Hond en kind met autisme.

Na 5 jaar hebben we voor onze zoon eindelijk de erkenning dat hij Asperger heeft, heel erg fijn want nu kunnen we de hulp krijgen die we nodig hebben.
Sinds bijna 6 weken hebben we geheel onverwachts een grote poedelpup gekregen en het blijkt dat deze een hele geweldige uitwerking heeft op onze zoon.
Ik ben me nu aan het inlezen en wil kijken of we ook trainingen met de hond kunnen gaan doen die gericht zijn op kinderen met autisme.

Verder ben ik benieuwd of er nog meer mensen zijn met zo'n soortgelijke ervaring.
Ook hebben wij alpacas en ook hier merken we dat onze zoon dit heel fijn vind om deze dieren te voeren en helemaal opleeft als ze bij hem komen eten.

hoi Kathleen,

ik heb er verder geen ervaring mee maar ik heb wel eens in een documentaire gezien dat kinderen met autisme goed met honden om kunnen gaan omdat honden altijd 'eerlijk' zijn. Hun lichaamstaal klopt altijd met hoe ze zich echt voelen, en dat is bij mensen niet altijd zo.

Dan heb je wel geluk met een poedel, want die zijn harstikke slim!

groetjes Judith
Sam & Roos

Mijn vriendin haar zoontje heeft autisme en de honden van mijn vriendin doen haar zoontje werkelijk écht goed. 't Is soms ongeloofelijk, maar hij weet perfect wat kan bij de honden en wat niet en houdt zich daar ook aan terwijl hij het bij andere dingen soms moeilijk heeft. Haar zoontje heeft ook wel een heel hoog IQ dus misschien dat dat ook wel het verschil maakt (op 2 jaar kende hij alle letters van een toetsenbord bvb)
Verder zie je hem bij de honden echt ontspannen en kan hij zichzelf zijn.

Die kennis waar wij de hond van hebben zij tegen mij, sinds ik een poedel heb wil ik helemaal geen andere hond meer !
Ik begin hem wel te geloven.
Mijn man heeft vroeger altijd chow chow's gehad en was ook echt helemaal chow chow gek en nu na 5 weken poedel is ie helemaal om, hij is er helemaal gek mee.

Mijn zoon heeft Asperger en dat is eigenlijk autisme met een normaal tot hoog IQ, mijn zoontje heeft ook een hoog IQ.
Hij was bijv. 4 jaar en heeft hij zelf geleerd klok te kijken en ook engels leerde hij al deels door reclame van tv.

Hai Kathleen,

Ik ken ook twee autistische jongens....Natuurlijk zul je zelf ook wel weten, dat er zó veel verschil is in het ene of het andere kind....

Dieren schijnen vaak een geweldige positieve uitwerking te hebben op autistische kids.

Heb je toevallig het boek de "Paardenjongen" gelezen of de documentaire gezien ? Ik kan het je aanbevelen, heel interessant, verbazingwekkend en emotioneel.

Het is geen verhaal, het is waar gebeurd !

Sterkte en succes !

Son, ik heb inderdaad de documentaire gezien en vond het ook heel interresant.

Er stond in de Hondenleven of de Hondenmanieren ook zo'n verhaal. Was van een paar weken geleden.

ik vind het een beetje beschamend om dit hier neer te zetten..maar ik heb zelf ook een milde vorm van Asperger.

ik kan je wel vertellen dat een hond juist heel goed is..het zorgt ervoor dat een kind beter opbloeit en zelfs meer zelfvertrouwen kan krijgen

als ik een dagje heb dat ik niet goed in mijn vel zit..beetje bang, zenuwachtig..dan kan ik altijd op Sasja rekenen dat ze me erdoor helpt.
gewoon haar aanwezigheid doet zelf al wonderen voor mij

ik vind het echt geweldig dat je zoon zo opleeft met je nieuw hond
en dat je eindelijk de erkenning van asperger heb gekregen voor je zoon zodat die de hulp krijgt die hij verdient.

Hoi Kathleen
Ik heb wel eens een groep kinderen met autisme
in het dierenasiel rond geleid
Je wil niet weten hoe die kinderen op bloeide
En de poezen voelde het helemaal aan
Als er een kind op het bankje ging zitten was er altijd wel een poes die op schoot ging liggen
Ook bij de honden ging dit echt geweldig
Ik heb van die rond leiding genoten
Liefs joke

Mijn zoon is ook erg gek met de kat.
Ik wil een boekje bestellen en het heet alle katten hebben asperger, moet heel mooie en ontroerend zijn.
Maar ook voor kinderen om asperger dan uit te leggen.
Ik vind het echt heel ontroerend om te zien wat dieren kunnen betekenen voor de mens.

Ilona, je hoeft je er echt niet voor te schamen hoor, je kunt er immers niks aan doen.
Ik zeg zo vaak tegen mijn zoon,
Als mama mocht kiezen voor een yuri met asperger of zonder dan kies ik voor de yuri met asperger, want daar hou ik van en die ken ik.

mijn vriend heeft asperger met daarnaast adhd en PDD-nos. ook hij reageerd heel goed op honden.

hij is dan intussen al 21 jaar en opgegroeid zonder honden. wel met een kat en andere kleine dieren en daar trok hij heel veel naar toe. en voelde zich ook een stuk beter met de steun van zijn dieren vriendjes.

we hebben nu zelf 2 husky's en wanneer hij er even niet meer uit komt dan zijn de honden die hem de uitweg wel weer wijzen. de ene keer is spelen met de hond al voldoende maar de andere keer een grote wandeling samen met de hond doet hem goed. zonder de honden zou onze relatie denk ik een stuk lastiger zijn aangezien hij met mij niet zo goed kan praten over zijn gevoel. doordat hij daarmee terecht kan bij de honden blijft hij er niet mee zitten en dit scheelt een hoop emotie en woede uitbarstingen.

@ Kathleen
Ik ben zelf niet zo bekend met vormen van autisme in combinatie met dieren, maar het heb pas wel een heel goed/mooi boek er over gelezen. Ik vond het onderwerp erg interessant, vandaar....

Het heet de paardenjongen en is geschreven door Rupert Isaacson. Het gaat over zijn eigen zoontje en hoe hij door middel van paarden zich beter leert te uiten e.d.
Het is echt heel erg ontroerend......

Vriendin vn mij heeft ook asperger,
Sociaal is ze niet sterk maar heeft een hoog IQ...
Is aan het leren voo bioloog om onderzoek naar kanker te kunnen doen...

Ik weet niet of zij iets met dieren heeft, ze is natuurlijk al 22 ...
Maar ik weet wel dat hun hond erg op haar hangt..

Het is toch speciaal hoe goed dieren kunnen zijn he

Mijn buurtjes hebben een zoontje met autisme. Toen ze zagen hoe geweldig hij op Puzzle reageerde en Puzzle op hem, hebben ze zelf de stap gemaakt een Labrador pup te nemen. Dit gaat heel goed. Puzzle en mijn buurjongetje worden gewoon rustig en ontspannen van elkaar!

Hoi,

Mijn zoontje van 8 heeft PDD-nos en is ook helemaal gek van honden.
ik ga nu elke week met hem en 1 van mijn honden naar lelystad naar Canine Company. Deze vrouw heeft eerst blindegeleidehonden opgeleid en is nu overgestapt op het opleiden van begeleidingshonden o.a. ook voor autisten. Je kunt dit evt. ook betalen vanuit een pgb.

Haar site is www.begeleidingshond.nl.
Hoop dat je hier wat aan hebt.

Groetjes, Sandra

Hoi Kathleen,

Hier ook een aspergertje.Dat is ook mede een reden waarom we voor een poedel zijn gegaan (ook vanwege allergie). En ook hier hele goede reactie's op de hond. Absoluut geen spijt van onze keuze.

hoi ik lees je bericht geweldig!
een beter ras had je niet kunnen kiezen
ik ben persoonlijk opgegroeid met poedels en koningspoedels het zijn geweldige honden die zich heel goed aanpassen aan de baas
je kunt er wel voor trainen maar je hoeft je absoluut geen zorgen te maken dat het niet lukt met de hond en het kind een betere hond kun je niet kiezen
er zijn genoeg rassen die echt een juiste training nodig hebben voordat ze in deze siuatie geplaatst kunnen worden maar de poedel leeft met zn baas mee en past zich aan

ja eenmaal een poedel krijg je ze nooit uit het hart hoewel mijn hart bij de herders ligt weet ik wel al dat ik ooit zelf een poedeltje zal nemen als ik er 1 zie smelt ik blijft altijd een zwakke plek

kathleen, geweldig om te lezen, autisme is voor kinderen met dieren heerlijk, er is iemand op het forum die ook een zoontje heeft met autisme, die is sinds die een hond hebben heel goed vooruit gegaan. volgens mij heette de hond brummer. misschien als ze dit leest , jouw topic , dat ze reageert, hoop het voor je, want dan kunnen jullie ervaringen uitspelen.

en nog even op jouw zoontje terug te komen, heerlijk dat het goed gaat zo, en je hebt ook nog meerderen dieren, overal je zoontje bij betrekken, dan komt tie uit zijn isolement. veel succes. kathleen.

Hai, klopt als een bus!!!

Enne, ik ben 25, en dat contact met dieren zal altijd hetzelfde blijven v je zoontje!

Veel suc6 allemaal!

O, en Duitse dogjes dito!

Misschien dat je aan deze link wat hebt.

http://www.assistentiehond.nl/honden%20en%20autisme.htm

Groetjes Monique

kathleen ik heb je een pb gestuurd

Monique, toevallig had ik daar vanmorgen al naar zitten kijken, lijkt me idd heel interresant.

Mijn zoon heeft gelukkig niet dat ie in een isolement zit, het geen dat ik het meeste typerend vind voor asperger is dat hij niet de emoties van een ander kan oppikken, en hij doet alles vanuit zijn verstand en niet vanuit zn gevoel.
De meeste dingen die hij nu kan is allemaal aangeleerd en hij zal ook altijd reageren op een soort van aangeleerde manier.

Mijn zoon (11) heeft pdd-nos. Hij gaat op woensdagmiddag én zaterdag naar een zorgboerderij. Zelf hebben we twee katten en een hond. Van alle dieren krijgt hij voorwaardelijke liefde. En geen koe, kat of hond die lelijke dingen tegen hem zeggen. Ze accepteren hem zoals hij is. Heerlijk toch, kunnen wij mensen nog wel een puntje aan zuigen . De kat ligt graag bij mijn zoon te spinnen en te likken. Mijn zoon voelt zich dan zeer vereerd, want verder doet de kat dat bij niemand !

Wel vind ik dat je kind enige affiniteit met dieren moet hebben. Op de zorgboerderij zit ook een jongetje die de dieren (ongewild?!) pijn doet. En als ouders met je ook achter een hond/kat staan en niet alleen maar aanschaffen voor je kind!!!
(Dit bedoel ik niet naar jou toe, hoor Kathleen!!!)
Heel veel plezier met jullie hondje én zoon toegewenst.
Groetjes Jacq

http://www.stichtingbultersmekke.nl/
Kijk even bij deze stichting, als dat niet dichtbij je woonplaats is dan kunnen ze je wellicht verder helpen.

Ik ken ook een aantal witte herders die in een gezin wonen met een autistisch kind en ook daar verrichten ze 'wonderen'.

Poedels zijn echte clownen onder de honden en super intelligent. Fantastisch voor je zoon!

Ik werk met een autistische man. Hij is daarnaast ook verstandelijk beperkt.
Het is verbazing wekkend hoe hij op mijn honden reageerd terwijl wij mensen bijna geen contact hebben met hem. Of in ieder geval maar heel vluchtig.
Wat mij daarin is opgevallen, en dat is dus geen theorie maar een veronderstelling van mij, is het volgende.
Mensen zijn gewend elkaar aan te kijken als we contact willen met elkaar en zeker als we tegen elkaar praten. We vinden het zelfs onfatsoenlijk als degen waar tegen je praat de andere kant op kijkt.
Honden echter vinden het niet prettig als je ze recht aan kijkt of direkt benaderd. Een hond kijkt eerder langs je heen of draait zelfs zijn kop weg als je hem aan staart.
Autisten (en dan vooral de ernstige gevallen) Hebben eigenlijk de zelfde houding als een hond op dat gebied. Ze weten dat ze afhankelijk van je zijn en tonen zeker affectie maar ze zijn zeer terughoudend met direkt contact en zeker met je aan kijken. Het is rustgevender om iemand niet aan te hoeven kijken en dat die ander hem ook niet aan kijkt.
Ik denk dat daar de link ligt waarom het vaak tussen hond en autist zo goed gaat. Ze voelen elkaar gewoon meteen aan.

Ik heb er een beedje ervaring mee omdat ik metr autistische kinderen heb ''gewerkt''
Ze vinden het heel fijn om met een dier om te gaan. Want die geeft toch nooit kommetaar.

Ik heb op de hondentraining een meisje dat echt heel erg autistisch was en als de trainer ff iets moest halen ofzo moest ik een oogje in het zijl houden. ik ging dan op een stoel zitten en in een tijdshrift bladeren. Ik keek natuurlijk vaak op en als ze dat niet merkte zag ik dat ze eigenlijk best wel anders was dan als de trainster erbij was..
Meer tegen de hond praten enz..
Veel aaien en af en toe een koekje geven als dat te veel koekjes waren zij ik er natuurlijk wat van.

Dit was mijn info!
Xxkirsten

Hm maaike, dat ben ik niet helemaal met je eens... Ik heb zelf een lichte vorm van PDD-NOS en ik heb bij mezelf gemerkt dat ik mensen gewoon het hele gesprek wel in de ogen kan blijven staren. Toen mijn tutor van het HBO dat een keer zei wist ik dat ik dus in een gesprek om de 3 seconden even opzij moet kijken. Maar misschien maakt die verstandelijke beperking het verschil...

Ik heb laatst een interview gegeven voor de schoolkrant van mijn school (een Hogeschool dus) en daarin heb ik dus ook gezegd dat ik me bij een hond heel erg op mn gemak voel. Een hond is duidelijk in z'n communicatie. Als ie bang is, heeft ie de staart tussen de poten. Als ie blij is kwispelt ie. Mensen: 'ik ben bang, maar ik lijk stoer' of "Leuk grapje Nynke!" (en ondertussen denken ze: 'Jeemig, ik wilde wel dat ze een keer ophield die stomme grapjes te vertellen...').

Ik denk dat de meeste kinderen met autisme problemen hebben om de communicatie te lezen van de mensen om hun heen. Duidelijke communicatie herkennen ze wel (extreem blij, extreem boos) maar het zijn vaak de subtiele dingen die ze niet door hebben (of in mijn geval: niet door WILLEN hebben).

Want als iemand geen zin meer heeft om te praten, dan begint ie te draaien, om zich heen te kijken etc. En kinderen met autisme hebben dat niet door. Pas als je duidelijk zegt weg te willen houden ze op met praten.

Die subtiele non-verbale communicatievoelsprieten hebben ze niet... Ik ook niet heel erg, maar omdat ik HAVO gedaan heb (geschikt was voor VWO) kan ik met mijn verstand zulke dingen aanleren. Maar ja, ik heb dan ook een hele lichte vorm van PDD-NOS. En zelfs ik had al moeite met de communicatie op school... Kun je nagaan hoe iemand met een zware vorm dat heeft....

Maar ik vind het ook helemaal geweldig om met Dobber om te gaan, om haar dingen te leren of om gewoon bij haar te zijn... Vroeger werd ik een keer getest (mijn ouders vonden het vreemd dat ik nooit vriendinnetjes had) en toen vroeg de vrouw die die test deed: "Wie zijn je vriendinnetjes?". Ik antwoordde: "Mijn moeder en mijn hamster". Ik had niet eens door dat ze mensen bedoelde. Dus 50 % van mijn vrienden was dier... En later met mijn konijn ook zo. Daar was ik hele dagen mee bezig. Ik vond het ook niet erg om geen vriendinnen thuis te hebben want ik had mijn konijn waar ik hokken voor bouwde etc...

Dus om het verhaal kort te maken: ik herken verhaal dat autistische kinderen goed met dieren om kunnen gaan, erg goed.

Wat ik bedoel met "Niet WILLEN hebben" is: dan wil ik zo graag mijn verhaal afmaken dat de communicatie van 'Nynke, ik wil weg', niet tot mij doordringt...