klein hoekje

ik ben zo ontzettend stom geweest!
Zo woedend op mezelf en zo verdrietig.
Ik heb een leenfiets en was overmoedig: ik let wel op. Mij overkomt dat niet!
Het berichtje van vandaan was in mijn hoofd over die fantastische wandeling vandaag achter osdorp (voor ons een nieuwe plek en super geweldig), waar we heerlijk hebben gezwommen en samen een schapenbrie-tje genuttigd! Maar een drama volgde. Het is met een sisser afgelopen. Maar jongens de huil zit nog in mijn keel. De angst. Pip vloog dus uit de fietsmand! Toen we een drempel overgingen. En ja ze zit dus vast dus kwam ze ongelukkig met de achterflank....o ik wil het niet typen. Het was my worst nightmare...mij zou dat niet overkomen! Mensen snelden toe(geweldige mensen! Mijn dank is nog groot). Pip gilde heel amsterdam bij elkaar. Geen bloed! Maar krijsen. O ze kan zo gillen en lang! Trok der achterpoot in. Ik werd naar de dierenkliniek gebracht...(natuurlijk zelf onder de modder van de wandeling...een fietstas vol kaasjes en bio groentje...zonder tas chaos ....een natte stinkende overstuurde hondtie. In de auto kalmeerde ze. Ik kreeg lipkjes. Ik voelde dat ze spierspanning overal had. IN de kliniek (gelukkig vlakbij) zette ik haar op de grond. Ze stond. Ze hinkte achter mij aan! Tranen over mijn wangen: goed zo pipje . Buiten had ik niet eens echt durven kijken zelfs! Maar in de kliniek keken we samen. De dokter mocht overal aankomen. En klein lelijk wondje op de achterpees. Ze hinkte. Werd vrolijker en allerter met de minuuut. Een oortje kwam weer wat overeind. Arts gauw likjes geven van doe mij geen pijn. O jongens wat ben ik geschrokken en verdrietig dat zo iets engs je gebeuren kan. Dat beroemde kleine hoekje. Het ongeluk wat je bedacht hebt en dus je niet overkomen gaat. Want je belt niet op de fiets. Je parkeert op een rustige plek. Je houdt haar vast....ik durf het niet eens aan mensen te vertellen. Nou gaan we samen maar even slapen om bij te komen.

Joh, ik merk nog steeds veel spanning in je verhaal. Gelukkig is het goed afgelopen! Volgende keer maar veel stukjes vlees meenemen om Pippa's angst van de fietsmand weg te nemen! Want het is wel belangrijk dat ze direct weer weet dat het niet eng is.

ohhh,wat veschrikkelijk zeg.....

wat zul jij geschrokken zijn....gelukkig is het goed afgelopen,dat had ook anders gekunnen natuurlijk..

ja soms kun je zulke dingen niet voorspellen.

ben maar blij dat het weer goed komt.

verwen 'm maar lekker !!!!!!!


greetz lian

en voor mezelf chocosoesjes? Ik geloof dat ik die fiets niet eens meer op wil halen! Ik koop vandaag nog een auto...ga net marktplaats op! Maar nee je hebt gelijk....ze mag geen trauma maar der moet eerst een oplossing voor dat mandje. Op mijn eigen, zat een overkoepeling en hing de mand op het frame niet aan het stuuur. Maar ja die is gejat....dus ik moet vlot een goede nieuwe fiets en een auto.

Jeetje wat afschuwelijk!

Ik heb een fietsmand met zo'n koepel eroverheen zodat ze never nooit eruit kan.
Een keer zat het riempje van de koepel aan de mand niet goed vast en duwde mijn hondje de koepel eraf terwijl ik fietste.
Nou ik snap wat je gevoelt moet hebben, mijn hart stond even stil en ik schrok me kapot.
Gelukkig kon ik snel remmen en snel de koepel weer vastgemaakt.

Mijn hondje kan ook zo gillen, dat gaat echt door merg en been.

Gelukkig heeft ze er lichamelijk niks aan over gehouden.

Ja, maar je kunt naast chokosoesjes ook een ijsje meenemen of zo .

ik ben me aan het verstoppen op marktplaats....ik vlucht in het kopen van een auto! Ik wil er niet meer aan denken. Die kleine ligt diep te slapen naast me en ik koop gewoon een auto...dan maar geen vakantie. Zoiets.

Wat erg voor je.Maar gelukkig heeft ze er niets aan over gehouden.Geef haar maar een knuffel van mij en een poot van Isa en Bowie.

Gelukkig is het goed afgelopen!
Dat was een TE spannende fietstocht...
Toch maar weer zorgen voor een overkoepeling...
Ik hoop dat je snel over de schrik heen bent!

Jeej! Wat schrikken zeg!!

Gelukkig heeft ze niks ergs, de schrik is namelijk al erg genoeg!

Dat zal schrikken zijn geweest! Gelukkig heeft kleine Pip er niets ergs aan over gehouden. Succes met je zoektocht naar een autootje!!

Oh, wat erg!
Gelukkig is alles goed met haar, maar het zal best wel even schrikken geweest zijn voor jullie allebei.
Dat kan ik me best voorstellen.

oh wat een schrik, gelukkig is het goed afgelopen! Je kunt ook een doggyride kopen voor achter fiets. Kunnen ze ook niet uit en het is goedkoper dan een auto
Dikke knuffel voor Pip!

Ach..
Wat een schrik..
Gelukkg viel het mee achteraf..
Pfff... ik voel de spanning in je verhaal...

Heftig leermomentje..

Gelukkig weer lieve mensen om je heen die je dan helpen..

Nou,...
Nu weer snel vergeten...
En weer genieten van het mooie weer..

Pas op voor de broodfokkers op marktplaats hé

Al goed is het goed afgelopen...

Ik ben ook eens in de winkel op Juno's pootje gaan staan, ze krijste toen ook verschrikkelijk hartverscheurend en bleef ook lange tijd najanken toen, iedereen bekeek me toen alsof ik haar mishandelde (wat deels wel zo was tuurlijk)

he wat verschrikkelijk..
Gelukkig is het goed afgelopen pfff

Wat zullen jullie geschrokken zijn!! Dat is nu precies waar ik aan moet denken als ik vaak mensen zie fietsen met een hond in een mandje, stel dat hij eruit springt of valt, en jouw gebeurt het! Kun je geen mand met een draadkorf kopen.! Hoop dat je weer een beetje van de schrik bekomen bent en wens jullie toch eeen prettig weekend!!

jeetje dat is schrikken.
samen even rustig bijkomen sterkte

O vreselijk, wat een paniek!!
Kan me goed voorstellen hoe je je gevoeld moet hebben, en nog
Gelukkig is het allemaal met een sisser afgelopen.

In plaats van een auto, kun je misschien ook een fietsmand kopen met een koepeltje erboven

gelukkig valt de schade mee, ookal is de schrik groot

Nou fijn dat het zo is af gelopen zeg.
Ja dat kan gebeuren ,later denkje van wat stom zeg van mij.
Maar ja is een leer weer toch wens je veel sterkte

ooh das vreselijk. gelukkig is het goed afgelopen. ik hoop dat de schok snel een beetje over trekt.
liefs naomi

zo even samen geslapen. Naast haar liggen leverde wel tranen op nog van de schrik. Die zorgvuldig weggelikt werden. We hebben enorme mazzel gehad besef ik me. Ik moet het inderdaad vlot achter ons laten want aan angst hebben we niets. Maar het is moeilijk het geluid, de beelden (wat je allemaal in 1 seconde kan denken en voelen als je iets ziet misgaan he!?), de eerste aanblik van der kopje en der aanhoudende gekrijs. Gelukkig staat daar tegenover hoe vlot ze de dierenarts probeerde in te palmen, der eerste kwispel toen ze verlegen in zijn kamer stond. En nu is ze redelijk stijfjes. En van slag, Vliegen mogen brommen! Ik mag naar de keuken! But she is alive when the fridge is opend: nooit zo blij geweest over deze reactie

Dat zal idd schrikken geweest zijn!

Aj, wat een avontuur!!
Jullie hebben allebei een beloning verdiend, en voor de volgende fietstocht absoluut iets lekkers mee.... (ook voor jullie allebei )
Stap maar gauw weer op de fiets, en vergeet dit akelige moment!!
Poot van lewis.

ooooooo die pipje toch...die denkt ik ben zielig ik mag vast op de bank terwijl er gegeten wordt!Dat heeft ze als baby wel geprobeerd maar dat mocht niet. Dus ze wacht het eten altijd vanonder de tafel af. Maar nu vond ze het het proberen waardBeetje overdramatisch klom ze erop! Pootjes voor een achterpootje een piepje en der andere beentje En ik durfde niet boos te worden ook nog! "nee pipje laag,even wachten'zei ik kleintjes zonder enkele overtuigins kracht. Dus Pipje gaf een klein piepje en boog naar het heerlijke maaltje. Dat geloof je toch niet! Zo gaat dat bij kinderen maar toch niet bij hondjes. Jewel bij hondjes gaat dat ook zo. Pip permiteerd zich wat extra leefruimte lekker op mijn schuldgevoel gaan zitten Pipje toe maar.
O o o wat een grap.
Trouwens het helpt dat iedereen zo meeleeft. Echt hoor. Heel fijn.

oh jeej wat een schrik!!! Gelukkig viel het allemaal mee!!! Dikke knuffel voor die arme Pip!!

Enneh.. Je weet het he: een ongeluk zit in een klein hoekje!!

Wat een schrik zeg. Gelukkig dat het nog goed afgelopen is en Pipje nu weer lekker ondeugend van de situatie probeert te profiteren.

Bobby is een keer met mand en al van de fiets gevallen. Ik had er net daarvoor iets zwaars in vervoerd en denk dat het mandje daardoor niet goed meer vastzat. Het was net vlak bij een drukke weg en iemand achter me probeerde haar gauw tegen te houden, maar gelukkig rende ze de kant van de stoep op en ze mankeerde verder niets.
Alleen vindt het niet meer leuk in het mandje. Ik neem haar mee voor korte stukjes naar een parkje of bos waar ze lekker los mag, geef haar lekkers in het mandje en zo langzamerhand lijkt ze er weer aan te wennen.

ja heidi, ik heb een keer een meisje haar fiets met jack zien parkeren hier voor mijn deur aan een lantaarnpaal...valt die fiets om...jack op de straat...aangereden. "ik heb hem altijd aan de lijn!" het was afschuwelijk!(daarna nam ik me voor niet op elke schreeuw naar buiten te rennen omdat ik dat soort beelden nooit kwijt raak) Daarom zoek ik altijd de goede plek om af en op te laden. Zelfs in het park. Het kan gewoon misgaan. Je weet het en je houdt er rekening mee.
Ik zit ernstig over zo'n doggyride te denken. Alleen waar parkeer ik dat?Hoelang gaat dat mee als dat altijd buiten moet staan? Voor lange ritten is het veel prettiger. Maar juist dat tussen door stoppen ergens en dan vooral de angst dat dat gestolen wordt.
Maar ik zit er wel serieus over te denken. Want ik ben niet kinderachtig ofzo maar nog steeds nu super sentimenteel en angstig dat ik bijna mijn liefste gehandicapt had gemaakt.

Zo dan wat erg zeg....wat zul je geschrokkken zijn.
Gelukkig viel het achteraf allemaal mee