Dag lieve Bobby 
Ruim 11 jaar terug begon ik hier met mijn eerste bericht over Bobby, een mooie keeshondpup van een mnd of 3 die we geadopteerd hadden
Na een paar jaar van afwezigheid hier tik ik vandaag het laatste bericht over onze Bobby van wie wij op 25 september helaas afscheid hebben moeten nemen.
Ruim een week ervoor was Bobby erg benauwd en kortademig, gelukkig kon hij nog gelijk bij de dierenarts langs.( vrijdagmiddag ) Koorts en ontsteking werd er vastgesteld medicatie mee . Het leek even aan te slaan maar helaas maandag was het erger filmpje naar dierenarts gestuurd en deze gaf een verwijzing voor specialist voor weer bloedonderzoek,röntgenfoto, hart en buikecho maar nergens konden we terecht
Gelukkig maakte onze dierenarts voor dinsdag ruimte vrij zodat we daar terecht konden voor bloedonderzoek en röntgenfoto ( maandag was hij in andere stad voor consulten) Op de foto bleek dat Bobby zijn longen vol zaten met ontsteking of metastasen …. antibiotica mee en donderdag zou er verschil moeten zijn
Eten deed hij haast niet meer, beetje yoghurt, wat zacht vlees maar datstelde niets voor. De antibiotica moest ik gedwongen geven en een uur erna moest hij spugen
Helaas ging het niet beter en weer een gevecht om hem op een spoedplek te krijgen . Mijn dierenarts had nog geen spreekuur. Helaas weer geen plek , dierenarts gebeld en die had uiteindelijk een plekje voor ons in Amstelveen. Hij belde mij om dit te vertellen Bobby kon dan via infuus antibiotica krijgen en zuurstof en een longpunctie, hij was alleen bang dat hij tijdens het wachten op uitslag daarvan Bobby zou kunnen overlijden daar.Alles goed besproken met hem of het zin had om Bobby dit allemaal aan te doen omdat hij steeds benauwder was, al ruim een week ook niet had gegeten en de antibiotica ook niet aansloeg. We hadden er allebei een hard hoofd in en ik wilde ook niet dat Bobby daar alleen op een kamertje de geest zou geven
In goed overleg hebben we toen besloten dat het klaar was dat we dit Bobby niet moesten aan doen. De dierenarts kon s middags plek maken om thuis langs te komen en hem te helpen met inslapen. Donderdagmiddag 25 sept om 14.30 was t over.We hebben met zijn 3 ( jongste dochter en zoon) fijn afscheid van hem kunnen nemen en waren er met zijn 3 bij. Hij was 11 jaar 3mnd en 20 dg
Vrijdagmiddag rond die tijd is Bobby opgehaald en dinsdagmiddag 30 sept om 13.48 is hij gecremeerd. Vrijdagmiddag op 3 okt kon ik zijn as ophalen en was hij weer thuis. Afgelopen zaterdag hebben we zijn as uitgestrooid op 1 van zijn lievelingsplekjes waar hij lekker los kon.
Het is nog steeds wennen, thuiskomen is heel anders, als ik een geluid hoor kijk ik op want verwacht ik hem te zien , het is stil zonder hem etc etc. Elke ochtend doe ik nog steeds de wandeling met mijn vriendin en haar hond.. Bobby loopt in gedachten nog steeds mee
Rust zacht lieve, malle Bob , altijd een deel van ons…je wordt gemist
Bulleke 
3 doggies
Knap dat je die keuze voor Bobby hebt gemaakt, dat zijn geen gemakkelijke keuzes. Maar ik denk zeker wel de juiste na het lezen van je verhaal.
Erg hoeveel moeite jullie hebben moeten doen om een plek te krijgen op de spoed en niet eenmaal.
Ik wens jullie veel sterkte met het verlies van de kleine mooie man.
Dank je Bulleke
gemakkelijk is die keuze nooit maar het ging gewoon niet meer
Poot optillen om te plassen was al moeizaam na een paar stapjes lopen om op t veldje te komen
Alaska's Finest!
3 doggies
Het is zo verdrietig als we afscheid van onze liefste vrienden moeten nemen... veel troost en steun gewenst!
Willemijn, Ineke,Marga, Marijke, Koert,Alaska finest en Kees dank jullie wel
jantien 3 doggies
Zo herkenbaar. Je hebt er goed aan gedaan om Bobby een lijdensweg te besparen. Maar het is zo moeilijk zonder hond.
Heel veel sterkte gewenst!
Yoop en Jantien dank jullie.
Ja het blijft lastig al zijn we nu bijna 4 wk verder.
Een zware beslissing idd maar op dat moment moet je alleen aan je hondje denken en niet aan jezelf ( al zou ik dit ook voor mij willen geen buisjes en toestanden)
Ook dat je zelf de röntgenfoto en bloedonderzoek op beeld kon zien hebben hierbij geholpen en de eerlijkheid en overleg met de dierenarts
Hannah & Bink† en Beertje 3 doggies
Wat een schok, zo plotseling. Jullie hebben uit liefde en in het belang van Bobby deze moeilijke, maar juiste, keuze gemaakt. Heel veel sterkte
Botteke 3 doggies
Ik houd iig een plakje komkommer opzij voor Bob 
Mooie hond en jij een mooi mens. Lief? Het verdriet leer je dragen, vergeten zul je hem nooit maar op een gegeven moment, denk je aan alle dankbare gelukkige momenten die jullie samen gedeeld hebben en kun er met glimlach op je gezicht over praten. Misschien in de toekomst een nieuwe ziel leren kennen als je er aan toe bent.
Hannah dank je voor je reactie.
Botteke lief van je , dat plakje zal hij waarderen en bedankt voor je lieve woorden.
De glimlach en de momenten komen al, al is het dan nog wel eens gevolgd met een traan
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?