Opgezette buik

Ik zit even met de volgende vraag.
Mijn schoonouders hebben een schat van een hond.
Hij is al bijna 16 jaar maar heeft nog een goeie wilskracht.
Sinds een tijdje hoest hij echt enorm veel en is het net alsof er iets dwars zit. ( hij hoest met veel kracht).
Sinds hij zo hoest is hij ook erg snel benauwd en je hoort hem dan ook piepen als hij buiten adem is van bv likken.
Nu viel het mij op dat zijn buik zo enorm word !
Het voelt alsof er iets van vocht of lucht in zit.
Je voelt namelijk niet iets zitten.
Hij lijkt wel zwanger.
Mijn vraag is dus of iemand dit herkend of eerder heeft gezien en mij misschien kan vertellen wat dit zou kunnen zijn.
Ze willen zelf niet meer met hem naar de DA omdat ze dat zielig vinden voor hem en er niks meer aan willen doen.
Ze zeggen ook dat er niks aan de hand is zolang hij niet piept en nog gewoon eet.
( mijn mening ligt daarover anders, ik vind dat het niet altijd moet wachten tot de hond begint te piepen van de pijn en ik denk dat ze net zo goed pijn kunnen hebben maar het gewoon niet aangeven en dus niet piepen.)

Sinds dit jaar is hij eigenlijk aan het aftakelen en is zijn buik zo gaan zwellen.
Je kunt het wel zien als een soort ballon in zijn buik.
Als hij voor je staat zie je het ook aan beide kanten uitsteken.
En dat hoesten heeft hij al een tijd maar dat word steeds erger..
Ik vind het zelf een beetje zielig en daarom wil ik via deze weg toch een manier vinden om er zowiezo achter te komen wat het is en er toch evt wat aan te kunnen doen !

oke, hoesten is SLECHT,
dat duid op een probleem,

enige wat je eraan kunt doen is met hem naar de dierenarts gaan, ik vind dit zelf zeer onverantwoord dat je je hondje pijn laat lijden, omdat je het zielig vind???

sorry, bel dan in ieder geval even naar een dierenarts.. ik vind dit echt heel sneu..

Dat gevoel had ik dus al !, ( over het hoesten) hij hoest met zoveel 'kracht'. Ik wil zelf graag met hem naar de DA maar ik heb hier al eerder een flinke ruzie over gehad toen hij ontstoken ogen had.
De kosten zit ik niet zo mee en dat los ik ook wel op alleen ik krijg hun niet zo ver dat ik hem zelf mag meenemen.

Wat voor oorzaken kan het hoesten hebben?

( sinds vanmorgen leek het er trouwens op dat er nu ook slijm naar boven kwam door zijn keel.)

Hoi
Ik zou ook inderdaad even een DA bellen, misschien zit er wel iets en hoesten lijkt me ook niet goed
Sterkte ermee
Laat even weten hoe het afloopt!
Groetjes van Marian29

hoesten kan heel veel oorzaken hebben,
van kennelhoest, tot tumoren, tot keelontsteking etc.
daar moet gewoon naar gekeken worden ...

Ik moet over een paar dagen met sasha weer naar de DA voor controle ( ze heeft een ontstoken oor gehad )
Is het een idee als ik dan tegen mijn DA even het verhaal vertel om te kijken wat hij zegt?

( omdat ik de hond dus niet mee krijg)

Het klinkt mij bekend in de oren, mijn kat heeft ook vocht in zijn buikholte, op een echo zijn er wel bulten te zien in de buikholte (tumoren). Het vocht in de buik kan hier vandaan komen, of er zit ergens nog een infectie. Uit de praktijken waarik stage heb gelopen weet ik ook dat ze bij veel vocht in de buikholte en evt. borstholte kunnen gaan hoesten. Als dit het geval is zullen ze er alleen vaak weinig aan kunnen doen. Het enige wat dan rest is inslapen op het moment dat het ondragelijk word voor een dier.

Hoelang houd een hond zoiets vol ? want het hoesten is dus al een tijd aan de gang maar zijn buik zet de laatste dagen heel snel op.

ik zou het zeker even aankaarten Nisa..

idd amber, was ik al bang voor,. ik hoop alleen wel dat ze hem dan ook de pijn besparen, en hem niet laten lijden

De DA kan aan de hand van je verhaal niet vertellen wat er loos is. Daar is onderzoek voor nodig.
Noodzakelijk onderzoek en eventuele behandeling de hond onthouden vind ik echt kwalijk.
Deze hond heeft bijna 16 jaar liefde gebracht
Ik zou er echt werk van maken om zsm deze hond door een DA te laten beoordelen.

Ik wil het ook erg graag maar ik weet niet hoe ik het voor elkaar kan krijgen om hem mee te mogen nemen naar de DA omdat hun het niet willen of het gewoon echt niet zien dat het niet goed zit.

Word zo'n onderzoek bij de DA zelf gedaan of in een kliniek ?

Bij ons doen ze het gewoon in de kliniek zelf. Ze zullen waarschijnlijk een echo willen maken om de kijken wat zich in de buik bevind en soms zuigen ze ook wat vocht uit de buikholte om te zorgen dat ze beter kunnen ademhalen. En aan de hand van de bevindingen zullen ze dan verder moeten besluiten wat te doen.

dat hoesten is zeker niet goed, en waarschijnlijk vocht in de longen, vergroot hart enz...kortademig, "zeer dringend" naar de DA gaan, als het is wat ik denk tenminste kan je hond ineens gaan stikken, en dat wens je toch niemand toe.
Laat de DA anders komen, ze gaan toch de deur niet dichtsmijten als die man daar staat

@ Martine : Dat is een goed idee, als ik hem bij hun aan de deur laat komen ! , dat kunnen ze niet afwijzen.
Ze zullen waarschijnlijk direct weten dat het van mij afkomt maar dan word hij misschien toch geholpen.

Waarschijnlijk werkt zijn hart niet meer goed en houdt hij vocht vast. Dat hoesten hoort er ook bij. Een hond moet enorm veel pijn hebben wil hij iets laten merken. Dat je schoonouders niet met hem naar de dierenarts gaan is ook absoluut niet diervriendelijk. Waarschijnlijk lijdt deze hond al langere tijd.
Medicijnen kunnen in sommige gevallen nog wel wat doen, maar op deze leeftijd ben ik bang dat het niet veel meer uithaalt. Ik heb mijn eerste hond aan zo´n hartkwaal verloren. Dat duurde maar 14 dagen vanaf de eerste dag dat hij begon te hoesten.
Door het vocht krijgen ze het heel benauwd.
Het is in ieder geval heel erg zielig om deze hond nog langer te laten lijden. Hij heeft echt hulp nodig.

Dat was ik vergeten te vertellen !! , hij heeft een paar maand geleden voor het laatst een voorval gehad.
Hij heeft in 2009 een paar keer gehad dat hij ineens op de grond viel en niet meer bewoog, de laatste keer was ong in december.
toen viel hij weer weg ( in huis) en lag heel raar te beven.
Ik heb het zelf niet gezien maar ik dacht direct aan zijn hart.


Kan dit er mee te maken hebben ?

dat zou ik me niet aantrekken, nadien gaan ze je dankbaar zijn, want een hond van 16 kan je toch niet laten afzien, en ze hebben mss schrik en willen niet toegeven dat het ernstiger zou kunnen zijn dan wat zij willen zien. En dan heb jij tenminste je goede hart getoond en wie weet kan die nog een tijdje mee mits snel ingrijpen. Ik ga voor vele minder naar de DA, en de symptomen die je beschrijft lijken echt op hartkwaal, kan mis zijn, maar dat hoesten op die leeftijd is zeker niet goed.

Succes en zeker doen en liefst vandaag nog dan morgen in het belang van de hond.

Laat maar weten hoe het verlopen is.

Grtzz
Martine

Je hebt gelijk Martine, ik moet maar even "scheit" aan ze hebben om het grof te zeggen.

Ik laat het weten hoe het afloopt ! , en ik ga mijn best doen voor hem.

De mijne viel ook opeens, na zijn wandeling neer, dus met spoed DA en had voordien geen enkel symptoom, na een week nog eens, en nadien intensief verzorgt, longen en hartzakje vol vocht en laten leegtrekken enz.... na een maand toch moeten laten inslapen.
Dus hoe vlugger hij hulp krijgt, hoe meer kans, maar zo laten lijden ....nee dan moet je ingrijpen met of zonder goedkuring van je schoonouders.

goedkeuring ipv goedkuring sorry tikfoutje

Lijkt me best heftig als dat gebeurt als je erbij bent,
Ik vond het de eerste keer dat ik het zag wel heftig !! ik ben er namelijk 1 keer bij geweest.
Toen ik naar zijn tong keek viel het mij op dat deze op dat moment bijna geen kleur meer had,
Ik heb hem niet opgepakt omdat ik niet wist wat er aan de hand was en maakte zijn neus een beetje nat met wat water.
Toen het eenmaal over was liep hij weer rond alsof er nooit wat gebeurt was!!

En dat is wat hij nu ook doet, hij geeft niet toe en gaat door.
Hij slaapt erg veel en zal er daardoor minder last van hebben.

als dit gebeurt is het idd heel erg schrikken, een hond met hartfalen krijgt geen zuurstof genoeg, is zoals bij een mens die ineens neerstuikt.En geraakt in shock!
Deze hond kan natuurlijk ook epilepsieaanval gehad hebben, dat weet ik niet, maar het is eender wat het is tijd voor de DA, geen discussie over, dus Nisa ik zou zeggen , die hond zijn lot ligt in jou handen en hoop dat het dankzij jou ingrijpen nog goed mag komen.
Succes

Ik ga mijn best voor hem doen !! , ik denk dat dat inderdaad de DA naar hun toe laat komen.
Ik heb een erg vriendelijke en soepele DA waar deze hond ook komt.
Dus hij kent hem en misschien werkt dat in zijn voordeel.

En anders moet ik de ruzie maar aangaan.
Als ik zo de antwoorden lees dan heb ik geen keus.
Het was zo ongeveer wel wat ik zelf al dacht maar ik wist het niet zeker.

Ik laat het weten hoe het afloopt en wat de DA zegt.
Maandagmorgen 8 uur sta ik op de stoep en ga ik mijn uiterste best voor B. doen !

Super van je om met het risico op strijd voor de hond op te komen!
De hond kan niet voor zichzelf praten en beslissen, top dat jij dat voor hem gaat doen.

Mijn hond kreeg ook flauwtes, dan zakte hij in één keer van de bank af. Heel naar om te zien.

@ Nienke : Hoe is het met jou hond afgelopen ? wat had ie ?



Ik heb gisteravond een gesprekje gehad !

Ik vertelde dus van de dingen die ik hier hoorde van de eventuele oorzaken van het hoesten en zijn opgezette buik.


( Natuurlijk een beetje aangedikt) maar het werkte wel !!!

We zijn er nog niet maar ze overweegt nu om in ieder geval even naar de DA te bellen om het er over te hebben !

Zijn buik werd dikker gister en zo vroeg ze aan mij wat ze moest en wat het kon zijn.

Toen zei ik wat ik hier had gelezen en wat ik ervan vond.
Ik wacht het vandaag dus even af en zal vanavond horen wat de DA heeft gezegt.


Ik hoop dat hij nu geholpen kan worden en niet meer zo hoeft rond te lopen.



Ik heb me een beetje ingehouden met mijn mening en heb het op een rustige manier gebracht, Hierdoor heb ik geen ruzie gekregen en heb ik ze wel even aan het denken gezet.

Hallo Nisa,

Wat fijn dat ze nu waarschijnlijk toch het hondje laten onderzoeken. Ik ben wel bang dat ze geen goed bericht zullen krijgen.

Met mijn hond liep het niet goed af. Het begon met hoesten, vooral 's nachts als hij net slapen ging. Ik ben gelijk naar de dierenarts gegaan, omdat ik gewoon wist dat het zijn hart was, maar de vervangende dierenarts zei dat het een luchtweginfectie was en gaf daar medicatie voor mee. Eerst was ik opgelucht, maar toch voelde ik aan dat het niet goed was. Ik kende die hond zo door en door, hij was alles voor me. Nog diezelfde avond zakte Fellow van de bank en heb ik gelijk de assistente gebeld, een vriendin van me. Zij heeft de vervangend dierenarts gewaarschuwd en ik kon gelijk komen. En weer zei hij luchtweginfectie, ik moest alleen andere medicijnen proberen.
Opnieuw geprobeerd en twee dagen later zakte hij opnieuw van de bank. Weer gebeld en nu was mijn eigen dierenarts terug. Zij heeft Fellow gelijk onderzocht en zei me de volgende dag met spoed naar de kliniek in Leeuwarden te gaan, het was helemaal mis met zijn hart.

Dus ik jankend de volgende ochtend de boot op, snel geregeld dat mijn broer me naar de kliniek kon brengen en mijn vriendin me terug naar de boot kon brengen (ik woon op terschelling.) Ze hebben foto's gemaakt en het was helemaal mis. Vocht achter de longen, omdat zijn hart niet genoeg kracht meer had. Ik kreeg medicatie mee, maar ze waarschuwden al dat het waarschijnlijk geen zin meer had.

Precies een week later heb ik hem rustig in laten slapen en die ene week was de zwaarste van mijn leven.

Ik wens jou en je schoonouders daarom veel sterkte en ik hoop van harte dat het toch mee valt.

jeetje wat heftig om mee te maken ....

Ik weet eigenlijk wel zeker dat ze geen goed nieuws krijgen.
En het klinkt heel hard maar als ik die hond gister zo zag is het voor hem alleen maar beter.... Hij heeft zo geen leven meer.
Hij heeft staar in zijn ogen,..... daarbij zijn zijn ogen nooit genezen van een ontsteking.. hij hoest, hij piept ( ademen) , hij zit nu met zijn buik.... er zit geen pit meer in..... het is gewoon klaar voor hem.

Ik zal het zelf vreselijk vinden omdat ik hem ook al lang ken maar ik zal in mijn achterhoofd weten dat dit het beste is.

Want ik geef eerlijk toe dat ik nu behoorlijk zenuwachtig ben omdat het er nu echt aan zit te komen.

Maar ik kan het niet over mijn hart krijgen om hem zo te laten lopen en er niks aan te doen. of in ieder geval proberen.

Ik begrijp de tegenstrijdigheid helemaal hoor. Fellow was ook gewoon op. Ik vond het zo moeilijk die week om 's ochtends wakker te worden en niet te weten of hij er 's avonds nog zou zijn. En zou ik het goede moment wel weten te bepalen? Zou ik het niet te vroeg doen? Of te laat?
Maar toen hij op een middag in de tuin bleef liggen, niet meer overeind wou en geen eten meer wou hebben en me aankeek met een blik waarin alles duidelijk werd, heb ik gelijk de dierenarts gebeld.

De man van de dierenarts kwam langs, wat fijn was, omdat zij zijn dierenarts was en hij het nooit prettig vond bij de dierenarts. De assistente kwam mee en ook mijn vader was gekomen. Ik liet Fellow binnen en hij ging eerst naar de assistente, wat dus een vriendin van me was. Hij legde even zijn kop in haar schoot. Toen ging hij naar mijn vader en deed hetzelfde bij hem. Ik was op zijn kleed gaan zitten, alsof ik hem kammen ging. Hij ging tegen me aan liggen, deed zijn oogjes dicht en liet de dierenarts heel rustig zijn werk doen. Hoewel ik er enorm tegenop had gezien, heb ik het eigenlijk, hoe gek het ook klinkt, geen nare ervaring gevonden. Hij liet me zo duidelijk merken dat het goed was zo.

Ik hoop van harte dat het bij jullie ook zo mag gaan.

Alsof hij het goed vond.. zo klinkt het.
Dan weet je toch dat het voor Fellow het beste was.

en dat hij zijn kop op hun schoot legde lijkt wel een soort "afscheid" of goedkeuring. Fijn dat het op zo'n rustige manier is gegaan bij jullie.

Ik hoop ook dat het hier zo rustig zal verlopen.

Ik denk niet dat ze hem nu nog zullen helpen of opereren want daar is hij gewoon te oud voor.

Hij heeft ook niet meer de kracht om alleen al de narcose te overleven.