig om een seminar bij Nelis te volgen of in de toekomst bij mij.

kan wel een korte uitleg geven.

Er is een schema waar in staat wat de levels zijn van een hond van rust tot aanvallen.
Hier in worden allemaal signalen gebruikt, die steeds meer of duidelijker worden tot de hond uiteindelijk genoodzaakt is om te happen.
Veel mensen denken dat een hond na grommen bijt, maar 90% van de honden doet dit niet, de hond geeft een neusstoot met open bek. Hierdoor komen er soms wondjes, maar de hond bijt niet. Als een hond echt bijt, bijt hij altijd door en hard.

Om een hond te laten bijten moet je hem zover in zijn angst drijven dat hij geen andere uitweg ziet.
De hond denkt daadwerkelijk, als ik nu niet aanval, ga ik dood.

Sommige mensen denk hier luchtig over, maar niet onderzoek geeft dit aan.

Een hond in rust laat ontspannen signalen zien, zoals lekker liggen, zitten, botje kauwen enz.
De eerste fase van stress(want dat is het) laat de hond kleine kalmerende signalen zien, wat eigenlijk zegt, ik vind het niet prettig, of ik bedoel het niet zo sorry.
Dit kan zijn, tongelen(dit word vaak gemist) weg kijken, enz.
In de 2e fase, als de stress erger word, dus het gevaar niet wijkt, zal de hond grotere signalen laten zien, zoals gapen, spelboog, weg lopen.

Kan de hond niet weglopen of hij word gevolgt, of hij blijft liggen en er word weer niet gereageerd, zal de hond nog meer uit zijn arsenaal pakken om het duidelijk te maken.
Dit kan zijn, tande laten zien, grommen, blaffen.

Word er dan nog niet gereageerd of juist op een boze manier, kan de hond zijn neusstoot geven.
Dit helpt vaak genoeg dat het gevaar achteruit deinst.

Jammer genoeg word dit vaak gezien als dominant of onrespect vol en flink afgestraft. Hoe vaker je dit doet, hoe minder de hond het zal gebruiken. En in een keer zal bijten. Zo komen de honden op de wereld die opeens uit het niets beet.
Geen enkele hond bijt uit het niets zonder dat er iets aan vooraf is gegaan.

Stresslevels kan je lezen in de ogen, de pupil word namelijk groter als de hond angst heeft. Hoe meer angst(of stress) hoe groter de pupil. Natuurlijk moet je wel kijken naar het licht, want dit werkt ook mee.
hijgen is ook een stress aanduiding.


Zolang je de kalmerende signalen kunt lezen, zal het nooit bij dreigende signalen zoals grommen komen.
Zo kan je dingen voorkomen, wees niet bang dat je hond je te baas word omdat jij een stap achteruit neemt bij zulke signalen, de hond zal je eerder dankbaar zijn dan je proberen te domineren.

Dit was even mijn korte uitleg, nog vragen?

Nu even geen vragen, maar het is interesant stukkie wat je schrijft

@ Gerdine
Zeker interessant om te lezen! Je bent op dit moment bezig om een cursus hierin te volgen? Veel succes met het opzetten van de training.

Ik ben bezig met de opleiding tot gedragsdeskundige met deze methode

@ gerdine, dat klinkt al vele male interssanter

Daarom, het boek alleen is niet genoeg.
Er is meer dan alleen signalen zien..

Ook zul je eerst moeten leren signalen te zien, voor je ze zelf mag(kunt) gebruiken.

Dit is al een kunst apart, maar ik daag wel iedereen uit om niet alleen naar honden te kijken voor signalen, maar ook naar andere dieren en zelfs mensen.
Je zult zien dat dit een universele taal is, met een paar aanpassingen hier en daar, maar veel gelijke dingen..

als ik zoë aai dan gaat ze ook gapen
ik vond het altijd grappig en maak er soms een geluidje bij
dan aai ik verder zodat ze dat nog vaker gaat doen..


betekent dit dan ook angst of stress? bloos

Soms, gapen kan ook net als bij ons "slaap" zijn.

Maar kijk eens waar je je hond aait, boven langs kan wat eng zijn voor honden, dus probeer eens haar borst en kin te aaien en kijk haar niet aan. Draai je lichaam een stukje weg of ga zitten(bv op de grond)

Kijk of het dan beter is

En filmen....heeeeel veel filmen.
Bij onze losloop avondjes op het strand met een roedel van 9 honden (waarvan er 4 toch wel een kort lontje hebben)denk je dat je veel ziet.
Maar als we dan savonds de beelden zitten te bekijken zie je opeens een nog kleinere wereld achter de grotere signalen.
Net die oren plat, in een fractie heel even wegkijken, een heel klein likje, knipperen.
Wat er ook gezegt wordt, je gaat je inleven in de honden(althans dat zou ik graag proberen.hahahaha)
En in een grotere loslopende groep kan ik het niet helpen, maar loop de hele avond de toekomst te voorspellen.
"die gaat dat doen, en dan zal die hond wel zo gaan reageren"
Euh......
Mischien 20% dat we het ook goed hebben "gegokt", maar zo'n avond beleef ik nu anders dan 5 jaar geleden.

@Gerdine: Bedankt voor je uitgebreide reactie, dat is een goede aanvulling op het boekje!

Want als alle signalen stress aanduiden weet je eigenlijk nog niet zo heel veel, maar met de gradaties er bij al weer meer.

@Gerdine
Dit is al een kunst apart, maar ik daag wel iedereen uit om niet alleen naar honden te kijken voor signalen, maar ook naar andere dieren en zelfs mensen.
Wij hebben de kinderen ook deze signalen geleerd. De laatste keer dat we naar een dierentuin gingen zijn we na 2 uur weer weggegaan omdat zelfs de kinderen zagen dat deze dieren heel veel stress hadden. Ik moet er wel bij zeggen dat het toen ook heel erg was. Het was een dierentuin in Belgie waar de meeste dieren in een kleine ruimte zaten. Ze waren aan het terrein van de wolven aan het werk en deze zaten in een kleine schuur waar de mensen op hele kleine afstand achter het raam stonden. Er stonden zelfs kinderen op het raam te bonzen. VRESELIJK om te zien hoeveel angst en stress deze dieren hadden.

Ik ben een keer naar een lezing van Esther (van het forum) hierover geweest. Wat mij toen vooral raakte was dat het wegging van de eeuwige dominatie theoriën die bij mijn hond ook helemaal niet werkte.
Daarna gelijk het boek gelezen. Ik was wel onder de indruk. Vooral dat voorbeeld over de hond die geroepen wordt en kalmerende signalen afgeeft wat de baas als treuzelen ziet en zich gaat opwinden waardoor de hond nog meer signalen gaat afgeven etc vond ik erg duidelijk.
Hoe vaak zie je dat niet?

Ze geeft inderdaad niet echt antwoord wat dan wel, maar in mijn ervaring is het feit dat je stress ed. herkent al heel wat. HEt creëert meer begrip en daarom ook een betere band.

Vorig jaar heb ik gevechten gehad in mijn roedel van 4 teckels allen teefjes.
Door mijn onkunde zijn deze ontstaan
Meende me te moeten bemoeien met zaken die ze zelf moesten oplossen.
Door contact met Nelis,Maroef en Dogzz.
Is de rust terug en zijn erg geen gevechten meer,weet nu wanneer ik gas terug moet nemen.
Door het leren lezen van de dames, ben ik gaan begrijpen dat een hond ook haar eigen taal heeft, en dat er onderling heel wat afgepraat wordt onder de dames.
Vroeger waren er wel eens dingen die ik totaal niet begreep, en nu weet ik wat er aan de hand is.
Samay onze Teckel van 7 jaar had vaak last van darmkrampen, dan gilde ze het uit van de pijn.
Nu ben ik er achter waardoor het komt, als ze te veel stress heeft gehad uit dat bij haar in darmkrampen. Door nu er voor te zorgen dat de stress wordt beperkt zijn ze veel rustiger.
Dit is niet iets wat je in 1 dag leert het is een lange weg, maar het heeft heel veel opgebracht.
En heb ook veel over me zelf geleerd.
Kan nu weer genieten van vier Teckels die heerlijk samen in de mand slapen en lekker met elkaar ravotten.

dat heb je erg mooi neergezet gerdine! interessant om te lezen, ik wist bv niet van de neusstoot
zeg je wel wat trouwens, zo'n seminar bijwonen, lijkt me best interessant...

ik heb het boekje ook gelezen, maar "miste" ook iets...ik had ook vaak zoiets van: hmm ok, das duidelijjk.,maar hoe dan verder?
maar het boekje is eigenlijk een voorzetje om n beetje inzicht te geven om zelf mee verder te gaan...

ik ben eens bij de hondenren hier gewoon gaan observeren...en dan vallen een hoop stukjes op de plaats...

en ja, je ziet ook veel dat mensen de hond totaal verkeerd lezen en begrijpen en honden afgestraft worden voor hun signalen die verkeerd of niet begrepen worden.

Ik ben opnieuw aan het lezen in het boekje van Turid Rugaas en haal er weer andere dingen uit. Collies zijn verleidelijk bij mensen om op af te stappen en te aaien, niemand verwacht anders dan lief gedrag van hen.
Mijn vorige Collie, was ook zo, ongelooflijk makkelijk en lief, maar wel gereserveerd, die gaf niets om aandacht van mensen of honden. Ik in de ban van het oude gevoel van Lassie dacht dat alle Collies zo waren. Nu met Bo en Tara werkt dat toch anders. Tara schiet op straat toch snel in de stress, hijgen, tongelen, kwijlen, tong uit haar bek, in de riem hangen, en Bo loopt zijn neus achterna.

Calming Signals heeft me oa geleerd om Bo ipv korter bij de riem te pakken, hem in een stress situatie meer riem te geven. Ipv in de riem te hangen, heeft hij ineens meer ruimte. Ook probeer ik niet te reageren op zijn geblaf. Hij kankert soms nog wel, maar het hysterisch geblaf tegen honden die uitgevallen zijn tegen hem is over en hij moppert korter.

Door Nelis toch weer gaan zien dat Bo vergeleken bij honden die direct aanvallen toch een normale hond is, die duidelijke signalen afgeeft. Bo rent wel naar honden maar zal nooit gelijk aanvallen. Er is tijd genoeg om hem weer bij me te krijgen. Bo leert eigenlijk Tara hoe ze zich hoort te gedragen. Ik kijk niet de hele wandeling naar hem en loop wat afgewend, ik probeer niet over hem heen te hangen met zijn tuig omdoen, sla een andere straat in als er gevaar in zicht is, wat hij overigens wel door heeft en om zich heen kijkt met een blik van wat/wie/waar.

Ook als er aan de overkant van de straat grote donkere honden lopen, een gevaar in Bo's ervaring, blijf ik rustig van binnen en geef Bo meer riem. Bo is rustiger geworden, maar Tara blijft nog wel pittig.
Volgens Nelis zou Tara rustiger worden als Bo rustiger wordt maar daar merk ik nog niet zo veel van, soms twijfel ik weleens of Tara de leiding overneemt en Bo het blaffen aan haar overlaat.

Ook een stukje acceptatie naar Tara haar karakter, maakt het voor mij ook makkelijker om van haar te genieten.
Ik heb constant geleefd van hoe beiden honden zich behoren te gedragen, mijn vorige hond was immers een voorbeeldige hond, maar nu kijk ik meer wat haalbaar is bij Bo en Tara.

Dus voor mij heeft het lezen van boeken van Turid, ook het trekken aan de riem bij beiden honden afgeleerd.
Er is ook een boekje van haar over het interpreteren wat hondengeblaf betekent, dit vind ik heel erg moeilijk, zoveel situaties, zoveel verschillende blafjes. Maar haar boekjes prikkelen genoeg om mij nieuwsgierig te maken en te observeren en waar nodig mezelf bij te schaven

Fijn dat jullie er wat aan hadden, veel mensen kennen alleen het boek en denken dan, nou dit is dus niets. Maar er zit veel meer achter dan alleen een boekje lezen.

Echt ga eens naar een Seminar, bij Nelis zijn ze gewoon gratis.

www.calmingsigns.nl

groetjes