Castratie leek niet nodig....of?

Hoi,

Twee weken geleden ben ik naar de DA geweest over mogelijke castratie van Kay.
Op dat moment waren alle partijen (inclusief Kay) er van overtuigd dat castratie niet nodig was.
Kay is niet agressief (hij negeert de meeste honden), vond de teefjes leuk om mee te spelen maar verder niets, en heeft wat meer tijd nodig om los te komen met andere honden.

Tja...hij plast wel tegen elk grassprietje aan als we hem zijn gang laten gaan, maar dat is te overzien.

Nou hebben we op de training een hele andere hond gezien. Er was een nieuwkomer bij en die is nogal dominant en gromt en blaft naar elke hond. Kay probeerde om te spelen (zoals hij met elke hond op de training doet), maar kreeg een snauw, grom en tik. Toen trok Kay opeens flink zijn lip op en ging in de "aanval" (niet bijtend maar wel flink over de rooie). (kreeg ik van het nieuwe baasje ook nog "ja, maar die van jou trok zijn lip op"). Aan het einde van de training, ontdekte hij een onderdanig teefje...daar heeft hij werkelijk 15 mninuten aan gesnuffeld en was nauwelijks nog te corrigeren! Ook gaat hij steeds vaker trekken aan de lijn en blaffen in de avond als er op straat meer honden beginnen te blaffen. Het lijkt wel of zijn hormonen ook wat laat op gang komen

Ik vind het belangrijk dat als ik kies voor castratie, dat dit zo vroeg mogelijk gebeurd (om frustratie van de hond te voorkomen). Maar omdat hij al niet zo superdapper is, vind ik castratie ook wel weer eng!

Volgens de trainers hebben ze nog niet eerder een hond meegemaakt met gedragsverandering (wel milder en geen last meer van hormonen). Maar jullie hebben vast wel wat tips/opmerkingen/etc.

Wat een moeilijke beslissing!

Ik zou niet zo snel castreren, ik heb zelf ook een vrij onzekere reu en hij markeert wel buiten en sommige teefjes zijn heel interessant en heel enkel heeft hij een aanvaring met een reu (maar goed das een hele enkele keer en je kan niet iedereen aardig vinden ). Maar ik vind dat geen probleem ik heb gekozen voor een reu en tja dat hoort nou enemaal bij een reu. En dat soort zaken zijn met goede begeleiding goed te handhaven. Ook moet je de gezondheids aspecten van het castereren overwegen. Zo komen bepaalde soorten tumoren veel voor bij gecastereerde reutjes die bij intacte reutjes eigenlijk bijna niet voorkomen. Het enige wat je soms ziet bij oudere intacte reutjes is een vergrootte prostaat. Maar dat is goed te behandelen en als het echt heel erg is kun je dan altijd nog gastreren uit gezondheidsoverwegingen en een gezond dier opereren is ook altijd een risico, want het blijft een volledige narcose.

In de encyclopedie hier op de site staat ook een heel artikel over voor en nadelen van het laten helpen van je hond
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_35-castratie.php

Wij hebben Max dinsdag laten castreren en dat was een zeer goede beslissing.
Onze DA heeft nu ook wel gezegd dat het de periode is dat honden driftiger worden, misschien daarmee dat je een verschil in gedrag opmerkt bij je hondje.

Ik kan het je alleen maar aanraden, al is het alleen maar om ongewenste nestjes te voorkomen.

Groetjes!

Bedankt voor jullie reacties.

Het geluk is dat hij een stuk kleiner is dan de meeste honden, hij kan er niet opspringen
Maar ik merkte wel dat hij onzeker werd van het feit dat hij gecorrigeerd werd bij het snuffelen. Het zit natuurlijk in het aard van het beestje.

Ik wist ook wel dat het bij een reutje hoort. Heb bewust voor een reu gekozen. Maar je wordt toch altijd door de verschillende meningen aan het twijfelen gebracht

Verder heb ik eigenlijk ook helemaal niets te klagen met Kay. Zou niets aan zijn karakter willen veranderen (ook de reden dat we in eerste instantie niet laten castreren).

waarom ga je hem niet eerst chemisch castreren? dan kan je zien of het effect heeft op zijn gedrag

je hoeft niet perse op een negatieve manier dat snuffelen af te leren.
ik zou juist positief trainen, en daar kan je een heleboel mee oplossen, en word hij ook niet onzeker.
eerst goed je best doen met trainen, en dan pas castreren als het echt niet te handelen is.

Lastig, want ik ken je hond niet.

Ik zou persoonlijk m niet castreren. Ben er ook niet voor. Ookal heb ik pas mijn hond laten castreren.

Nu moeti k wel zeggen dat mijn hond veel t zelfde is gebleven, maar veel dingen zijn ook anders.

Hij is zelf veel rustiger, en luisterd strakker, komt lekker knuffelen... Dit heeft hij nooit gedaan. Zelfs als pup had hij er een hekel aan.

Probeer het toch met consequent zijn af te leren

Bij Bink hebben we ook getwijfeld of we hem wel of niet zouden laten castreren.
Ik ben er ook niet zomaar voor.
Ik zou het nog even aankijken of het bij een enkele hond is of dat hij het echt naar meerdere gaat doen.
Bij Bink was het zijn houding en waarschijnlijk ook zijn geur die hem in de problemen bracht met andere honden. Door zijn hormonen ging hij zich hanig gedragen terwijl hij eigenlijk een piepkuiken is. Met als gevolg dat hij door 4 op de 5 honden hard op zijn plek gezet werd en een enkele keer ook echt aangevallen, door reuen en teven.
Honden van 5 a 6 jaar die nog nooit iets hadden gedaan werden serieus agressief als ze bij Bink kwamen terwijl ze tot 11 maanden nog vrolijk samen hadden gespeeld.
Toch lastig omdat je een onzekere hond eigenlijk niet moet castreren. toch in overleg met een gd en martin Gaus(him self) en de dieren arts besloten hem te laten castreren. daarna is er nooit meer iets gebeurd. de honden die meerdere keren naar hem uitgevallen zijn daar speelt hij weer mee. 1 hond die hem echt tot bloedens toe gebeten had op meerdere plekken is hij bang voor geworden, als we die tegenkomen drukt hij mij bijna omver ik blijf dan even staan maak een praatje met het andere baasje, Bink gaat dan liggen en negeert de ander volkomen en de ander negeert hem.
Dus ik kan niet anders zeggen dat het bij Bink goed uitgepakt heeft.
idd is chemische castratie een idee, dan kan je in ieder geval zien of het iets veranderd.
daarnaast is het niet alleen de castratie, daarbij komt ook trainen want er is ook nog zoiets als aangeleerd gedrag.
succes mat de moeilijke keus

Ik zou voor definitieve castratie eerst de hormoonchip proberen. Suprelorin is de naam, dat is iets anders dan chemische castratie. Dit werkt een half jaar tot een jaar ongeveer en dan kan je heel erg goed eventuele gedragsveranderingen zien.

Wij hebben Bowie ook aten castreren.
Maar hij is wel wat rustiger geworden.Het is nu 5 maanden terug.
Maar het karakter is het zelfde gebleven.

Bedankt voor jullie persoonlijke ervaringen met al dan niet castreren.
De hormoonchip lijkt me eventueel wel wat, maar wil dan eerst nog even afwachten.
Het is nu nog makkelijk onder controle te houden, en ik vind castratie niet nodig na een paar hormonale acties

Toch is het goed om te lezen dat er ook alternatieven zijn en dat er ook goede verhalen zijn over castratie! Het nadeel van internet is dat je ook veel negatieve verhalen leest (over gedragsveranderingen en ontwikkelen van angsten)

Dat van Bink over dat piepkuiken zijn (maar wel dapper handelen) herken ik wel bij Kay. Het is een grote knuffelkont die eigenlijk alleen maar wel spelen, maar kan wel heel stoer doen (vooral aan de lijn)

Hoi,

We zijn weer een paar dagen verder.
Gisteren is Kay weer bij zijn grote vriendin (letterlijk en figuurlijk) gaan spelen.
Het was alleen nog maar nauwelijks spelen. Hij probeerde continu te rijden (en raakte gefrustreerd). Hij gunde zichzelf ook geen rust, waardoor ik hem vroegtijdig naar huis heb gebracht (hij stond te slapen, maar weigerde zijn vriendinnetje met rust te laten).

Ik zal het bij de training bespreken, ben niet voor een directe castratie. Maar zal de suprelorin optie wel in gedachte houden.

castreren en steriliseren van honden is tegenwoordig heel gewoon, een goeie opvoeding, en nu niet denken dat jullie honden niet goed zijn opgevoed hoor, maar je kan veel bijdrage door conseqwent te zijn met je hond, niet overal laten snuffelen, zeker niet als je hond aan de riem loopt. alleen als tie vrij mag, dan dat tie zijn gang gaat.

rijden op anderen hondjes, ben je zelf bij, haal hem er direkt vanaf. en lijnt hem even aan, zodat zijn opgewondenheid weer tot rede is. je hebt gekozen voor een reu, geen medische gronden om hem te castreren ? niet doen, maar dat is mijn mening hoor.

ik heb een teef, die wordt loops, zolang er geen medische gronden zijn, zal ze intact blijven, er zijn toch nog genoeg nadelen, en snijden in een gezonde hond wat niet nodig is, is toch ook zonde.

Hoi Willemijn,

Je hebt gelijk...dat ga ik ook zeker proberen.
Ik heb daar wel de hulp van de trainers bij nodig.
Het is mijn eerste pup en heb ook zeer bewust voor een reu gekozen.
Mijn twijfels komen ook vooral doordat ik gewoon niet goed weet hoe ik hier mee om kan gaan.
We zijn nu met een loslooptraining bezig, dus dan zal hij beter leren wat "vrij" betekent.
Wat stom dat ik er niet aan heb gedacht dat hij aangelijnd diende te worden. Ze waren op zich ook vriendelijk tegen elkaar (teefje is 3 jaar en zeer goed getraind, dus die kon er goed mee om gaan).

Hij is nu bijna 8 maanden en dus volop in de pubertijd. Het is dus mogelijk dat het wat minder wordt?

wees conseqwent in alles wat je met de hond doet, puberteit rol je zo doorheen als je conseqwent bent en blijft. puberteit noemen we het, maar een hond kent geen puberteit, wel is het zo dat we denken dat ze alles vergeten omstreeks die tijd wat ze geleerd hebben, maar als jij conseqwent blijft , dan rol je er probleemloos door heen.

zijn er echt medische klachten, of hinderlijke obstakels waar je je niet overheen kan zetten, dan kan je altijd nog eens er over nadenken.

laat een hond eerst volwassen worden, voor je de stap onderneemt, anders blijft tie in de pup ,jonge hond fase hangen.

en geen kritiek als je de hond laat castreren hoor, maar vind het altijd zo,n zonde om dat toch te doen, laat een reu lekker reu zijn.

wij hebben onze Bruce laten castreren vanwege voorhuidontsteking.
Maar door de castratie kregen we een andere hond terug, maar wel in positieve zin!

Hij luistert nu veel beter,is veel meer op mij gericht, confrontaties zoekt hij niet meer op.
Eerst stormde hij achter elke hond aan, om te spelen, ruiken of wat dan ook, nu snuffelt hij, maar zodra ik door loop, komt hij mee.
Hij rook overal lekkere luchtjes, met gevolg dat hij als een onwijze dolleman aan de riem trok, om er bij te komen, dit is ook vrijwel helemaal over.
Bij het loslopen trok hij zijn eigen pad, en liep dus weg. Gevolg was, dat ik hem niet meer los durfde te laten, in het bijzijn van andere honden of op vreemde plekken.
Nu blijft hij netjes bij me, loopt een meter of 10/1 voor me uit, en wacht dan.

Onze hond was/is ook wat onzeker, maar ik heb het idee, dat hij na de castratie minder onzeker is. Voorheen ging hij de confrontatie aan, omdat zijn mannelijke hormonen hem stuurden, terwijl hij eigenlijk niet wilde.
Nu heeft hij die mannelijke drive niet meer, en voelt hij zich zekerder, omdat hij niet meer "hoeft"van zijn lichaam.

Wat willemijn zegt daar ben ik het helemaal mee eens! Ik had niet gelezen dat je hond pas 8 maanden is. Het is wel bijna zeker te wijten aan puberteit en opspelende hormonen.
Zou nu dus ook nog niet aan het inzetten van suprelorin denken, maar daar nog minstens zeker een jaar mee wachten zo niet langer. Tot je hond geestelijk is uitgegroeid.

Overigens, geen kritiek op castratie hoor. JJ is ook 'geholpen'
Zou er alleen heel goed over na denken en ook goed de negatieve gevolgen nagaan (dat doe je ook natuurlijk, anders zou je hier geen topic over plaaten, maar wil het alleen maar even benadrukken ). En dus zoals ik al zei, nu nog niet doen, maar gewoon echt wachten en kijken hoe zijn gedrag zich ontwikkelt als je hond wat ouder is.

ik ben het helemaal eens met Willemijn,je gaat niet snijden in een gezonde hond als er geen medische reden voor is

Ik zou ook alleen casteren dan wel steriliseren indien het medisch noodzakelijk is, ik mijn reu nu ook niet gecastreerd, mijn vorige reu is ook als reu gestorven. Ik ben van mening dat je in een gezond lichaam niet moet snijden, inderdaad opvoeding doet genoeg om geen problemen te hebben met zijn hormonen. Op het moment is het inderdaad loopse teven tijd en ja dat merk ik wel, hij is hitsiger en loopt constant met zijn neus over de grond, maar ja daar is hij reu voor zolang hij luistert is er geen enkel probleem, ook mijn ene teef is niet gesteriliseerd en dat gaat ook prima. De andere teef heb ik wel moeten laten helpen, omdat haar baarmoeder onrustig bleek met hier en daar wat vergroeingen die er niet hoorde.
Ook als mijn eigen teef loops is, gedraagd de reu zich naar behoren alleen de vruchtbare dagen moet ik natuurlijk opletten, maar de rest van de loopsheid kijkt hij er niet naar om. Meneer weet gewoon wanneer het wel of geen zin heeft om zijn drift z'n gang te laten gaan, maar goed dan heeft hij helaas nog een vrouwtje die een dekking natuurlijk niet toestaat.
Ondanks dat dit voor hem niet al te leuk is, denk ik wel dat hij me dankbaar is dat hij zijn klokkenspel nog heeft.

Hoi,

het is wel fijn om hier ook andere verhalen te horen!
In je omgeving roepen mensen nogal snel van "gelijk castreren, ben je van alles af".
Maar omdat hij verder echt helemaal geen last geeft (zelfs niet als puber zijnde) en goed luistert op trainingen en dergelijke...vind ik het fijn te horen dat opvoeding goed kan helpen!

Gelukkig hebben we ook nog steeds training (gaan door totdat we naar behendigheid mogen, vind baasje leuk ) en dat geeft me ook meer zekerheid. Hij luistert prima, en heeft alleen een te goede neus

Maar hoe komt het dat de leeftijden bij castratie zoveel schelen? Mijn collega vertelde dat haar jack russell 12 maanden moest zijn, maar bij de training zijn er bij van 7 maanden die al gecastreerd zijn.

Ik hoorde ook dat je er zo vroeg mogelijk bij moest zijn, maar dat is dan een fabel?

volgens mij bedoelen ze met zo vroeg mogelijk VOORDAT de hond eventueel ongewenst gedrag gaat vertonen. Dus VOOR opspelende hormonen of puberteit. Dan kan hij het ongewenste gedrag namelijk niet aanleren, het kan dan niet inslijten. Alleen vind ik dat hetzelfde als preventief al je tanden laten trekkem omdat je misschien wel eens last kan krijgen van tandpijn.
Je weet namelijk nooit vantevoren of een hond ongewenst gedrag zal gaan vertonen door hormonen. En in de meeste gevallen ligt het niet eens aan hormonen en heeft castratie geen enkel effect.
Verder heeft de hond wel hormonen (testosteron) nodig om uit te groeien tot een zelfverzekerde hond. Meestal komt probleemgedrag voort uit onzekerheid. Als je dan laat castreren wordt het gedrag juist erger omdat testosteron wegvalt waar juist zelfvertrouwen aan ontleent wordt.

Onze 'pup' is nu ook 8 mnd. Sinds kort heeft hij bananen in zijn oren en afgelopen zaterdag ging het tijdens de training voor geen meter. Er was een teefje dat net loops was en hij heeft een uur lang alleen maar haar kant opgehijgd , afleiden was er echt niet bij.
Hij plast tegen ieder sprietje als hij losloopt, aangelijnd laat ik hem dat niet doen.
Ik vond het vreselijk zaterdag en even schoot de term castratie door me heen, maar als dit het enige was waar hij 'last' van heeft, gaan we dat niet doen. Hij is niet vervelend tegen andere honden, laat zich niet op zijn kop zitten, maar valt niet uit naar andere reuen.
We kijken het gewoon nog een tijdje aan en hopen dat de pubertijd weer snel voorbij is

Ik heb hier nu een reu die tzt gecatsreerd zal worden. Maar éérst wil ik hem stabiel hebben, geestelijk, qua gedrag en karakter. Ik wil niet de gok nemen dat hij in dit gedrag blijft hangen. Trainen trainen trainen nu en dan straks als hij stabiel is, castratie.

Hij wil overal zijn poot op te tillen, heeft moeite met andere reuen aan de lijn, is vreselijk onzeker en onzelfstandig. Allemaal dingen die je prima kan trainen en waarvoor castratie geen oplossing is. Het kán bijdragen aan iets rustiger maken van je hond doordat je de hormoon-factor wegneemt, maar het gedrag is veel meer dan enkel 'hormonen'.

Ik heb 4 intacte teven, dus met een intacte reu is dat niet ideaal Maar als je ziet hoe rap hij verbetert met training, ga ik eerst daar mee door en pas als hij stabiel is, het mes er in.

Verdorie, taalfout in mijn post...ontleend moet met een d

bREGJE, wat marit schrijft, je hond moet eerst stabiel zijn, volwassen zo te zeggen.

en dat ze op traningen je vertellen , zo vroeg mogelijk, voordat tie ongewenst gedrag gaat vertonen, is natuurlijk onzin, iedere hond moet opgevoed worden, doen we dat niet, ja dan krijgt tie ongewenst gedrag.

vandaar , eerst lekker naar de hondenschool, laat je hond eerst volwassen worden en uitgroeien tot een stabiele hond, wil je dan toch castreren, aan jou de keuze.

Bregje, sorry, het is voor Linda bedoelt.

uhhh wordt wat ouder denk ik dan maar zo.

Nou, dat klinkt als een heel normale en zelfs voorbeeldige puber hoor

Haha, maakt niet uit hoor Willemijn!

Ik voel me weer gesterkt in mijn eerdere besluit om niet te castreren.
Gelukkig lees ik hier (bijvoorbeeld bij Monique) dat ze opeens de term castreren door je hoofd schiet, na een frustrerende dag met de pup!

Bij de training zie ik wel eens dat de dominante jack russell bij een aanval van dominantie wordt aangelijnd en door de trainster op een afstandje van de andere honden wordt rond gewandeld.
Zou ik dat ook goed kunnen doen bij Kay wanneer hij weer niet van de vrouwtjes af kan blijven?