Paar vraagjes socialisatie

Hallo!
zoals jullie al konden lezen heb ik sinds eergisteren een tweede hondje op proef,
Mazzel, een kruising tussen een chihuahua en een shitzu van nu vier maand oud.

Mazzel komt van een vrouw die hopen chihuahua's had, en mazzel (toen nog gucci..) had gekocht omdatie zo leuk is.
Mazzel komt 99% zeker van een broodfokker (vader was aanwezig, maar moeder was 'toevallig uit huis). Ik heb hem dus NIET bij die broodfokker gekocht, maar heb m als herplaatsertje

Mazzel had nog niets gezien van prikkels van buitenaf, geen auto's, geen trammen, grote honden of boerderijdieren. Hij kon ook niet aan de lijn wandelen, dat lukt nu relatief vlotjes.

Als we echter iets tegenkomen op straat, passanten, auto's, trams, eender wat, dan stopt mazzel,
bij mensen om aandacht, bij auto's en trams uit angst.

Als ik haar dan roep, komt ze tot bij mij en lukt het meestal verder te wandelen.
Op de tram is het geen probleem, dan neem ik haar meestal in m'n draagzak, en daar reageert ze niet op, het is bij het wandelen dat ze angst krijgt.


hebben jullie tips?

bij honden (grote) wil ze steeds achter mij kruipen. dat sta ik haar niet toe, maar naar de hond gaan doet ze ook niet. hoe kan ik dit verhelpen? mensen met stabiele grote honden in de regio antwerpen om te helpen?

alvast bedankt voor de tips!

Waarom sta je het hem niet toe achter jou te kruipen?

Ze zoekt steun, die kan je hem best geven. Jij als steun, laat hem vanaf daar de wereld bekijken. Dan is die wereld minder bedreigend.

Ik zou korte stukjes lopen en daarbij juist veel stilstaan. Laat hem maar kijken. Evt wat voertjes over de grond strooien . Niet teveel willen in 1 keer, niet te hard van stapel lopen. Geef dit hondje tijd.

Ik had hier op het forum ooit gelezen dat je niet te veel steun mag geven ook niet, dat je het hondje op eigen pootjes moet leren staan.. maar dit is ook wel aannemelijk..

vaak krijg je twee tegenovergestelde tips die allebei zouden kunnen werken,

inderdaad 'n goed plan om veel te laten stilstaan, met die snoepjes,
bedankt marrit!

bij honden (grote) wil ze steeds achter mij kruipen. dat sta ik haar niet toe, maar naar de hond gaan doet ze ook niet. hoe kan ik dit verhelpen? mensen met stabiele grote honden in de regio antwerpen om te helpen?

Waarom sta je dat niet toe? Het is belangrijk dat ze zich op jouw kan verlaten voor steun en veiligheid. Niets mis mee als ze die steun bij jou zoekt, goed zelfs. Beter dan er zelf mee dealen. Dat eidigt vaak in vluchten of vechten. Help haar en ben er voor haar!

http://moniquebladder.wordpress.com/2011/06/14/angst-niet-negeren-maar-steunen/

Die hele grote boze buitenwereld dendert ineens op haar af. Heftig. Herplaats stress en dan ook met allerlei enge dingen geconfronteerd worden. Wees haar steun in deze, laat haar niet zelf aanmodderen.

Verder algemeen >>> rust reinheid en regelgmaat.

Ze heeft veel te verwerken nu dus mijn advies is om haar veel rust te geven om 'thuis te komen'. Saaie korte rondjes en thuis een veilig plekje om te slapen . Zeker met een hond die niet gesocialiseerd is heel kleine stapjes nemen!

Ik had niet gezien dat Marit dit ook al geschreven had over steunen (was druk aan het typen)

Inderdaad, Mazzel moet leren op eigen pootjes te staan. Maar zo te lezen, is hij nog lang niet zo ver. De steun moet je straks ook gaan afbouwen, maar nu nog niet. Neem hem eerst maar bij de hand en dan kan je hem meer en meer zelf laten ontdekken. Maar zo te lezen is dat 'laat het hem maar zelf doen' nog wat te hoog gegrepen.

Je moet hem niet boos/blij gaan toespreken. Wel/geen oogcontact maken, is afhankelijk van je hondje.

succes in ieder geval

Bedankt!

Heel herkenbaar, na vier jaar asiel was Lola net zo toen ze bij me kwam, wij kregen als tip, eerst een weekje eens gewoon aan het huis en de bewoners laten wennen, en alleen heel kort en zo rustig mogelijk wandelen. Veel rust ivm verwerken van de nieuwe indrukken. De eerste tijd nog niet zonder lijn laten ivm met mogelijk wegvluchten.

Lola vond o.a. andere honden doodeng en wilde daar niet langslopen, liever de andere kant oprennen, of aanvallen, net als sommige mannen, bussen, fietsers etc.
Na de gewenningsperiode thuis, zijn we daar langzaam mee aan de slag gegaan, als er een andere hond in zicht was, ging ik daar samen met haar (en een grote zak met lekkertjes ) in een enorm grote boog omheen, zodat ze geen confrontaties hoefde aan te gaan of vluchten.
Dit deden we zo trouwens ook met mensen, fietsen, traktors etc.

Na een vrij korte tijd leerde ze dat men gewoon rustig kan wandelen zonder stress en zonder dat men alles aandacht moet geven, de bogen werden kleiner, ze leerde los lopen, al gauw wist ze, o daar komt iemand aan, ik ga naar dat mens met dat lekkers en verder hoef ik niets te doen.

Het kost even wat geduld, fantasie en inlevingsvermogen, maar na een tijd heb je dan een hond die plezier heeft in haar leven en dat is alle moeite waard vind ik.

Oja een heel grote hulp is om heel goed op je hond haar lichaamstaal te letten en je daarop aan te passen, ik had veel aan Turid Rugaas beide boekjes Help mijn hond trekt, en Kalmerende Signalen.

Op de tram is het geen probleem, dan neem ik haar meestal in m'n draagzak, en daar reageert ze niet op, het is bij het wandelen dat ze angst krijgt.

Dit geeft wel aan dat ze baat heeft bij jouw steun. Mooi dat je die draagzak hebt, die kun je ook gebruiken als de situatie te overweldigend is.

ik was eerst wel tegen een draagzak, maar zo'n klein hummeltje kan je toch op drukke plekken niet op de grond laten lopen? Mensen zouden er zo over stappen. En ook voor lange wandelingen in de toekomst wordt het makkelijk,
pebbles kan makkelijk 'n hele dag mee wandelen, maar weet niet hoe mazzel gaat uitgroeien etc.

Bedankt voor de tips trouwens! heel bruikbaar!

zal haar inderdaad wat meer steun geven. Ik ging uit van het standpunt,
nog niets gezien, nu is ze nog jong, dus zo veel mogelijk op een zo kort mogelijke periode laten mee wennen.
dit is dus blijkbaar niet zo'n goed idee geweest

Marit,
wat bedoel je juist met 'wel/geen oogcontact maken is afhanklijke van je hondje'??

nog niets gezien, nu is ze nog jong, dus zo veel mogelijk op een zo kort mogelijke periode laten mee wennen.
dit is dus blijkbaar niet zo'n goed idee geweest


Ze moet ook de tijd krijgen om alles op te nemen en te verwerken he. Het is geen normale puppy socialisatie.

Ze heeft al veel stress en door te veel te snel te willen creeer je al snel een vicieuze cirkel.
Ze krijgt nu wel heel veel voor haar kiezen. Herplaats stress, wennen aan nieuwe woonmgeving, nieuw mens en dan ook nog eens een overkill aan nieuwe prikkels. trek hier minstens maanden tot een jaar voor uit.

Oh ok,

dus, even samengevat,
korte, 'saaie' wandelingen, steun laten zoeken, veel rust bieden en uitzoeken of ze steun haalt uit oogcontact of niet.

ze kijkt vaak zelf al recht in m'n ogen, was nog aan het twijfelen of ditdominantie was of steunzoeken...

Als ze zelf veel in jouw ogen kijkt het goed kunnen dat ze hier steun/bevestiging uit probeert te halen. Vanuit mijn visie zeker geen dominantie. Ik vind dat eerlijk gezegd ook nogal onlogisch in de context.

Juist goed dat ze dit contact maakt, want vanuit dit contact kun je haar steun/bevestiging bieden. Dat betekent dat ze zelf al aangeeft open te staan en niet geneigd is zelf te dealen door bv te vluchten. Je kunt gerust dit oogcontact belonen. Hoe je beloont/bevestigd is weer hondafhankelijk. Zorg ook dat jij zelf kalm en stabiel bent, want als ze in jouw ogen/houding onzekerheid leest vind ze daar niet de bevestiging waar ze naar op zoek is.

Ik geef een bemoedigend hoofdknikje en zeg kalm/neutraal dat het goed is. Soms speel ik er op in door hem uitnodigend te laten volgen of door een stoffelijke beloning. Interactie vind ik heel belangrijk in de relatie.

Je samenvatting is top

Succes!

Ik dacht maandag ook met cursus te beginnen met haar.
Is dit te vroeg?
Of kan ik best eerst een keertje haar meenemen nar de hondenschool en gewoon daar iets drinken zodat ze al wat went?