Hond reageert slecht op pup

Hallo,

Ik heb een ongecastreerde reu van 2,5 jaar. Samen wandelen we veel met een vrouw en haar gecastreerde Labrador. Nu heeft deze vrouw sinds een week een pup, een teckel, het is een teefje. Zojuist heeft mijn hond op een neutraal terrein kennisgemaakt en ik vond zijn gedrag wat angstig. Hij had zijn staart erg hoog, kop laag en oren plat. Liep wat om de pup heen, snuffelde en liep weg. Pup liep uiteraard achter hem aan, hij rende weg. Zocht mij vaak op, keek me aan, ging achter me staan. Ik heb hem toen maar geaaid en rustig toegesproken. Ik dacht namelijk wel eens te hebben gelezen dat hij op zo'n moment bescherming van me wilt. Nu heb ik binnenkort afgesproken om een lange wandeling in het bos te maken met de 3 honden, maar weet niet af dit verstandig is (nu al).

1x heb ik een jonge pup in huis gehad om op te passen, mijn hond viel deze aan, echt heel vals. Ik moest hem toen in de bench doen uit bescherming van de pup. Heel fout denk ik, daarom dat ik nu mijn hond positieve aandacht wilde geven.

Heeft iemand tips hoe ik eraan kan werken om mijn hond te laten weten dat de pup geen bedreiging is en we met z'n allen gezellig op pad kunnen?

Groetjes,
Chantal

Er zijn honden die nou eenmaal niks met pupjes hebben
Vaak gaat dat wel weer beter als de pups wat ouder worden.

Ik heb ook gemerkt dat Kiba wat vel reageert op een pup/jonge hond uit de buurt. Vandaag even alle bij los gehad maar dit ging niet helemaal sociaal zegmaar. Pup werd steets plat gegooit (zonder gegrom of wat dan ook) Over het al gemeen gaat het goed tussen Kiba en andere honden maar als we de pup tegen komen (dat is hellaas en/of gelukkig maar heel af en toe) gaat hij erg grommen en als hij er bij kan aan de lijn gaat hij er boven op liggen en veel grommen. We hebben nu besloten ze kennis te laten maken als de pup/jonge hond wat groter is. Ik denk dat dat ook in jou geval misschien ook beter is als je hond slecht op pups reageert.

Een lange wandeling met een pup? Dat moet vast een typfout zijn............ toch?????

En ik zou geen risico nemen. Als je hond niet leuk reageert op pups zou ik hem er niet mee confronteren als het niet hoeft. Voor de veiligheid van de pup.

Ik zou wel gewoon die wandeling doen.
Desnoods aangelijnt met z'n alle gewoon wandelen.
Zal het in het begin mischien nog spanning zijn, heb je een hele goede kans dat de situatie na een minuut of 10 normaliseerd.
Voor jou hond een goede oefening, en voor de pup natuurlijk ook.
Die moet ook leren dat sommige honden niet zo geintreseerd zijn in een pup.
Niet elke hond hoeft een speelkameraadje te zijn.
Maar "normaal" gedrag is wel gewenst natuurlijk.

Bedankt voor de reacties.

Ik kan beter maar even mijn hond steeds kort kennis laten maken met de pup. Kijken of er na een paar keer verbetering van zijn gedrag komt of niet. Hij heeft meestal met pups geen problemen, maar denk dat dit toch te maken heeft me het feit dat het een pup is van iemand waar hij gek op is.

Die lange wandeling was geen typfout, maar ze neemt de pup mee in een speciaal mandje ofzo.

Uhm, ik kan me natuurlijk vergissen maar kop laag en oren naar plat naar achteren betekend toch geen agressie of zo.
Vooral snuffelen is een heel goed teken en weglopen (negeren) volgens mij ook.

Ik zou me meer zorgen maken als hij zijn hoofd hoog zou hebben en zijn oren naar voren geklapt, want dat geeft aan dat hij ieder moment kan toe slaan..

Het wegrennen geeft aan dat hij geen interesse heeft om te spelen en dat moet de pup accepteren.
Samen gaan wandelen lijkt mij geen probleem.
Houdt beide goed in de gaten en rem de pup als zij te enthousiast is en je merkt dat je hond daar nog geen behoefte aan heeft.

Daar zit zeker wat in. Bedankt! Fijn hoor al deze reacties!!