Sammie glaucoom

Goedendag,

Ik ben op zoek naar advies voor mijn boomertje Sammie. Sammie is een lieverd van 14.5 jaar oud. Echter begint de aftakeling ernstige vormen aan te nemen. Sammie loopt soms moeilijk, stramme pootjes, springen lukt niet meer. Allemaal ouderdomskwalen. Daarnaast heeft hij vaker diaree, eten en drinken komt er vaker door de ingang weer uit.. maar dat ruimen we met alle liefde voor hem op. Sinds een half jaar zit hij aan de propalin voor een incontinentieprobleem. De jaren beginnen te tellen en dat lijkt hij ook te merken.

Aan de andere kant kan hij nog erg genieten van eten, en vliegen de speeltjes geregeld door de lucht. Als ik zie hoe hij probeert te rennen na zijn avondrondje op weg naar zijn eten dan denk ik: hij wilt nog wel even.

Echter heeft hij sinds kort glaucoom. Het was redelijk onder controle maar 2 weken geleden bleek dat zijn oogdruk veel te hoog was, namelijk 70. Met medicatie komen we tot 45 wat nog steeds meer dan dubbel zo hoog is als de bovengrens. De dokter kan weinig meer voor hem doen. Er zijn momenteel 2 opties:

1) Afscheid inplannen. Thuis in vertrouwde omgeving rustig laten gaan.
2) Opereren. Zijn oog kan verwijderd worden waarbij het de vraag is hoe hij eruit komt, of hij door de operatie komt en hoelang hij erna nog heeft.

Jullie begrijpen, een helse keuze waarbij het belang van hem absoluut voorop staat. Sommige dagen lijken goed, andere dagen lijken wat minder voor hem te zijn

De kans bestaat dat hij op de OK zal overlijden, maar misschien komt hij er nog doorheen en heeft hij nog wat extra tijd.

Het is een optelsom van allerlei klachten. Het voelt zo oneerlijk om een keuze te maken. Het ene moment denk ik: het is goed zo. Maar een ander moment denk ik, toch nog opereren. De dierenarts kan me geen garanties over zijn andere oog geven helaas.

Wat zouden jullie doen? Elke vezel wil voor hem vechten maar tegelijkertijd wil ik hem ook niet meer onnodig laten lijden. Als hij 8 was was het een heel ander verhaal.

Alvast dank voor het lezen en wie weet zie ik iets over het hoofd die deze keuze wat makkelijker zou maken.

Vind het zo moeilijk om jou daarin advies te geven, jij kent toch je hond het allerbeste..een narcose is best intensief voor een al wat oudere hond een risico….is er toch wat medicatie voor het oog zodat er geen operatie nodig is ? Kan je dit als eerste optie proberen ? Wat ik van je lees , heeft je hond nog een goed waardig plezierig leven ? Als dat zo is, probeer dan met je dierenarts een medicatie voor het oog……

Ja het is zeker moeilijk. Medicatie doet niets, die optie is al bekeken. Hij is zeker bij vlagen nog blij, maar de dierenarts zegt ook dat honden en boomertjes specifiek goed zijn in het verbergen van pijn. En hij kan het (nog steeds niet ) vertellen aan ons. Hij slaapt wel veel, heel veel. Maar welke oude hond doet dat niet?!

Ga een goed gesprek aan met je dierenarts, wanneer een operatie geen optie is voor jouw Sammie, dan is het wel zo eerlijk dat hij je daarin goed begeleid , voor ons hier is het toch heel moeilijk om jou te adviseren, je arts ziet je hond Sammie.  

Glaucoom met een zo hoge druk geeft heel veel pijn. Zelfs met medicatie is het nog veel te hoog.... schrijf je.

Houden van is ook loslaten. Overleg met je dierenarts of een operatie nog haalbaar is, hoe groot is de kans dat het andere oog het ook krijgt of misschien al heeft? wat raadt hij of zij aan, wat zou de dierenarts doen als het zijn hond zou zijn, maar dan nog blijft het 100% jouw beslissing. 

Heel veel sterkte met je besluit.

Glaucoom is vreselijk ,hier ooit bij een gosje[ spaanse herder ] een oog laten verwijderen,

Ze werd er erg onzeker van vooral toen daarna het andere oog ook begon,na de narcose was ze zichzelf niet meer,angst werd steeds erger,ze durfde amper meer naar buiten ,werd bang van onze andere honden en toen hebben we ook besloten dat het zo niet kon ,weet je alles van te voren dan had ik haar die operaties niet aangedaan en vooral bij oudere honden zou ik er niet meer aan denken dit te doen,

Wat de dierenarts ook zou zeggen ,want eerlijk advies krijg je echt niet van elke arts ,ik zou stoppen met dit hondje,hoe moeilijk het ook is .

Sterkte !

Ja onze Trisha was ook al blind ,dat angstige kwam na de narcose ,zij was een van onze zoekhonden opgeleid om lijken te zoeken dus lekker stabiel met goede neus .

Ja pijn doet het zeker ,maar dat zal Sammie slecht laten merken ,

Anders maak je voor jezelf een lijstje van goede en slechte dagen,

Maar ik zeg altijd beter iets eerder gaan als dat je denkt had ik maar .

Zo,n beslissing is altijd moeilijk hoor ,

De dierenarts geeft aan wel nog te willen opereren als wij dat willen maar geeft wel aan dat ze verwacht dat het andere oog vroeg of laat ook zal komen. Ze geeft ons een week om na te denken om zo tot een weloverwogen keuze te komen.

1 als je die band hebt met met je dierenarts. Kan ook gerust vragen wat je dierenarts had gedaan in jouw geval, zonder lelijke vooroordelen. Wij waren blij iig ermee en alles ging met liefde. En ja ook alles wat er nog mogelijk zou kunnen zijn om te verlengen, is aangeboden, zijn artsen niet waar? Zijn er niet om leven plat te leggen....

.

Hallo, ik heb bij mijn hond ,Franse bull, op 10 jarige leeftijd zijn oog laten verwijderen , deze was zo ver beschadigd ook dat het wel moest gebeuren helaas, een pijnlijke operatie waarna we nog enkele weken pijnstilling moesten geven.  Langzaam maar zeker werd het beter en kon zij er mee omgaan. Lang heeft dit niet mogen duren omdat ze toch ook blind werd in haar andere oog. Spelen werd minder , zielig om te zien omdat ze graag speelde. Met hoop begeleiding en geduld kon ze nog redelijk genieten maar zag dat ze achteruit ging , laatste half jaar wilde ze niet veel meer ,had zelf het idee dat ze geen plezier meer had ,veel slapen  lopen moest aan de riem langzaam , terwijl ze een hondje was wat altijd los mee liep waar dan ook.  Uiteindelijk is ze 12 jaar en 3 maanden geworden en 17 mrt jongstleden haar hebben moeten laten inslapen met veel verdriet en pijn. Als het mogelijk is met medicijnen of druppels zou ik hier zeker voor kiezen , een oog verwijderen is een zware operatie en al zeker voor een oudere hond. Heel veel sterkte met je besluit , hoop dat je hond nog wat kan genieten , is heel lastige beslissing wel of geen operatie. Nogmaals heel veel sterkte dikke knuffel voor je hond 

De gedachte van  leven zonder je hond doen ook mega pijn en verdriet , maar soms helaas hoe rot ook , moet je voor je liefde ook een beslissing nemen en je eigen volledig buiten beschouwing laten ,hoe pijnlijk en verdriet je er ook van krijgt.  Het beste voor je hond is het allerbelangrijkste ,en niet het beste voor het baasje.  Geloof me ,had me hond (Dora) ook nog lang bij me willen hebben met alle ongemakken die er voor mij bij kwamen  totaal niet erg gevonden , al sliep ik soms nachten niet meer , om haar maar het gevoel te geven dat ik er hoe dan ook was voor haar als ze weer in paniek raakte omdat ze niet meer wist wat dag en nacht was en waar ze was , of haar naar buiten helpen om te plassen , helpen haar te begeleiden naar de eten bak omdat ze de weg kwijt was.  Weet dat dit moeilijk is voor je om die keus te maken omdat je ze niet kwijt wil , maar denk dat als ze tijdens de operatie onder narcose komt te overlijden , je je eigen nog veel schuldiger zou voelen denk. Ik ben heel blij dat ik haar  in me armen thuis heb laten kunnen inslapen  , waar ik nog vele maanden verdriet en pijn van zal ondervinden. Maar in gedachte weet dat ze nu rust heeft en geen pijn meer.  Houden van is ook loslaten  hoe pijnlijk ook.  Heel veel sterkte met je moeilijke beslissing 

Jouw verhaal is voor mij zeer herkenbaar. Onze hond, Pepijn, had ook een opstapeling van kwalen en geen verwachting dat hij nog beter zou worden, alleen maar slechter.

Dus hebben we, in goed overleg met de dierenarts,  besloten hem lijden te besparen en hem in te laten slapen, vandaag 2 weken geleden. Gelukkig thuis op de bank, op schoot.  Hij is 14,5 jaar geworden.  Uiteraard zouden we hem nog járen bij ons willen hebben, maar de kwaliteit van zijn leven en de toekomstverwachting  liet dat niet toe.

We missen hem nog iedere dag.

Ik wens je wijsheid en sterkte.

Mooi gezegd Peter ,veel sterkte met jullie verlies.

Dat is ook moeilijk ,heel veel sterkte met wat je ook beslist.

Even een korte update... sinds het laatste bezoek aan de dierenarts is hij redelijk opgeknapt.. geen diaree meer, geen overgeven. Dus mijn weerstand tegenover inslapen nam toe. Hij lijkt er nog zin in te hebben.

Vandaag telefonisch consult gehad met onze arts en besloten om tóch te gaan opereren. Hoewel de datum voor euthanasie al stond gepland. Vanmiddag naar de dierenarts geweest voor bloed onderzoek en alle uitslagen zijn goed. Dus we gaan ervoor om hem nog zonder linkeroog hopelijk een mooie bonustijd te gunnen. Op 11 april wordt hij in de ochtend geopereerd. Spannend, maar tegelijk strijdlustig.

Toi toi toi gewenst, hopelijk nog iets langer samen.

Even een update. Afgelopen vrijdag ochtend is Sammie geopereerd.

Zijn diaree en overgeven verbeterde dusdanig dat het niet voelde alsof hij al klaar was met het leven. Dat gaf mij het gevoel dat opereren de juiste optie is.

De operatie is heel goed gegaan ondanks zijn oude leeftijd. Ik mocht hem om half 3 smiddags ophalen en savonds rende die idioot alweer rond

De kraag is zijn enige irritatie op het moment, maar over het algemeen valt het hem en ons zeer mee. Hij lijkt zelfs beter als ervoor. Geen idee hoelang hem nog gegeven is maar voor nu lijkt het de juiste keuze

Fijn je update en super dat dit nog mogelijk was en dat je er voor ging.

Heel fijn om te horen dat het goed gaat met je hond.  Moedig besluit van je om toch deze stap te wagen. Heel veel geluk en plezier nog met sammie. Gr peter 

Dat is fijn zeg ,ja die kragen zijn ondingen .

Hopelijk kan het andere oogje behouden blijven .

Succes hoor .

Mooi je update, en wat fijn dat de operatie goed verlopen is….geniet van je hondje, straks de kraag af en hopelijk nog een mooie tijd bij jullie.