hondenfluitje + jachtdrift

Hallo allemaal, ik heb een vraagje over een hondenfluitje.
gisteren zag ik hier een topic over van iemand anders, maar daar stonden geen antwoorden in waar ik wat aan had en ik wilde eigenlijk niet in iemand anders topic allemaal vragen gaan stellen, dus hierbij mijn eigen topic met mijn vragen.

Jayla is een toller van 1 jaar. ze begint nu steeds meer jachtdrift te vertonen. dit is gelukkig nog goed om te buigen. als ik haar roep komt ze meestal gelijk terug, maar nu is het al een paar keer zo geweest dat ze toch het bos in duikt en dat het dan net iets te lang (voor mijn gevoel) Duurt dat ze terug komt.
ik loop elke dag met haar in het bos, maar het stikt daar van de konijnen. jayla ruikt ze niet alleen, maar ze zitten gewoon echt op de paden. en dat is het grootste probleem. als jayla een konijn weg ziet rennen gaat ze er achteraan.
nu is het ook een jachthond en weet ik dat dit bij het ras hoort, maar ik ben toch ook van mening dat dit in deze fase nog wel om te buigen zou kunnen zijn en dat wil ik dan ook proberen, want jayla vind het heerlijk om los te rennen en als ze geen konijnen ziet luisterd ze perfect!

nu had ik het dus over het hondenfluitje. ik vroeg me af in welke mate zo'n fluitje mij zou kunnen helpen. voordelen van zo'n fluitje zouden zijn dat ze daarin niet mijn angst, boosheid of frustratie kan horen. ik vroeg me af hoever zo'n fluitje te horen is voor een hond.

Is elk fluitje met zijn geluid uniek? ik bedoel daarmee het volgende.. als jayla wel in het bos zit en er fluit toevallig iemand anders in het bos op zijn/haar fluitje. is er dan kans dat ze op dat andere fluitje af gaat en dus juist verder bij mij vandaag gaat?

en hoe denken jullie over het algemeen over mijn idee? zou het kunnen helpen als ik het fluitje dus niet voor elk klein dingetje gebruik. en het in het begin goed aanleer met snoepjes, en ook altijd beloon als ze komt?


Hiernaast zorg ik natuurlijk dat ik in het bos veel aandacht geef, we doen spelletjes en oefeningen om het leuk te houden, dit gaat ook heel goed, maar als ze een konijn ziet vind ze dat gewoon leuker en is een balletje even niet meer zo interessant.

In principe herkent een hond zijn eigen fluitje.
Ik gebruik ook een fluit, op de puppiecursus mee begonnen. Ik krijg mijn hond er niet mee achter een konijn vandaan. Ik fluit enkele keren per wandeling, juist om te proberen er ee soort reflex van te maken. Ze komen als een dolle, als er geen konijn oid te zien is.

Hier geen fluitje dus ik kan je niet helpen.

Maar ik lees even mee, want ik ben wel benieuwd.

Ik heb er gewoon hard op getraind. Zonder fluitje en zelfs fluisterend of met gebaar zodat ik het wild niet verstoor en we zo samen kunnen genieten van wild dichtbij Geen ervaring met fluitje dus.

Vroeger hadden wij een fluitje voor onze eerste hond. Het geluid van een fluitje is hoog en draagt behoorlijk ver. Al zal het met ieder geluid wel weerkaatsen door bomen en begroeiing waardoor het voor de hond niet altijd duidelijk is waar exact het geluid vandaan komt (erg leuk, loopt de hond keihard de andere kant uit door een echo).

Hier in het park heeft ook iemand een fluitje en zelfs ik hoor het 200m verder of meer. Voor een hond kun je dat dus gerust als meer dan twee keer zoveel inschatten.

Maar: HOORT de hond het ook als hij/zij zo bezig is met jagen? Hier is het bij het in het water jagen namelijk een gevalletje van hoort niets, ziet niets en al zou je een kanon afschieten dan nog zou het niet gehoord worden. Eigenlijk is het extreme concentratie waardoor alle "nutteloze" informatie die niet met het jagen te maken heeft niet gehoord word, en een fluitje dus mogelijk ook niet.

Het is natuurlijk wel handig voor sneller de baas terug vinden als het jagen klaar is, maar ideaal gezien zou je willen dat ze er mee stoppen. Nu is je hond nog jong (en niet verpest) en kun je dat aanleren voor het jagen te diep erin gaat zitten.

Als de hond het hoort kun je er op trainen, zo niet dan zal een fluitje ook weinig helpen. Dus is het niet komen als je nu roept een kwestie van niet willen of niet horen? Een voordeel je kunt het fluitje aanleren door altijd erna het leukste of lekkerste te geven/ doen. Dan heb je gewoon het roepen voor normaal en het fluitje voor bij het jagen. Als de hond te motiveren is met een super beloning na het fluitje, heb je daar je oplossing.

Bedankt allemaal voor de informatie.. ik merk gewoon dat ik zelf automastisch best wel vaak haar naam roep. en met zo'n fluitje zou je dat kunnen minderen en echt alleen gebruiken als je daarna een goede beloning hebt.
ik heb het idee dat jayla op zo'n moment gewoon niet wil luisteren.. soms kijkt ze nog even achterom en gaat er daarna weer opuit..

op zich is dat nog wel een voordeel denk ik, want dan kan ik het er wel uit trainen lijkt mij.

Ik gebruik de naam als een attentiecommando als ie moet komen gebruik ik hier of kom. Dus naam en "alleen" opkijken is precies wat ik gevraagd heb. Wil ik meer dan moet ik meer vragen. Soms roep ik koekjes als ze moeten komen, werkt ook vrij goed, maar koekjes wint niet van konijn (maar kan moeilijk met een konijn belonen).
Als je hond de klikker kent kan je de klik als hier gebruiken: roep naam, hond kijkt, jij klikt en de hond komt lekkers bij jou halen.

ik heb wel ergens nog een klikker liggen, maar nog nooit met jayla mee gewerkt.. wel met masha, dus ik weet wel hoe het werkt..
dat zou ik inderdaad ook kunnen proberen! Bedankt voor de tip!

ik plak achter jayla haar naam ook wel hier, maar dat werkt dan gewoon niet.. ze kijkt om, maar komt niet bij mij, maar rent weer door achter het konijn aan..
het is gewoon jammer dat er nu zoveel konijnen in het bos zitten, maar aan de andere kant, kan ik nu wel zoveel oefenen als ik wil

Ik ga ook met een fluitje oefenen, heb net zitten praten met iemand die al jaren jachthonden traint.
Die zei dat ze het eigen fluitje wel herkennen, maar je moet wel telkens het zelfde fluiten. Niet de ene keer lang en dan weer 2 keer bijvoorbeeld. Als je wilt dat ze altijd komt op het fluitje dan moet het telkens leuk zijn. Dus belonen en niet aanlijnen. Als ze komt helemaal vrolijk doen (maarja dat weet u al natuurlijk) en dan weer vrij geven. Daarna gewoon bij u roepen en dan pas aanlijnen. Na een tijdje wordt het dan een reflex om te komen.
Ik heb dan geen jachthond maar wil het fluitje gebruiken voor noodgevallen. Als ze echt niet naar een andere hond mag of het fietspad op wil rennen als er een fietser/brommer aankomt.
Zelf weet ik nog niet of het goed werkt, maar dit was wat mij verteld werdt.

Groetjes

Bedankt!
tja.. het blijft lastig.. ik denk dat het ook gewoon uitproberen wordt...

Hierbij een schrijven hoe ik er aan gewerkt heb. Wij kunnen nu in goed vertrouwen dwars door wild lopen, er tussen zitten. Misschien heb je er iets aan.

Het is altijd belangrijk om van tevoren te bedenken WAT je wilt trainen/bereiken. Dat geldt voor alles en dus ook hierbij.
De onderstaande training is superhandig in allerlei situaties, maar het is ook vooral gewoon erg leuk om samen te doen en echt heel sterk voor de onderlinge band en samenwerking. Je gaat er echt een team door vormen.

Vooraf is het belangrijk dat je de hond traint (getraind hebt) in basis 'zit' 'af', 'blijf' 'volg' kan (hoeft nog niet geperfectioneerd want dat train je met de zelfbeheersing in stapjes) Ook moet je hond in de basis kunnen apporteren. Tips mbt apporteren zijn legio te vinden op het forum. Altijd belangrijk om te onthouden is dat hoe leuker jij de balbezorging bij jou maakt, hoe sneller en beter je hond het doet. Apporteren betekent altijd samenspel. Brengt de hond de bal niet is er ook geen samenspel en gaat er dus iets niet goed. Dus kijk altijd even naar jezelf wat er dan niet goed gaat. Einde spel is bij mij altijd de laatste bal afruilen met iets lekkers.

Lily is een zeer passionele en obsessieve hond. En wat ze in haar kop heeft, heeft ze niet in haar kont. Echt type jachtinstinct wat zeer eigengereid is, behoorlijk onderzoeksdrang en regelmatig beschikt over een dikke middelvinger. Ik wilde juist die passie/obsessie echt laten focussen op de bal in plaats van op ongewenst dingen.

-In dit geval wilde ik ook sowieso Lily in allerhande situaties onder appel kunnen krijgen (uiteraard ingecalculeerd dat een hond altijd door omstandigheden eens onvoorspelbaar kan zijn).

-Daarnaast wilde ik haar ook trainen in het leren van zelfbeheersing in momenten van enorme passie of als ze op scherp staat.

-De passie maakt ook dat ze geneigd is niets meer te zien en te horen (dit is ook een logisch fenomeen want als een hond gefixeerd op neusgeuren, schakelen overige zintuigen over op minimaal aanwezig. Is ze visueel gefixeerd komen er ook bananen in de oren, terwijl ik juist wel interactie wil op die momenten. Dus moest zij in bepaald opzicht ook altijd nog gericht zijn op mij (noem het bewuste afhankelijkeid om van mij te krijgen wat zij graag wil). Dat bereik ik mede door haar focus veel op mij te hebben (ik heb mijn bal en als ik wil deel ik die) en door veel met lichaamstaal/gebaren te communiceren, voor het geval de oren 'dicht' zitten.

-Ook wilde ik haar signalen goed leren lezen om er op in te kunnen spelen. Met name bij jachtinstinct is de allereerste nauwelijks zichtbare aanzet tot heel belangrijk om de aktie direct te kunnen doorbreken.

Ik heb voor de training een bal gebruikt, maar je kunt om het even wat voor spelmateriaal gebruiken. Kijk wat jouw hond het meeste aanspreekt. Als je hond niet veel met een speeltje heeft kun je toch de training gaan doen en hem proberen daar helemaal gek op te maken. Wat voor speeltje je ook gebruikt, er moet ook mee te gooien zijn.

*Het is het handig om de hond de betekenis van 'wachten' en 'toe/ga maar' ('vrij') te leren. Ik vind dat je die benaming van commando's moet toepassen die voor jou 'lekker bekken' , niet verwarrend werken omdat je ze al ergens anders voor gebruikt of juist al wel kent in gebruik. Dus die ik hier noem hoeven niet hetzelfde te zijn. Je kunt Al gebruik je onzinwoorden of Engelstalige woorden alles is goed als de hond je maar begrijpt.

Leg de bal op je geopende vlakke hand, breng je hand voor de hond en nodig je hond uit de bal te pakken. Iedere keer als de hond de bal van je hand pakt zeg je 'toe maar'. Doe dit een aantal keer en de volgende keer leg je kalm je andere hand over de bal en zegt 'wachten'. Maak series van 'wachten' en 'toe maar', maar bouw er geen timer in dat je hond precies weet wanneer wel/niet. Verzeker je ervan dat je dit net zolang herhaalt totdat de hond echt de betekenis van 'wachten' en 'toe maar' doorheeft. (oefening die je ipv met de bal ook met lekkers kunt oefenen). Om te checken leg je ook eens de bal 50cm voor de hond of naast de hond met een 'wachten'. Wil de hond de bal pakken leg je je hand erover en zegt opnieuw 'wachten'. Maak de oefening altijd af met een 'toe maar'.

-Ook heb ik de honden de betekenis van KLAAR geleerd KLAAR = einde spel. Na laatste oefening/spel brengt de hond de bal bij je. Je neemt de bal aan, pakt iets lekkers en geeft dit aan de hond met het woord KLAAR en je bergt vervolgens duidelijk zichtbaar de bal op. Geef op dit punt de hond ook even geen aandacht meer, maar ga rustig je eigen ding doen. (dit om eventueel gedram te voorkomen). Herhaal net zolang totdat je de betekenis van KLAAR kent. Dit kun je in allerhande situaties toepassen.

-Van het begin af en heb vrijwel alles wat ik doe begeleid met duidelijke lichaamstaal en/of handgebaren. Wees heel duidelijk in je lichaamstaal! Handgebaren kun je zelf bedenken, die gebaren die jou handig lijken. Dit kun je ook steeds meer verfijnen tot hele subtiele gebaren. (als er bv ergens wild staat is het leuk als je zo geluidloos mogelijk je hond onder appel kunt krijgen zonder het wild extra te verstoren)

*Je begint altijd in prikkelarme omgeving! Ik begon gewoon in de huiskamer. Eerst maak je de hond gek op het speeltje. Dat doe je door het speeltje tot jouw exclusief bezit te maken. Ga eens een week lang zelf regelmatig met jouw exclusieve bal spelen en vooral er heel veel lol mee maken terwijl de hond alleen maar mag toe kijken en dan berg je het doodleuk weer op. Werkt dit niet , zoek dan een ander voorwerp wat geschikt en meer aantrekkingskracht heeft (flostouw, dummy etc).

Na een week heeft de hond hopelijk zoveel interesse dat de passie/interesse dat je kunt gaan trainen. Op dat moment kun je de bal eens toespelen en er kort samenspel van maken. Heel kort en vervolgens bal weer weg. Waarom kort, om de prikkel heel sterk te houden. Ga je te lang door verliest de hond mogelijk interesse >>> weg prikkel, weg vervangende obsessie/passie. Ga hier net zolang mee door tot jij het idee hebt dat er een gezonde obsessie voor jouw bal is ontstaan. Deze bal blijft ten alle tijde van jou! Dus in jouw zak, in jouw kast, speciale opbergdoos what ever. Jij bepaald wanneer de bal komt en gaat. Accepteer ook niet dat de hond de bal uit je jas probeert te trekken of blaffend opeist. In zo'n geval loop ik doodkalm weer naar huis en berg ik de bal weer op en probeer 5 min later opnieuw.

Als de obsessie groot genoeg is ga je met de bal appel oefenen/spelen. Oefeningen Altijd kort houden! Je kunt zelf inschatten hoe sterk de obsessie is en blijf altijd binnen de aandachtsboog, wordt het saai, is de hond het zat streef je je doel voorbij. Het moet een hele sterke prikkel zijn/worden wil je tegen aantrekkelijk wild of andere obsessies op kunnen boksen.

*Het spelen met de bal. De hond moet 'zit' of 'af' (wat jij wilt) en je geeft een duidelijk commando 'blijf' . Je legt de bal een meter verder. Als de hond op eigen initiatief de bal wil pakken zeg je kalm 'wachten'. Op jouw commando-woord mag de hond de bal pakken en aan jou geven. Dit herhaal je in korte oefenmomenten totdat het er in gebakken zit. Pas dan ga je de afstand bal/hond vergoten. Zorg dat de hond deze basis echt goed onder de knie heeft voor je verder gaat. Je gaat namelijk steeds meer beheersing van de hond vragen en de fysieke afstand tot jou wordt steeds groter.

Dan ga je variëren in diversiteit en opbouwende moeilijkheidsgraad.

*De bal verstoppen, eerst binnen het gezichtsveld van de hond en later buiten het gezichtsveld van de hond. Bouw op in moeilijkheidsgraad. Eerst makkelijk vindbaar, dan moeilijker en vervolgens ergens in verstoppen. Ook kun je hindernissen inbouwen. Een tafel waar de hond onder door moet om erbij te komen. Of ergens overheen. Een deur op een kier die eerst open moet. Verstop de bal ook eens op hoogte. Begin niet te hoog, de hond moet eerst leren dat hij ook verrast kan worden op hoger niveau en dus ook de geur van boven op te vangen wat veel moeilijker is.
Verstop de bal ook eens zo hoog of op een plek waar ze onmogelijk bij kan (bv een doosje wat hij onmogelijk zelf open krijgt), de hond heeft dan jouw hulp nodig (samenwerking). Dus zodra je hond ontdekt dat hij er niet bij kan en jou aankijkt direct op inspelen, zo stimuleer je dat je hond met jou communiceert. Als dit allemaal appeltje&eitje is ga je de bal wegrollen (is in huis wat veiliger voor je antieke vaas) of in de tuin weggooien. De snelheid van de bal prikkelt het jachtinstinct extra.

*bal verstoppen en/of weggooien met appeltraining als hierkomen, volgen etc. Je gaat het verstoppen, speuren en jagen nu moeilijker maken door er meer appel aan toe te voegen. Verstop de bal en loop vervolgens terug naar de hond. Als je bij de hond bent herhaal je commando 'wachten' terwijl je een paar stappen opzij doet. Roep de hond bij je , maar LET NU GOED OP >>> de hond is gefixeerd op de bal en de kans is groot dat hij als een speer wegvliegt om de bal te zoeken. Het is aan jou om te leren die allereerste aanzet direct te tackelen en exact getimed 'wachten' in te zetten. Heb geduld met jezelf en de hond, dit gaat geheid mislukken, het is een leerproces voor zowel jezelf als de hond. Als het mislukt en je hond 'de jacht' toch heeft ingezet roep je NOOIT 'je hond terug. Alles wat je nu in dit staium doet bereikt de hond niet en zal zo zijn waarde verliezen. Je laat hem gaan. Eenmaal ingezet doorbreek je de aktie maar moeizaam en dat is ook de reden van deze speltraining in zelfbeheersing en leren lezen van je hond. Je eigen leerproces om de signalen van je hond te leren zien en interpreteren en om controle te krijgen en je hond leert zelfbeheersing. Maak het daarom niet te snel te moeilijk. Jij bent nu bezig met de signalen van je hond goed te lezen en je hond is bezig zelfbeheersing te leren.

*Uitbereiden in moeilijkheidsgraad >>>
afstand tot de hond steeds verder vergoten.
Hond af en blijf. De bal verstoppen (gevarieerd in moeilijkheidsgraag/afstand/hoogte), weer richting de hond lopen, afwijken naar een andere kant, hond bij je roepen en vrij geven om de jacht op de bal in te zetten.
Je kunt ook naar de hond lopen, commando 'volgen' geven en een heel andere kant oplopen dan waar de bal is en van daaruit 'vrij' geven.
Hond bij je roepen, halverwege een 'halt' geven (als hij dit kent) en vervolgens een 'vrij'.
Met deze bedoeling in je achterhoofd kun je zelf ongetwijfeld vele variaties bedenken.
Gaat dit goed dan ga je pas een keer de bal gooien om de snelheid van de jachtpassie te triggeren met exact dezelfde training.

Kleine stapjes zo langzaam aan uitbereiden naar buiten. Eerst in prikkelvrije omgeving en steeds wat meer elementen en variatie in omgeving toevoegen. Als je gaat trainen in 'jachtgebied' (waar veel wild is) moet je zeker weten dat je hond 98% (het blijft een hond he) onder jouw controle staat. Twijfel je daar nog aan, train dan nog een poosje door. En ga eventueel eerst met lange lijn trainen in dat gebied. (verder train je alles los). Dit geldt hetzelfde in geval je hond jaagt op katten, fietsers, andere honden, eenden, vogels.


Veel plezier en heel veel genieten van onze mooie honden en (in) de natuur !