Kan niemand ons dan helpen?

Zorg dat je oppas regelt zolang je hond niet alleen kan blijven.

Ook moet je proberen om de afstand tussen jullie twee te vergroten. dat ze je niet gaat claimen.

Probeer zo ontspannen mogelijk het huis/kamer te verlaten. Als jij gespannen bent dan pikt je hond dat feilloos op.

Leg haar in een andere ruimte waar ze nog geen stress heeft opgelopen.

waar woon je? misschien kan iemand op hem passen als je weg moet! is idee...wij weten hoe het is om zo honje te hebben met verlatingsangst!

Probeer eens de radio aan te zetten,als je weg gaat.
Dat doe ik ook altijd en bij mij werkt het heel goed.
Bij mij is er nu ook een nieuwe dwerg bij gekomen onze Cody,en die begon al te janken als ik weg ging.
Dus heb ik de radio aangezet en nu doet hij het niet meer.
Meschien is dat wel een goede tip voor je.
Maar om je hondje aleen te laten moet je wel goed opbouwen want anders komt het niet goed dat heb je wel meer met de dwergjes.
En in een bench doen met een knuffel er bij.
Ja het heb echt tijd nodig voor dat je dwerg er achter komt dat het vrouwtje toch nog thuiskomt.
Ik hoop voor je dat het een beetje gaat werken,
veel succes er mee.
Groetjes Jolanda dwergjes.

Ik heb ook een hondje gehad wat zat te loeien, te blaffen en de verf van de deur af stond te klauwen. Ze draaide helemaal door... Nu had ik gelukkig buren die werkten of die er begrip voor hadden en begrepen dat ik er mee bezig was.
Zij zat samen met m'n andere hond en liep gewoon los in de woonkamer, liet ook altijd de tv of radio aan zodat ze toch wat bekende geluiden had.

Op een gegeven moment kwam er een buurvrouw naar me toe dat het de laatste tijd zo rustig was wanneer ik weg ging, dit terwijl ik zelf niks veranderd had. Maar het viel mij wel op dat ze iedere keer in het halletje lag wanneer ik dan terug kwam.
Hier heeft ze geen prikkel of geluiden van buiten en ze zocht dit plekje zelf op. Op een gegeven moment heb ik de honden in het halletje gedaan wanneer ik weg moest en het gehuil en geblaf was over!

Dus misschien kun je haar in een kleine ruimte doen waar niet teveel prikkels en geluiden zijn

Ik zou toch een hele goede gedragstherapeut in huis gaan halen. Je hebt blijkbaar zelf al heel veel geprobeerd, maar volgens jou helpt het allemaal niet en blijf je in een circeltje zitten, wat je zelf niet kan doorbreken. Een goede GT kijkt wat jullie doen, kijkt hoe het karakter van je hondje is en kan je een goed advies geven. Geen 1 hond kan van nature alleen blijven. Dit moet gewoon goed aangeleerd worden en ook echt vanaf dag 1 dat de hond in huis is! Ik zou het weggaan niet bijzonder maken. De thuiskomst ook helemaal niet! Niet te veel aandacht besteden aan je hondje. Het moet immers heel normaal zijn dat je hondje vaker even alleen is. Pas als jij je hond aan wil halen, laat je jouw hondje bij je komen. Verder zou ik geen gehoor geven aan een blaf of gehuil van je hond. NIet gaan roepen dat het niet mag, gewoon totaal negeren en pas naar binnen gaan als je hondje weer stil is en dan niet direct je hondje aanhalen, maar pas bv na 5 minuutjes. Zo blijft het alleen zijn de normaalste zaak van de wereld. Je hondje moet het vertrouwen krijgen dat je telkens weer terug komt! Maar je hond binnen 1,5 week het alleen zijn te leren....dat is in mijn ogen onmogelijk! Je kunt dan beter op zoek gaan naar een goede dagopvang, zodat je toch naar je werk kan! En dan in je vrije tijd een goed GT laten komen om te gaan trainen met je hondje.

p.s. ik weet wat het is om een hond te hebben die de hele buurt bij elkaar jankt als je van huis bent. Wij hadden vroeger thuis een Franse Basset, die echt niet alleen kon zijn. We moesten echt babysit regelen voor Denise. Als we weg moesten, werd er vooraf gepland wie er bij Denise bleef. Erg lastig. Mijn ouders zijn gedeeltelijk zelf fout aan geweest. Toen Denise net in huis was, werd ze verwend en mocht ze echt overal mee naar toe. Iedereen vind zo'n jonge pup geweldig en mijn moeder vond het geweldig om haar overal te laten zien! Ze was in het begin dus nooit alleen, dus wist ook niet wat het was om zonder ons te moeten zijn. Haar hebben wij het alleen zijn nooit meer kunnen leren. Zodra ze wist dat we weg gingen, dan begon het huilen al! En bassetjes kunnen er wat van! Staan er ook wel om bekend dat ze moeilijk alleen kunnen zijn. Als ze jankte, kon ik mij voorstellen dat daar de buurt niet blij van werd

Over 1,5 weken moet je hond al 6 uur alleen kunnen? Vergeet het maar. Dat kan niet!!! Ik zou er nu eerst maar eens een tijdje voor kiezen om de hond helemaal niet meer alleen te laten. Dus dat wordt of een goede oppas die echt alleen maar thuis blijft of mee naar je werk. Daarna weer met seconden en minuten opbouwen, maar de komende maanden kun je 6 uur wel vergeten!

Bedenk je eerst eens goed of je dit kunt. Zo ja zoek dan een goede gedragstherapeut die je hierbij kan helpen. Maar hou er rekening mee dat het er GEEN QUICK FIX is!

Hou er inderdaad rekening mee dat je maanden bezig bent om het probleem op te lossen.
Ook wat Bassie zegt, even niet meer alleen laten totdat ze tot rust is gekomen. Daarna de draad weer oppakken met oefenen.
Het is een hele opgaaf, dat weet ik. Maar het geeft zoveel voldoening als je met hele kleine stapjes vooruitgang boekt en probeer je daar aan vast te houden.
Het heeft een grote impact op je leven, je kunt niet gaan en staan waar je wil en moet altijd een afweging maken, keuzes maken. Kijk vooral goed naar je hond en hoe die reageert.
Je hond moet leren vertrouwen te hebben dat je terugkomt en dat heeft ze nu niet.

Ten aanzien van mijn eigen problemen met Jip.

De achtergrond zal bij iedereen anders als mede ook de specifieke oorzaak. Is het echt verlatingsangst, is het controledrang, is het overafhankelijkheid, is het verveling, is het overprikkeldheid, is het onderprikkeldheid???

Ik ben met Jip (herplaatser met verlatingstrauma) anderhalf jaar bezig geweest om hem zover te krijgen dat hij max 3/4 uurtjes alleen kon zijn.

Helaas heeft hij een enorme terugval gekregen waardoor hij van de ene op andere dag niet meer alleen kon zijn.

Dit is nu enkele maanden geleden. Jip is nu al die maanden geen moment meer alleen thuis gebleven. Eerst weer rust en vertrouwen terug krijgen.

Dat neemt niet weg dat ik in en om huis keihard aan het werk ben om hem te helpen dit vertrouwen terug te krijgen. Op exact het juiste moment zal ik ik dit stapsgewijs gaan uitbouwen.

Het is dus een lange en moeizame weg. Gelukkig ben ik er zelf realxed onder en heb ik het vertrouwen dat het wel weer goed komt. Ook dit vertrouwen straal ik uit naar Jip.

Als dit betekent, zoals nu dat ik al maanden bezig ben om stapsgewijs weer gewenning en vertrouwen te laten optreden dan doe ik dat. Gelukkig heb ik de gezegende mogelijkheid dat ik momenteel niet werk en dat mijn moeder bereid is om zo mogelijk op te passen.

Waar het fout gaat in dit soort dingen is dat wij mensen veel te snel willen. Liever gisteren dan vandaag. En zo werkt het niet. Daarmee maak je meer vertrouwen kapot dan je lief is.

Ik ben nu sinds deze week (opnieuw) zo ver dat Jip UIT ZICHZELF blijft liggen als ik 's morgens beneden kom en naar buiten loop.
Jullie willen niet weten hoe ik sta te genieten als ik dan buiten ALLEEN mijn eerste sigaretje rook.
Voor mij een mijlpaal om in te lijsten.

Gelukkig heb ik een hele lange adem...

Hoi,

Wat zit je in een lastige positie, en wat vervelend voor jullie, de hond en de buren.
Ik heb deze tip voor je, ga de D.A.P eens proberen.
https://www.medpets.nl/dierenarts/bestellen/D.A.P.+feromonen/65/1/1/

Lees het even door, mogelijk dat het hiermee al stukken minder tot over gaat.

Op deze site is het trouwens goedkoper :

http://www.diergeneesmiddelen.com/d.a.p._feromonen

Hulpmiddelen zullen het probleem niet oplossen Cindy.

Het kan erbij gebruikt worden, net als homeopatie/bachbloesems of andere supplementen.

Toch zul je eerst moeten weten wat het exacte onderliggende probleem is en daar gedragsmatig mee aan het werk gaan. Daarkan een hulpmiddel bij gewenst zijn, maar een oplossing is het niet.

Daarom raad ik ook vaak aan om een GT te laten meekijken. Die kan zien wat de oorzaak is waar het mis gaat. Dan zul je bikkelhard aan de slag moeten met een stappenplan. Alleen langzaam opbouwen heeft bij al langer bestaande problemen vaak niet veel nut.
Alle randvoorwaarden moeten aanwezig zijn om zover te komen dat je je eerste stap de deur uit kunt doen en van daaruit opbouwen.

Kelly, hoe gaat het als jullie thuis komen? hoe reageren jullie dan op de hond?

ook ik herken het probleem.
ik heb ook alles geprobeerd maar mijn hond begon al te piepen zodra ik de gang in ging. Dan wordt het dus lastig om een minuutje of twee weg tegaan.
door de week neemt mijn man haar mee naar het werk en die is wat harder. ook daar is het opgebouwd maar even uit het zicht betekende piepen. mijn man is echter gewoon weggegaan en ze is er daar langzamerhand aan gewend geraakt. het lijkt wel of ze voelen wat de baas voelt. mijn man maakt er geen punt van en de hond op het werk dus ook niet.
ik vind het wat lastiger maar ik ga nu ook gewoon weg en merk dat ze een minuut of vijf piept maar dan gaat ze liggen en hoor ik haar niet meer.
als ik naar de schuur ga, huilt ze als een wolf maar ik kan haar zien en op een gegeven moment gaat ze voor het raam liggen en is zij stiller.
als ik boodschappen ga doen oid gaat ze in haar bench en voorheen maakte zichzelf helemaal gek maar langzamerhand wordt het beter en soms moet je gewoon.

ik snap dat je er over inzit dat je je hond straks 6 uur alleen moet laten en dat je allemaal weer net even andere adviezen leest.

ik heb ook dap wat ik op een doekje voor haar bench leg als ik weg ga, misschien scheelt dat ook wel.

ik laat haar goed uit zodat ik zeker weet dat ze niets hoeft, zogauw ze gaat liggen om uit te rusten leg ik haar in de bench en leg het doekje met dap ervoor ( let overigens op dat je niet teveel en niet te dichtbij legt, ik had het de eerste keer in haar bench in een hoekje gespoten en de hond zat in het andere hoekje, teveel is niet goed)
dan blijf ik zeker nog een kwartier bij haar zitten en op een gegeven moment zeg ik blijf en dan ga ik.
ze piept dan, maar lijkt al wel wat kalmer door dat DAP en ik luister voor het raam maar na een minuut of vijf is ze stil. ik denk dat dat een gewoonte van haar is want zolang ze bij ons is piept ze als wij beiden onze tanden poetsen en dus beiden even uit het zicht zijn.
conclusie: vertrouwen er in hebben dat het echt een keer beter gaat, zelf kalm zijn ( ik weet dat dat erg lastig is) en ik hoop dat het snel beter gaat. maar ook hier weer een advies van iemand die ook niet de wijsheid in pacht heeft maar een ervaring met je deelt.
dit is niet mijn eerste hond dus ik weet wel een beetje waar ik het over heb.

Weet je zeker dat het verlatingsangst is ? Tussen dat en niet alleen kunnen zijn zit een verschil en dus verschil in aanpak. Hoe is haar houding op de film?

Wat wij gedaan hebben met onze pup is allereerst een hele lekkere plek van de Bench maken.
Mijn moeder heeft stoorranden gemaakt (die zie je ook wel bij een box)een fijn kleed erin en een doek erover.
Zo werd het echt een veilig hol. We hebben een knuffel (kong konijn) erbij gelegt en de eerste nachten een kruik en z'on ding wat de hartslag van de moeder nabootst.
Nu hadden wij geluk dat onze pup dit heerlijk vond en ook eigenlijk geen moment gejankt heeft.
Ook doe ik de gordijnen dicht als ik wegga en de radio aan.

Sky is nu 5 maanden en omdat hij in zijn sloopperiode zit heb ik de stootranden weggehaald maar de rest doen en hebben we nog steeds zo.
Ik kan drie en half uur weg zonder ploblemen.
Misschien een idee om ook z'on hol te maken en jullie hondje eerst daar aan laten wennen met jullie erbij en deurtje open.
Langzaam opbouwen naar deurtje dicht maar jullie nog steeds erbij en dan weer per een aantal minuten opbouwen en dan pas opbouwen met weggaan.


En een GT is natuurlijk ook een goed idee

Succes!

Als je mij de beelden kan sturen, (of uploaden en de link sturen) kan ik kijken wat ik voor je kan betekenen.

Groeten,

Margje

Ik maak uit je verhaal op dat je hondje alleen is. Heel misschien zou een kameraadje wat zijn? Honden zijn over het algemeen niet graag alleen, het zijn natuurlijk echte roedeldieren.
Mijn collega haar hondje heeft het enorm geholpen bijvoorbeeld nu ze met zijn tweetjes zijn.

Zeg niet dat het helpt hoor maar honden zijn gewoon niet graag alleen helaas.

Snap wel je stress met buren (naaste buren heb ik zelf niet dus dat scheelt).................erg vervelend allemaal!

Ach jeetje wat vervelend.

Een verhuizing brengt een hoop stress/ onrust mee voor de hond.
Mijn hond is 6,5 jaar en verleden maand ben ik verhuist; met mijn hond kon ik weer hélemaal van vooraf aan beginnen terwijl die uitstekend alleen kon zijn in mijn vorige woning.

Ik ben het echt gaan opbouwen (zoals toen hij nog een pup was) met achter de voordeur staan en weer terugkomen (als hij stil was !) en zó héle kleine stapjes.

Ik vind 6 uur alleen thuis zijn erg lang.
Kan je geen oppas vinden of je hond lekker mee laten gaan met een betrouwbare uitlaatdienst ?

kelly waar woon je

Heel misschien zou een kameraadje wat zijn?

Edith, ik weet dat het goed bedoeld is, maar pas op met mensen zomaar een tweede hond aanraden Als het inderdaad verlatingsangst is dan is een tweede hond waarschijnlijk geen goed idee. Het probleem is dat Kelly en haar vriend het centrum van het universum van haar hond zijn. Een tweede hond is dat dus niet. Voor je het weet heb je straks twee honden die gaan janken als je weg bent. Dat is helemaal nauwelijks te behandelen... Kelly schreef al dat ze een GT ging zoeken, dat lijkt me inderdaad het beste om haar en haar hond te helpen.

ik dacht ook aan de D.A.P eens te proberen, zoals Cindy schreef. verkrijgbaar bij de DA.

Een collega van mij heeft ook een hondje met verlatingsangst.
Na enorm veel geduld ging het goed en kon haar hondje een tijd alleen thuis zijn.
Tot ze ging verhuizen...
Wat ze ook deed, niets leek de angst van haar hond weg te nemen.
Ze raadpleegde een GT en die kwam met een simpele oplossing; doe de gordijnen dicht als je weg gaat zodat er zo min mogelijk prikkels van buitenaf zijn.
En wat denk je? Geen blaffende/jankende/piepende hond meer , maar een hond dat rustig op z'n kleedje ligt te slapen...!

Of bij jou de gordijnen dicht doen dé oplossing is weet ik natuurlijk niet, maar soms is de oplossing simpeler dan we denken.
Een GT kan je daar vast bij helpen.
Succes!

Even een update!
We zijn gisteren bij een gt geweest met Cuppy.Toen ik de opname aan hem liet zien ging ik uit van het ergste.
Na de opname gezien te hebben zei hij dat het inderdaad verlatingsangst was in combinatie met het gevoel dat zei ons moet beschermen, ipv andersom. Maar dat het allemaal in een redelijk lichte vorm was. Ik wist niet wat ik hoorde, ik was echt bang dat dit niet meer op te lossen was.

We hebben nu een nieuwe bench gekocht. Eerst hadden we een draadkooi, en daar durfde ik haar niet in de doen als ze alleen was. De eerste keer dat ze daar in ging, is ze aan de tralies gaan bijten en met haar achterste tanden blijven haken, waardoor ze dus vast kwam te zitten. Ik was als de dood om haar daar alleen in te laten, want stel dat zoiets zou gebeuren als ik er niet was!
Nu hebben we een kunststof bench. Ik weet niet hoe ik het anders uit moet leggen, maar het lijkt op zo'n kattenbench, maar dan groter.
Hij legde uit dat het beter was om haar daarin te doen, omdat in een grotere ruimte heeft ze ruimte om rond te rennen, waardoor haar energie/stress alleen maar op kan lopen. Het klonk allemaal zo logisch dat ik eigenlijk achteraf niet begrijp waarom we dit zelf niet bedacht hadden.
Nu beginnen we dus helemaal overnieuw met de bench training. In haar oude bench ging het al heel goed, alleen niet met alleen zijn. Maar omdat deze ook meer gesloten is krijgt ze minder prikkels van buiten af.
Vannacht heeft ze al de hele nacht in de woonkamer in de bench geslapen, en dit ging perfect! De 2 nachten daarvoor had ze op de gang gelegen met de slaapkamer deur open.
Om het nieuwe trainingsschema te ondersteunen hebben we druppels gekregen: T.A.P Trauma heet het spulletje, ben benieuwd of iemand er bekend mee is en wat de ervaringen zijn?
Ik heb het idee dat ze idd al een stuk kalmer is, loopt ons niet meer zo dwangmatig in de gaten te houden.
Volgende week moeten we terug komen. Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat. Maar gelukkig heb ik wel weer goede hoop!

Ik ga er inderdaad ook niet van uit dat dit over 1,5 opgelost is. Als wij straks weer aan de gang moeten wordt er gewoon een oppas geregeld! Tot dat dit niet meer nodig is.
Mensen, bedankt voor alle reacties! Heb er veel steun aan gehad.
Ik houd jullie op de hoogte!

Super dat je al bij een GT bent geweest. Hopelijk gaat deze nieuwe bench werken ( in combi met de druppels. Nooit van gehoord overigens)

Ben benieuwd hoe het verder zal gaan...

Wauw meis super! Fijn at je snel terecht kon! Succes ermee.

Ik heb niet het hele topic gelezen, dus sorry als ik iets overbodigs of dubbel zeg.

Ik heb zelf ook een hond met verlatinsangst gehad en het is een heel vervelend probleem. Ik had het geluk thuis te zijn, dus ik hoefde haar niet perse alleen te laten. Toch moest ik ook boodschappen doen, naar de verloskundige destijds enz enz...

Ik heb er bijna een jaar over gedaan, zo langzaam gingen de stapjes, maar het is gelukt. Na dat jaar kon ze zelfs als het nodig was een hele dag alleen blijven. Het is een hele kluif, maar het is wel "af" te leren.

Ik geloof dat je wel al heel veel goede tips hebt gehad, dus ik wil je veel sterkte en succes wensen, maar zolang jij er de tijd in steekt en het geduld kan opbrengen kan het zeker goed komen.

probeer op een bandje of cd een gehele dag dat je met de hond samen thuis bent op te nemen,als je de hele dag normaal thuis bent,ben je normaal acht uur weg ,dan laat je de hond acht uur dat bandje horen als je weg bent,dan hoort hij zijn eigen omgeving met het baasje en het vrouwtje er bij,ik heb dit ooit met een hond van mij geprobeert,en dat heeft bij mij gewerkt, succes,er mee

Ik heb je een pb gestuurd