Hallo, wij hebben een hond van 1 jaar oud. Als we een andere hond tegenkomen tijdens het wandelen dat gaat ze liggen en als de hond dichtbij is sprint ze erop af, en wilt ze snuffelen/spelen.
Mijn vraag: heeft iemand nu een volwassen hond die vroeger ook ging liggen en dat nu niet meer doet? En hoe heb je dat eruit getraind? Of ging dat 'vanzelf'?
Ik hoor het graag.

Lisa, omdraaien als je hond wilt gaan liggen, de aankomende hond zal het niet prettig vinden om bespringen te worden. Niet iedere hond is daar gediend van , en kan uitmonden in afsnauwen of erger.

Ik heb geen honden die dat doen, maar wél honden die het echt verschrikkelijk vinden als honden dit doen en flink kunnen uitvallen. Het is namelijk zeer asociaal gedrag. Ik weet niet hoe groot / zwaar je hond is, maar ik zou m mee trekken en afleiden met iets anders en dit dan heel goed belonen. Maar onder geen beding zouden mijn honden dit mogen doen en zou ik ze snel uit de situatie halen.

Het is een kalmerend signaal als ze gaat liggen. Googel maar even. Het geeft aan dat ze spanning ervaart bij zon ontmoeting.
Beter ben je het voor en houd je afstand zodat ze niet in de stressmodus gaat.
Het is niet a sociaal, maar ze heeft geen andere optie.
Heb je een cursus gedaan met je hond?

De honden die haar moeten passeren zullen extra alert zijn omdat ze haar zien liggen en weten wat er gaat gebeuren.
Ik heb 2 honden, mijn oudste hond snauwt zulke honden weg, die moet daar niets van hebben.
Is je hond los op zulke momenten en laat je het maar gebeuren? Laat je je hond maar gaan in de hoop dat het goed afloopt?
Of is je hond aan de riem en krijg je er geen beweging in, totdat de andere hond voorbij is?
In het eerste geval, dan je hond op die momenten niet los maar aanlijnen en naast je laten meelopen totdat je decl andere hond gepasseerd bent.
In het tweede geval, inderdaad omdraaien, je hond in beweging houden, zodat je elkaar normaal kunt passeren.
De hond toestaan om te gaan liggen? Hond volgt niet op commando?
Ik zou eerst proberen om iets meer te vertellen te hebben

Om je vraag te beantwoorden. Ja, mijn keeshond had die neiging ook, gaan liggen als het spannend was. Op zich is dat normaal hondengedrag, ze laten zien, ik doe niks, ik vind t eng.
Ik stond nooit toe dat hij ineens zou gaan opspringen.
Ik ben gaan werken aan verlagen van de spanning, al eerder ruimte nemen etc. En contact maken met honden als t wel gewenst is, een bekende hond, of in de hondenspeeltuin bv.

Moeilijk probleem, de mijne heeft het ook heel lang gedaan. Hij zag een hond al heel ver weg en vond het dan heel spannend en ging liggen. Het kan verschillende oorzaken hebben, maar vaak is het spanning. Voor andere honden is het niet altijd een fijne houding omdat ze niet goed kunnen inschatten wat jouw hond precies zal doen. Zeker als ze dan plots opstaan (dan zijn ze dus ineens veel groter dan eerst) en dan op de andere hond af rennen, kan dat voor reactie bij de andere hond zorgen. Probeer dus te ontdekken wat de "veilige straal" is voor jouw hond: binnen een straal van hoeveel meter is je hond nog bereikbaar? Houd dus voldoende afstand van de andere hond en ga aan de slag met aandachtsoefeningen. Als de andere hond al te dicht bij is, zal je hond niet meer ontvankelijk zijn voor jouw commando's of beloningen. Je zal moeten werken op succes, zodat jouw hond ook echt iets kan leren. Toen mijn hond ouder werd is het wel afgenomen, misschien ook omdat hij zelfverzekerder werd, maar we hebben er echt een hele tijd mee geoefend en soms was ik te laat, dan was hij al gaan liggen en niet meer omhoog te krijgen... Frustrerend voor jou, maar komt met training vast wel goed.

T kost geen drol, ik heb geen aandelen, maar dit boekje is een aanrader.

Het liggen alleen is niet asociaal, maar het opspringen wel. Daar is niets kalmerends aan en wordt door veel honden zelfs als bedreiging gezien.

Klopt, dat zeg ik, dat opspringen zou ik niet toestaan. Het gaan liggen is wel een kalmerend signaal. Een hond die de hondentaal begrijpt gaat dan ook liggen of gaat er met een boog omheen, als dat kan.

Klopt. Dit deden mijn honden ook in het begin (de jongste nog steeds) helaas hebben Kahlúa en Willow het te vaak meegemaakt dat ze op het laatste moment opspringen, hierdoor zijn ze nu al zo gefocust en reactief als ze een liggende hond zien dat ik altijd maar blijf stil staan en aan de eigenaar vraag of ze door kunnen lopen. En vaak kunnen ze de hond dan ineens mee trekken en is er niets aan de hand.
Hallo, ik was niet opzoek naar adviezen of wijze raad, misschien was ik daarin niet helemaal duidelijk in mijn verhaal :) Ik weet dat het gedrag onwenselijk is en we zijn ermee aan het trainen. Het gaat met vallen en opstaan en afstand en het gedrag voor zijn is zeer belangrijk. Ik volg een training hiervoor.
Ik ben alleen opzoek naar anderen met dezelfde ervaring en of dit beter is geworden nadien ze ouder worden/met training.

Dit is niet iets wat per se leeftijdsgebonden is. Dit gedrag is een uiting van spanning voorafgaand een ontmoeting. Best wel wat spanning overigens (één van de redenen waarom veel honden er niet van gediend zijn zo benaderd te worden). Je kunt je afvragen of je deze hond wel zo'n plezier doet om kennis te laten maken met andere andere honden... Ik zou het gaan vermijden. En ik zou zeker niet meer toestaan dat mijn hond tijdens een ontmoeting andere honden op deze wijze benaderd. De ruimte opzoeken of juist voortijdig aanlijnen en doorlopen. Één van mijn honden die dit gedrag ook liet zien als puppy kalmeerde als ik gewoon bij haar bleef staan zodra ze ging liggen. Dit hoeft niet voor elke hond te werken, maar je moet kijken naar hoe je de spanning kan verminderen of liever wegnemen bij je hond. Neem de leiding over de situatie. Veel honden zijn niet van deze benadering gediend. Sommigen daarvan zijn conflictvermijdend maar er zijn ook genoeg die conflict aangaan, en dan is het jouw hond die dat uitlokt. Escaleert het tussen de honden is dat voor niemand een fijne ervaring. Het is dan ook een stukje verantwoordelijkheid nemen van de baas om dit te voorkomen. En zeker niet te wachten tot de hond is uitgegroeid en er misschien hopelijk over heen groeit.....
TS Zoekt geen advies want er wordt al aan gewerkt. De vraag was gaat dit vanzelf over als de hond ouder is. In de hondenopvoeding gaat niets vanzelf over, je moet er wel iets voor doen

Ik weet dat het gedrag onwenselijk is en we zijn ermee aan het trainen. Het gaat met vallen en opstaan en afstand en het gedrag voor zijn is zeer belangrijk. Ik volg een training hiervoor.Ja dus, het gaat zeker over als je je hond over zijn angst heen helpt en hem beschermd door op tijd in te grijpen. En ja, soms trek je aan een dood paard, geeft niks, volgende x beter, je hond is nog jong. Zelfvertrouwen groeit met de jaren.
En dan de boekjes van wie dan ook,
Echte kennis komt niet uit hondenboekjes die je €25 per hoofdstuk kosten, maar uit ervaring, eerlijkheid en gezond verstand
Laat je niet misleiden door commerciële schrijvers met mooie praatjes. Gebruik je verstand en kijk naar de echte deskundigen, de mensen op straat van wie de honden het wél goed doen

Mijn hond heeft dit nooit gedaan (hij is niet een onzeker of gevoelig type).
Ik kom wel af en toe honden tegen die dit doen en dit is inderdaad spanning vanuit die hond.
Uit mijn ervaring weet ik dat wat ik met mijn hond ook doe, zoals aan de kant gaan en mijn hond naar mij laten kijken en laten liggen, de andere hond niet gerust stelt. Het enige wat ik kan doen is doorlopen. Het zal echt vanuit jou moeten komen om je hond door de situatie heen te begeleiden. En zoals iedereen al aangeeft: probeer het liggen te voorkomen. Probeer de aandacht bij jou te houden. Eigenlijk net zoals bij het topic over de poort. Leer je hond doorlopen en dat zij niets met al die andere honden hoeft en daar ook niets van hoeft te vrezen. Want voordat je het weet heb je door gewoonte een uitvallende hond gekweekt.

Het lastige is dat veel mensen hun hond niet bij zich houden. Dus je kan zelf wel je hond aan je voet vragen en doorlopen. Maar keer op keer hebben wij onbekende honden bij ons en wij willen ze echt niet

Mijn hond doet dit gelukkig niet. Bij de honden in de buurt die dit wel doen gaat dit eigenlijk nooit voorbij is mijn verwachting. Het wordt vaak alleen maar erger en ik loop er met een boog omheen, wat niet altijd lukt omdat die van mij er ook van kan bevriezen en dan til ik hem op (doe dat niet heel snel). Die van mij vindt het heel lastig weet niet hoe ermee om te gaan en het zorgt aan alle kanten voor spanning.

Met loslopende honden is het inderdaad een ander verhaal; dan kan je niet de veilige ruimte waarborgen. Ook dan is het verstandiger om niet stil te gaan staan, maar door te blijven lopen.

Mijn hond deed dit ook als puppy zijnde. Of tenminste, ze liet dit gedrag 2x zien en toen dacht ik gelijk, hier maken we geen patroon van. Ik had toen ook te maken met een socialisatie periode. Kennismaken met andere honden wordt dan aangeraden. Maar niet op de manier waarop mijn puppy dit deed, natuurlijk. Ik heb dit opgelost door m'n hond aan te lijnen, samen met ruimte/boog andere honden benaderen, of met de andere hond een stukje te lopen, en pas los te laten wanneer er een kalme energie was. Ik keek naar de andere hond en de interactie die er al op afstand was met mijn hond om te beslissen of ik een ontmoeting door liet gaan of niet. Er zijn ook momenten geweest waarbij mijn pup los liep, een hond zag en ze ervoor koos om te gaan liggen, en ik dan bij haar bleef staan. Dat kalmeerde haar, waarop ze zelf de keus maakte liggend te wachten tot de andere hond haar benaderde. Dan pas stond ze rustig en kalm op. Er werd dan eerst ontspannen gesnuffeld en daarna op leuke wijze gespeeld. Indien de interactie niet ontspannen verliep, liepen we door. En dan liep/loopt ze direct met me mee (het is dus nooit zo geweest dat ik haar niet mee krijg). Op deze wijze ontstond er in eerste plaats een ontspannen ontmoeting, een belangrijke les voor mijn hond, en eentje die ze zelf ook fijn vond. Op den duur was het namelijk zo, als m'n hond los liep/loopt en er kwam onverwacht een hond om de hoek lopen, dan maakte zelf de keuze om eerst bij mij te komen staan en dan pas de ontmoeting te laten plaats vinden. Daar kun je wat van vinden (jouw hond hangt wel veel aan jou hoor ik vaak). Maar dit gevolg vond ik eerlijk gezegd zelf juist heel fijn, zo houd ik goed overzicht op een honden ontmoeting. Inmiddels laat ik ontmoetingen met vreemde/andere honden wel het liefst achterwege. Ben er geen voorstander van..
Dus ja, mijn hond had dit gedrag als pup, en ook weer afgeleerd. Daar moet ik dus wel bij vermelden, ik was er heel vlot bij. De hond van TS heeft al een jaar lang deze associaties gemaakt, het zal heel wat lastiger zijn dit gedrag nu af te leren. Maar controleren kun je het wel, het gedrag kan vanaf nu afgelopen zijn. Je hebt immers een riem...

Waarom dat eruit trainen? Dat is wel het allerbeleefste wat een hond kan doen, dat ze wilt spelen en opspringt uiteraard op die leeftijd. Meer oefenen met terugroepen en doorlopen, kan het niet vaak genoeg zeggen https://www.youtube.com/watch?v=2zeZrOPzO-c
Het is niet altijd beleefd gedrag. Met name gaan liggen, loeren om vervolgens binnen bepaalde afstand op te springen en recht op een hond af te vliegen is niet beleefd.
Een hond die uit angst of onzekerheid plat gaat liggen en de boel observeert, zal eigenlijk nooit plots besluiten om op de andere hond af te vliegen is mijn ervaring.
Die blijven meestal liggen en wenden kop af. En staan op om verder te lopen als ze zich weer prettig genoeg voelen.
Honden die dit van jongs af aan hebben gedaan, liggen om vervolgens op te springen, zullen dit negen van de tien keer blijven doen. Tot ze een keer de verkeerde tegen het lijf lopen, meestal een Duitse herder.. die dit gedrag negen van de tien keer niet kunnen waarderen en dat ook heel vaak op een zeer pittige wijze (helaas) duidelijk maken.
--
Onze kleinste deed het uit angst, en om te observeren MAAR ze kan het ook doen om uit te lokken tot spel of inderdaad plots opspringen, dat laatste doet ze echter alleen bij onze eigen andere hond, (en niet bij onze wijlen herder, want die hield er dus niet van) en bij honden die ze kent waar we vaker mee oplopen en die manier van spelen/uitdagen ok vinden.
--
Er liep hier een labrador die ook aan de lijn dit deed. Onze Aki als jonge hond was dusdanig geschrokken van die actie, dat hij die hond met argusogen in de gaten hield. Op voorhand stond hij al te grommen, en bij opgroeien was dat de enige hond waar hij als we niet goed opletten naar uit wilde vallen.
De hond deed het op bepaald moment niet meer, en ging plots met ruime bocht om Aak heen. Verbaasde me een beetje, waarop de eigenaren dus zeiden dat hij flink gegrepen was door jawel een DH die ook los liep en dus niet van dat gedrag was gediend.
--
Zelf vind ik het dus wel degelijk iets om aandacht aan te schenken, en proberen uit te vinden of het echt lomp gedrag is, en eigenlijk ook altijd even je focus naar de hond waar jouw hond op gericht is kijken, hoe reageert die op afstand.
- onze herder zou argwanend worden en willen fixeren, groter maken en zijn haren en staart zullen waarschijnlijk wat gaan rijzen. Hij is er helaas niet meer, maar dan nam ik hem voor de zekerheid al aan de lijn eerlijk gezegd. En verzocht eigenaren van de andere hond om toch maar te proberen hun hond niet op hem af te laten vliegen. Meestal gebeurde dat toch, maar dan had ik hem al aan de lijn en kon er niets vervelends gebeuren.
- Glory onze kleinste zal nerveus worden, wegkijken, beklikken en de afstand vergoten door een ruimere bocht te gaan nemen, of ook gaan liggen en weg kijken.
- Chara loopt waarschijnlijk op je hond af en schat dan in of het angst of spel is, bij angst past ze haar houding aan, probeert vaak te laten merken dat ze ok is, en bij spel zal ze erop in gaan, tenzij het te lomp is, dan vertrekt ze om op gepaste afstand een wat hogere houding aan te nemen (zij is dus echt een hond waar ik enorm veel van leer qua hondentaal kan ik je vertellen)
x

"Een hond die uit angst of onzekerheid plat gaat liggen en de boel observeert, zal eigenlijk nooit plots besluiten om op de andere hond af te vliegen is mijn ervaring."
@ Blondie: ik pak even deze quote uit je tekst, om eraan toe te voegen, dat het toch echt heel erg afhangt van wat voor type hond je hebt. Er zijn zeker honden die vanuit onzekerheid/angst/spanning kunnen bevriezen en als het ware aan de grond genageld blijven staan (of liggen). Er zijn ook honden die kiezen om vanuit onzekerheid/angst/spanning juist vaart gaan maken om die spanning uit hun systeem te werken. Bewegen helpt immers om spanning te reduceren. Het hangt helemaal af van wat voor type hond je hebt, van het karakter. Er zijn werkelijk vele manieren mogelijk waarop honden spanning/onzekerheid/angst uiten en vele manieren om die spanning die daarbij komt kijken te reduceren.
Het is ook niet vanachter een schermpje te stellen wat nu de achterliggende reden is waarom een hond spanning opbouwt. Mogelijk is het angst of onzekerheid, misschien staat ie juist wel zo te stuiteren om met andere honden te spelen en kan ie gewoon niet wachten (maar ook dat is geen goed teken, en het leidt vaak niet tot leuk spel). In ieder geval is het gaan liggen om vervolgens met volle vaart op een andere hond af te denderen duidelijk een teken van (hoog opgelopen) spanning, en ik ben van mening dat je daar echt zelf wat aan moet gaan doen, en zeker niet moet hopen dat je een keer een hond tegenkomt die er niet van gediend is en je hond stevig corrigeert. Je weet nooit hoe dat afloopt, houd je hond veilig en draag zorg dat het voor iedereen leuk blijft. Foutjes kunnen voorkomen, maar dit is een gedragspatroon die doorbroken kan worden. (Overigens bedoel ik niet te zeggen dat jij aanmoedigt het honden onderling uit te zoeken hoor Blondie, ik quote je puur omdat je stelling hierboven ietwat onvoldoende informatie biedt. Het is jouw ervaring, en ook deels waar, maar dan heb je gewoon nog geen honden ervaren die vanuit onzekerheid/angst ook ander gedrag kunnen laten zien, dus dit wilde ik even toevoegen
)
.
Ja, mijn jongste heeft dat ook gedaan toen ze jonger was, inderdaad rond een jaar of 1-1,5. Het was bij haar wel onzekerheid en spanning en ze vloog er uit diezelfde spanning dus wel op af trouwens. Overigens zag je in de manier waarop ze erop af rende op zo'n moment ook dat het onzekerheid was.
Zij doet het inmiddels niet meer. Met de juiste begeleiding gaat dat er inderdaad wel uit hoor. In geval van mijn hond betekende het gewoon veel minder ontmoetingen met andere honden. Ik viel destijds in dezelfde valkuil als veel mensen door te denken dat hard rennen en gek doen betekende dat ze graag met andere honden speelde, terwijl dit bij haar niet het geval was, ze bouwde gewoon enorm veel spanning op. Door ruimte te nemen bij het zien van andere honden en in te zetten op contact met mij en niets moeten met andere honden, is het gaan liggen bij het zien van een andere hond bij haar even snel weer gestopt als dat het de kop op stak.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?