onze hond stopt niet met spelen

Hallo,

Ik heb een kruising schnauzer van 1 jaar, Dora. Ze speelt erg graag en is enthousiast, maar ze kent geen grenzen. Als we willen stoppen met spelen, blijft ze doorgaan en wordt ze boos. Soms valt ze onze benen aan. Het duurt vaak wel een half uur voordat ze rustig wordt. We zijn al naar een gedragstherapeut geweest en proberen de tips, maar het helpt niet echt. We zeggen stop of lopen weg, maar dat doet niks. Behalve bij onze zoon die laat ze met rust. Hoe dat komt weet ik niet. Mijn man wil haar een keer stevig aanpakken, maar ik wil dat liever niet.
hoe los ik dit op zonder straf?

Alvast bedankt!
Sandra

Hoe speelt ze en met wat speelt ze ? Ga eens een lange wandeling maken en geef haar in een ruimte waar ze niet gestoord wordt een heel goed bot…. Dat geeft rust.   Kijk eens of dat een optie is.  Haal dr andere speelgoed eens weg.   Wat voor opdrachten heb je gekregen van de gedragstherapeut ? 

Jij bent degene die bepaalt of er gespeeld wordt, dus jij start een spel, en zegt klaar, dan is het ook klaar. Ook dit is positieve training, want hoe positief ook, jij geeft de hond toch echt regels.

Na klaar, niet meer de hond aankijken, weglopen, als je met een speeltje speelt wordt dat opgeruimd, dat is een speeltje om mee bezig te zijn met jullie, maar dat ligt niet gewoon los in de kamer.

Valt ze je aan, dan vang je haar op en zet je haar even achter de deur, zodat ze leert aanvallen betekent wegzetten. Dat weg zetten doe je ook zonder iets te zeggen.want iedere communicatie of aankijken, ook bestraffen, is aandacht en dat is wat ze vraagt.

Een schnauzer, kan drammen en drammen en drammen, ech niet de makkelijkste honden, , daar moet je doorheen gaan. En dat kost tijd, want ze heeft nu een jaar bijna altijd haar zin gekregen,

Komt zij vragen om een spelletje zeg je nee, en loopt weg. Kijkt dus dan niet meer naar je hond, hou vol hou vol. Iedere keer dat je er op wat voor manier op ingaat begin je weer tien stappen terug, en volhouden zal zij zeker doen, want het heeft altijd aandacht opgeleverd. En dat zal eerst nog meer en meer worden,

Gaat ze uiteindelijk zelf haar gang, gooi je een brokje naar haar toe, weer zonder verder iets te zeggen, of aankijken, want dan kan je weer van voren af aan gaan beginnen

Zorg verder dat je hond voldoende vrije beweging heeft en doe vooral denkspelletjes, daar zijn boekjes over, zoekspelletjes, waar je hond bij na moet denken, want daar worden ze moe van. En ook die, jij begint en jij eindigt het spel,

Over dat een keer flink aanpakken, dat werkt niet, een hond snapt dat niet, behalve dat je het vertrouwen kapot maakt en je hond bang voor je word, ja dan kijken ze schuldig, maar dan zijn ze gewoon bang.

Stel vooral je vragen hier, genoeg mensen met ervaring zonder dat je hond flink hoeft aan te pakken.

Succes!! Komt echt goed hoor.

Je kan een lekker bot achter de hand houden.

Die geef je haar alleen na het spelen zodat ze 15 a 20 minuten kan kauwen. 

Een hond ontspant ook van kauwen/knagen.

Je kan haar op een vaste plek laten knagen, zodat ze dat kan koppelen met wat je van haar wil.

Meestal als één van de twee de benen opzoekt, betekend dat een uitnodiging om mee te rennen of pauze. Denk 100% de eerste. Als het niet gewenst is, kom je daar heel snel achter en zijn wij helemaal niet nodig voor. Dat kunnen ze prima zelf. 1 jaar is niets en je zult gaan missen als ze dan te relaxt worden als ze ouder zijn.

Veel suggesties al gegeven hier en idd likken, knagen en snuffelen geeft een kalmerend stofje af na het spel. Toevoeging, je huishouden ook rustig  En ook al gezegd, je kunt ook te weinig of tveel doen met ze samen en worden het vervelende "kinderen" Vergelijk het een beetje daarmee maar nogmaals.... ga je het missen die kattekwaad streken als ze dan op leeftijd komen.

Speelt je hond dan met andere honden? En hoe lang mag ze spelen? Schnauzertjes zijn zeer energieke honden, misschien moet je wat langer wandelen en wat langer laten spelen?

Mijn Spaanse dame als voorbeeld, zij speelde ook heel graag (vooral renspelletjes) en liep dagelijks minimaal 3+ uur los in een bos waar ze veel vriendjes tegen kwam . Ze was nooit moe. Ik heb een dwergschnauzer als oppas hondje gehad, die kon ook de hele dag lopen. Naast de normale 3+ uur dagelijks ging ik regelmatig een dag met de honden op stap. 

Nb: als je de hond hard gaat aanpakken gaat dat sowieso niet werken en daarnaast ben jij nu al de negatieve factor die elke keer het leuke spel afbreekt, en dan zal de hond je ook nog onbetrouwbaar gaan vinden. Niet bevorderlijk voor een leuke verstandhouding met je hond. 

Verdiep je eens in het ras: waar zijn ze oorspronkelijk voor gefokt, wat hebben ze nodig?

Het gebeurd niet vaak maar nu moet ik toegeven dat Ineke2 gelijk heeft. Als je precies doet wat er in haar bericht staat is de situatie zo opgelost

Ik heb zelf al zo’n 26 jaar schnauzers en ik ben het grotendeels eens met wat Ineke2 zegt. Schnauzers zijn ontzettend slim: ze leren daardoor heel snel, maar dat geldt helaas ook voor ongewenst gedrag.

Er zullen vast mensen zijn die het niet helemaal met me eens zijn, maar bij een schnauzer moet je echt de "baas" zijn. Als hij je aanvalt of uithaalt, kan dat een teken zijn dat hij jou meer als speelkameraad ziet dan als leider.

Wees daarom heel duidelijk in je communicatie. Als iets klaar is, moet het ook echt klaar zijn. Ongewenst gedrag moet je altijd corrigeren — niet de ene keer wel en de andere keer niet. Met corrigeren bedoel ik niet dat je de hond pijn doet, maar je mag hem best even bij de halsband pakken, tot hij stopt, en duidelijk “klaar!” zeggen.

Goed gedrag beloon je juist meteen. Maar wees voorzichtig dat je niet altijd snoepjes geeft, want sommige schnauzers leren dan om juist te gaan klieren zodat ze een beloning krijgen zodra ze stoppen. Wissel de beloningen af: een snoepje, een rustig compliment (“goed zo!”), een aai over de bol of een kauwding.

Ik heb trouwens een filmpje dat hierbij kan helpen. https://www.youtube.com/watch?v=5YtiSDDBQlE 

Wees ook in je dagelijkse trainingen super consequent. Als je “zit” zegt (en hij kent dit commando), en hij doet het niet, heeft het geen zin om dit vier keer te herhalen. Pak hem rustig bij de halsband en help hem desnoods door zijn kont naar beneden te duwen. Blijft hij zitten? Beloon hem dan meteen. Herhaal dit consequent.

Een andere goede oefening is bij de deur. Het is niet de bedoeling dat je hond meteen naar buiten rent zodra de deur open is. Laat hem bijvoorbeeld eerst zitten bij de deur, loop er zelf doorheen, wacht even en roep hem pas daarna. Rent hij toch te vroeg, begin je opnieuw — al moet je dit tien keer herhalen.

Ik heb zelf al zo’n 26 jaar schnauzers en ik ben het grotendeels eens met wat Ineke2 zegt. Schnauzers zijn ontzettend slim: ze leren daardoor heel snel, maar dat geldt helaas ook voor ongewenst gedrag.

Er zullen vast mensen zijn die het niet helemaal met me eens zijn, maar bij een schnauzer moet je echt de "baas" zijn. Als hij je aanvalt of uithaalt, kan dat een teken zijn dat hij jou meer als speelkameraad ziet dan als leider.

Wees daarom heel duidelijk in je communicatie. Als iets klaar is, moet het ook echt klaar zijn. Ongewenst gedrag moet je altijd corrigeren — niet de ene keer wel en de andere keer niet. Met corrigeren bedoel ik niet dat je de hond pijn doet, maar je mag hem best even bij de halsband pakken, tot hij stopt, en duidelijk “klaar!” zeggen.

Goed gedrag beloon je juist meteen. Maar wees voorzichtig dat je niet altijd snoepjes geeft, want sommige schnauzers leren dan om juist te gaan klieren zodat ze een beloning krijgen zodra ze stoppen. Wissel de beloningen af: een snoepje, een rustig compliment (“goed zo!”), een aai over de bol of een kauwding.

Ik heb trouwens een filmpje dat hierbij kan helpen. https://www.youtube.com/watch?v=5YtiSDDBQlE 

Wees ook in je dagelijkse trainingen super consequent. Als je “zit” zegt (en hij kent dit commando), en hij doet het niet, heeft het geen zin om dit vier keer te herhalen. Pak hem rustig bij de halsband en help hem desnoods door zijn kont naar beneden te duwen. Blijft hij zitten? Beloon hem dan meteen. Herhaal dit consequent.

Een andere goede oefening is bij de deur. Het is niet de bedoeling dat je hond meteen naar buiten rent zodra de deur open is. Laat hem bijvoorbeeld eerst zitten bij de deur, loop er zelf doorheen, wacht even en roep hem pas daarna. Rent hij toch te vroeg, begin je opnieuw — al moet je dit tien keer herhalen.

Volledig mee eens. , ! Regels en leiding geven en die doorvoeren en consequent zijn. Kont naar beneden duwen zou ik niet doen, al snel gaat dit ietsjes te hard en wordt als negatief ervaren. 

Nou ik ben het er niet helemaal ee eens. Als je "zit" vraagt, en je hond doet dat niet meteen, moet je dat niet corrigeren, en al helemaal niet kont naar beneden duwen. Jeetje wat achterhaald..! Vier keer vragen heeft ook geen zin nee, maar als je hond het niet doet doe je gewoon een stapje terug in het leerproces. Vooral met veel geduld, vriendelijkheid en beloning. Consequent zijn is voor alle honden handig, daar zijn schnauzers niet speciaal in. Net als dat ze graag werken voor een beloning. Dus zoek uit wat jouw hond motiveert. 

Ik ben het wel eens met het laatste stukje van Ineke2: zorg dat je hond veel vrije beweging krijgt en doe veel hersenspelletjes.

Ook ben ik het ermee eens dat jij bepaalt wanneer het spel start en wanneer het eindigt, maar de manier waarop je dat bepaalt zou ik anders doen. Juist dat een Schnauzer zo kan volhouden om te krijgen wat ze hebben wil, kun je inzetten om door jou gewenst gedrag aan te leren. 

Dank voor de tips, we hebben echt geprobeerd alles toe te passen, wegkijken, niet reageren, speeltjes opruimen, wandelen, denkspelletjes, de botjes na het spelen. Maar eerlijk gezegd het hielp eigenlijk niets. Ze bleef doordenderen, soms nog heftiger dan ervoor. Afgelopen dinsdag gebeurde er iets wat ik eigenlijk niet wil goedpraten, maar wat wel een omslag bracht. Onze dochter (11) werd tijdens een speelmoment ineens aangevallen op haar been geen voluit harde beet, maar wel hard happen (blauwe plek). Mijn man was er klaar mee, pakte Dora bij haar halsband en gaf haar met zijn vlakke hand een tik op de snuit. Niet hard, eerder een soort correctie. Dora niesde twee keer en keek een beetje verbaasd rond. Ze is nu haast onherkenbaar, veel rustiger, zoekt zelf contact, komt knuffelen, is vrolijk maar beheerst speels, echt totaal anders dan voorheen. Geen uitvallen, geen doordrammen. Dat nu al 3 dagen. En ik weet dat dit misschien niet de populairste opmerking is op een forum waar positieve training de voorkeur heeft (ik ook), maar ik ben wel in de war. Hoe kan 1 correctie zo een ommekeer geven?

Ik ben benieuwd of anderen dit herkennen of een verklaring hebben

Ik snap wat je bedoelt. Toen mijn hond jong was, probeerde ik dingen ook af te leren op allerlei manieren (weglopen etc) En ik ben helemaal vóór die positieve manieren en zal nooit iemand adviseren om een dier te duwen o.i.d., maar toen mijn oudere broer het zat was en hij de hond op een wat fysiekere manier terecht wees, was het gedrag ook meteen klaar. Alsof het toen pas tot hem doordrong en hij daar even behoefte aan had. Het happen en springen stopte toen ook. Niet leuk, maar effectief geweest op dat moment. 

Hallo allemaal,

Even een update, een week later. Zoals ik eerder schreef, was Dora na die correctie van mijn man echt als veranderd. Veel rustiger, aanhankelijker en ze leek ineens goed te begrijpen waar de grenzen lagen

We hebben daarna bewust geen fysieke correctie meer toegepast. Wel heeft mijn man haar sindsdien twee keer streng aangesproken (lage stem, duidelijke houding) op het moment dat ze weer wat opdringerig werd en dat werkte eigenlijk ook meteen. Ze ging dan rustig liggen, alsof ze dacht: Oja, dat was niet de bedoeling

Maar de afgelopen twee dagen lijkt ze toch weer wat terug te vallen in haar oude gedrag. Niet zo fel als eerst, maar ze begint weer door te drammen na het spelen, blaft als we stoppen en sprong vanmorgen zelfs weer op tegen mijn dochter toen die opstond van de bank. Niet agressief, maar wel te opdringerig.

Het voelt een beetje alsof die ene correctie een soort “reset” gaf, maar dat we nu alsnog met het echte leerproces aan de slag moeten. Of misschien is dat ook logisch? Ik merk dat ik zelf twijfel: moeten we strenger zijn in onze houding, of juist geduldiger en het oude plan (negeren, structuur, belonen) weer volhouden?

Heeft iemand dit eerder meegemaakt — zo’n tijdelijke gedragsverandering na een duidelijk grensmoment, die dan toch weer vervaagt?

Nee geen idee, maar ik ben niet van slaan.

Misschien eens een nieuwe deskundige raadplegen?

Of een gedragscursus bij een hondenschool die positief werkt?

Ik begrijp dat je al heel veel geprobeerd hebt, maar er is echt veel meer mogelijk met clickertraining. Misschien kun je iemand in je omgeving vinden die daar echt verstand van heeft. Ik ken gedragswetenschapper Sam Turner (Google maar even) maar die zit in Nederland. Ze schrijft wel goede artikelen en heeft ook meerdere boeken uitgebracht, dus misschien kun je online wat vinden. Ik kan je niet hier op het forum alles over de training uitleggen. Ik begrijp de reactie van je vriend wel hoor, dat kan een keer gebeuren in de emotie van het moment. Je hond is daar even van onder de indruk. Het vervelende is alleen dat de hond meestal niet echt snapt waar het precies om ging. En dus leidt het meestal niet tot een structurele oplossing. 

Ik snap het wel. Opeens ben je het zat, en dan ontstaat dit. en dat voelt de hond perfect aan. Je hoeft niet alles goed te vinden. Slaan snapt een hond niet, het in de halsband pakken wel. Daarmee heeft je man aangegeven tot hier en niet verder. Streng toespreken helpt dus, het is de toon die de juziek maakt, heel lief zeggen je bent stout dat mag niet helpt niet, dat is beloning.. streng zeggen stop nu! Snapt hij dus wel,

. En ja, je hond heeft met het drammen altijd zijn zin gekregen, dus waarom zou hij het niet opnieuw gaan doen. Het is zelfbelonend gedrag ,dat drammen, en dat houdt zich dan in stand.

Ik zou de regels die je stelt iets strikter maken, tot hier en niet verder. Stel die regels even zo streng dat je nog wat uitloop hebt. Kijk of streng toespreken voldoende is,,ik verwacht het wel maar blijf consequent, dus niet de ene keer het wel goed vinden en ingaan op het gedram en de volgende keer niet.

Iedere keer dat je ingaat op zijn gedrag begin je weer bij nul. Ook ik heb mijnhondje wel eens in de halsband gepakt en gezegd, nu is het klaar! Zo klein als ze is, nu is een eh en genoeg, en heus we hebben eennsuper band,

Maar mijn hondje kende wel het commando klaar. Klaar is voor haar stoppen waar ze mee bezig is. 

Hoe leer je dat aan. Je hond drama, je zegt, stevig en resoluut, stop of klaar, draait je om en loopt weg. Dit is een manier er is ook een andere manier, als je die wilt weten zeg je het maar,

Zoals je het nu beschrijft maakt de hond de dienst uit, en heus een hond wil leiding! Als honden onderling elkaar zeggen tot hier en niet verder gaat dat niet met een koekje maar echt wel iets harder.

Ik ben 100% voor positieve training, maar ook voor leiding en regels geven. Een hond slaan, nogmaals, dat begrijp hij niet en hij zal alleen maar schrikken maar het niet koppelen aan het ongewenste gedrag, 

Negeren is bij dit gedrag niet voldoende. Het gedrag is zelfbelonend voor haar en te risicovol voor haar omgeving. Je moet het gedrag vóór zijn. 

Leiding en regels is prima ja, maar dit gedrag moet je niet langer laten ontstaan. Ik vroeg het geloof ik al eens eerder: hoe ziet de dagindeling van je hond eruit? Wat doe je met haar, hoe lang wandel je, en hoe ziet je wandeling eruit? 

Sam is vorig jaar in augustus overleden.....

Verder heeft iedere hond duidelijkheid en regels nodig.
TS heeft zelf gemerkt als een (onbedoelde) correctie goed getimed is, deze zeer effectief kan zijn.
Slaan is inderdaad onmacht. Maar met een boze, gemeende stem kun je ook veel bereiken (zonder te schreeuwen).

Er was een fysieke correctie en daarna geen consequentie voor herhalingen. want je gaf aan dat na de tik op de snuit Dora veranderde, maar daarna werd er alleen maar streng aangesproken. Als ze opdringerig werd. Dit is een stap in de goede richting, maar het kan gezien worden als inconsistente handhaving van grenzen. De eerste keer werd een fysieke correctie toegepast, maar daarna gebeurde er weinig wanneer ze weer door de grens ging. Dus, hoewel er wel een correctie is, wordt het niet altijd consequent genoeg toegepast wanneer het nodig is

Topic is al van een tijdje geleden, maar mischien lees je dit nog wel

Heb je de tip's van de gedragstherapeut wel écht geprobeert? Ik bedoel, zulke dingen los je niet in een paar dagen op, dat kan lang duren.

Waarschijnlijk ziet ze jullie zoon als de 'leider' (meestal kiest een hond 1 baas). Julie staan dus 'lager in rang'.

1 ding moet je idd nooit doen,corrigeren! Daat maakt het alleen maar erger.

Je moet alles belonen wat ze (wel) goed doet.

En, is het eigenlijk niet normaal voor zo'n jonge hond, dat ze een beetje eigenwijs is?

Doet ze dit altijd al?

Succes in ieder geval!

Wat erg! Dat wist ik niet. 

Een goed getimede en effectieve correctie geven is ontzettend moeilijk en lukt meestal niet. Nog los van wat dat voor de emoties en het welzijn van de hond betekent. En het is ook niet nodig. Wat wel nodig is, is je verdiepen in gedrag en in leer principes, en actief met je hond aan de slag gaan. Dan duurt het misschien ietsje langer, maar kom je er óók. En dan zonder schade aan je hond, maar met een ontspannen hond die opbloeit. 

De betreffende correctie was natuurlijk helemaal niet effectief, als hij hooguit voor een weekje werkt? 

Nogmaals,

De eerste keer werd een fysieke correctie toegepast, maar daarna gebeurde er weinig wanneer ze weer door de grens ging. Dus, hoewel er wel een correctie is, wordt het niet altijd consequent genoeg toegepast wanneer het nodig is

Hier ligt de sleutel

Volhouden! En ja, ik ben ook wel eens scheef gegaan hoor. Hoort er allemaal bij maar je merkt gelijk dat je hond het niet meer snapt. Mag ze ook gerust even de kamer uit wielen hoor na zoeen incident met je dochter. Je hond is waarschijnlijk alleen blij geweest zijn met het idee "JA we gaan wat doen" 

Weet dat veel mensen ertegen zijn maar hond en alles samen op de bank, wat een verademing zeg! Je zal zelf maar apart moeten gaan liggen op de grond en dan zijn honden nog veel meer socialer dan mensen  

Ik heb er geen verklaring voor, maar, goed (ik vind dit moeilijk om te zeggen, omdat bij de meeste honden corrigeren alleen maar verergerd) dat ze het even snapte. Maar, het was mischien alleen een tijdelijke oplossing.

Heb je haar beloond toen ze het goed deed?

Als ze tegen iemand opspringt, moet diegene haar de rug toe draaien. Dat is een duidelijk teken en als je het consequent gebruikt zal ze het zeker gaan begrijpen.

Ik heb het meegemaakt, en je moet rustig en duidelijk zijn, en tegelijk ook geduldig, honden hebben tijd nodig om dingen goed te verwerken en te leren . Nee is nee. Niet straffen, wel duidelijke regels.

Het oude plan vind ik goed klinken. Bedoel, je met 'strenger zijn' corrigeren? want daar zou ik niet opnieuw mee beginnen. Het werkte, deze keer. Maar met corrigeren is de kans groot dat je hond een negatieve associatie maakt, en dat is niet leuk, voor jou niet, maar vooral voor jouw hond niet.

Dus: Duidelijk en geduldig zijn, alles wat ze goed doet belonen, verkeert gedrag negeren.

En het allerbelangrijkste: hondentaal leren!

Nou nee, als je het gedrag voorkómt, hoef je het niet te corrigeren. De hond heeft helemaal niet gesnapt waar de correctie over ging, ze heeft alleen geleerd dat het baasje onvoorspelbaar kan zijn, en spanning teweeg brengt. Als je dat consequent gaat toepassen leert je hond dat de baas onbetrouwbaar en onveilig is. Lijkt me het laatste wat je wil. Bovendien heb je grote kans dat het gedrag dat je wilde afleren alleen maar verergert. 

Dat klinkt allemaal mooi op papier, maar is gewoon echt niet realistisch in het echte leven. Je hebt niet alles in de hand en je kunt niet alles voorkomen. Het is een mooi idee dat alles maakbaar en beïnvloedbaar is, maar ik vraag me dan echt af in wat voor omgeving je je begeeft en wat voor hond je hebt. En waaruit maak je op dat je het gedrag met een correctie verergert? Ook een dooddoener die vaak geroepen wordt, maar die nergens  naar voren komt.  Het woord 'nee' of 'uh uh' is al een correctie, die hond zijn ego is nu echt niet gekrenkt, en hij is ook niet bang van zijn baas. Een correctie is zo negatief of zwaar als je 'm zelf maakt.