Dag lieve Gaia Baai

Zoe, wil je heel veel sterkte toewensen met het verlies van Gaia.Ze heeft een mooi en lang leven bij je gehad en ik weet je wilt ze nooit kwijt .Het gemis is vreselijk, maar ze leeft voor altijd verder in je hart.

Rust zacht mooie Gaia.

Wat een lieve ogen, wat een gemis.
Wat een intens verdriet zul je hebben.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.
Dat de mooie herinneringen maar snel de overhand mogen krijgen.
Koester haar in je hart.

heel veel sterkte hoor

Dank jullie wel. Ik hoop dat het verdriet inderdaad minder wordt op een gegeven moment en dat daar mooie herinneringen voor in de plaats komen.

`Heel veel sterkte met het verlies van Gaia Baai !
Ik ken jou niet en je lieve maatje, maar ik laat een traan met je, wat een onvoorwaardlijke liefde die je moet missen, denk terug aan alle mooie tijden die jullie hebben gehad en de beste tijd die je haar hebt kunnen geven!
Heel fijn voor haar, dat ze een baasje zoals jij had! Zo mooi de band tussen een mens en hond,
Je hebt haar een goed leven gegeven, dat is heel mooi!! Sterkte!

Goed dat je een fotootje geplaatst hebt. Nu weten we ook over wat voor een mooie lieve hond je het hebt.

Heel veel sterkte in deze droevige dagen, want dat zijn het en de meesten hier kennen dat gevoel. Nee, energie vergaat niet. Ze wordt omgezet in een andere vorm van energie. En niets wat goed of mooi was is voor niets geweest. Het blijft voor altijd, ook de band tussen jou en Gaia.

Ik heb gisteren afscheid genomen van Kelly, ook een Golden Retriever. Zij was 13 jaar. Kelly was één van de weinige grote honden die onze Roy wel leuk vond. Ze was zijn grote vriendin. Haar baasje belde gistermorgen dat het niet goed met Kelly ging, ze had verschillende tumoren in haar en de dierenarts kwam om haar in te laten slapen. Roy leeft al ruim 3,5 jaar niet meer, het verdriet is minder maar is er nog steeds.
Ik wens je heel veel sterkte.

Heel veel sterkte met het verlies van Gaia.
Je kunt echt zien wat een lieve hond ze was.

Dank jullie wel voor de lieve woorden.
Gaia was ook echt een speciale hond vond ik.

Gaia was gevonden ergens in de bossen in Eersel.

Mensen hadden haar daar gedumpt zeiden ze bij het asiel want deze hond zou nooit zo maar weglopen.

Te dik was ze zo'n 45 kilo, slechte verwaarloosde tanden, een baarmoederontsteking had ze (asiel heeft de operatie nog wel betaald nadat wij besloten hadden dat we haar wilden hebben) en ze schatten haar op 10 jaar in het asiel en zeiden tegen mij en toenmalige vriend dat ze misschien nog wel 2 jaar mee kon. Ze zat al meer dan 9 weken in het asiel.

Wij zagen het wel zitten om haar nog een goed oud leventje te geven en zo konden we wennen aan het hebben van een hond, want we waren rond de 25 jaar oud en hadden nog nooit zelf een hond gehad (wel mijn ouders).

De eerste keer dat we met haar een rondje gingen doen om te kijken hoe het klikte ging ze meteen liggen rollen met haar rug op de grond op en neer. We waren verkocht.

Toen we haar hadden en uitlieten dronk Gaia regelmatig nog van waterplassen buiten eerste paar maanden. God weet hoe lang ze buiten is geweest in haar eentje.

Gaia heeft nooit een riem om gewild, ze stopte gewoon als ze die om had en ik kreeg haar niet verder mee, maar een riem was ook niet nodig, ze liep altijd bij mij in de buurt, dit vond ik bijna ongelooflijk.

Ze kwispelde naar alle honden en bleef dan eerst rustig op een afstandje kijken kwispelend. Ze was aardig tegen alle dieren. Ook tegen onze twee konijnen die ook vaak in de woonkamer rondhuppelen. Ze was aardig tegen iedereen.

Gaia die nooit blafte.
Hebben we aangeleerd soms met wat eten. Even blaffen. Ze blafte alleen als wij erom vroegen.

Gaia die niet zo graag in de tuin kwam. Wel hield van wandelen en op de bank liggen . Gaia die je altijd stond op te wachten bij de deur.

Gaia die er altijd voor me was.
Gaia en ik hebben in de loop van tijd echt een band met elkaar gekregen.

Ik heb ook nooit begrepen hoe mensen haar in een bos hebben kunnen dumpen, want het was zo’n mooi wezen.
Uiteindelijk heb ik haar 12,5 jaar mee mogen maken. Ik ben hier zo dankbaar voor.

Sterkte Ans met het verlies van Kelly. Je zal haar een keer terug zien. Kelly and Gaia zijn nu lekker aan t rennen en in rust.

Ach wat een verhaal, krijg er tranen van in mijn ogen.
Wat fijn dat ze 12.5 jaar liefde en geluk bij jullie heeft mogen ervaren !!!
En...dat jullie zoveel liefde van haar hebben gekregen...

Sterkte....het is niet makkelijk....ik spreek uit ervaring, mijn Golden heb ik op 6 jarige leeftijd afgelopen oktober in moeten laten slapen en nog elke dag denk ik aan hem.....met een glimlach (het was zo'n lieverd), maar ook met een traan (ik mis hem nog steeds vreselijk)...

Heel erg veel sterkte.

Jeetje was wel weer ff slikken om beneden te komen vanochtend en ze was er niet. Normaal zou ik haar dan uitlaten. Moet nu zo naar mn werk, heb ik helemaal geen zin, maar het leven gaat door.

heel veel sterkte met je verlies

Op de eerste plaats heel veel sterkte ,en het gemis zal nog wel even blijven Quinn is in september plotseling overleden en soms denk ik nog steeds dat hij staat te wachten bij de trap maar ik kan er nu om glimlachen als ik aan hem denk ik hoop dat voor jou het verdriet snel overgaat naar mooie herinderingen
maureen

Heel veel sterkte