volwassen hond gromt naar nieuwe puppy dringend

Lieve mensen,

Onze hond, mannetje die nu bijna 2 jaar is, kreeg vandaag een puppy erbij. een vrouwtje van een half jaar.Dit is dus onze tweede hond..Eerst ging onze eerste hond aan de achterkant ruiken, maar vervolgens kwam de pup met zijn hoofdje bij zijn hoofdje..daardoor ging onze eerste hond grommen en rende de bench in.
Zo ging het een aantal keren en vervolgens ging onze eerste hond in de bench liggen.
En ging niet meer naar de pup..
Wat moet ik hiermee doen, zodat ze wel goed samen gaan..
Ik maak mij wel een beetje zorgen..

Bedankt alvast.

Geef het de tijd, jullie hond is altijd alleen geweest en denkt nu hé wie hebben we daar weet zeker dat ze straks de beste maatje worden..

Je reutje kreeg er een teefje, was hij jarig?

Maarja belangerijk is het gewoon even de tijd te gunnen. Hoe heb je ze laten kennismaken? In huis, in een park en verder?

Wij hebben precies hetzelfde meegemaakt, en die zijn nu de beste vriendjes
Even de tijd geven idd

Ga wat vaker met ze wandelen,en geef het reutje wat extra aandacht. Bij mij werkte dat uitstekend, nu zijn ze alle vier dikke maatjes

geen al te grote zorgen maken, je oudere hond is net twee, eist alles op en heeft alles gekregen, nu komt er zomaar een logee, dat denkt tie, binnen wandelen, en denkt wat moet dat nou ? hij maakt gebruik van al zijn priveleges, en denkt, wanneer gaat tie weer weg ? ziet dat tie helemaal niet weg gaat, eet zelfs bij jullie, slaapt, en gebruikt ook nog eens zijn speelgoed ?

zijn net kleine kinderen, heus dat komt goed, tijd gunnen, en lekker samen gaan wandelen, geef de oudere hond wat extra aandacht, als je ziet dat de pup te veel aandacht opeist.

en neem je oudere hond ook eens apart mee, geef hem dan alle aandacht door buiten heerlijk met hem te spelen zonder de jonge hond erbij, heus moet je eens kijken over een paar weken, de dikste maatjes.

geef je ook nog advies, doe niet alles samen met de beiden honden, leert ze zelfstandig te zijn, zodat ze ook alleen goed kunnen functioneren.

Je oudste hond(hoe heet hij?) is van slag, dat kan een tijd duren, maar mestal komt het weer helemaal goed, heb geduld.

Herkenbare reactie, mijn Dobermann was 4 jaar toen ik er een pupje (Dobermann) bij nam en achteraf maakte ik hem daar helemaal niet blij mee... Heb dan ook geleerd om voortaan eerst te testen of een hond wel blij zal worden van een maatje erbij want ik heb dus gezien dat er honden zijn die je er niet echt gelukkig mee maakt... Maar er is ook licht aan de einde van de tunnel Mijn twee Dobermannen zijn namelijk dikke maatjes geworden, maar de oudste heeft altijd erg goed zonder de jongste kunnen zijn, hij ging zeker om haar geven, waste haar, kroelde haar, ze lagen samen en ze kon alles bij hem doen, maar als ze eens weg was (regelmatig opgenomen geweest in de kliniek) vond hij het ook wel best... Wel was hij blij als ze dan weer thuis kwam... De jongste daarin tegen was totaal in love op de oudste, die was echt haar alles... Waar hij ging, daar ging zij ook... Het overlijden van de oudste is dan waarschijnlijk ook de oorzaak geweest van het overlijden van mijn jongste... Haar gezondheid was al niet goed, maar na het overlijden van de oudste werd dat alleen maar slechter... Een jaar later is dan ook mijn lieverd overleden op een leeftijd van 5 jaar...

Geef je oudste de tijd om aan de situatie te wennen, het is niet zomaar iets dat er in zijn vertrouwde en veilige omgeving ineens een indringer is, een indringer die ook nog eens de kostbare aandacht op komt eisen... Zelf zul je er ook veel energie en tijd in moeten stoppen om je oudste hond het vertrouwen te geven dat alles goed is... Het snauwen naar de jongste kan geen kwaad, ze moet tenslotte wel ook haar plek kennen in huis... Sommige honden hebben echt de tijd nodig om het vertrouwen te krijgen in een soortgenoot... Het komt vast helemaal goed, zeker omdat het hier om een reu en een teefje gaat....

Zorg wel dat je de oudste voldoende aandacht blijf geven en word ook niet boos als hij de teef even op haar plek zet middels een flinke grom of snauw, dat is nou eenmaal de natuur en de communicatie van een hond...

Heel veel succes!

Je hoeft je niet echt zorgen te maken.

Wij hebben het zelfde met een pup gehad de 2 andere honden vonden het in het begin helemaal niet leuk.

het heeft wel even geduurd en het waren er na de beste vriendjes geworden.

Dus even geduld hebben.