agressiviteit

Ik moet afscheid gaan nemen van mijn lieve Misty, golden retriever bijna 7 jaar oud. Ze heeft te vaak andere dieren en mijn jongste zoon(en bijna mn dochter) iets aangedaan. Mijn jongste was toen jaar of 11, daarna verscheidene dieren gegrepen, vandaag pup van mn dochter. Bij de dierenarts pup geholpen en het over Misty gehad. Ook mijn dierenarts vind het nu zo langzamerhand onverantwoord worden, ook al omdat mijn dochter zwanger is. Ook mij wilde ze mij vanmiddag aanvallen, en nu moet ik dit weekend er over na gaan denken of t nog verantwoord is om Misty te laten leven. Ik weet t eigenlijk wel, maar pfff wat is dit moeilijk! Oh ja voor de(critici) lezers: ik heb altijd honden getraind en les gegeven,niet dat dat alles zegt,maar misschien zegt t iets over mn liefde voor dieren,Graag reacties:[email protected]

ik weet wat je voelt, heb hetzelfde meegemaakt.
de keuze is heel zwaar, maar de opluchting kan na derhand wel overheersen.
succes dit weekend
groetjes jolanda

Thnx Jolanda voor je reaktie al zo snel op mijn bericht, wil je meer vertellen over jouw hond toen je dit mee maakte? Voelde je je ook zo schuldig?

wens je veel susces.
groetjes jo

Wat afschuwelijk zeg om voor zo een beslissing te staan.Echt vreselijk.Ik wens je heel veel sterkte.

Groetjes Marianne

Wat ontzettend fijn om al zulke lieve reakties te krijgen. Had ik echt niet verwacht. Schreef gewoon mijn gevoelens op en hoe moeilijk ik dit vind. Mijn verstand weet het wel, maar mijn gevoel.....dit is echt moeilijk, arme hond om zo geboren te moeten worden...

ja je voelt je schuldig, maar als je je verstand laat spreken weet je dat je het goed doet.
bij mij overheerste de opluchting daarna over het schuldgevoel.

mijn hond beet mijn kind ernstig in het gezicht.
vloog de DA aan en was echt niet te vertrouwen voor andere mensen behalve mijzelf.
ik vind persoonlijk een weekend te lang om een besluit te nemen.je gaat dan aan jezelf twijfelen. en dat is niet nodig.
je zoekt het beste voor je hond, en soms hoort daarbij om hem van zichzelf te verlossen.
sterkte jolanda

Hallo,

Je staat voor een zeer moeilijke beslissing. Maar soms staat veiligheid voor de omgeving, maar ook voor de hond zelf voorop. Als er iets niet in orde is in het koppie van Misty, in mijn ogen is het dat, want ik geloof niet dat een hond dit zomaar doet er moet mijn inziens altijd een reden voor zijn.

In het verleden ben ik zelf ernstig in mijn hoofd gebeten, door mijn eigen hond, er is toen besloten om hem niet in te laten slapen, maar uiteindelijk na een half jaar is toch de beslissing gemaakt om hem wel te laten inslapen. Niemand op een enkeling na kon nog iets met deze hond doen. Het werd toch te gevaarlijk en de hond had eigenlijk ook geen fijn leven meer.

Het is zeer moeilijk om tot deze beslissing te komen. ik wens je dan ook veel sterkte toe.Ik kan begrijpen dat je hier een enorm schulgevoel over hebt. Je houdt van je hond, je wilt dit niet. Maar juist omdat je van je hond houdt kun je haar daar ook in verlossen zoals Jolanda al zo mooi heeft geschreven.

Liefs Wilma

hey,

Dit is idd een heel moeilijke beslissing, dat kan ik begrijpen...Pff ik zou echt niet weten hoe ik er mee om zou moeten gaan, ik vind het al zo moeilijk als ik één van mijn dieren moet laten inslapen omdat ze een ziekte hebben.

Dit is echt een moeilijke beslissing, maar ik wens je heel veel sterke toe!

Grtzz
Martine

Oeh wat een moeilijke beslissing...
Heel veel sterkte..
kan me heel goed voorstellen hoe dubbel dit voor je moet zijn?!
Is er door de arts al gekeken of misty geen tumor in haar hoofdje heeft? dit kan namelijk ook dit soort gedrag veroorzaken.
Maar veiligheid voor je gezin en jezelf en omgeving gaat voor.
sterkt met je beslissing, we denken aan jullie

groetjes

Lieve allemaal die op mn berichtje hebben gereageerd:
Misty is vanavond om ff na 1900 uur heel rustig ingeslapen. Alle kinderen waren erbij en daar was ik heel blij mee. Wat had ik mij anders eenzaam gevoeld.
De dierenarts was echt super, we kregen alle tijd om rustig afscheid te nemen. Maar die laatste "loop"nr de dierenarts, wat is dat moeilijk, zelfs toen ze de spuit kreeg om onder narcose te geraken, wilde ik haar weer mee terugnemen. Voor mij voorlopig geen hond meer, ik wil dit niet weer meemaken. Heb ik eerder gezegd toen mn vorige hond moest inslapen wegens ziekte en dat heb ik heel lang vol gehouden. Maar ja eenmaal n honden liefhebber he, dat blijf je. Nu wil ik dit eerst rustig verwerken, ben hier helemaal kapot van. In ieder geval allemaal bedankt voor de lieve reakties. "hondenkusjes" Lia

hej ontzettend veel sterkte!
Wat fijn dat je kinderen er ook bij waren!
kan me heel goed voorstellen hoe dubbel het voor je moet zijn geweest!
heel veel liefs en sterkte met de verwerking

groetjes en een pootje van genius

Beste Lia,

Ik wens je heel veel sterkt toe
Jij en je familie hebben Misty tot het laatste moment begeleid en bijgestaan.Laat dat een grote troost voor je zijn.
Dat je er kapot van bent, dat is voor iedereen te begrijpen. Je hebt dan ook een zeer moeilijk besluit moeten nemen.
Ga het inderdaad rustig verwerken zodat Misty voor altijd een mooi plaatsje in je hart heeft en in je herinnering voortleeft.

Liefs,
Wilma

Beste Lia,

Ik weet spijtig genoeg zeer goed hoe jij je voelt nu. Ik herken alles zo goed, die laatste "loop" naar de dierenarts, de narcose en ze terug naar huis willen meenemen,en het verschrikkelijke beeld dat mij bijblijft, hetroze spuitje en de DA die het inspuit en zeer kort daarna de laatste beweging. Ik kan nu nog steeds mijn ogen niet droog houden terwijl ik dit schrijf. IK heb ook hetzelfde gevoel als jij, voorlopig geen hond meer, nooit meer, want dit is zo verschrikkelijk dat ik dit niet nog eens wil meemaken.
Maar als ik je verhaal zo herlees denk ik dat je wel de juiste beslissing genomen hebt. Je kan niet het risico nemen dat
Misty een dier of mens onhertselbaar verwond zou hebben. Maar ik begrijp je twijfel. Je verstand zegt ja maar je hart schreewt nee! En dan laat je je verstande spreken. Ik weet uit recente ervaring dat de eerste dagen zo allesoverheersend veel pijn doen. Bij mij ging het na enkele dagen iets beter, 't is te zeggen voor de buitenwereld, na 3 dagen ben ik terug gaan werken en probeerde ik het droog te houden, maar éénmaal thuis liet ik al het opgekropte verdriet eruit. Veel sterkte toegewenst, vergeet niet, je bent niet alleen, hier zijn erg veel mensen die weten hoe jij je nu voelt.
groetjes, Rinny

Heel veel sterkte gewenst, wat een rotverhaal, daar lopen je de rillingen van over de rug. Helaas is dit iets wat steeds vaker voorkomt bij Golden Retrievers. Een ras wat absoluut geen agressief gedrag heeft van nature, maar zo doorgefokt in de populaire tijd dat sommigen juit enorm agressief zijn geworden.
Ik kan begrijpen dat je voorlopig even geen hond meer wil en hoop dat je het verdriet een plekje kan geven en misschien...ooit, komt er zomaar opeens een hond op je pad en durf je die weer toe te laten in je hart.

Zo je leest zijn er meer mensen die zo iets moeten mee maken.Ik heb mijn verhaal ook op hondenforum geplaatst.
De 2 vizsla,s moesten het zelfde ondergaan. Ze waren heel lief,en speelden met de kinderen.
naarmate ze ouder werden,was er een probleem. ze pakten m,n kleine witjes, en deden net of was het een prooi.
En dat tot wel drie keer toe.
De huid was ook verschuurt,met heel veel bloed.
Dus toen de honden in de schuur.Dat kon niet meer bij elkaar.
Ook daar waren de musjes en zwaluwen niet veilig. Ze zaten in de deuropening, zwaluuwtjes vlogen naar binnen,en zittend op hun kont in stilstand sprongen ze omhoog,en ja, weer een hapje.
het staartje stak alleen nog uit hun bek.
Toen de vee-arts moest komen voor een van de pony,s. het was bij bijna zon,s ondergang,en dat glinsterde op zijn glad kalend hoofd.hij maakte het hek open, en zonder een waarschuwing van de honden hadden ze hem in het hoofd gebeten.nog denk je dat ze het als een bal aanzagen.Het was ook niet zo dat ze door gingen met aanvallen
Het waren heel mooie honden,Lief voor mij.maar grote drama,s

Hoi Lia, ik wens je sterkte in deze moeilijke tijd.
groetjes jolanda

Hallo allemaal, het is nu 2 dagen geleden dat wij Misty hebben laten inslapen. Gisteren had ik momenten dat ik dacht, het is beter zo. Maar vandaag gaat het niet zo lekker. Ik heb werkeljk heel veel gehad aan jullie reakties en dat meen ik echt. Mijn vorige hond had zo veel pijn dat ik dat eerder heb kunnen verwerken. Ik had er vrede mee zeg maar. Maar Misty was zo'n lieve hond maar met zo'n gebruiksaanwijzing, alleen ik had haar onder controle. Ik hoefde alleen maar te wijzen en ze ging bv. naar haar mand. Ik zag echt wel dat ze niet lief was voor anderen dus ik hield haar altijd in de gaten. Maar ja verstand en gevoel liggen soms zo ver uit elkaar, ik weet dat het zal slijten allemaal maar nu ff nog niet, hondenxxx lia

He Lia..

Lijkt me verschrikkelijke keuze die je hier hebt gemaakt. Maar naar joun gevoel wel de juiste! Alleen kan ik me nu goed indenken dat het verschrikkelijk verlies voor je moet wezen. Maar weet dat je het mogelijke heb gedaan!

Ik wil je enorm veel sterkte wensen! Verstand en gevoel liggen heel erg ver uit elkaar!! Het verstand draagt bij aan een juiste keuze.. Gevoel zal spreken als waarheid gelicht is aan verstand!

Nogmaals heel veel sterkte meid!!

Wat een moeilijke beslissing.. het is vreselijk om een dierbare hond te verliezen.. Ik vind eerlijk gezegt, dat het lang niet nodig was geweest.. ik weet niet waar jullie de hond vandaan haalde, maar weet zeker dat wie hem verpest heeft gewoon niet spoort! Kijk, al is het de fokker, dan moet je die fokker gewoon aanklagen weetje,.. jij bent hondentrainer zeg je, dat betekent toch wel dat je die arme hond niet zou verpesten. Maar wie weet, heb je die hond uit een asiel? Want zo ja, kan jij en de asiel er natuurlijk niks aan doen. Zo nee, je snapt wat ik bedoel..( dit is niet beledigend bedoelt, je snapt me toch wel? Ik vind het alleen heel erg zielig..)

Maar ik wens je veel sterkte! Héél veel sterkte!!


zoiets wens je niemand toe..

héél veel sterkte..
8 september onze malthezer van 13 jaar in laten slapen (ziek overigens)
ook ik mis hem nog heel erg..!!
kan me voorstellen dat de keuze maken voor jou nog moeilijker was, wij konden gewoon niet anders...
Heb nu een nieuwe pup, waar ik ontzettend gek mee ben, maar vergeten.. nee BENJI ik vergeet je nooit

Heel veel sterkte!!!

Ook namens mij heel veel sterkte. Een dergelijke beslissing moeten nemen is nooit makkelijk. Je beslist toch over het leven van een dierbare hond..Dat kost veel verdriet. Nogmaals heel veel sterkte

Liefs Monique

hoi,
namens mij ook veel sterkte, om zo'n keuze te moeten maken want het lijkt mij verschrikkelijk moeilijk om je eigen hond wie je al 7 jaar hebt te moeten laten inslapen maar ja je verstand moet hierbij bovenstaan dat veiligheid toch bovenaan moet staan.
groetjes karin

sterkte meid!

heel veel sterkte!!
Ik snap je keuze en snap ook dat je nu twijfelt, dat hoort erbij volgens mij.
Naar mijn idee vanuit je verhaal gezien, heb je een moeilijke maar verstandige keuze gemaakt.
Ik weet niet zogoed wat ik moet en wil schrijven, alleen dat ik het erg moedig van je vind, en je dus echt sterkte wil wensen!
Ga niet teveel twijfelen, dat wil ik ook nog even zeggen.

Hallo allemaal, we zijn nu bijna n week verder en langzamerhand begint het allemaal wat op zn plaats te vallen. Het blijft moeilijk, maar o.a. door de steunende berichtjes hier van jullie, ben ik wat rustiger geworden. Ik heb er met iedereen goed over kunnen praten en dat is heel fijn. Nu komen de leuke dingen boven die wij met Misty hebben meegemaakt. En dat zijn er ook veel hoor, ondanks haar aanvallen. Zoals ik al eerder vermeld heb, neem ik voorlopig geen andere hond. Wel wil ik op dit forum blijven komen om andere te steunen, maar ook om de leuke dingen mee te maken. Tot snel, "hondenkusjes" Lia

Martin Gaus heeft een hond die in beslag genomen
was 6 weken in huis gehad en heeft hem opnieuw
opgevoed. De hond had mensen gebeten en hij zat
in een kooi, waar niemand aan durfde te komen'.
Gaus wilde aantonen, dat deze hond opnieuw op te voeden is en niet gedood hoefde te worden.
Inmiddels is hij weer thuis bij zijn baasje en het gaat goed.
Godfried Dols de hondentolk is ook een man, die
honden kan opvoeden.
Een hond die bijt doet dat om zijn eigen redenen.
Bijna elke hond is op te voeden.
Ik ken wel meer honden die andere honden willen bijten, niet bij kinderen kunnen, maar daarom nog niet ge-euthaniseerd hoeven worden.
Is er niemand die u kan helpen, hem te heropvoeden ?
Want de vraag is, hoe is het begonnen.Mijn oudste is bijna doodgebeten door een pitbullachtige en is daardoor een probleemhond geworden.

Ik zag dat u uw hond hebt laten inslapen.
Hoe moeilijk voor u om deze beslissing te nemen.

Soms is het met honden net als met mensen.Je snapt het niet en ze hebben een goede jeugd gehad.Uit niets lijkt het dat het mis zou kunnen gaan.En dan toch gaat het mis.
Ergens in de hersenen zit een knik????
Een niet te achterhalen oorzaak maakt ze een gevaar voor hun omgeving.

Het is denk ik 1 van de afschuwelijkste manieren om je hond in te moeten laten slapen.Gezond van lichaam,maar ziek van geest.
Soms moeten mensen zich er denk ik bij neerleggen dat we niet alles in de hand hebben.Ook al willen we het nog zo graag.

Wens je heel veel sterkte met je moedige,pijnlijke en zo ongeloofelijk moeilijke besluit.
En mocht er een twijfel in je opkomen,denk dan gewoon aan de krantenberichten waarin een hond een mens/kind heeft doodgebeten of ernstig verwond.Misschien heb je dit voorkomen.

Heel veel sterkte.

Groetjes Marianne