Mambo

Nu twee maanden geleden hebben we Mambo in laten slapen. Ik dacht er nu toch wel zonder tranen over te kunnen vertellen maar ze stromen alweer.
Mambo kwam bij ons op 3 jarige leeftijd. Die jaren daarvoor zijn voor ons voor het grootste deel een raadsel maar de toekomst is belangrijker dus daar gingen we voor. Hij had gedragsproblemen en het was onze eerste hond, niet de ideale combinatie dus maar een baan als eenzame vossenverjager op een kalkoenboerderij was voor hem het alternatief.
Na een jaar hard werken, cursussen, gedragstherapeuten, fluisteraars en weet ik het wat niet meer zagen we tussen de downs door toch een hoop ups en och wat waren we van onze kerel gaan houden, zielsveel.
We gingen compleet voor hem en er moest wel heel wat gebeuren wilden we hem laten gaan.
En op de eerste dag van onze zo verdiende vakantie gebeurde het ergste.
Mambo heeft ons beiden aangevallen in de tent, hij ging compleet door het lint.
Het was zo vreselijk, de pijn van buiten was nog dragelijk maar van binnen niet te beschrijven. Het eerste wat ik dacht: nu zijn we hem kwijt. We konden hem niet meer vertrouwen en een hond die zo met zichzelf in de knoop zit kan niet gelukkig zijn.
Veel mensen om ons heen hebben ons gesteund en verzekerd dat we de juiste keuze maakten. Maar nog steeds is de twijfel zo sterk aanwezig of dit wel echt zo is, of we zelf dingen anders hadden kunnen doen en of hij ergens anders beter af was geweest.

Het was zoâ??n fijne vent, we konden heerlijk met hem werken. Knuffelen en troetelen, gek doen, frisbeeën, fietsen, balletjes gooien en zwemmen. En hij had altijd zoâ??n blije kop, daar werden wij helemaal gelukkig van. In zijn laatste uren hebben we nog met hem gespeeld en geknuffeld alsof er niets was gebeurt. Maar de blauwe plekken en hechtingen wierpen daar een hele donkere schaduw overheen, desondanks scheen de zon. Tijdens de euthanasie begon het te regenen, we konden het niet aan erbij te zijn, het was zo ongelofelijk moeilijk. Tijdens de begrafenis was er een regenboog, zo mooi.

Oh liefje is mis je zo, elke dag denk ik aan je, aan alle fijne dingen die we samen deden. Ik hoop dat het niet mijn schuld is en dat we de juiste keuze voor jouw hebben gemaakt. Dat je nu de rust kan vinden die je nooit hebt gehad.
Mambo ik hou van je!

Iris

Wat een verhaal

Ik wens je heel veel sterkte.

Heel veel sterkte Iris !

Wat heftig. Jullie hebben gedaan wat kon!

heel veel sterkte

Heel heftig zeg!

Ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijk periode!

Lieve IrisNet de foto's van Mambo bekeken. Jullie hebben Mambo nog heel veel plezier laten beleven. Hij heeft duidelijk meer leuke dingen gedaan in dat jaar dan veel andere honden in hun ganse leven.

Zoals hij je uiteindelijk aangevallen heegft... Dat zal iets in het kopje zijn wat jullie er echt met de beste wil niet uit gekkregen zouden hebben. En hoe erg ook... Jullie hebben zeker de goede beslissing genomen. Dit kon, na langere tijd wel goedgaan, opnieuw gebeuren. Voor jullie dan weer een letterlijk en figuurlijk pijnlijke ervaring... voor als het een kind zou betreffen, een ramp.

Echt, je hoeft nu niet te denken "wat als ?"... Jullie hebben je best gedaan, maar het heeft niet mogen zijn. Laat het jullie een troost zijn dat hij zo blij was tijdens de dingen die je opnoemt en vergeet nooit hoe gelukkig hij je gemaakt heeft. Voor Mambo is die moeilijke strijd met zijn verleden en zichzelf gestreden.

Rust zacht Mambo, dat heb je verdiend en je baasjes blijven van je houden. Ze konden niet anders dan je laten gaan, maar je blijft wonen in hun hart.

Jeetje, wat een verhaal... ik kan me levendig voorstellen hoe moeilijk dit voor jullie is...

Maar aan jullie verhaal te lezen hebben jullie echt alles uit de kast gehaald om hem te helpen... maar helaas lukt het soms gewoon niet... hoe hard je het ook probeert...hoe graag je het ook wilt...

Heel veel sterkte met het verwerken van deze ervaring en jullie verdriet... en rust zacht Mambo....

Wat een heftig verhaal.

Maar jullie hebben toch alles geprobeerd met Mambo.

De beslissing die jullie hebben genomen is ook goed

Heel veel sterkte.

Rust zacht Mambo.

Verschrikkelijk... Ik weet precies hoe het is om zo'n hond te hebben. Soms hebben ze gewoon een kronkel en kan er niets meer aan gedaan worden . Heel veel sterkte....

Ik wens jullie heel veel sterkte

ik vind dit ook een vreselijk verhaal,maar als ik het zo lees konden jullie niet anders
je deed je best voor hem en gaven hem nog een gelukkige tijd bij jullie

veel sterkte

Wat erg verschrikkelijk zelfs.
Heel veel sterkte.

Rust zacht lieve Mambo dat je je rust maar heb gevonden.

Wat moeilijk om zo'n beslissing te moeten nemen, wens jullie heel veel sterkte, prachtig zo als je het heb opgeschreven

heel veel sterkte hier mee.

mambo rust in vrede

Wat een heftig verhaal..Soms dan is er geen andere keus, en de keus word gemaakt uit liefde.
Heel veel sterkte gewenst met dit verlies.

wat eng !
en wat erg !
heel erg veel sterkte!
liefs sigrid en sandy

Oh Iris, wat raakt je verhaal me. Heb net de foto's gekeken en je ziet een prachtige hond met zo'n vrolijke kop. En toch kan het niet zijn wat het lijkt..
Jullie hebben alles voor hem gedaan, en Mambo weet dat.
Dat hij zacht mag rusten nu..

Veel sterkte!

Wat een drama, dit raakt me diep,Op je foto,s zo,n prachtige hond met een grappige kop.
Maar ik denk dat jullie genoeg gedaan hebben om hem een stabiel en mooi leven te geven maar helaas.......
Wat een verschrikkelijke keuze hebben jullie moeten maken.Wens jullie heel veel sterkte om dit verdriet een plek te geven.

Rust zacht mooie Mambo.

veel sterkte!

Heel moeilijk zoiets... twijfels over of het de beste beslissing was zullen wel eens opkomen... Ik denk dat jullie een goede beslissing hebben gemaakt. Jullie hebben alles eraan gedaan.
Mijn vorige hond heb ik na zo'n zelfde verhaal ook in laten slapen. Nog steeds denk ik wel eens : ja maar als ik nu zus of zo had gedaan... Maar dan nog. Soms gaat het gewoon niet meer en kan je niet verder.

Heel veel sterkte!

Dit is echt heel zwaar. Jij alleen weet wat of waarom, maar het is heel moedig en getuigt van heel veel liefde. Je verdriet is echt en moeilijk tegelijk. Ik wens je heel veel sterkte.

Goh, wat erg. Heel veel sterkte.

Wat heftig voor jullie. Een cursist van mij was ook gedwongen hetzelfde te doen.

Zij is ook een jaar bezig geweest. Ik heb tegen haar gezegt en ik zeg het ook nu tegen jou: Wees dankbaar dat ze in jullie leven terecht is gekomen. Jullie hebben heel wat van haar geleerd en dat neem je mee de rest van je leven. Ze heeft nu rust.

Bij mijn cursist is het gekomen omdat de hond in kwestie geen socialisatie heeft gehad Zij heeft nl. ook nog een nestzusje en zij is wel oké.

Genoeg is genoeg en van dichtbij heb ik dat nu ook gezien. Praat jezelf geen schuldgevoel aan want jullie hebben alles er aan gedaan.

Sterkte met dit verlies.

Bedankt allemaal voor jullie lieve berichtjes!