Weer een aanval.

Dobby kreeg zojuist buiten zijn 3e epilepsie aanval. Hij ging een beetje raar lopen met zijn achterpoten, dus ik had hem al aan de korte lijn gedaan. We zijn nog overgestoken toen ik met hem op de stoep ben gaan zitten. Ik heb deze keer wat beter opgelet, de eerste keer schrik je je de **** en nu ben ik er al wat meer aan gewend.

1e t/m 2e minuut:
- Raar lopen met de achterpoten, alsof hij schoenen aan had.
- Slingeren.
- Krom staan, naar links.
3e minuut:
- Gaan liggen.
- Toenadering zoeken bij mij.
4e-9e minuut:
- Kop niet meer overeind kunnen houden, kop tussen voorpoten plat op de grond.
- Op de zij rollen.
- Lichtelijk kwijlen, niet super erg, maar hij trok een spoortje over de tegels.
- Enorme spierspanning, voornamelijk op voorpoten die gekromd werden.
- Lichte trilling.
- Wijd open ogen.
- Kalmering, weer reageren op de stem.
- Opstaan en verder lopen alsof er niets aan de hand is, meteen ook weer interesse in honden. (Heb ik niet toegestaan.)

Ik had nog 8 tabletjes fenoral liggen en aangezien de vorige keer (eind april/begin mei 2010) er binnen 5 dagen nog een aanval volgde heb ik meteen weer een half tabletje gegeven. Morgen even naar de dierenarts als het kan.

De mogelijke triggers kan ik tot nu toe alleen ramen als:
- balspelletje buiten. Maar dat doen we meerdere keren per week, en waarom zou dan een keer per jaar er een aanval op volgen.
- dierenarts bezoek. Ik ben maandag met hem naar de dierenarts geweest. Nu een aanval. Vorige keer was ik óók diezelfde week naar de dierenarts geweest en kreeg hij zaterdag en vervolgens donderdag een aanval.

arm kind. gelukkig hebben mensen en honden geen besef van de aanval. wel zijn ze erg moe daarna.
ik kies de dierenarts als trigger. verder pb ik je even.

Buddy heeft ook een heel enkele keer een epileptische aanval. dit is meestal in de zomer. Als ze er eentje heeft gehad volgt er zeker nog eentje binnen een aantal dagen. het lijkt erop dat de aanvallen heftiger worden, maar ze komen niet vaker sinds ze de eerste heeft gehad.
ik kan de komst van een aanval nog niet echt koppelen aan iets. Het lijkt niets te maken te hebben met meer inspanning, stress. Het enige zou het weer kunnen zijn. Ze heeft het het vaakst als het erg warm is. En dan ook als we al rustiger aan doen met spelen en wandelen ivm de hitte.

Hoewel we zomers altijd naar frankrijk op vakantie gaan en daar echt erg warm weer kunnen hebben. we daar lange inspannende bergtochten maken. daar heeft ze het nog nooit gehad.

Ik kan het natuurlijk verkeerd hebben, wijs me hier gerust op als het zo is, maar ik heb ergens gelezen dat epilepsie aanvallen ook vermindert kunnen worden door bepaalde voeding. Zo hoef je de hond niet vol te stoppen met medicatie.

Het lijkt me ontzettend eng die eerste aanval. Ik hoop voor jou en natuurlijk Dobby dat een volgende aanval uitblijft.

Isa heeft een partiele Epilepsie.

Maar zei moet wel dagelijks de fenoral slikken.

Waar ik ook niet helemaal blij mee ben want het is geen goed medicijn voor de lever.

Ach arme Dobby, lekker rustig houden zou ik nu even doen, geen dingen waar hij opgewonden van wordt of er teveel druk op hem komt. Het lijkt me echt een hond die rust en regelmaat nodig heeft, zeker nu.

misschien heb je ook iets aan deze site







http://www.epilepsiebijhonden.nl/home.htm

Men zegt dat vers vlees helpt tegen epilepsie, maar dat krijgt hij al. Hij heeft tijdelijk een goede brok náást kvv gehad destijds ivm uitsluiting van allergie voor kip, maar sinds februari ofzo is de brok op en krijgt hij alléén nog kvv. Ik geloof niet dat er qua voeding nog veel winst te behalen is.

corrie, er zijn meer wegen naar romen hoor. zoek een holistische dierenarts, die kan je adviseren in voeding en minder heftige medicijnen.
heb wilma een hele uitgebreide pb gestuurt, ook over andere dingen maar das tussen ons.
echt die fenoral is troep, daarom moet je ook regelmatig het bloed laten controleren, als je ervan af kan komen, zeker doen.
honden kunnen aanvallen krijgen van anti-vlo middelen, entingen en al het andere onnatuurlijke.
het voordeel van de aanvallen is dat een hond er geen idee van heeft wanneer het gebeurt, daarna zijn ze moe en kunnen spierpijn hebben.

Hmm lees dit eens...
http://www.wccn.nl/files/de.pdf

http://www.tollertales.nl/Degeneratieve%20Myelopathie.htm

Ze gaan daarom ook iedere 6 maanden haar bloed controleren.

Wij geven de beide hinden energique vlees voer.

@Cabasja: maar zoiets is toch een voortschrijdend proces, niet iets wat in aanvallen voor komt? Hier was het echt gewoon spelen > gewoon lopen > raar lopen > niet meer lopen > verlies over controle in voor-, achterpoten en nek > plat liggen > spanning > bijkomen > gewoon lopen.

Eerlijk gezegd klinkt dat DM meer als wat mijn vorige hond had, al kreeg een hernia daar de schuld van.

Onze jack russell had ook toevallen eerst 1xper maand en dat herhaalde zich steeds iedere maand, toen een jaar helemaal geen toevallen, maar het kwam weer terug... ik had altijd stesolid in de koelkast liggen wanneer ik het idee had deze toeval duurt te lang kon ik hem dit middel via de anus geven.

-hij begon altijd eerst te zwabberen,piepen,liggen,trillen,schokken,niet meer aan spreekbaar,na het bijkomen had hij altijd veel dorst,en enorme slaap,hij is 17 jaar geworden.

We zijn er nooit achter gekomen wat nu de oorzaak van deze toevallen waren,inspanning etc.

He wat naar nu Wilma! En wat knap dat je zo rustig kan blijven, al begrijp ik zoals je zegt dat als je het eenmaal een aantal keer heb me moeten maken je nu rustiger kunt blijven.

Goed dat je morgen naar de dierenarts gaat.
STERKTE !!

@Caitlyn: tja, de eerste keer denk je "oh mijn god, hoe krijg ik die hond thuis". De tweede keer was het 5 minuten nadat we binnen waren. Nu had ik zoiets van rustig aan, kijken hoe ver we nog komen en eens zien wat er gebeurt. Ik heb mijn mobiel gepakt en de boel getimed. Ik dacht nog: kan ik dat aan de dierenarts melden.

Ik moet zeggen dat ik blijf denken "hoe krijg ik die hond naar..." als hij niet kan lopen, en dat is ook een reden waarom ik hierna een kleinere hond wil.

Ik heb destijds ook valium injecties gekregen om via de anus te geven, en die heb ik ook altijd bij me. Voor het geval dat.

Voles mij komt DM ook in soort aanvallen voor,dan lopen ze goed en dan is het weer mis....en het gaat steeds eerder mis en steeds erger...
Vergelijk het met ALS...ook deze ziekte komt eerste met een soort aanvallen,dan wel last dan niet,dan gaat het goed dan gaat het slecht.

aghossiieeee Ik weet hier niks over! Maar wel sterkte!

Anders lees dit even door:

http://www.dierenkliniektiel.nl/ZI/ZIhond/ZIhond_neurologischaandoening_exerciseinducedEIC.htm

Als de "oververhitting" in het asiel ook een aanval was, zijn dat 4 aanvallen binnen 2 weken dat hij door een dierenarts is gezien.

Aanval 1 augustus 2009:
Dierenarts: Hij werd op 17 juli 2009 naar het asiel gebracht. Dat was op een vrijdag, dus misschien is hij niet meteen nagekeken door de dierenarts daar. Ik haalde hem op 7 augustus, en er werd toen verteld dat de zaterdag ervóór hij "oververhit" was geraakt. 1 augustus 2009 dus. Dat komt weer heel dicht in de buurt van de 1-week-na-de-dierenarts mogelijkheid.
Voeding: AH brok bij vorige baas, Royal Canin in asiel.
Situatie: bij terugkomst op het asielterrein na wandeling.
Temperatuur: tussen de 20-25C, droog, zonnig.

Aanval 1 mei 2010:
Dierenarts: 17 juni en 24 juni naar de dierenarts geweest voor oorontsteking. Op 1 mei en 6 mei een aanval.
Voeding: Smuldier en kippenpoten als traktatie. Door oorontsteking bleek allergie voor kip.
Situatie: Tijdens wandeling van 30 minuten in de constante regen.
Temperatuur: 12C, constante regen.

Aanval 6 mei 2010:
Dierenarts: 3 mei geweest ivm vorige aanval.
Voeding: Smuldier en kippenpoten als traktatie. Door oorontsteking bleek allergie voor kip, hier achter gekomen na eliminatie dieet.
Situatie: Thuis na wandeling van 20 minuten, na wat balletjes gooien en mijn vader tijdens de wandeling gezien.
Temperatuur: 20-25C, droog, zonnig.

Aanval 31 juli 2011:
Dierenarts: maandag 25 juli naar de dierenarts geweest om oren te controleren en algehele gezondheidscheck.
Voeding: Lotgering paard, vis en rund, afgewisseld met eendennekken en pens of runderhart.
Situatie: Tijdens wandeling van 25 minuten, met wat balletjes gegooid.
Temperatuur: 17C, droog, bewolkt.

De enige overeenkomsten bij alle gevallen die ik kan bedenken zijn: dierenarts en lente/zomer. Het eten vertoont geen overeenkomsten, het ballen niet, het weer niet.

Het zou ook zomaar iets anders kunnen zijn, maar dan raad ik dat nooit.

Moeilijk he. Hopelijk blijft een volgende aanval uit.. Maar ik zou toch extra opletten na een bezoek aan de dierenarts. Hoe raar ook.. je weet maar nooit wat de aanval uitlokt.. En in de lente/zomer periodes misschien bepaalde toestanden enzo noteren zodat je ze 'achteraf' bij de hand hebt als Dobby een aanval krijgt. Ik meen dat jullie wel altijd extra oplettendheid zullen moeten vragen als hij ooit voor een operatie onder narcose moet en ook met de toediening van medicatie om een andere reden zal rekening gehouden moeten worden dat Dobby epileptische aanvallen krijgt en medicatie daarvoor.

Wel goed dat je koelbloedig blijft hoe groot de emoties zeker ook bij jou zijn. Tijdens de aanval kun je weinig anders doen dan proberen te voorkomen dat je hondje zich kwetst en ook dat hij jou bijt tijdens ongecontroleerde bewegingen.

Als er nog aanvallen komen hoop ik dat jullie uiteindelijk bij de juiste dosering geneesmiddelen uitkomen en dat het aantal aanvallen tot een minimum beperkt zal blijven. Sterkte en veel geluk hiermee gewenst lieve Dobby!

Klopt hoor, het is schrikken, maar vooral achteraf. Ik heb dat ook al een keer gehad met een auto ongeluk, ik was iedereen van de vluchtstrook aan het jagen (in het buitenland nota bene), ik barstte van de energie, ik vrolijkte mijn vriendin op die er doorheen zat, maakte grapjes... En de volgende dag kreeg ik de douche niet aan en leek het alsof de wereld verging.

Meestal neemt op het moment zelf een stukje hersens het van me over dat objectief, assertief en probleemoplossend bezig is.

Ik bedoel, ik vind het niet echt normaal dat ik bedenk dat ik de boel wel even kan timen met de klok op mijn mobiel (wat kan ik anders) en dat dan ook nog eens allemaal nauwkeurig observeer en onthoud. Maar ja, beter dan compleet in paniek raken en daar Dobby ook nog eens van streek door maken.

Ik moet zeggen dat ik nu wel kapot ben intussen. Denk dat ik maar even ga dutten. De klap achteraf voor mij.

wilma, voorkomen normaal hoor. adreline junk ben je dan. hahaha.
ik kan ook super regelen en organiseren in stress, zodra er rust is ben ik stuk. ik vind het juist een fijne eigenschap. je hebt mensen die dicht klappen en mensen die doen.

Dat vond ik zelf dus ook....