Ik weet het even niet meer.

Dinsdagavond mijn Opa overleden. Gisteren een dag vol stress gehad. Vandaag dacht ik eens even lekker met Chica naar het open veld te gaan waar ze altijd los mag.
Uiteindelijk mocht ze lekker los en opeens schoot ze er vandoor. Ik kon roepen wat ik wou en op wat voor manier ik wilde maar ze kwam gewoon niet meer. Ze schoot tussen de gebouwen door zo richting de weg. Ik heb echt staan janken van paniek maar ben blijf staan waar ik Chica kwijt raakte. Ik was zo boos op die hond! Ik ben haar een half uur kwijt geweest. Op het moment dat ik Sander in paniek wilde bellen zag ik haar opeens vanachter een gebouw op het gras snuffelen. Ik riep haar en ze kwam wel mijn kant op maar niet in een keer. Snuffelen, snuffelen en snuffelen. Die stomme neus dacht ik op dat moment! Uiteindelijk weer gerust en wel aan de lijn.

Weer van voren op het veld waar ze meestal lekker los loopt kwam ze haar vriendinnetje Zoey tegen. Ze wilde zo graag dus ik liet haar weer los. Opeens schoot ze er weer vandoor (al snuffelend). Ze trok zich niks van Zoey aan wat ze normaal altijd doet! Ze schoot op een veld waar ze steeds verder naar achteren ging en ik zag haar bijna niet meer. Weer het zelfde verhaal als eerder dat half uur. Ik zag haar wel maar zelfs na een kwartier roepen allerlei manieren kwam ze gewoon niet. Uiteindelijk stond er een andere hond bij mij en toen kwam ze wel. Ik had het helemaal gehad! Ik was/ben zo verschrikkelijk boos! Voor nu denk ik echt even ze mag nooit meer los! Ik sta nog te trillen.
Ik heb haar de hele gedurende terug wandeling kort gehouden.

Ik moest het even kwijt.

Lieve groetjes Denise

Das wel heel vervelend voor jou zeg.
Zou het kunnen zijn dat ze mischien door jou verdriet ook wat van slag af is en daardoor de commando's niet wil horen.
Of mischien begint ze wel aan de puberteit.
Maar wordt vooral niet boos want dan wordt ze bang en komt ze zeker niet meer.
En mischien is het indd wel verstandig om haar even aan de riem te houden.
Nou Meisje heel veel succes als ik kon hielp ik je verder maar helaas voor mij is het ook alleen maar gissen wat het zou kunnen zijn.

Liefs Liesbeth,Turbo enn Luna

dat is idd schrikken zeg bah!
dan denk je gelijk aan wat er kon gebeuren!

anders moet je haar echt op een veld wat goed omheind is dan kan je haar ook goed leren te komen met heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijke stukjes worst!haha
en stel dat ze dan een keer wegrent kan ze nooit ECHT onder een auto komen of iets anders!

liefs

@ Liesbeth: Dat ze door mij verdriet heeft en van slag is? Ik weet het niet? Zal toch niet
Ik was even boos op haar geweest diep in mezelf. Ik heb haar juist beloond voor het terug komen. Hoelang het ook duurt ik beloon haar altijd als ze terug komt.

Gr. Denise

Ik weet het ook niet hoor.
Honden zijn zo gevoelig op bepaalde punten.
Ik denk maar wat met je mee.
En heel goed dat je haar toch beloond.

Een combinatie, denk ik:

- ze voelt jouw verdriet én onzekerheid;
- haar hormonen zijn nog niet in rust na de loopsheid;
- ze heeft teckelbloed en dat betekent jachtinstinct;
- ze zit waarschijnlijk te puberen.

Als het mijn hond was, ging ze voorlopig alleen maar uit aan de lijn tót je er echt op kunt vertrouwen dat ze terugkomt. Oefen, zorg dat ze de link 'naam','vrouwtje = lekkers' legt.

Daar zou je inderdaad eens groot gelijk in kunnen hebben Martie.
Maar ze weet het ook echt dat als ik roep :Chica kom! Dat ze dan ook lekkers krijgt. Maar ik zal zeker blijven oefenen aan de riem.
Ook kwam er opeens een vrouw vanochtend met een zak vol brood. Ze gooide het helemaal leeg op het hondenveld! De mevrouw waar ik mee stond te kletsen die had ook zoiets van "Gooi het dan in een eendenvijver of boven op een schuur of dak maar je weet dat hier allemaal honden lopen".
Chica rende op dat brood af en begon vol te eten. Ik : "Chica nee!" Chica Foei!" , ze bleef haar buikje maar rond eten. Die mevrouw pakt Chica op (zonder iets aan mij te vragen) en houd Chica onder Chica haar okseltjes vast alsof ze een knuffelbeer vast had en bracht ze naar mij. Ik werd beetje pissed en zei dat ze Chica los moest laten. Dat deed ze. Chica ging weer verder met eten. Toen ging ik Chica halen en die mevrouw was druk bezig om Chica te corrigeren en brood uit haar bekje te halen! Ik stond met open mond te kijken, en ik vroeg of ze er mee op wilde houden.
Zucht. Wat een ochtend.

Ik zou er wel even melding van maken dat dit gebeurt op het uitlaatveld. Misschien kun je daarvoor de gemeente bellen?
Zelf heb ik ook al eens gehad dat Jazz zomaar, onder zijn okseltjes werd opgetild. Ik heb daar ook iets van gezegd. Nadeel van een klein hondje dat er schattig uitziet, meid.

Kan idd heel goed komen omdat je niet lekker in je vel zit op dit moment.Hebben ze feilloos door.

Een poosje geleden kwamen we een vrouw tegen die als een gek haar honden stond te roepen en die negeerde haar echt totaal.
Bij ons snuffelend hebben we ze vastgehouden zodat ze,ze kon komen halen (toen ze ons dit vroeg te doen).Zij vertelde dat,dat altijd gebeurde als ze migraine had.Ze moest de honden wel uitlaten,maar door de migraine was dat voor haar echt niet te doen eigenlijk en prompt luisterde haar honden dan ook voor geen meter.

Later kwamen we haar weer tegen en idd toen luisterde de honden meteen.

Groetjes Marianne

Hoi Denise!!

Wat erg!
Je zal wel in alle staten zijn geweest...
Op zo'n dag denk ik altijd maar: Leuk he dieren...

Ik heb 1x iets meegemaakt met Achiles...tsja... nu kan ik er wel om lachen, maar toen....Aaaarrrghhhh!!! Ik kon dat beest zijn nek wel omdraaien!!!

Toendertijd woonde ik nog bij mijn ouders, zij waren 2 weken op vakantie. Maar bij mijn ouders tegenover zit ook een kinderboerderij, met precies aan onze kant een veld (waar alle schapen, ponies, geiten, ganzen, ed, dan een sloot en dan het pad waar je over heen kan lopen.
Ik dacht even slim te zijn rond een uurtje of 10 en Achilles de laatste x uit te laten, zodat ik lekker op tijd mn bedje in kon...
Dus ik loop daar op mn gemakje en Achilles liep lekker te snuffelen hier en daar (aan de riem), ik keek even de andere kant en ik voel ineens een ruk aan mn riem, ik voel de riem uit mn handen glippen, ik kijk om en ik zie achilles over het pad richtin het veld spurten.
Ik dacht nog: Die stopt wel, er zit tenslotte een sloot tussen, dus geen paniek...
Ik zie hem aankomen bij het einde van het pad, hij neemt een reuzesprong en land zo op het veld van de kinderboerderij!!!!
Ik schrok me helemaal wezenloos! Hij rent helemaal naar de andere kant en gaat tegen iets staan blaffen (mijn zicht reikt niet zo ver, dus ik had geen idee wat het was), ik dus roepen, roepen, roepen!!!
Op een gegeven moment had hij het wel weer gehad met het 'iets' en komt weer teruggewandeld richting mij...
(hij had gelukkig de schapen, ed niet gezien )
Hij komt aan bij het einde van het veld, maar denkt: AHOh! Sloot! Daar kan ik niet overheen, en er doorheen wil ik ook niet....
Ik vanaf de andere kant van de sloot nog steeds roepen: Kom er maar doorheen Achilles! Ik spoel je thuis wel af! (ik wist niet precies wat ik moest zeggen...haha!)
En hij maar piepen, blaffen, ook in paniek natuurlijk, want ja hij had zich weer in een situatie weten te wurmen....
Uiteindelijk kwam er een vrouw van de nabij gelegen huizen naar buiten, en die zei dat ik even de andere kant op moest lopen, want daar was de sloot smaller...
Dus ik besloot om het advies op te volgen en daarheen te lopen...
Nee, wat denk je dat ik daar zie! Al die schapen en andere dieren! Ik dacht neeeeee! Ik moet terug, straks ziet hij ze!!
Ik kijk naar Achilles, ik zie zijn kop omdraaien (richting schapen) oortjes ondeugend omhoog en hij denkt: DAAAGGGGG!
Ik roep nog keihard: NEEEEEEEE!!! Achilles niet doen!!!!
Maar te laat, en hij ging er als een bezetene er vandoor, zo achter de ponies aan!
En hij rennen, rennen, rennen, ik zag een heel schouwspel voor me plaatsvinden. Alle dieren daar waren 1 grote kudde geworden, en rende met zn allen zo de schuur in, Achilles er achteraan, geblaf in de schuur, dieren er weer uit, Achilles er weer uit, en ga zo maar door, heel het veld over!!!
Net een tekenfilm!!!
En dan sta je daar, als baasje zijnde aan de verkeerde kant van de sloot... Natuurlijk geen tel. bij me..Nee natuurlijk niet!!!!!!!
Uiteindelijk ben ik over het puntige hek en prikkeldraad heen in de kinderboerderij ingebroken, naar het veld gelopen.
Er stond een vrouw te kijken, en die riep constant waar Achilles vandaan kwam en welke kant hij opging, dus ik contstant daarheen, uitglijdend in de geiten en schapenkeutels...BAH!!!
Totdat ik het voor elkaar had gekregen dat Achilles voor me stond en heel de kudde achter me...Achilles volop in de remmen, en die dacht: SHIT!!!!!
Ik heb nog nooit zo onderdanig gezien..hahahahah! Hij deed helemaal niks meer!
Daarna weer met veel moeite van de kinderboerderij afgekomen.
Eindresultaat: Achilles vies, onder het kroos, en onder de poep, ikzelf: broek gescheurd, schoenen kapot en onder de poep...

Gezellige wandeling was dat!!

Dus Denise, maak je niet te druk, het kan altijd erger!!
hahahahahahahah!!

Groetjes Brigite

haha brigitte...ik zie het zo voor me

haaahahahahahahahaaaaaa Brigitte! Wat een geweldig verhaal!!
Je kan wel columns schrijven meid! Om je te bescheuren... achteraf inderdaad...hihi

Denise, het komt vast allemaal weer goed met Chica hoor!! Eerst maar weer even oefenen op omheind gebied!

Groetjes,
Helga

Brigitte,

Bedankt voor je verhaal!

Haha daar heb ik wel even om gelachen om je verhaal.
Alleen vanmorgen was ik inderdaad in alle staten, kreeg ter plekke een totale rolberoerte. Duurde niet lang of ik stond te huilen als een klein kind dat haar knuffel kwijt was

mijn zus haar hond luistert enkel als hij niet loops staat anders is ze selectief doof haha

Hoi Brigitte!!

Leuk he, een hond?
Ik vind het een leuk verhaal hoor!
Als Achilles weer eens een "leuke" actie doet,
laat het dan vooral weten!!

Lieve groetjes, Anita.
Poot van Spike.

Heey Denise!!!

Ja het gevoel wat je op dat moment hebt is niet leuk!!
Maar je moet maar zo denken, er zullen vast nog wel veel meer situaties zoals deze gebeuren...
Je kan beter lachen dan huilen zeg ik maar!
Chica die had gewoon even andere plannen...
Maar bereid je maar voor dat je veel vaker situaties zal krijgen dat je van pure stress de haren uit je hoofd wil trekken!!! Maar blijven lachen!!!

Ik heb daar geloof ik 2,5 uur gestaan, zonder tel., want tjsa, ik ging even nog een 'snel' rondje maken...
haha!

En t erge is nog, dat toen ik thuiskwam en ik mn vriend belde, moest ik mn mobieltje ver van mn oor houden omdat meneer zo hard brulde van het lachen....
En achilles lag me heel zielig vanuit de bank aan te kijken, want die had ook nog is onder de douche gestaan vanwege het kroos ed....
Mwahahahaha!!!! mijn wraak is zoet!!!!

@ Anita:
Zie je die foto naast mijn berichtjes?
Dat is dus Achilles, en kijk maar is hoe ondeugend hij uit zn ogen kijkt, dat beest is altijd op zoek naar kattekwaad, dus ik maak heel wat mee met hem...
Ik heb zoveel verhalen dat ik het eigenlijk gewoon normaal ben gaan vinden wat hij allemaal voor rare fratsen uithaalt...haha!

haha brigitte ja de ondeugd straalt er indd vanaf.
Maar ja beter een ondernemende hond dan een uiterst saaie hond waar niks in zit.
Kijk dit gaat natuurlijk erg ver maar ja je hebt van die tijden hahahaha.

Gr liesbeth,Turbo en luna

Nou, ik zit hier te schateren, sorry, jij zal niet zo blij geweest zijn...

Maar ja, dit is te leuk.... geweldig.

Achteraf kan je er wel om lachten, toch?

14 januari, 12.34 uur,

wat Martie zegt, klopt helemaal!!

En ze gaat lekker puberen, dus maak je borst maar nat

Ja Brigitte, ondeugend lijkt en kijkt hij wel!!
En ikzelf moet niet denken aan een "ja-knikker", die nooit ondeugend is, maar altijd gehoorzaam! Het heeft z'n charme...

Groetjes, Anita.

Hoi Anita!

Ik ben het helemaal met je eens...
Beter zo'n ondeugende hond, die je af en toe het liefst achter het behang zou willen plakken, dan een hond die zo onder de plak zit, dat ie niks meer doet zonder een commando... :(
Geeft mij maar mijn 2 engeltjes met allebei een heeeeeeellleee grote B ervoor...

Ik moet wel zeggen, toen dat kinderboerderij plaatsvond, was Achilles volop in zn pubertijd, en hij had er echt gigantisch veel last van... haha!
Nu ik erop terugkijk kan ik er wel om lachen, maar ooohhh toen ik daar stond... Helemaal hulpeloos verloren te kijken naar hoe mijn hond heel de kinderboerderij op stelten aan het zetten was...tsja...

Maar dit is maar 1 iets wat ik heb meegemaakt, als ik bedenk hoeveel mijn vriend heeft moeten doorstaan met die hond...Ach gossiej!!
Die heeft aardig de benen uit zn lijf gerend om Achilles in het zicht te kunnen houden, en te pakken kunnen krijgen...haha!
Als mn vriend riep: kom!
Dan stond Achilles hem aan te kijken met een blik van: ik weet wat het commando betekend, maar zoek het maar lekker uit, jij komt maar lekker naar mij toe!
En dan was het weer een flink stuk rennen geblazen in het park of bos....

Gelukkig is hij daar nu wel aardig over heen gegroeid, hij is nu bijna 4, maar ik heb nog een teefje van 1,5 jaar, dus ik kan er weer flink tegenaan.... Maar dat heb ik er allemaal voor over...

Groetjes Brigitte

Whahahahahah ik heb echt in een deuk gelegen om jou verhaal Brigitte,ik zag het helemaal voor me,owww wat erg he,je kan ze dan wel vermoorden,maar je moet superblij doen tegen ze als ze eenmaal komen,en dat valt dan echt niet mee hahhah.

En voor jou Denise,zou ik ze voorlopig maar even aan de lijn houden,vond het al wat,dat je het risico voor de tweede keer nam,ze is gewoon lekker aan het puberen dus bereid je er maar op voor,dat ze hierna nog veel meer kattenkwaad uit haald.