Waaks naar andere honden

Hallo, ik weet niet of dit in de goede categorie staat, maarja.

Ik ga proberen het niet te lang te maken.

Zoals jullie denk ik al wel weten inmiddels, blaft mijn hond naar andere honden.

En ben ik haar nu aan het trainen met de methode van Turid Rugaas (boekje Help mijn hond trekt!). Ik hoop(te) dat ik dan later 'gewoon' met haar langs andere honden kan lopen.

Ik dacht dat ze gewoon blafte omdat ze nooit echt heeft geleerd hoe ze met andere honden om moet gaan (ze komt uit het buitenland).

Ik denk nu dat ze blaft om mij te 'beschermen'.

De mensen van de stichting waar ze vandaan komt hadden al gezegt dat ze, als ze al langer bij mij zou wonen, ze mij kon gaan beschermen omdat haar moeder van een waaks ras is, en zij dus ook.

Ik kan haar niet meer loslaten bij andere honden: dan gaat ze happen en de hond op/weg jagen... Soms gaat het wel goed, maar meestal niet.

Ik moet de hele tijd opletten of er geen hond aankomt.

Ze is ook gewoon zo sterk! Met haar tuigje hou ik haar nog maar net.

Heeft iemand hier ervaring mee? Met waakse honden...

Ik zou hiermee niet zelf aan de slag gaan maar op zoek gaan naar een goede hondenschool of evt hondengedragskundige.

Zij kunnen je dan goede handvatten geven.

Je houdt haar nog maar net zeg je, dus ga er serieus mee aan de slag en niet via een boekje of forum, gewoon om perongelukjes te voorkomen.

Hoe is dat happen, bijt ze echt door of is het een beetje erop jumpen en dan luchthappen? Opjagen hoort ook bij spel en spel kan er wilt aan toe gaan.

Botty had dat ook in het begin, later kwam ik er pas achter dat hij juist wel dat honden contact nodig had. Dat eenmaal toegestaan ging het blaffen ook weg. Dat wil overgins niet zeggen dat hij van elke hond gediend is, hij heeft zo zijn voorkeuren met wie wel of niet. Maar merk wel dat sinds die ging loslopen, andere of negeerd komen ze wel naar hem toe? Kan ie ook heel goed laten zien dat hij er niet van gediend is(in hondentaal) of hij schiet in spel als een malle, met bijgeluid en alles erop en eraan

Zoeen lijn is een behoorlijke restrictie in hun kunnen om met elkaar te communiceren. Door een lijn voelen onzekere honden zich beperkt in wat ze wel of niet willen, ze kunnen hierdoor niet makkelijk een situatie ontwijken of juist wel erop af gaan. Ik heb voorheen geoefend op een hondenspeelplaats los op wat minder drukke dagen, staan de andere achter een hek of die van jou en kun je het allemaal een beetje meer inschatten. (NIET op hele zonnige dagen doen want dan staat meestal gekkie "doet ie anders nooit" er ook, kan later wel)

Zou ook echt gaan oefenen met "Watch me" of "Kijk" Kan het echt niet vaak genoeg zeggen! https://www.youtube.com/watch?v=2zeZrOPzO-c EN JA ook zo lullig in babybrabbel dat je voor lul staat op straat Altijd binnen beginnen of op plekken waar er zo weinig mogelijk afleiding is en dan verleggen naar breder.

Belangrijkste is niet gefrusteerd te raken en die is moeilijk voor ons want dat gaat je overkomen. Je moet dan weer opnieuw beginnen met dat vertrouwen op te bouwen. Op gegeven moment leer je onderweg, gewoon als een houte blok stil te staan als het even niet lukt ipv van trekken, straffen ect.  Ze zijn erg gevoelig voor negeren in ongewenst gedrag in alle stilte

Succes en zou ook zeker een beetje van Victoria Stilwell trainingen bekijken, 9 van 10 zijn gewoon verveeld of worden niet begrepen.

Dankje :). Nou, het is niet echt bijten, meer een soort waarschuwing denk ik.

Dat dacht ik eerst, dat het spelen was. maar toch duidelijk niet eigenlijk. Want ze borstelt ook, en haar hele ligaamshouding is dreigend, niet speels.

Van dat loslopen, ze liep eerst altijd los als het maar even kon. Ook bij losloopgebieden en zo, met andere honden.  Soms leek het spelen, maar dan weer dat borstelen en happen... Ik ben bang dat ze een keer echt bijt. Als ze los is is het veel erger nu, als ze vast is kan ik haar tegenhouden, los niet. Het is moeilijk om uit te leggen, maar volgens mij is wat ze doet geen spelletje.

Botty borstelt ook en bij hem echt heel duidelijk te zien met die enkele korthaar vacht Sluipen doet ie ook weleens met de oren naar voren of complete charge erop. Pas later had ik zoiets van "Zoek het maar uit als je zo wilt begroeten" Maar heb daar echt heel veel tijd ingestoken en tegenwoordig kan de beste kerel ook heel snel een uit de hand gelopen conflict oplossen.

Het is nooit een spelletje bij honden! Zeker niet bij volwassen honden. Dat zie je heel goed.

Of het verdediging van jou of van zichzelf is (aanval is de beste verdediging) kunnen we vanaf hier niet zien. 

Zie je een hond? Omdraaien en weglopen of als het niet anders kan, omdraaien en wachten tot de ander voorbij is, dus geen oog contact laten maken, of met een grote boog van meters er om heen lopen. Voorkomen is echt beter dan hechten van gaten

Ik denk niet dat er bij jou in de buurt een hondenschool zit of beter nog een gedragstherapeut? 

Je kreeg de hond als herplaatsen toch?inmiddels is zij bij jullie gesetteld en vertoond haar ware gedrag en karakter. Wat bij haar voorouders hoort en is ingefokt, Weet je waarom ze herplaatst is?

Wat lastig. Goed dat je aan het trainen bent, maar extra hulp is altijd goed. Ik zou ook even kijken voor een goede gedragsdeskundige die aan huis kan komen zodat diegene samen met jou de situatie kan beoordelen.

Voor nu zou ik kiezen de situatie te vermijden. Oftewel met een boog erom heen gaan of wat Ineke2 al zegt: stil staan, geen contact laten maken met de andere hond en je hond op jou laten focussen.

Er zijn een hele hoop honden die gewoon geen behoefte hebben aan contact met vreemde honden. Het is in principe natuurlijk gedrag om vreemde honden te willen vermijden (kijk maar naar het gedrag van wolven), alleen wonen wij in deze maatschappij met zijn allen dicht op elkaar, en kun je in de praktijk onmogelijk alles vermijden. 

Gezien jouw hond reactief is naar andere honden, kun je je afvragen of dit uit bescherming is naar jou toe, of dat het juist een uiting van spanning is? Vindt ze andere honden niet gewoon spannend? En heeft ze het te vaak zelf moeten oplossen? 

Ik kan me voorstellen dat mensen met kleine honden hier anders mee omgaan dan wanneer je een grote en sterke hond hebt. Je kunt met een kleine hond makkelijker risico's nemen. Als je kleine hondje immers overgaat in happen/najagen vormt dat weinig risico op letsel bij andere honden. Al loopt zo'n kleine hond wel risico op letsel indien deze gecorrigeerd wordt door een grote hond, wat best een logisch gevolg is, en je kunt je afvragen of je dat wilt uitlokken.... Zeker als je de vreemde honden waarbij je je hond loslaat niet kent. Maar goed, een grote sterke hond is een heel ander verhaal. Ik ben van het principe dat een ander geen last hoeft te hebben van mijn hond, en ik zou daarom persoonlijk geen hondenlosloopgebieden opzoeken. Hond aan de lijn houden. Een gewone halsband gebruiken. Ik gebruik een tuig alleen tijdens activiteiten waarbij de hond mag trekken. Een tuig helpt de hond om in z'n kracht te staan. En zodra je andere honden passeert, je lijn gewoon even inkorten en doorlopen.

Er zijn wel eens momenten waarbij ik training inzet, met de focus op mij. Of ik steek de straat over als dat een mogelijkheid is. Dat hangt af van hoe ik me voel/hoe mijn hond zich voelt. Maar in principe passeer ik de meeste honden gewoon met een ingekorte lijn. Niets aan de hand/er is niets spannends aan, we passeren gewoon. Ik geloof namelijk dat als je continue bezig blijft met training of vermijden bij andere honden, je als leider de hond juist bevestigt in z'n spanning. Daarnaast zie ik veel bazen die volgens deze methode trainen, vaak zelf gespannen reageren op andere honden. Komt er om de hoek ineens een hond aangelopen, raakt de baas al bijna in paniek.. "shit die hond komt te dichtbij, snel omdraaien/weglopen". Dus mensen nemen de spanning van hun hond over in plaats van dat de hond de rust van de mens over kan nemen. 

Hier sluit ik me bij aan. Ik denk dat er te snel (en een beetje romantisch) wordt gedacht dat een hond zijn/haar baasje 'beschermt'. Ze is wat angstig/wantrouwend/boos en reageert vanuit die inslag naar wat in haar ogen bedreigingen zijn. 

Zoals een andere hond. Ze zoekt zelf een oplossing. Wegblaffen, uitvallen. De bedreiging verdwijnt weer en in haar ervaring heeft dit gewerkt. Ze heeft het zelf opgelost.

Ze heeft dit gedaan om zichzelf te beschermen. Jouw aanwezigheid kan haar overigens wel sterken in haar gedrag. Aangezien ze niet geremd wordt in het gedrag ervaart ze jouw aanwezigheid mogelijk als steun/bevestiging in het gedrag.

Dit is echter in mensenogen ongewenst gedrag. Wat dit van jou als baasje vraagt is om sturing te geven. Geef haar een alternatief. In plaats van uit te vallen ga jij gewoon even aan deze kant naast me lopen (korte lijn zoals Susanne zegt). Voordat het uitvallen begint. (Creeer voldoende afstand, zo nodig een andere kant op of een straat over steken, zodat een mislukking onmogelijk wordt gemaakt). De boodschap is: jou overkomt helemaal niets. Ik als baasje regel dat voor jou. Je hond ervaart met herhaling na herhaling dat wegblaffen/uitvallen niet nodig is.

Als je dit goed doet, zal ze ook meer op je gaan letten en op momenten dat ze het moeilijk heeft, jouw steun vragen. Aandacht voor het baasje is eigenlijk een beloning/resultaat.

Daar vergis je lelijk in Sunanne, stafford is ook klein maar kan alsnog goed lelijk happen. Dat ander honden contact niet belangrijk is, ben ik het totaal niet mee eens, ook dat hele wolf verhaal. Hond is geen wolf maar een gedomesticeerd dier. Bovendien doen wolven het beter sociaal dan wij als mens met mekaar.

Terug komend op het topic.... Wat ik heel snel oppikte? Is dat als ze frontaal kruislinks langs mekaar moeten. Hoe nauwer het pad des de meer spanning er opgebouwd wordt(ook los). Met Bot heb ik ook veel geoefend op het strand of weide velden in het bos, iig ergens waar de ruimte is. Op die manier kunnen ze zelf de keuzes maken.

Eens met Susanne - het hele verhaal klopt

Ik ben het daar in principe wel mee eens, alleen moet je wel eerst op het punt komen waarop dat mogelijk is. Met mijn jongste had je op je kop kunnen gaan staan met een ingekorte lijn en 'er is niets aan de hand', maar die was niet op andere gedachten te brengen. En andere honden passeren maakte mij niet zenuwachtig en ik regelde dingen altijd al voor haar, maar ze was zo onzeker dat er gewoon meer voor nodig was dan alleen 'de baas laat wel even zien hoe het moet'. Daar heb ik echt eerst ontzettend hard aan moeten werken met haar. Tegenwoordig kan ze het wel en is de manier die jij gebruikt ook de manier die ik gebruik. Er is niks aan de hand als we een andere hond passeren, ze komt automatisch naar mij toe zoals ze geleerd heeft, krijgt een koekje, ik doe de riem wel of niet kort (en als ik denk dat de ander een flexi heeft zonder stopknop stuur ik haar even naar de andere kant) en we lopen er gewoon langs. Ze negeert andere honden tijdens het passeren keurig. Maar daar is echt wel training voor nodig geweest, en die training heeft het dus duidelijk niet erger gemaakt. Soms heb je die afstand en die training wel eerst nodig voordat je over kunt gaan op dichterbij passeren.

Overigens denk ik dus ook wel dat je door training de focus op de trigger juist erger kunt maken als je traint op een manier die voor die betreffende hond gewoon niet werkt. Ik heb toen ze jonger was heel veel het principe van 'kijken vanaf een afstand en belonen voor stilte' toegepast. Doordat ik continu stopte als er een trigger in beeld was, werd het inderdaad alleen maar erger. Toen ik stopte met er continu de focus op te leggen en op een andere manier ging trainen ging ze weer groeien. Wat dat betreft kan reactiviteit ook best ingewikkeld zijn. Vaak is een goede gedragsdeskundige geen overbodige luxe.

Andere tip, heb ik van hier opgepakt Techniek is er op gepaste afstand achter lopen of parallel. Doe iig niet teveel tegelijk en begin in huis, eerst alle ogen op jou laten richten, dat scheelt al de helft.

Dat doe ik nu ook meestal, met een boog om de hond heen lopen, en als dat niet kan wachten.

Nee geen hondenschool idd. Ook geen gedragstherapeut in de buurt, maar ik schrijf wel met ééntje (die werkt voor de stichting waar mijn hond vandaan komt).

Ja, haar baasjes gingen verhuizen en ze konden haar niet meenemen.

Susanne & Catndog

Ik denk dat ze mij wil beschermen, omdat dat echt in haar ras zit en de mensen van de stichting hebben mij daar ook voor gewaarschuwd. Het zou ook kunnen dat ze andere honden spannend vind, omdat ze nooit echt gesocialiseert is.

Ik weet nog niet héél veel van hondentaal, maar een hoge staart is toch dreigend, niet bang of onzeker? net als haar oortjes naar voren, staren, doelgericht...

Stel, als je hond los is, blijft ze dan om je heen hangen, en jaagt ze alles en iedereen weg die bij jou in de buurt komt? Of loopt ze van je weg, en vervalt ze dan alsnog in happen naar andere honden en het najagen? 

Dat verschil in gedrag kan een indicatie zijn van de motivatie van de hond. Fijn om te weten waarom je hond doet wat ie doet, maar nog fijner is als je handvaten krijgt in hoe je hiermee om gaat. Er staan in dit topic een paar goede tips waar je mee aan de slag kan, al heeft niet iedereen dezelfde zienswijze. Maar het is dan uiteindelijk ook aan een ieder om te ontdekken wat wel of niet werkt voor jou en je hond. 

Overigens hoop ik dat je niet hoeft te betalen voor een gedragstherapeut die het enkel bij schriftelijk contact houdt. Daar word je gewoon niet mee geholpen... 

Dat tweede, alsnog uitvallen, happen en op/wegjagen.

Betekend dat dat ze meer onzeker is dan waaks?

Nee ik hoef niet te batelen gelukkig :). Ze  heeft mij, ondangs dat ik haar nog nooit in het echt gezien heb, al goed geholpen. En het is niet dat ze niet wil afspreken, ze woont gewoon te ver weg.

Sommige rassen hebben gewoon geen behoefte aan oppervlakkig contact met vreemde honden die ze buiten tegenkomen, die vinden het juist prettiger om dingen met de baas te doen i.p.v. contact te leggen met iedere willekeurige hond die ze treffen. 

Mijn ervaring is dat veel van die honden echt wel signalen geven geen zin te hebben om te "socializen" maar dat er toch veel honden zijn die dat of negeren, of juist vanwege die hogere houding (staart hoger heffen, soms al wat weg willen draaien, of juist even recht aankijken en bek dicht doen (licht verstrakken) daarop weer negatief en reactief reageren.

Ik zie die reacties vaak richting mijn huidige Duitse herder reu, maar ook bij de vorige reu kon dat wel eens tot conflict leiden, waardoor ik het vanuit mijn positie leerde te voorkomen, domweg geen vreemd hond contact meer en alleen met honden laten kennis maken die ik vaker zou gaan zien én waar ik de bazen van vertrouwde dat ze hun eigen hond en gedrag kenden. Ik had gewoon geen zin in conflicten.

--

De eerste herder begon overigens toen ik hem een tijdje had ook minder tolerant te worden naar hond en mensen. Het was mijn eerste hond, en onze klik was er direct, maar ik bleek dus te weinig de leiding te geven die hij wel nodig had, het was een hond die graag met mij en voor mij dingen wilde doen, door niet te sturen ging hij zelf bepalen wat hij wel en niet prettig vond. Daar viel dus onder dat zijn cirkel van benaderd worden, of ons laten benaderen door mens of dier steeds kleiner werd. Het had misschien deels te maken met "waaks", maar ook met een bepaalde onzekerheid van hem én mij uit. Toen ik daar de leiding weer in nam, door tijdig aan te geven wat ik van hem verwachtte, en aangaf wat ik dus niet ok vond, kwam er weer kentering in zijn gedrag (gelukkig want uitvallen naar mensen was absolute no go natuurlijk)

Honden zocht hij niet op, maar vond het soms moeilijk om te gaan met lomperikken (denk aan lompe labradors die dwars door alle signalen heen soms gaan), en ook happende opspringende honden werden niet meer getolereerd. Maar ook daar was gehoorzaamheid + tijdig aan kunnen lijnen bij twijfel de oplossing.. 

Het was gewoon geen type die gezellig speelde met andere honden, slechts select aantal honden kon hij fantastisch mee overweg een old english bullendame was een van zijn favorieten, combi was belachelijk als je dat zag gaan, maar die karakters matchten domweg, en later een ontzettend drukke duitse staande teef, en een rottweiler reu werden geaccepteerd door hem. De staande teef wel soms met een snauw en grauw als ze weer eens onverwachts aan kwam denderen.. maar omdat we elkaar kenden uiteindelijk liet ik dat maar begaan... maar bij vreemde honden zou hij net zo doen, en dan kom je vaak in conflict met eigenaar van de betreffende hond omdat een herder niet altijd even subtiel reageert helaas. En zo aan de foto te zien bij je profiel zit er in ieder geval Mechelse herder in jouw dame?

Zou kunnen, ik weet niet welk ras haar vader was.

"Hoe deed je dat, een commando geven? En aangeven wat je niet wilde, zei je dan 'nee'?«

Door bovenstaande reactie/vraag ben ik bang dat het niet goed gaat komen met de combinatie berghond x eigenaar. Bij dit soort beginnelingen zou iedere hond boven de 10 kilo afgeraden moeten worden

" Dat tweede, alsnog uitvallen, happen en op/wegjagen.
Betekend dat dat ze meer onzeker is dan waaks?
 
Nee ik hoef niet te batelen gelukkig . Ze  heeft mij, ondangs dat ik haar nog nooit in het echt gezien heb, al goed geholpen. En het is niet dat ze niet wil afspreken, ze woont gewoon te ver weg. "

De berghond

Nou, laat ik het zo zeggen: als je iets wilt bewaken, dan is het logisch dat je dat doet in een positie waarbij je dichtbij hetgeen bent wat je wilt bewaken, en waarbij je goed overzicht hebt. Ga maar eens na voor jezelf. Stel, het is mooi weer, je gaat er met iemand op uit. Pakt een terrasje, het is er druk. En die persoon vraagt aan jou: "ik moet even naar het toilet, en ik heb hier een zware tas vol met waardevolle spullen. Zou jij daar even op willen letten?" En dat wil je dan best doen. Maar vervolgens zie je verderop een kennis die je even wilt aanspreken. Besluit je dan om die tas te laten staan in die drukte, om daar verderop even een gesprek te voeren? Nee toch, want verderop heb je geen overzicht. Daarnaast zijn er tal van mensen die dichterbij die tas zijn dan jij. Dan is ie zo weg.. Dus wat doe je? Je blijft bij die tas zitten of je neemt hem even mee, maar je zorgt dat je erop kan blijven letten. Die logica hebben honden ook. Dus het feit dat jouw hond van je weg gaat, geeft dan in feite al aan dat ze op dat moment geen behoefte voelt om jou in bescherming te nemen. Het is dan aannemelijker dat het wegjagen en happen naar andere honden gewoon een duidelijke uiting van spanning. En je hebt een keuze: want je hoeft je hond niet los te laten bij vreemde honden. Je kunt gewoon gaan wandelen samen. En de leiding in eigen hand nemen, in plaats van dat je hond het op lost voor zichzelf. Houd rekening met het feit dat honden ROEDELdieren zijn. Jij hoort bij de roedel. Elke vreemde hond die je tegen komt, is geen onderdeel van de roedel. Daar hoeft een hond niets mee. Het zijn wij mensen die dat opleggen aan een hond "ga maar lekker spelen". Terwijl die hond allang verteld heeft; "ik heb daar gewoon niet zo'n zin in baas. Maar oké, ik moet er wat mee van je, dan jaag ik ze wel weg." En wie maak je daar nou blij mee? 

Bedankt voor de duidelijke uitleg!

Anouk gaat ook antwoorden, hoge staart zegt niets over dreiging. Trilstaart heel spannend, van links naar rechts, spannend hoor, helicopter zwaai, helemaal vertrouwd, staart tussen op de poeper, ik moet heel nodig schijten(mits zindelijk) en soms gebruiken ze die ook in spel of leren communiceren met mekaar. Eerste signaal van geef jij wint in spel.

Als ze echt angst hebben? Bijten ze.....