De eerste pup is weg!

hallo allemaal,

we hebben net van het eerste pupje afscheid genomen. tot maandag gaat er elke dag 1 pupje naar een nieuw huisje, en dan zijn er nog 2 over. we vinden het aan de ene kant wel jammer dat ze weggaan, maar zien ook wel vooruit naar de rust die we straks hebben.

hoe vinden jullie het als de puppen weggaan, zijn jullie super sentimenteel, of niet?

Soms heb je gewoon wat met een pup,toe in augustus het nestje van Fenna gingen...pff hen ik ook een traantje moeten pinken
Terwijl die van Fajra...dat waren hele andere puppen,die waren er super ana toe,vind het ook wel erg,dat de mensen goed opletten,niet laten vallen...enz enz.
Maar soms gewoon een nestje of gewoon pups hebben iets speciaals...
Ik zou natuurlijk wel alles willen houden,maar dat kan niet ook niet tegenover het nestje,want een heel nest opvoeden is bijna niet mogelijk buiten de ruimte die je moet hebben,whahaha

is een heel dubbel gevoel, aan de ene kant lonkt de rust wel en aan de andere kant wil je ze niet missen, maar bij mij zijn de moeders er ook wel weer aan toe en als je ziet hoe blij de nieuwe baasjes zijn met hun pup dan weet je weer waarom je jezelf meer dan 8 weken wegcijfert... en de meeste nieuwe eigenaren houden mij heel goed op de hoogte, is altijd leuk! Bij mij zijn ongeveer 2 weken geleden de pups weggegaan, was 5 dagen zonder en nu heb ik een nieuwe eigen pup uit Engeland gehaald, werd wel door Skye (de moeder vd pups) ontvangen als een weer teruggekomen eigen pupje..dus wat wil je nog meer? Sterkte de komende tijd met het afscheid nemen en veel plezier met wat meer vrije tijd!

Pff... ja hier, ik heb wel een traantje weggepinkt hoor. Maar goed, ik geloof dat dat ook wel logisch is bij dit/ons eerste nestje !

Ow wat lijkt me dit moeilijk zeg...
heel veel sterkte.

oooh nu al hoe oud zijn ze dan al bij jou?

Vrijdag is hier de eerstevertrokken 8 weken jong/oudwas best pittig helemaal de eerste maar je weet ook datze goed terecht komt dus heel dubbel.
zaterdag zondag en maandag zijn er ook 3 gegaan (elke dag 1 dan he) we hebben ernu nog 2 tot vrijdag en dan worden zei ook opgehaald. heel dubbel ik ga zeergmissen heber8/9 weken intensief voorgezorgd. maar weet ook dat ze weer goed terecht komendus ja heel dubbel!

ik ga ze missen maar de "rust"en ruimte is ook wel weer lekker

Wij hebben nooit pupjes maar het lijkt mij best wel moeilijk als ze weggaan.Je hebt er toch 8 weken voor gezorgd.

de puppen zijn gister 8 weken geworden. dus vandaar dat ze nu weg mogen.

zometeen vanavond wordt toch de 2e al opgehaald. zou eigenlijk morgen zijn, maar er wordt hier nogal wat sneeuw verwacht, en die mensen moeten van maastricht naar nijmegen rijden, dus ze komen toch vanavond al. want met pup in de file is natuurlijk niks.

van de pup die vanochtend weg is gegaan hebben we alweer bericht gehad. hij heeft zijn huis al verkend en gegeten en gedronken, en was lekker aan het slapen. ze zijn echt heel erg blij met hem.

Ik zou het niet droog kunnen houden hoor Maar ook weer een besef hoe snel de tijd gaat

Denk aan de ene kant dat je ook wel een beetje "blij" (is een groot woord) bent dat ze weggaan, ik denk dat ik na 8 weken op het randje van leven en dood zit zo moe zal ik denk ik zijn

Maar ag, is het allemaal waard he

Mij lijkt het echt moeilijk omdat je vanaf het begin dat pupje hebt zien groeien. Ik zou hem echt een dikke knuffel geven

Ik begrijp ook wel dat je wat meer rust hebt dat is natuurlijk ook wel weer fijn

Hier word ik ook altijd sentimenteel hoor en laat de tranen gerust de vrije loop. Aankomende baasjes begrijpen dit ook want die zien gelukkig allemaal dat je er altijd een band mee houd/hebt.

Ik vind dat de baasjes gerust mogen zien dat je het er moeilijk mee hebt. Beter dan dat je er niets van laat merken.

Je bent natuurlijk ook blij dat de baasjes er zo gelukkig mee zijn. Dat is ook zo dubbel. Na 8 weken dan merk je ook heel goed dat ze toe zijn aan een volgend avontuur en dat kun je toch niet geven aan een heel nestje tegelijk.

Gelukkig gaat het met de eerste goed lees ik bij jullie en dat is ook een fijn gevoel hoor.

Groetjes Cia

Ik vind het altijd een erg dubbel moment. Ik probeer niet al te emotioneel te zijn maar ik laat wel weten natuurlijk hoe moeilijk ik het er mee heb (en vooral ook Abby) maar probeer mijn tranen voor me te houden (ben met de jaren door alles wat ik heb meegemaakt op dat gebied ook nogal hard geworden dus kan gevoelsmatig wel erg emotioneel zijn maar huil niet snel zeker niet in het openbaar).
De reden waarom ik het een dubbel moment vind is omdat ik aan de ene kant met heel veel zorg de nieuwe eigenaren heb uitgekozen en dus weet dat de pups een mooie toekomst tegemoet gaan maar aan de andere kant vind ik het vreselijk om ze gedag te zeggen. Ik zeg wel altijd gedag, nooit vaarwel ... Een maand na vertrek bezoeken we immers de kleintjes bij hun nieuwe families op en daarna onderhouden we ook nog contact.

Ik ben niet zo iemand die heel erg uitkijkt naar de rust nee. Hoewel ik kapot ben na al die weken en het vreselijk zwaar vind vind ik het altijd toch erger dat ze weg gaan dan als ze zouden blijven. Maar als ze eenmaal allemaal weg zijn en ik weer even mijn rust heb kunnen pakken dan heb ik er ook wel weer vrede mee hoor. Net zoals nu dat er dan alweer 4 zijn vetrokken hier dan vind ik het op een gegeven moment ook wel weer lekker hoor om mijn leven weer terug te hebben. Maar ja Mojo vertrekt vrijdag en daar kijk ik dan wel weer vreselijk tegenop.. Maar net wat je zegt als je dan al meteen van die leuke berichtjes, foto's en filmpjes krijgt dan weet je dat je het juiste hebt gedaan...

Ik moet overigens wel zeggen dat het afscheid nemen mij deze keer wel gemakkelijk afgaat dan de vorige keer omdat ik nu in mijn achterhoofd kan blijven houden dat ze niet allemaal weg gaan. Dat vond ik namelijk de vorige keer het ergste dat lege huis op een gegeven moment zonder pupjes. Nu blijft er een dus de drukte blijft toch ook nog wel een beetje .

de tweede pup is ook al ff weg, maar waka is nu een beetje aan het miepen: hmmm hmmm hmmm....

zou ze de 2 pupjes al missen? is waka's en mijn eerste nest. en kan ik haar eigenlijk beter veel aandacht geven of negeren? (zou denken negeren, maar vind haar zo zielig)

Abby is altijd ook vreselijk van slag na de 2e. Bij de eerste heeft ze het nog niet zo door maar bij die 2e...
Toen alle pupjes bij ons weg waren na het eerste nest heeft Abby echt anderhalve week een flinke dip gehad, piepend voor de deur liggen wachten enzovoorts. Ik zou 'r zeker wat extra aandacht geven maar je moet niet echt gaan troosten. Ze is haar kindjes kwijt dus het is volkomen logisch dat ze zich zo gedraagd nu maar het moet natuurlijk niet erger worden.

dat zal stil worden in huis

ik vond het verschrikkelijk,moest bij elk hondje dat weg ging huilen en was dan flink van slag,het liefst had ik ze zelf gehouden

Aw arme Waka... het moet voor haar toch ook raar zijn inderdaad!

Ik vond het een drama, had graag een vlieg op de muur willen zijn bij de nieuwe baasjes, zo alleen weg laten gaan zonder een vertrouwd persoon...........
heb het niet droog kunnen houden ook al deed ik nog zo mn best, en dan heb ik ook nog zo'n man die dan net als ik denk het gaat me lukken, niet huilen, niet huilen, zegt nou daar gaan ze gaat het goed met je Janet?????wwwhhhhaaaaaahhhhhh

Het 2e pupje ook al weg de Moederhond zou ze wel missen denk.Een beetje extra aandacht mag best vind ik.

net een update gehad van het 2e pupje. ze hebben vannacht voor de bench geslapen, want ze werd s'avonds opgehaald i.p.v. s'ochtends en had daardoor niet zoveel tijd om aan het huis te wennen, dus anders vonden ze het zielig

vandaag heeft ze lekker door het huis gerend, en ze doet haar behoeftes ook netjes buiten als ze haar op tijd buiten zetten. ze speelt ook lekker met haar speeltjes en haar kauwbotjes. dus het gaat allemaal helemaal goed, ze vonden haar heel leuk en ze was heel lief en aanhankelijk.

ik ben blij dat daar ook alles weer goed is, en morgenochtend gaat nr. 3 weg.

(het scheelt al wel dat we 6 pupjes hebben i.p.v. 8)
waka doet verder weer normaal, ze speelt wel meer met de pupjes, volgens mij vindt zij het ook wel een beetje lekker dat er 2 midner zijn.

hier heb ik nog even tijd met ze ,maar het gedacht dat ze weggaan word moeilijk en moeilijker....dus probeer nog even te genieten met ze ,je wil geen band met ze opbouwen,maar zo is zo kom je hier niet onderuit,en daarom is het verdomd zo moeilijk ze te laten gaan .iedereen zegt me steeds hoe groter ze worden hoe meer je der naar uitkijkt naar de dag dat ze weggaan...wel ik heb helemaal dat gevoel niet,vind het juist leuker nu.