Dimple, vriend ik mis je zo!

Ik krijg echt tranen in mn ogen door jou verhaal..
wat een leegte moet dat zijn

Maar denk aan de ontzettend mooie tijden die jullie hebben gehad...ik hoop dat die fijne momenten je er doorheen zullen slepen

Veel sterkte

Amai zit hier te janken als een klein kind. Weet wat je meemaakt ! Mijn beste vriend is 8j geleden ingeslapen.Ben er nog altijdk kapot van, heb het wel kunnen plaatsen maar het gemis is er nog enorm !

Wens je heel heel erg veel sterkte in deze moeilijke periode !!

Hopelijk heb je een beetje kunnen slapen vannacht.Het kost tijd om dit een plekje te kunnen geven.Ik wens je nogmaals veel sterkte.

Ben ontroerd door al jullie lieve berichtjes!

ja, dit zijn zeker vreselijke dingen zeker als je samen zo veel hebt meegemaakt.
Helaas leven de honden nog steeds te kort.
Verdriet is vreselijk ik kan me voorstellen hoe je je voelt.
straks komt er toch wel weer een licht puntje voor je.
het gaat heel langzaam weer wat minder worden hoor.
wens je veel sterkte de komende tijd.

Heel veel sterkte met het verlies van je kanjer Dimple!!



Achter iedere traan van verdriet, schuilt een glimlach aan herinneringen..

Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je nu voelt. Jullie waren echt maatjes. Niet met iedere hond heb je dat. De leegte is het ergste nu. De pijn gaat weg, maar de gedachten blijven altijd...
Heel veel sterkte de komende tijd!

heel normaal,ik heb me een week ziek moeten melden op mijn werk,ik sliep de ganse dag en als ik wakker was liep ik te huilen ik wou niets anders dan slapen dan werd ik niet meer geconfronteerd met de werkelijkheid dat hij er niet meer was,nu nog steeds als ik wakker word ,ja dan moet ik mijn tranen bedwingen want vroeger was er zijn begroeting u niet meer
ik wens je veel sterkte in deze moeilijke periode,het kunnen schrijven helpt een beetje,ook de steun die je hier op het forum krijgt
dikke knuffel

Wat zul je Dimple missen, vind dat je zo sterk was om hem niet langer te laten lijden. Heel veel sterkte..........

Dolfine

Je lieve Dimple moeten missen is vreselijk!
HEEL VEEL STERKTE GEWENST!

Pffff, alweer een week geleden dat ik mijn beste vriend, Dimple, moest laten gaan. Wat een gemis en stilte. Ik realiseer me nu wel dat ik voor hem het beste heb gedaan. Heb foto's durven bekijken net voordat we naar de dierenarts gingen. Wat was hij mager en zag hij er vermoeid uit. Zo'n droevige blik in zijn ogen.

Maar o, wat mis ik hem!!!

heel veel sterkte
ik weet wat je meemaakt
als er n hondenhemel is,is ie daar vast met gijs aan t spelen

veel sterkte gewenst met het verlies van je grootste vriend

Hallo Monique,

Veel sterkte gewenst met het verlies van Dimple.
Ik weet precies wat je voelt, heb mijn Boris op 17 februari moeten laten inslapen.

Zijn verhaal lijkt wel veel op dat van Dimple.
Helaas kan ik geen link plaatsen, maar als je kijkt in dit forum op 17 juli met de titel 5 maanden , dan kun je het verhaal van Boris lezen.

Ziektebeeld lijkt heel veel op dat van Boris.

Het is nu bijna 8 maand geleden. De pijn wordt wel minder, maar er is geen dag dat ik niet aan hem denk.

Veel sterkte gewenst!

Marco

Ik zit hier te huilen, omdat ik zo goed begrijp hoe je je moet voelen. Ik heb twee lieve honden, en één daarvan is 4jaar. Op zich nog niet zo oud, maar als ik dan lees dat je geen foto hebt van zn prachtige stippeltong, lopen de tranen over mn wangen. Ik moet er niet aan denken mijn herder kwijt te raken... En snap volkomen hoe je je voelt. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat de ergste pijn snel weggaat. Je hebt er goed aangedaan om hem te laten inslapen, dan ben je eerlijk tegen over je hond. Heel veel sterkte!

liefs Sadah.

Het is inmiddels weer een maand geleden dat ik Dimple heb moeten laten gaan. Ik mis hem vreselijk.

Heb van de kinderen een nieuwe vriend gekregen, een Duitse Herder van 2 jaar. Charlie, een hele lieve hond waar geen kwaad inzit en daarbij ook nog eens goed met mijn katten goed overweg kan. Hij is geen vervanging voor Dimple en heeft naast Dimple recht op een nieuwe plek in mijn hart.

Foto van nieuwe vriend Charlie:

Hmmm, het lukt me niet om een foto te plaatsen. Nog een poging dan!

http://www.mijnalbum.nl/Album=NMZODJKC

Ze zeggen dat na verloop van tijd de pijn en het gemis mindert, maar dat is niet waar. Als ik de klok kon terugdraaien... Wij hebben onze Berner moeten laten inslapen. Hij was toen maar 11 maanden. Hij had zo'n slechte heupen dat hij, door zijn heupen te sparen, een dubbele hernia had opgelopen. We hebben toen nog overwogen om hem te laten opereren (kosten waren toen 5.000 euro) maar de DA kon ons geen volledige genezing garanderen. De revalidatie zou voor hem enorm zwaar en pijnlijk zijn geweest. En ondanks zijn pijn was hij toch zo lief, snif. De kinderen zeggen vaak dat het helderste sterretje aan de hemel ons Bernerbeertje is. Nu, na 6 jaar mis ik hem nog steeds, en dit was de moeilijkste beslissing ooit die we moesten nemen.

Veel sterkte!

Ach, zo jong nog, verschrikkelijk! Gelukkig heb je hem veel pijn kunnen besparen ook al was die beslissing heel erg moeilijk maar ook heel moedig van je.

Ook jij veel sterkte.

het is altijd een verschrikkelijke beslissing die erg veel pijn doet ,ook ik heb na zeven maanden nog veel verdriet om sloebertje

Ik lees je verhaal met kippenvel.
Het is precies het verhaal wat wij met yara hebben meegemaakt. Ook lymfeklierkanker. Ook begonnen met wat opgezette klieren. Triest, heel triest.
Geniet van je nieuwe maatje, het is een nieuw begin!

Toen ik jouw verhaal las begon ik te wenen.ik denk dat ik kan spreken uit naam van vele die tijdens je verhaal ook terugdenken aan hun verlies.
Ikzelf moet met tranen terugdenken aan mijn trouwe Mechelaar die ik 18 jaar geleden als kind heb moeten afgeven.
Ze zeggen dat tijd de wonden heelt,maar het litteken blijft toch hoor.Ik heb meer mooie herinneringen aan mijn eerste hond dan ik heb van sommige mensen.Maar ja,een hond is dan ook altijd goedgezind.
Ik ben er zeker van dat veel hondenvrienden verschrikkelijk met jou meeleven.
ik wens je veel sterkte toe en veel plezier met je nieuwe maatje.
En geloof me,zoals dimple een groot plekje heeft in je hart,zo heb jij er ook een in zijn hart.En samengesmolten harten blijven leven tot ze elkaar weer ontmoeten.
Veel moed en veel succes.
Alle hondenvrienden leven met je mee

Wat een verdriet!!.
Hebben zelf vandaag het bulletje van mijn dochter begraven,deze was pas 3 maar had ons hart gestolen en het voelde als ons kleinkind.Hij had nierfalen had nog in de kliniek geweest maar er was niets aan te doen. het is idd een groot gemis als je een maatje kwijt raakt. Wel heel flink dat je hem verder leed heeft bespaart, Ik wens je heel veel sterkte.
En je heb het juiste voor hem gedaan.Laat dat een beetje een troost zijn.

Lieve monique,

Ik zat net even je verhaal te lezen, de tranen liepen letterlijk over mijn wangen.

Ook al is Dimple niet meer bij jou....hij zal altijd in je hartje voort leven.

Heel veel sterkte meid.

Liefs Heidi

veel sterkte hoor
is hard een trouw vriend moeten inslapen
ons pinkyke is ook al 8 dagen van ons heen

heel veel sterkte met het verlies van je geliefde Dimple.......ik heb dit gedicht gevonden op internet, vond het zelf wel mooi


Until we meet again!!!

Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je
hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een
andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.

Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen
dat het normaal is? Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.

Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen?
Dit wilde ik ook!
Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.
En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.
Je was in mijn ogen nooit onwaardig.

Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.
Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.

Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.
Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.
Ik geloofde je.

Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,
vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.

Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?

We zijn allemaal gemaakt van energie dat diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is energie dat leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.
Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.

Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren niet naar de hemel gaan.
Ik ben hier om je iets anders te vertellen.
Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.
Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven?
Jij weet beter.

Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.
Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn
bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.
Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren.
Net zoals ik jou eerde.
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden,
een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven.
We krijgen tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze
liefde voor elkaar ervaren.

Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.
Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.
Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.
Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten,
omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te
nemen.

Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij,
en ik voel me vereerd en nederig.
Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.
Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.
Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.
Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op
trots op mij te zijn, ik ben een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben nog steeds je vriend

Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven.
Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.

Tot wederzien!

wens je heel veel sterkte hoor

7 Maanden geleden alweer en ondanks Charlie, mijn nieuwe aanwinst, mis ik Dimple nog zo erg!