cremeren of begraven?

Hoi allemaal.

Ik heb een dilemma; cremeren of begrafen. Ik ben katholiek aangelegd en in mijn directe omgeving nog nooit iemand gecremeerd. Doordat ik dit niet ken, kan ik niet wennen aan het idee dat mijn lieve schat gewoon verbrand wordt in een oven! Daar tegenover staat dat je haar dicht bij je in huis hebt.

Bij begraven bij ons in de tuin is ze buiten, ook wel dichtbij maar niet binnen..ze hield er wel van om buiten te zijn..

wat moet ik doen?

de keus ligt bij jou, niet bij een ander. bij beiden is je hond er niet meer, begraven kan je mooi in je eigen tuin doen, een mooi plekje ergens onder een struik of boom, of er een mooie boom of plant op planten, cremeren, je geloof is het er niet mee eens, dan moet je dat niet doen. begraven is net zo mooi als cremeren, en net zo dichtbij.

Dank voor je reactie

ook is ben/was tegen cremeren. zou dat voor mezelf nooit willen.
Toch hebben we gisteren ons hondje laten cremeren.
Dat was een voorstel van mijn man. We hebben al een hondje achter op de plaats begraven. Dusty daarnaast leggen (de enige plek waar het zou kunnen), voelde niet goed, bang dat we ons andere hondje "op zouden graven". Destijds had ik daar een echt graf van gemaakt, wat met de tijd stukje bij beetje minder een graf werd, maar gewoon een plek op onze plaats. Daarom heb ik toegestemd in cremeren en een urn uitgezocht wat niet typisch een urn is.
Ze staat nu sinds vanochtend in de kast met een kaarsje bovenop haar as. Heb er een foto van haar naast gezet en voel me er helemaal goed bij.
Ik zei vanochtend ook tegen mijn zoon. Kom, we gaan Dusty naar huis brengen.. Ik was zelf verbaasd, maar zo voelde het gewoon. sterkte

ja de keuze is aan jezelf maar ik zou hem begraven maar aan jou de keus toch janny

het blijft moeilijk voor mij. Mijn eerste ingeving is begraven, ik ken niet anders. Daarnaast spreekt mij heel erg aan dat ik haar dicht bij me heb in de woonkamer. Dat blijft altijd en ben bang in de tuin dat dit gevoel toch minder hecht zal zijn. Ik kan alleen maar niet wennen aan het idee dat mijn lieve schat verbrand wordt:S Een erg groot dilemma!!

Hoop dat jullie mij een doorslaggeving kunnen bieden, met argumenten waardoor ik een wel overwogen keuze kan maken.

je moet doen waar jij je goed bij voelt.Mijn hond is gecremeerd.Heb het gisteren al gezegd in een ander topic.Ik voel me er niet zo goed bij,omdat hij compleet weg is,omdat hij verbrand is,er is niks van over als asse.En ik vond het luguber toen we wachten op de asse van mijn hond,kon je de zwarte rook uit een pijp zien komen,vooral op het laatse.Vreselijk vond ik dat.Mijn hondje is bij de dierenarts gestorven,en moest direkt zeggen wat er mee moest gebeuren.Hier is maar 1 begraafplaats in de walen dus was ook ver.Nu staat hij in een potje maar het is maar overschot de rest is weg.Kan er niet goed mee leven.Benji was dan ook mijn lievelingsdier.Ik had hem misschien beter laten opzetten.Ik denk nu al als Pruts dood gaat moet ik hem ook laten verassen want anders voelt het als verraad aan Benji.Met een grafje daar kun je heen heb je een eigen plekje,maar hier in Belgie is er maar één kerkhof voor dieren.Te ver weg.Het is Moeilijk allemaal.Het is nu 4 maanden geleden dat hij gestorven is en als ik aan hem denk doet het nog altijd zo eenpijn omdat ik weet dat hij weg is zijn lijfje alsof hij nooit heeft bestaan.

Mag je zomaar je hond in je eigen tuin begraven??
Ik vind cremeren ook altijd luguber.. en dan in een potje.. ik begraaf hem liever ergens op een plekje waar ik naartoe kan als ik er behoefte aan heb...

Ik heb 2 hondjes laten inslapen. Ze zijn beiden bij mij in de tuin begraven onder hun lievelingsboom. Ik heb geen speciaal grafje gemaakt of zo, maar wel een herkenbaar plekje met een struikje erop wat alleen in het najaar hoort te bloeien. Bij ons staat dit struikje echter het hele jaar in bloei!!! Door mijn hondjes in de tuin te begraven heb ik toch het idee dat ze dicht bij mij in de buurt zijn.
Maar het is een keuze, die jij alleen kunt maken.

Daar ga ik niet over beslissen dat moet je zelf doen.
Ikzelf heb mijn Thibo laten cremeren,hij heeft een plaatsje in huis gekregen.

Ik woon op een boerderij en we hebben veel tuin en gras. Verbieden kunnen ze het ons niet, dat is onze keuze als het verplicht is. Onze lieverd hield van buiten spelen en rollen in het gras..misschien toch bij mijn eerste standpunt blijven en gewoon begraven met een mooie struik!

moeilijk he.Als je hem begraaft ga je misschien weer denken had ik hem maar bij me binnen.Want buiten word hij vochtig enzo,maar het lijfje is er dan nog .Veel steun bij het maken van een beslissing

cremeren en in een urn.
moet er nu even niet aan denken

Als je er de plaats voor hebt zou ik hem begraven.
Je zegt zelf dat hij heel graag buiten was.

Zet er een mooie struik of planten op. Vergeten doe je hem toch nooit, en zo heb je wel een plekje waar je heen kunt gaan.

Marieke, ik ben ook katholiek, maar bij ons in de familie is het heel gebruikelijk dat er mensen gecremeerd worden. Helaas.
Mijn moeder is onlangs nog gecremeerd, terwijl mijn
vader nog begraven is.
Straks in 2014 als de termijn van het graf afloopt,
laat ik zijn resten ook cremeren en komt hij
bij mijn moeder op het urnenveld te liggen.
Komende donderdag gaan we de urn van mijn moeder
halen en komt deze voorlopig naar mij toe.
De plek op het urnenveld aan de Maas is al uitgezocht.
Die urn komt te staan naast de urn van mijn Luca,
die 3 juni is overleden, op zijn tiende verjaardag.
De urn van je maatje kun je net als ik in huis houden, met een kaarsje en foto (die foto staat
ook bij mijn profiel).
Inmiddels is de foto van mijn moeder bijna klaar
en komt deze ook bij de urn te staan, totdat
deze bijgezet wordt.
Maar cremeren heeft echt niets met katholiek zijn
te maken.
Als de kerk er wat tegen zou hebben, hadden ze
niet het prachtige urnenveld naast de kerk gemaakt.
Het idee is misschien niet zo fijn voor je.
En iemand verliezen is verdrietig.
De urn van je maatje kun je ook buiten begraven.

persoonlijk zou ik voor cremeren kiezen, want als je verhuisd dan kan je hem/haar altijd meenemen en bij je houden en laat je hem/haar niet achter. Dat lijkt mij namelijk vreselijk

Als mijn dieren overlijden, begraaf ik ze net als Joep in het bos. Ik weet het, het mag niet... maar in mijn ogen maakt het niet uit. Het zijn maar kleine lichaampjes.

Ik woon in de stad, als ik een huis met grote tuin zou hebben en ik zeker zou weten dat ik er nog jaren zou wonen, dan zou ik ze in mijn tuin begraven.

Wij gaan dus net voor zonsopgang, met schep, diep het bos in, een stuk van de paden. We graven een diep gat en leggen daar onze lieverd in. Nadat het grafje dicht is, leggen we er nog een paar grote takken overheen, tegen het opgraven door andere dieren.

Het bos is de plek waar ik zelf zeer regelmatig kom en waar mijn honden héérlijk het hele leven hebben gespeeld. Als we nu nog langs het plekje van Joep lopen, zeggen we altijd 'Dag lieve Joepie!'. Het is ook zo'n mooi plekje!

Als ik zou cremeren, zou ik ze uitstrooien op de plaats waar ze het zo naar het zin hadden.

Persoonlijk vind ik het niet meerwaarde hebben om een urn met as in huis te hebben. Maar dat is van mens tot mens verschillend.

Obze dieren worden ook begraven in de tuin. Ook omdat we op een eiland wonen en naar een crematorium een hele dag zouden moeten reizen.
Maar ook als ik wel de keuze had zou ik voor begraven gaan. Het is wel anders als je van plan bent nog eens te verhuizen, dan blijven je dieren achter.

Ik zag laatst iemand die een heel mooi hangertje had aan een ketting. Het leek een steen, maar het was een speciaal gemaakt hangertje waar as van haar hond in verwerkt was. Erg mooi!

je mag je hond in je tuin begraven, veel eigenaren willen hun hond begraven in een plekje in het bos, dat mag officieel niet, uitstrooien na het cremeren mag wel.

Van mijn pas gestorven Luca heb ik ook een hanger.
Met een hondenpootje voorop, met de as en zijn
haartjes erin. Heel mooi, maar o zo pijnlijk.
Die heb ik sinds de urn thuis is, omhangen.
De as van Luca zit in een rode urn en een deel
van de as en zijn haartjes hebben ze daarvan
genomen en in de hanger gedaan.
Heel mooi en zo is hij heel dichtbij.
Straks als de urn van mijn moeder thuiskomt, krijg
ik ook een hanger met haar as en het rouwcentrum
heeft twee vingerafdrukken gemaakt, waarvan er eentje ook verwerkt kan worden op de hanger.
Heb ik straks twee hangers met as.
Ieder doet het persoonlijk.
En zo is het ook goed.
Wat je zelf voelt en wilt.

Ik heb voor cremeren gekozen. De as van Buster staat bij mij in de kamer op een plaats waar Buster eerst altijd lag. Dichtbij onze gaskachel. Als ik nu ga verhuizen kan ik Buster meenemen. Als ik hem in onze tuin begraven had, was dat niet het geval geweest en zou hij in de tuin achterblijven! Dat is iets wat ik niet wou...Iedereen heeft daar toch zijn eigen visie over. Er zijn zelfs mensen die hun hond gewoon achterlaten bij de dierenarts....Dat vind ik dus echt helemaal niets! Maar goed, ieder het zijne...

Het gaat vanavond waarschijnlijk gebeuren..onze lieve 4 voeter kan echt niet meer..ze jankt en jankt van ellende..

de dierenarts komt hier zelf vanavond. ze zeiden voor begraven minstens meter diep, om te voorkomen dat niet andere honden het ruiken. Woon nog bij mijn ouders, dus 't plekje zal nooit een vreemde gaan toebehoren, we wonen op een boerderij dus wel genoeg ruimte.

Cremeren heb je haar echter dicht bij. Vinden jullie een crematie niet cru? dat je een hond verbrand? Ik weet het nog niet zo goed! bij deze keuze wordt onze lieverd ook gewoon thuis ingeslapen, en waarschijnlijk meegenomen naar dierenarts waarna dienst van crematorium haar ophaalt. Ik denk niet dat ik 't zou aankunnen om haar hier te laten tot morgenochtend, zo levensloos, ik wil graag de leuke herinneringen koesteren

Heel heel heel veel sterkte toegewenst.
Je moet doen wat je gevoel je ingeeft.
Als je vindt dat je haar moet begraven, doe je het.
Vindt je dat ze gecremeerd kan worden, doe je dat.
Boel, ook een hond van hp is ook pas gecremeerd.
De baasjes hebben alles gefotografeerd, ook
toen Boel voor de oven lag.
Dat is niet cru, wel heel verdrietig en pijnlijk,
en ik moet zeggen dat de foto mij shockeerde,
Boel voor de oven, omdat ik gewoon mijn Luca zag,
maar uiteindelijk is dat toch een zeer waardig
afscheid geweest voor Boel.
En ik kan het begrijpen.
Ik wens jullie enorm veel sterkte en wijsheid toe.

Dankje.

We besloten om toch te cremeren..strx komt da langs..en daaropvolgend de crematiedienst welke puck komt ophalen..

Hoe gaat het in zijn werk met de urn? kunnen we die daar krijgen of?

ik verbrand liever dan dat ik in de grond lig weg te rotten dusja..

zelfde keuze voor mijn dieren, als ze heen gaan worden zij gecremeerd.
het is persoonlijke keuze maar ik zou het niet prettig vinden als ik ergens naartoe verhuis en er ligt een hele kinder boederij in de achter tuin begraven.. want zeg nou eens eerlijk.. als je gaat verhuizen ga jij dan botten opgraven??

Met de medewerkers van het crematorium kun je je wensen bespreken, hoe en wat en op welke manier je het allemaal graag wilt voor je maatje.
Ze hebben bij het creamtorium diverse mogelijkheden om de as in te bewaren, dit is helemaal afhankelijk van je eigen keuze en smaak.

Wens je heel veel sterkte toe

ik verkies ook cremeren, terwijl ik ook een hoop diertjes al heb begraven, maar zoals al eerder hier geschreven, ik ben nu ook verhuist en tja mijn andere dieren liggen nu op die ene plek....en ik was wel voorstander om grote honden te laten cremeren en de kleinere te begraven, ik heb nu twee urnes staan, maar vind het nu achteraf wel zielig dat mijn poezen en vorige hondje hier niet zijn, en verhuizen dat weet je allemaal niet op de moment dat je ze gaat begraven. Maar ieder moet doen waarmee hij/zij zich het beste voelt.

Mijn Luca is gecremeerd zonder mij.
Omdat in de nacht na de dood van Luca, mijn moeder
stervende was en in die angstige periode tot aan
de dood van haar, mijn Luca in de kliniek lag
in de koeling (vreselijk om dit te melden) en ik moest beslissen wat te doen.
Hij is individueel gecremeerd, heb van zijn haartjes
en as een heel mooi medaillon laten maken en zijn
rode urn staat nu bij mij in huis. Met de foto
die bij mijn profiel staat hier op hp.
Maar ik kon er niet bij zijn.
En dat voelde heel erg.
Was ik de uitvaart van mijn moeder aan het regelen
met de uitvaarder en de kliniek belde dat de as
van luca daar was aangekomen.
Heel erg om mee te maken.
Maar mijn ventje is thuis. Waar hij hoort.
Achteraf is het wel hard, maar mijn hondenventje
staat nu in zijn urn naast de foto van mijn moeder.
Volgende week om deze tijd staat ook haar urn hier.

Allereerst heel veel sterkte met de aankomende periode.

Mijn vorige hond ligt begraven bij mijn moeder in de tuin. Ik ging bijna elke dag wel even naar de plek toe waar hij ligt. Maar nu ben ik eind vorig jaar op mezelf gaan wonen en heb ik soms het gevoel dat ik hem heb achtergelaten.
Ik wil er liever nog niet aan denken maar mocht Boomer komen te overlijden laat ik hem cremeren zodat hij meekan mocht ik nog eens gaan verhuizen. Zo kan hij altijd dicht bij me blijven

Dag Marieke,

Ik ben katholiek opgevoed en volgens mij heb ik geleerd dat de ziel het lichaam heeft verlaten toen je hondje dood is gegaan. Dus cremeren of begraven maakt in principe niet uit.
Mijn eerste pupje heb ik laten cremeren en haar urn staat op een schapje in mijn kamer. Daarnaast staat een kaarsje die ik soms aansteek.