Agressief naar bezoekers

Onze hond komt van een aziel kruising duitse en tervuurse scheper)en heeft reeds een hele weg afgelegd om zich bij ons thuis te voelen. Ze is nu proper in huis, kent veel minder paniek, verstaat commandos als zitten, liggen, ... en is aan ons gewend/gehecht. Ze heeft echter nog enkele gedragsproblemen, waar we moeilijk mee kunnnen leven:

Ze kan niet alleen zijn en ze valt bezoekers aan (nog net niet bijten).

Het eerste probleem beinvloed het 2de want we kunnen ze niet in een bench opzij zetten als er bezoekers zijn. (ze raakt dan in paniek) Dus nu zit ze er dan aangelijnd bij en spring op bij elke onverwachte beweging van een onbekende.

Het rare is dat we haar kunnen kalmeren en de persoon leren accepteren, maar 5 minuten nadien is ze dat vergeten en begint alles opnieuw.

Wat kunnen we doen om dat te verhelpen?

Gaat het wel goed in de bench als jullie er zijn en er geen bezoek is? Maak de bench leuk, geef het voer en lekkere dingen daar. De reactie op bezoek lijkt angst-agressie. Als je een gedragstherapeut mee laat kijken, ook mbt verlatingsangst, krijgt je hond dmv trainen meer vertrouwen .

Ik ga met Sima mee....

Met de bench gaat het goed zolang we in de buurt zijn.
Ze kan er niet alleen in blijven.

We oefenen haar reeds geruime tijd door haar te voeren in de bench ook als we dan even weggaan. De voer- en drinkbak staan steeds in de bench.
Ook in de garage (meer ruimte) kan ze niet alleen blijven (vernielzucht + ontlasting)

We hebben al gedragstherapie gedaan en daar heeft ze heel wat geleerd (oogcontact, commando's, positief stimuleren,....); ook bach-bloesems hebben (nog) niet het gewenste resultaat.

We blijven oefenen, maar het is (nog) geen oplossing voor de agressie naar bezoekers en het alleen zijn. Die agressie komt trouwens ook op straat voor.

Angst, vertrouwen is iets wat je niet aan de hond moet overlaten om te overwinnen of er mee leren omgaan, dit moeten jullie samen overwinnen, de hond moet leren om op jou/jullie te vertrouwen zodat jullie gaan bepalen wie er in jullie 'territorium' mag komen en dan hoeft de hond zich hier niet meer druk over te maken, de hond heeft mischien een taak gekregen waar hij niet mee overweg kan.
Dus alle commando's die de hond kent zijn in deze even overbodig werken aan een vertrouwensband is nu even het belangrijkste, zoek een goede hondenschool waar ze jullie kunnen begeleiden zodat jullie stapje voor stapje leren hoe dit voor elkaar kan krijgen.

Hoe lang is ze nu bij jullie? En wat was de diagnose van de GT met betreking tot het aanvalsgedrag?

Keycha is nu ongeveer 5 maanden bij ons en we hebben reeds een aantal sessies op een klassieke hondenschool gehad, die het gedrag alleen maar erger maakte. Daarna zijn we bij een gedragsterapeut gegaan en hebben samen met hem aan haar gedrag gewerkt, wat wel een aantal basisgedragselementen bij Keycha (vb oogkontakt en een zachte manier van oefenen met haar) en ook ons inzicht in het omgaan met onze hond heeft verbeterd.
De oplossing volgens de terapeut was om de hond op afstand te houden, maar gezien ze de bench niet in wil/kan is dat (voorlopig) niet mogelijk. Ook voor haar gedrag op straat is dat geen oplossing.
Ik vroeg me af of er buiten de lange termijnoplossing (oefenen, oefenen, oefenen, ...) er geen element voor het aanvallen was dat mogelijk op korte termijn kon opgelost worden (wondermiddeltje?) want gezien het risico dat we al onze vrienden verliezen tegen dat ze iets geleerd heeft, weet ik niet of we ze zo kunnen blijven houden.

heel heftig voor jullie!

Heeft de GT bevestigd dat de oorsprong van het probleem angst is?

Wondermiddelen bestaan helaas niet. Quick fix oplossingen ook niet. Het is heel erg belangrijk dat jullie aan de vertrouwensband werken en haar op alle manieren merken dat ze niet zelf hoeft te dealen met de situaties die ze als bedreigend ervaart. Bij de ene hond gaat dit makkelijker dan bij de andere. Een hond die nooit geleerd heeft zich op de mens te verlaten zal tijd nodig hebben om het vertrouwen te leren dat jij die leider bent die zij kan vertrouwen. En ik ga helemaal mee met het advies van de GT van op afstand leren gewennen. Beide aspecten hebben bij mijn hond geholpen dat hij EN het vertrouwen heeft geleerd op afstand dat mensen er niet op uit zijn hem iets aan te doen en hij heeft geleerd dat ik 'regel'.

Ik zou hard werken aan het gewennen aan de bench, zodat de hond vanuit een 'veilig'hol op afstand (zonder dat iemand zich met hem bemoeit) kan leren wat meer te ontspannen en vooral dat hij zelf niet hoeft te dealen met deze mensen. Tevens het bezoek haar totaal laten negeren (elk oogcontact is er 1 teveel). De hond helemaal weghouden uit dergelijk situaties helpt niet, zo leert ze nooit gewennen. Ook buiten op afstand leren gewennen. Vragen aan iedereen om haar compleet te negeren (geen oogcontact, niet naar kijken, niet tegen praten) en werken aan de aandacht bij jou. Buffer voor je hond, laat weten dat jij de boel regelt. Als iemand de hond te dicht nadert, ga er dan tussen staan, fysiek mak jij duidelijk dat je buffert en de hond niets met de situatie hoeft te doen. Gaat het mis, stap dan kordaat uit de situatie (jij leidt).
Ga buiten eens spannende wandelingen maken dwars door bossages heen, over sloten, door kreupelhout, dit versterkt de band tussen jou en de hond. Ga ergens halverwege de wandelingen samen wat eten, gewoon op de grond op een rustige plek.

Laat de hond niet trekken, maar leer de hond zich volgen naar jou. Als je hond dol is op lekkers, gebruik dit dan om de band te smeden (voer desnoods alleen nog maar vanaf jou ipv uit de bak). Is je hond dol op een speeltje, gebruik dat dan. Neem afstand van situatie die te overweldigend zijn door er uit te stappen. Op grotere afstand werk je aan de aandacht bij jou dmv 'lijm' oefeningen met spel, oefening, lekkers. Belangrijk is dat datgene wat de hond als bedreigend ervaart op zodanige afstand is dat ze niet in volledige fixatie zit, maar zich wel bewust is van de situatie anders leert ze er niets van.

Helaas geen wondermiddel, maar wel een praktijk ervaring waarin ik ondervonden heb dat gewenning tot op zekere hoogte mogelijk is, maar vooral hoe belangrijk het is dat je werkt aan de vertrouwensband om zo de hond te leren dat jij het centrum van zijn wereld bent en hij/zij niet zelf hoeft te dealen. Want de manier waarop deze honden dealen is voor ons niet gewenst, maar ook zeker niet voor de hond zelf. Het geeft verschrikkelijk veel stress waardoor je een vicieuze cirkel creeert. Als de hond 100% op je kan bouwen en vertrouwen gaat dat rust geven en dat is het wondermiddel, al kost het tijd en investering.

Ik denk dat jou hond alles probeert te regelen voor jullie, dit is een taak die deze hond niet mag hebben, Jij moet alles bepalen en niet de hond, je kan deze taak op een positieve manier over gaan nemen door, in de ogen van de hond, je op te stellen als een leider zodat de hond dit ook begrijpt.
Als je belangstelling hebt kan ik je wel gegevens sturen van mensen die jou en de hond goed kunnen helpen, stuur me dan even een PB.

Ik vroeg me af of er buiten de lange termijnoplossing (oefenen, oefenen, oefenen, ...) er geen element voor het aanvallen was dat mogelijk op korte termijn kon opgelost worden (wondermiddeltje?) want gezien het risico dat we al onze vrienden verliezen tegen dat ze iets geleerd heeft, weet ik niet of we ze zo kunnen blijven houden.

Sorry hoor... maar toen je een hond uit het assiel haalde wist je toch want je kon verwachten? En als er vrienden komen en jij je hond kort houd kan er toch niks gebeuren? Rare vrienden als je ze daardoor verliest....

Ik denk dat jou hond alles probeert te regelen voor jullie, dit is een taak die deze hond niet mag hebben, Jij moet alles bepalen en niet de hond

Naar aanleiding van bovenstaande zin en mijn eigen schrijven wil ik graag nog het volgende aanvullen.

Het kan wat J&T schrijft, maar het kan ook onzekerheid/angst zijn in de hond zelf ten aanzien van de situatie.

Een hond die spanning ervaart in bepaalde situatie wil iets doen, MOET iets doen (niets doen is geen optie), maar een onzekere hond WEET niet wat te doen, dus doet iets... vluchten/vechten/bevriezen? Dat heeft naar mijn mening niet zozeer te maken met dat de hond iets voor ons wil 'regelen', maar probeert gewoon zelf onmachtig te dealen met een situatie waarmee hij eigenlijk niet kan dealen op gewenste wijze.
Op het moment dat je de vertrouwensband verstevigd en de hond zich in goed vertrouwen op jou kan verlaten omdat hij weet dat jij dealt met de situatie en duidelijk aangeeft wat jij hierin van de hond verwacht, kan de hond leren meer te ontspannen. Hij hoeft op die momenten niet meer zelf te dealen als hij jou kan volgen in goed vertrouwen.

Vluchten/vechten/bevriezen zijn overlevingsstrategieen, die als ze succes opleveren toenemen en de hond een bepaalde mate van aangeleerde zelfzekerheid verschaffen waardoor het gedrag bekrachtigd wordt. In jouw geval het vechten (aanval) werkt waarschijnlijk (mensen schrikken en werkt omdat de eerste klap een daalder waard is) en dat is precies wat de hond beoogt. Leren wij de hond nu wat we van hem verwachten in dergelijke situaties en bufferen wij waar nodig zal het zelf dealen afnemen omdat er vertrouwen is in ons als leider, mits we dit vertrouwensvol doen.

J&T is niet ter uitlokking van discussie (wij weten immers niet de exacte achterliggende oorzaak) en deels hebben wij een overlappende mening. Echter dat het altijd is omdat ze menen dingen voor ons te moeten regelen is denk ik niet waar. Het is ook niet altijd een al dan niet opgelegde taak. Het is vooral dat de onzekere/angstige hond zelf probeert te dealen met dat wat hem teveel is dmv overlevingsstrategieen die voor zowel de hond als voor ons niet gewenst zijn. En juist daarin kunnen wij heel veel betekenen voor de hond door het werken aan een 100% vertrouwensband. En dat laatste geldt dan weer in allerhande situaties, ongeacht onderliggende oorzaak.

Cursisten van ons hebben een half jaar geleden een hond uit het asiel gehaald met dezelfde problemen, ze zijn bij ons gekomen en hebben prive les gehad eerst en we zijn eerst met hun bezig geweest om de relatie baas/hond goed te maken, en wat betreft het bezoek hebben zij een aantal simpele regels mee gekregen van ons, ook om al het bezoek instructies te geven voor dat ze de kamer binnen gingen, ze hebben deze hond overal mee heen genomen, strikt deze regels aan gehouden en het is super gegaan. Er is altijd hoop maar wel onder goede begeleiding en een gezonde sturing van de hond.

Helemaal eens, hoop niet opgeven maar het wel de tijd geven Met goede begeleiding kun je veel bereiken.

ik ben het helemaal met j&t eens!!!

Hey Peter

Wij hebben hier, wat betreft visite, een beetje hetzelfde probleem. Sinds een kleine week hebben we een hondje uit Spanje geadopteerd. Ze heeft waarschijnlijk geen goede ervaringen met mensen omdat ze erg angstig op ze reageert. Ze duikt bijvoorbeeld helemaal weg voor mensen, oren in haar nek, staart tussen haar benen. Ook visite vind ze (nog) niet fijn en eng. Gisteren hapte ze naar mijn moeder omdat deze iets te knuffelig werd en vandaag gromde ze naar mijn vader.

Naar ons toe is ze inmiddels een hele leuke hond. Lief en erg aanhankelijk. We hopen dus dat ze naar visite toe ook vriendelijk gaat worden.

Wij hebben hiervoor een hele goede tip gekregen. We hebben het nog maar een paar keer kunnen uitproberen maar het lijkt te helpen: laat de visite buiten even wachten (niet direct voor de deur) en ga met de hond naar buiten om te wandelen. Dan loopt de visite lekker mee. Zo kan de hond een beetje aan de groep wennen. Ik vraag altijd of de mensen die meelopen de hond volledig willen negeren. Onze hond durft dan dichterbij te komen en ruikt aan iedereen van de groep, vooral tijdens het lopen. Om nog wat meer vertrouwen te winnen kan iemand haar gehurkt een snoepje aanbieden. De hond moet dan wel zelf komen, meestal doet ze dit nog niet. Als iedereen na de wandeling mee naar binnen gaat, is de kans groot dat de hond begrijpt dat jij deze mensen vertrouwd en uitnodigt in jouw territorium. Bij het naar binnen gaan, gaat eerst iedereen naar binnen, dan pas de hond. Hopelijk heb je hier iets aan.

Hartelijk bedankt voor julliee reactie! Ik kan me goed vinden in je antwoord.

De GT heeft inderdaad aangegeven dat ze enorm bang moet zijn.

Ze is mogelijk ook mishandeld (geslagen?). Toen we ze kregen had ze een schroeivlek op haar hals vooraan, waarschijnlijk van een electrische halsband. Ze is zeer bang van een bril ???

Ik heb ook een site gevonden over rustgevende hondentaal die mogelijk kan helpen om haar te kalmeren.

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Succes met trainen Peter! De kalmerende signalen zijn hier ook in diverse topics beschreven. Via de zoekfunctie -kalmerende signalen- (onderaan op de hoofdpagina) kun je de topics omhooghalen. Wie weet kun je er nog dingen uit halen.

Links naar topics over kalmerende signalen

http://www.hondenpage.com/search/index.php?cx=partner-pub-3238850696831745%3Ayvnf2matshb&cof=FORID%3A9&ie=UTF-8&q=kalmerende+signalen&siteurl=www.hondenpage.com%2Fhondenforum%2Findex.php#819

De bezoekers zou ik vragen om niet naar haar te kijken, niet tegen haar te praten en haar vooral niet aan te raken. Ook zou ik ze snoepjes geven en deze in eerste instantie in haar richting te gooien en dit langzaam op te bouwen naar het haar geven. Nog steeds niet aanraken, aankijken, praten. Ook het wandelen samen met de bezoekers lijkt mij een erg goed idee.