Adoptiehond met aggresief gedrag - via een stichting

Beste Allemaal, 

Bijna een half jaar geleden hebben wij een hond geadopteerd via een stichting, onze hond een kruising tussen een Stafford en een pitbull was bijzonder zachtaardig en kon goed met onze kinderen (waar vooral de stuiterbal van 4 een vraagteken was voor ons).

Bij de kennismaking en het bijbehorende rondje viel ons met name op hoe vrolijk en lief ze was, zelfs naar katten toe die op enkele meters afstand stonden en amper een blik kregen van haar.

In de eerste maanden hebben we haar aangelijnd gehouden omdat ze bijzonder slecht luisterde zeker in de drukte van de natuur bij een grote stad,  ook reageerde ze niet op haar naam (ze komt van de straat dus waarschijnlijk heeft ze de naam nog niet zo lang).

Tijdens onze vakantie verbleef ze bij mijn schoonouders op de veluwe en die hebben geoefend met los laten lopen. Dit ging eigenlijk best goed, tot er een incident was waar ze even ging kijken bij een paar kleine hondjes waarbij 1 van die hondjes haar in haar poot hapte, waarna ze zelf terugbeet.

Nou was dit niet direct een issue voor mij, omdat ze eerst zelf aangevallen werd. Inmiddels zien we dat haar gedrag op meerdere fronten is veranderd (katten zijn zeker niet meer veilig) en ze heeft, zeker als ze los loopt, een fixatie op andere honden waar we haar bijna niet uit kunnen krijgen.

Daarnaast heb ik zelf nu 2 ervaringen tijdens het uitlaten met kinderen die bang reageren op onze hond, waarna ze zeer aggresief gedrag vertoond en over gaat in de aanval. Een van deze keren betrof het een broer van een klasgenoot van een van mijn kinderen, waar ik al zeker 30 seconden stond te praten met zijn vader toen deze jongen onze hond pas zag en bang werd, de trigger was dus zeer zeker de angstige reactie van het kind.

Nu is er een week of 2 geleden een incident geweest waarbij ze op een losloop veldje in de buurt aan het spelen was, en er een nieuwe hond bij kwam die wederom klein was. Mijn vrouw had deze hond niet aan zien komen (meerdere toegangspoortjes) en terwijl ze onderweg was begon de andere hond zenuwachtig te blaffen, uiteindelijk heeft onze hond deze hond gegrepen en aardig wat schade toegericht.

In overleg met een goed bekendstaande trainer uit de buurt was mijn vrouw al begonnen met trainen, we hebben haar advies gevraagd  om te kijken wat onze hond nodig heeft om dit patroon te doorbreken, maar constateren eigenlijk dat dit iets is was moeilijk te leveren zal zijn vanuit onze kant met een jong gezin en een druk huishouden (waar we nu overigens ook geen andere kinderen over de vloer meer willen, vooral de reactie op bange kinderen heeft bij mij een gevoel gecreëerd dat er een wezenlijk risico is dat ze ook een kind kan bijten).

Inmiddels heeft de stichting aan gegeven dat ze op zoek gaan naar een passende opvang, en dat kan natuurlijk even duren. Ze hebben een social media post geschreven waarin eigenlijk de sfeer gecreëerd wordt dat het zo een lieve hond is, en het helaas geen goede match was en dat ze een baasje zoeken met wat meer ervaring.

Nu interesseert het mij geen bal wat anderen over mij denken, maar ik mis een waarschuwing naar kinderen, en ben bang dat er een herhaling van zetten plaats gaat vinden. (Als wij vooraf hadden geweten wat er nu niet bij gezegd wordt, hadden wij het niet gedaan...)

We hebben dit ter sprake gebracht, en de reactie is eigenlijk dat het een weergave is van hoe zij haar kennen als een niet agressieve hond en dat ze dat ook niet is, dat ze nu agressief gedrag vertoond komt omdat ze door een andere hond gebeten is (lang verhaal kort). 

Onze angst zit met name in risico's die gezinnen zullen lopen als de stichting en de vrijwilligers die meer focus lijken te hebben op het goede in de honden dan een reëel plaatje te schetsen. Ze geven overigens wel aan het "hele verhaal te vertellen" bij geïnteresseerden.

Wij weten nu eigenlijk niet zo goed hoe we hier mee om moeten gaan, en wat we kunnen of misschien wel zouden moeten doen.

Daarom hoop ik dat jullie tips hebben voor ons, waarmee we kunnen zorgen dat onze hond een passend huis kan vinden, en er geen risico's zijn voor andere gezinnen die enthousiast een lieverd willen opnemen.

Alvast bedankt voor jullie tijd en eventuele feedback.

Ik zou het loslaten. Het is namelijk heel goed mogelijk dat deze hond met jullie gezin simpelweg gewoon geen match is. Je beschrijft hoe zachtaardig en lief ze was toen ze net bij jullie kwam. Dat kan 2 dingen betekenen. Ofwel dat dit het werkelijke karakter is van de hond. En dat de hectiek en de onervarenheid binnen jullie gezin eraan bijgedragen heeft dat het ongewenste gedrag zich ontwikkeld heeft. Ofwel de hond was zodanig onder de indruk van alles wat ze mee heeft gemaakt dat zij nog niet veel van zichzelf heeft kunnen laten zien. Maar als je onervaren bent en je weet niet goed hoe te handelen in dit soort situaties, dan kan het gedrag uit de hand lopen met de nodige risico's van dien... 

Het wilt dan niet zeggen omdat de hond binnen jullie gezin niet "functioneert", dat het bij een ander gezin niet mogelijk is. Maar de baas moet wel weten wat ie in handen heeft, hoe te handelen, en de hond kunnen lezen. Oftewel, de toekomstige baas dient meer ervaring te hebben met honden dan jullie hadden. En als ik het goed begrijp uit je stukje tekst, is dat wel waar de stichting nu naar op zoek gaat. Dat ze het hele verhaal niet direct online gooien, kan ik goed begrijpen. Dat levert vooral onnodige discussies op, vooral van mensen die zo'n hond niet begrijpen en deze toch niet willen adopteren. Je hebt er zelfs bij die van mening zijn dat een hond als deze geen plek mag hebben in onze maatschappij. Komt de hond, en ook jullie, niet ten goede. 

Ik snap TS niet, waarom neem een stafford kruising en laat je deze loslopen en in contact met andere honden komen?

Niet ingelezen over hoe en wat deze honden zijn?

Laat ik dan maar weer eens de eerste zijn, een dergelijk hond, kan je veel beter inslapen. Agressief gedrag naar mensen is voor dit soort rassen een doodzonde en zo dien je er ook mee om te gaan.

Een stafford eigenaar en fokker, mocht je twijfelen of ik wel weet waar ik het over heb.

Die stichting moet zijn ogen uit zijn kop schamen en deze hond alsnog herplaatsen, het is wachten op weer een incident, hopelijk valt die zoals nu ook nog mee.....

En zo komen dergelijke hondenrassen aan een slechte naam, men weet niet wat men in huis haalt, gaat er verkeerd mee om en dan ligt het aan de rassen......

Wij hebben een herplaatser in huis, een border collie, die opgegroeid is binnen een (groot) gezin met jonge kinderen, die te pas en te onpas vriendjes meenamen naar huis. Het gezin kon deze hond niet de uitdaging/beweging bieden die hij nodig had. En ze begrepen hem niet. In situaties waarbij de hond makkelijk spanning op kon bouwen, gooiden ze hem in het diepe. Onwetend wat ze zelf konden doen, dus de hond moest het zelf maar uitzoeken. Alle drukte en hectiek die normaal waren binnen dat gezin, in combinatie met onvoldoende sturing/leiding maakte dat de hond ontzettend druk werd in z'n koppie. Hij had gewoon geen echte rust daar. De spanning bij de hond kon zo hoog oplopen dat hij wel meer dan eens uitgevallen is naar een vriendje van één van de kinderen. Daarnaast reageerde hij fel op katten en vogels, en kon hij lang niet met alle honden opschieten. Onbetrouwbaar werd hij genoemd.. En verschrikkelijk neurotisch. 

Bij ons kreeg de hond rust, voldoende uitdaging en beweging, en sturing. Het gaf hem zijn balans weer terug. En bij ons is hij zo een ontzettend goede sul.. Ik heb zelfs nog niet eerder een hond ervaren die zo conflictvermijdend is als hij. Vogels en katten zijn bij ons geen probleem. Ik durf hem (inmiddels) gerust bij kinderen te laten, al zou ik altijd de signalen van de hond en het kind in de gaten houden om zorg te dragen dat spanning niet hoog oploopt en zowel kind als hond niet vervallen in ongewenst gedrag. Dan zal het ook niet escaleren. 

Met deze ervaring in het achterhoofd, vraag ik me af: Mick, waarom zou je, slechts bij het lezen van dit topic, stellen dat deze hond beter ingeslapen kan worden? Daar ben ik oprecht nieuwsgierig naar. Ik heb geen ervaring met het ras, maar in eerste plaats is een stafford (kruising) toch ook gewoon een hond?! Wel eentje met een gebruiksaanwijzing, maar daar kan een (ander) mens toch prima rekening mee houden? 

Helemaal mee eens hier ook een ervaren stafford eigenaar.

En Mick jij weet zeker waar je over praat,alleen moet er ook nog geluisterd worden naar mensen die verstand hebben van het ras.

Wat mij steeds weer opvalt dat het vaak stafford kruisingen zijn die de problemen veroorzaken maar inderdaad ons ras krijgt daardoor een slechte naam.

Er staat mij nog een geval bij van een zo kruising uit het asiel in Rotterdam aan de eerste de beste meegegeven,baas gegrepen en hond ingeslapen.

Ook zo zonde dat er zo geleurd wordt met die honden,verschillende eigenaren,behandelingen,soms hardhandig....daarom is voor sommige van die honden een spuitje beter dan het rotleven dat ze krijgen.

Dennis ,laat je hond nergens los,niet in de buurt van andere honden,jullie zijn het vertrouwen kwijt in de hond,kunnen die hond niet aan dan is het inderdaad beter dat de hond zo vlug mogelijk bij jullie weggaat.

Ik vind het ook bizar dat je van een dergelijke kruising uitgaat dat deze naar soortgenoten lief & aardig moet/zal/kan blijven. Hoezo geef je een dergelijke hond de kans zich te laten bijten door een ander? Daar geef je een ander toch niet de schuld van? En hoezo geef je daarna de kans om nóg eens te bijten en aardig watt schade te veroorzaken?

Agressie naar mensen zou ik ook absoluut hoog opnemen en zo'n hond zou ik ook niet herplaatsen, je wil dit gewoon als normaal zijnde mens niet op je geweten hebben. Helemaal top dus dat jullie dit wel serieus nemen itt de stichting.

Knap staaltje van belabberde stichting weer als ik het zo lees, waar diverse honden al weer de dupe van geworden zijn. En misschien wat naïeviteit van jullie kant uit. ;)

Nee stafford die agressie vertoont zoals beschreven is geen stafford zoals het karakter behoord te zijn. Dat het een mix zou zijn met Pitbull maakt daarin geen enkel verschil, want ook de pit zou die karakter eigenschap (onderdanig naar mens) moeten bezitten.

Quote: Daarnaast heb ik zelf nu 2 ervaringen tijdens het uitlaten met kinderen die bang reageren op onze hond, waarna ze zeer aggresief gedrag vertoond en over gaat in de aanval.

Dit is echt op geen enkele manier goed te praten, overprikkeling of niet, dit gedrag hoort er niet in, mag er niet in en is dus levensgevaarlijk! Een staffordachtige die dergelijk gedrag vertoont door angst of overprikkeling is misfok en dient geruimd te worden.

Ik weet het ik ben een lompe hork, maar als echte liefhebber van deze rassen is dit de nagel aan de doodskist van alle staffordachtige, dus is er in mijn ogen maar 1 optie. Been there, done that, and still hurts like hell.....

Even als voorbeeld, Je kan mijn reu een doodschop geven en hij zal je niet bijten, als ie iets zat is van een mens loopt hij weg en zoekt zelf een rustig plekje op. Hij zal de confrontatie nooit aangaan met een mens. Dat is hoe het hoort te zijn!

Het gaat inderdaad al mis bij het begin. Zo'n stichting zou moeten weten welke eigenschappen bepaalde rassen of mixen hebben, en dat geldt voor de eigenaren net zo goed. Dan had het incident met de losloper niet plaats hoeven vinden, want deze hond had nooit op een losloopveldje moeten zijn. Zeker niet als er al eerder iets heeft plaatsgevonden. 

Ik zou zeggen: hond houden en te allen tijde gemuilkorfd uitlaten, trainen met een goede realistische trainer (Arvid van Putten bijvoorbeeld) zodat je zelf goede handvatten krijgt en de signalen van de hond en de situatie leert herkennen en ernaar kan handelen. Maar ik zou de hond NIET (laten) herplaatsen. Dat is verplaatsing van het probleem ben ik bang. Zelf houden, je verantwoordelijkheid nemen en accepteren dat je de komende jaren met een "beperking" gaat leven (omlopen, geen contact met mensen of honden op straat, muilkorven) óf helaas inslapen. En dat laatste is verschrikkelijk, dat zal niemand hier ontkennen.. Sterkte

Breng deze hond zo snel mogelijk linea recta terug, met een verzoek tot euthanasie. Nemen ze de hond niet per direct terug ga dan aangifte doen. Het bijten naar kinderen is het aller ergste wat een hond kan doen. En ra ra wie er verantwoordelijk voor is

Jullie hebben een kruising Stafford/pitbull, ik mag aannemen dat jullie weten wat je in huis hebt gehaald en weet wat deze honden kunnen aanrichten bij met name soortgenoten en andere dieren?

Dat je de vraag stelt geeft aan dat je je zorgen maakt dat de hond geplaatst wordt ergens en ook daar dit gedrag vertoont.

Voor jullie is het nu ook niet fijn dat je geen vriendjes van jullie kinderen in huis durven laten spelen, maar de hond nu weg doen maakt dat je niet weet waar ze terecht komt, of dat je wellicht later gaat horen dat het elders toch mis is gegaan.

Weet niet, of ik zelf die keuze dan zou maken.

Gelet op de reacties hier van eigenaren en fokkers van dit type hond, of de "echte" stafford is jouw zorg terecht.

Tips.. zolang jij de hond in huis hebt kun je potentiële eigenaren het echte verhaal vertellen.

Je zou naar kenners van dit ras kunnen gaan om te vragen of zij de hond kunnen beoordelen, en of het gedrag in de hand is te houden bij iemand die bekend is met dit ras, of dat de hond ook door zijn fok of verleden misschien echt niet te vertrouwen is.

Verder zou ik niet meer los laten lopen, en eigenlijk ook muilkorf aanwennen. Dan kun je wel wat meer lijn geven, maar is risico dat de hond een mens of dier direct hard kan verwonden al wat gereduceerd.

Dat je bij zo'n hond ogen voor en achter in je hoofd moet hebben is jullie helaas duidelijk geworden, hoop dat het hondje dat ze gegrepen heeft wel is hersteld.

Stichting moet wat mij betreft bij het herplaats verhaal er al bij vermelden dat de hond een andere hond al heeft verwond, katten wil killen, en ook reageert nu op kinderen.

----

Ik snap trouwens dat je het wilde verklaren, dus het "excuus" van terugbijten of grijpen omdat een ene hond zelf beet, en een andere kefte en de kinderen plots angstig gedrag vertoonden.

Ik herken dat eerlijk gezegd wel. Heb zelf ook honden gehad die niet klakkeloos zich alles lieten welgevallen, en het is ontzettend vermoeiend om continue alert te blijven, maar het moet omdat het toch verantwoordelijkheid van de baas is, om te voorkomen dat een andere hond (of mens)wordt gegrepen of vanwege te harde reactie een correctie reactie direct voor grotere schade zou kunnen zorgen.

Hier reageerden ze dan niet op mensen, maar sommige mensen reageerden soms meer dan idioot op hun. Ben zelf dan ook behoorlijk gaan richten op gehoorzaamheid, zodat ik tijdig bij me kon roepen en daardoor de controle eigenlijk wist te houden. Maar ik heb geen gezin, en gaf ook die honden niet mee aan mensen die ik niet kon vertrouwen. (Los laten terwijl ik aangaf niet te doen, wel laten benaderen door andere honden terwijl ik altijd zei, geen gedoe aan de lijn en bij los lopen terug roepen en aanlijnen etc..)

Ik wil je sterkte wensen en vooral wijsheid. Denk goed na, waar en of je de hond gaat/laat herplaatsen.

Kan het lang of kort maken. Kort is dat het voornamelijk aan jezelf ligt, hond neemt zo over als jij de zenuwen krijgt, tis maar één foutje wat je maakt. Lange versie is dat je bijna alles eruit krijgt en een enkel gedraging niet.

Lang of kort, we weten nu in iedergeval dat bottehork niet veel van honden weet

Ik ben het eens met Susanne. 

Dat de hond zaken gedaan heeft bij jullie betekend niet dat die zo doet bij iemand die een beter match is.

Hier ook meerdere honden heropgevoed. Mensen geven de hond weg als zijnde cujo en je neemt de riem over en 90% van het gedrag is verdwenen. Dat het 1 gezin niet lukt betekend niet dat het iemand anders niet lukt en de hond dan maar dood moet. Ik vind dat een ervaringsdeskundige/ gedragsdeskundige eerst naar de hond moet kijken alvorens we zulke dingen roepen.

Agressie is niet HET probleem maar een uitkomst van een probleem. Wat zit hier achter? dan pas oordelen

Het zal niets uitmaken wie de hond aan de lijn heeft. Bij een schrikmoment valt de hond steeds terug in gedrag. Als er een hysterisch kind op de hond afkomt ben je te laat.

Dan zeg ik waarvoor zou je een hond levenslang een muilkorf op willen doen. Aan de lijn moeten, altijd op de uitkijk en paraat moeten zijn. Totaal geen ontspannen lopen etc. Dat zeg ik lees Blondie: niet zomaar herplaatsen, zeker omdat het onzeker is hoe de hond zich elders zal gedragen. Het gedrag kan verklaard worden door eerdere ervaringen van de hond

In mijn ervaring maakt het alles uit wie de hond aan de lijn heeft. Bij een goede leider, die de hond werkelijk begrijpt en rekening houdt met wie hij in wezen is, kan een hond namelijk (weer terug) ontspannen. En wanneer ontspanning heerst in het systeem in plaats van spanning, zal de hond minder snel de neiging hebben om te schrikken in onverwachte situaties. Daarnaast, als een hond een goede leider heeft, zal hij vertrouwen op diens keuzes. Hij zal daardoor niet (meer) de behoefte voelen het nog zelf op te gaan lossen. Dat maakt voor de hond dus alle verschil. En een goede leider, die neemt de moeite om de hond te lezen en aan te voelen, en handelt in situaties waarbij die merkt dat de hond spanning begint op te bouwen. 

Ik ben ook van mening dat je een hond prima aan de lijn kan blijven uitlaten. Aan de lijn heb je zelfs veel meer verbinding met je hond dan wanneer je deze los gooit. Ik heb mijn (andere) hond ter experiment ooit meer dan een half jaar enkel maar aan de normale lijn uitgelaten, nergens los gelaten behalve thuis, en mijn hond was net zo tevreden als anders. Sterker nog, ze werd veel meer ontspannen. En dat betrof een werklijn mechelaar. Als zo'n energieke hond met zoveel temperament zo tevreden is van alleen aan de lijn lopen, dan kan ik wel stellen, dat er helemaal niets mis is met aangelijnd uitlaten. Goed voor de band met je hond, zou ik zeggen... 

En neem je de moeite om je hond te begrijpen en diens meest subtiele signalen te leren lezen en herkennen, en daarop te handelen, dan lijkt mij dat een muilkorf niet per se nodig is. Dan heerst ontspanning en vertrouwen tijdens de wandeling. Zelfs zoveel vertrouwen, dat je je hond bij wijze van spreken een keer een schop kunt verkopen en waarbij de hond kiest om alle conflict te vermijden met zijn leider. Máár (!) hierbij moet ik wel stellen dat er maar heel weinig mensen zijn die zoveel moeite nemen om honden echt te leren kennen. 

Ergens wil ik degene met ervaring met dit ras niet tegenspreken, want ik heb werkelijk zero ervaring met staffords. Maar in mijn ervaring met honden en in mijn hart heb ik toch het gevoel bij inslapen; nee! Dat moet toch anders kunnen... En bij herplaatsen juist goed idee, want deze hond is geen match met zijn huidige gezin. En dan komen risico's om de hoek kijken. Maar misschien moet ik ook meer rekening houden met de realiteit. En die is dat een hoop mensen heel onwetend kunnen zijn als het om honden gaat. Komt de hond opnieuw in handen van mensen die onwetend zijn, dan loopt het niet goed af... 

Ik zou niet in de schoenen van TS willen staan, ik wens het gezin sterkte met de keuze die ze maken. En mochten ze de keuze maken om de hond toch te herplaatsen, gezien er een stichting mee beslist, dan hoop ik dat ze de kans hebben om hun ervaring met de volgende eigenaar te delen. Want of die het direct leest of pas hoort wanneer die interesse heeft: het is absoluut belangrijk dat er rekening wordt gehouden met de geschiedenis van de hond. 

Helaas horen we niets van ts.

Ondanks dat de tekst van TS niet lijkt op een typische clickbait forumstory begin ik toch wat te twijfelen

Ik heb ooit ook een uitvallende hond van een stichting in laten slapen. De da ging direct accoord. Geen haar op mijn hoofd die een onbetrouwbare hond gaat herplaatsen.

Bespreek het met je dierenarts, sluit lichamelijke dingen eerst uit mocht je dat nog niet gedaan hebben. 

Heel veel sterkte.

TS is er nog wel, is alleen 3 dagen doodziek geweest.

Dank voor de vele berichten. 

Voor nu is de keuze om haar alleen te laten gaan naar een Foster of eigenaar die grondige ervaring heeft met het ras, zolang dit voor ons niet zeker is, zullen wij haar niet laten gaan. Lange termijn houden is lastig, omdat er overduidelijk risico's zijn voor kinderen, een dat kan ik niet accepteren.

Vooralsnog is het heel erg stil vanuit de stichting op een voorstel om een consult te doen met een gedrags deskundige voor 250 euro per consult...

Nogmaals dank, en excuus voor de lange stilte.

Een typische voorbeeld van clickbait forumstory

"Ondanks dat onze kinderen stuiterballen zijn hebben wij via een stichting (welke zeggen we niet) een niet opgevoede pitbull kruising van de straat geadopteerd.

In de eerste maanden hebben we haar aangelijnd gehouden omdat ze bijzonder slecht luisterde. Mijn schoonouders lieten haar toch loslopen en toen beet een hondje in haar poot en ze beet terug (gelukkig, want ze werd aangevallen)

Tijdje later speelde ze met een hond en kwam er een klein hondje aanlopen en die heeft ze gegrepen en aardig wat schade toegebracht. Ineens wilde ze ook kinderen en katten aanvallen

In overleg met een trainer was mijn vrouw al begonnen met trainen, maar we constateren eigenlijk dat dit een hopeloze zaak is

Vooralsnog is het heel erg stil vanuit de stichting op een voorstel om een consult te doen met een gedragsdeskundige voor 250 euro per consult...

Daarom hoop ik dat jullie tips hebben voor ons"

Nu is 250 euro voor een consult ook wel erg aan de prijs.. volgens mij is dat normaliter een stuk goedkoper. De stichting kan ook zelf een aangesloten gedragsdeskundige hebben.

TS vraagt tips, omdat hij niet goed weet waar hij goed aan doet.

Een van de tips is om bij twijfel de hond goed te laten beoordelen, zelf zodat je zelf een goede afweging kan maken. 

Ik zie het wel wat zwart wit eerlijk gezegd. Heb zelf namelijk ook eens voor dilemma gestaan i.v.m. gedrag en gezondheid van de hond die we hadden opgehaald.

Je kiest ervoor om de hond te accepteren, in huis te halen. Dan vind ik niet dat je van een stichting of fokker ineens moet gaan verwachten dat ze voor bepaalde kosten gaan opdraaien, want dan is het terecht als die dan zeggen geef de hond maar terug en doe afstand, als ze dat al doen..

Of in dit geval, vind ik dat je zelf dan als je voor je gemoedsrust tot een juiste overweging wilt komen, je zelf betaald voor een goede beoordeling van de hond en op basis daarvan zelf je conclusies trekt.

Zeker bij een hond met bepaald gedrag als deze nu heeft ontwikkeld, zou ik me verantwoordelijk voelen als ik te horen krijg of ergens lees dat ze een andere hond heeft gedood, of een kind of mens is aangevlogen.

Dat TS aan zijn gezin moet denken snap ik ook, tegelijkertijd ben ik het ook wel eens met bepaalde opmerkingen over ondoordacht aan deze kruising te zijn begonnen.

--

Paar jaar geleden stond er hier bijvoorbeeld met een Kangal uit buitenland voor mijn hek. "Zo lief, zo leuk" Druk jong gezin, klein huisje.. koud half jaar later is het beest ingeslapen.. viel de vriendjes van de kinderen ineens aan, en buiten was hij door de vrouw des huizes ook niet meer te houden. Allemaal verliezers hoor. Gezin, maar ook kinderen die dus aangevallen waren, honden op straat die niet veilig waren en trauma op hadden gelopen. 

Heeft TS niets aan dat ik dit zo zeg, of misschien wel, want dit is wel het risico als de stichting de mogelijkheid tot agressie niet benoemd en de hond weer plaatst in een gezin, of in een drukke woonwijk of omdat wordt gezegd dat de hond prima met andere honden kan en los wordt gelaten om vervolgens weer op een losloopveld, op strand of in duin bovenop een hond te duiken.

Hier ben ik het volledig mee eens. En dit is dan ook precies waarom ik voorstander ben voor maatregelen voor HR honden. En ik snap heel goed, Mick, dat iemand zoals jij daar dan de dupe van is. Maar zolang er mensen zo naïef en/of onkundig met dit soort rassen omgaat, is het helaas wel nodig. 

Ik denk dat de stichting hier ook, op aangesproken kan worden. Is er wel goede voorlichting gegeven? Waarom is deze hond herplaatst? Is dit al herhalend gedrag? Weer een hond die na een aantal maanden na de herplaatsing zijn eigen gedrag laat zien? Kruising pitbull dus een grote hond, 

Angst triggert. Maar angst kan je niet verbloemen voor een hond, want angst geeft een luchtje af wat een hond perfect herkent. En zeggen hij doet niets helpt echt niet. 

Hele vervelende situatie,