Hond en bezitagressie?

Een 12(!) jarige moet toch wel begrijpen hoe je iemand, en ook een dier, moet respecteren. Wij kregen vroeger een hond toen ik 3 was (en had nog 2 broers van 4 en 6 jaar toentertijd). Geen haar op ons hoofd die hem zou storen tijdens het eten, hem ongevraagd zou aaien, zou storen in zijn slaap of wat dan ook. En als we dan eens in de buurt van de hond kwamen als hij aan het eten waren, werden we keihard teruggefloten door mijn ouders en haalden we het echt niet in ons hoofd dat nog eens te doen. Respect voor de hond begint bij dag 1.

Als ouders ben je verantwoordelijk voor dat iedereen in huis zich op zijn gemak voelt. De hond zou niet eens hoeven grommen, jullie moet het kind dáárvoor al aanspreken. Maar dan moet je wel de signalen van de hond begrijpen. Je moet leren weten wat hij wel en niet fijn vindt.

En tuurlijk, hij zal vast ontzettend aaibaar zijn. Maar het is een levend wezen met een eigen gevoel. Ik zou je kind een pluche hond erbij geven, als ze zo graag wil aaien en de levende hond wil niet, kan ze de pluche variant pakken.

Ja klopt normaal kun je dat verwachten van een kind helemaal als die 12 is. Wij hebben nou eenmaal een kind dat niet goed luistert, grenzen opzoekt, eigenwijs is etc. We lopen daar met meer dingen tegen aan helaas ......

Ze laat hem met rust tijdens eten, slapen etc maar hij wil gewoon helemaal niks van haar weten lijkt het op. Zelfs als hij naar haar toekomt en ze wil hem aaien kan hij gaan grommen. Niet altijd dus onvoorspelbaar. Ook wellicht afhankelijk hoeveel prikkels hij die dag heeft gehad. 

De gedragsdeskundige dacht dat het te maken heeft met rangorde. Dat de hond boven de kinderen wil staan. Ik weet het even niet meer. 

Hij gaf als tip dat de hond moet weten dat hij de laagste in huis is qua rangorde. 

Daar lag de focus en tips op.

Van die rangorde is wel achterhaald hoor. Dat een hond zo denkt en ermee bezig is.

Dat zijn theorieën van 40 a 50 jaar geleden.  Toen in de jaren 70 werd erop getraind dat een hond altijd de laagste in rang moest zijn. Zoals als laatste eten, nooit voor je uit mogen lopen of voor je uit de deur uit rtc

Die gedragsdeskundige die jou zulke tips geeft, moet je wel mee uitkijken. Het kan je hond meer kwaad dan goed doen.

dat (afhankelijk van hoe de hond dat dan duidelijk gemaakt zou moeten worden natuurlijk) lijkt me idd een achterhaald en mogelijk gevaarlijk advies. Wie was die gedragsdeskundige?

De hond heeft ervaringen gemaakt, ook met kinderen en aan de hand van hoe hij zich voelt gedraagt hij zich. 

Sowieso als je wilt aaien, dan eerst de naam zeggen op een vriendelijk manier en laat de hond dan naar je kind komen, doet hij dat niet dan wil hij niet geaaid worden. Dus nooit zomaar aaien, doe het maar eens onverwachts bij je dochter, dan weet ze waarom je hond schrikt en hapt, actie reactie.

Ik zou de kids meenemen met wandelen met de hond, niet vast laten houden want ik begrijp dat hij op straat ook zo kan happen, en dan moet je snel reageren.

Ik heb zelf zo'n hond die enge mannen wil pakken, en hapt, vorige week iemand gebeten, niet door maar wel flink, ik ben nu met muilkorftraining bezig voor buiten.

Ik zou toch een hondenschool ook opzoeken, maar dan niet iemand die over rangorde praat, misschien handig om te zeggen welke omgeving je woont dan kunnen we hier mee helpen zoeken naar een juiste hondentrainer.

Je hond is dus bang, goed dat hij gromt, dat doet die van mij niet, die hapt meteen. Al zie ik nu wel wanneer hij niet op zijn gemak is en hij tilt zijn lip op, Thats It, daarna zegt hij hap bij ons nooit raak, en dat doet hij bewust denk ik, maar het is echt wel een groot probleem.

Zelf doe ik nu meer met hem, ontwijk mensen, zorg dat de wandelingen ontspannen voor hem zijn, en ben weer met basistraining bezig, nu heb ik hem niet als pup, maar hij voelt zich wel een grote jongen als hij iets goed doet op commando, ook dat niet te lang, 5 minuutjes per keer is genoeg.

Ik zou dus echt een hondentrainer zoeken die angstige dieren snapt, en je dochter, die moet je maar op de meest gekke manieren gaan aaien, misschien snapt ze dan waarom de hond gaat happen en grommen als zij hem zomaar aait.

En laat hem nakijken inderdaad, is hij doof, heeft hij pijn.

Ik begrijp niet waarom je mijn reactie als afzeiken ziet. Ik lees dat de ts zelf schrijft: Wij hebben nou eenmaal een kind dat niet goed luistert, grenzen opzoekt, eigenwijs is etc. We lopen daar met meer dingen tegen aan helaas ......
Zelf zeg je: ik zou makkelijk kunnen zeggen, dan moet je de kids beter opvoeden, maar hoe dan?
Daarom is het belangrijk om hulp te zoeken bij de opvoeding van de kinderen, dat is toch geen schande als je daarin zelf vast loopt? 

We begeleiden het nu meer (bewuster mee bezig). Afgelopen 2 dagen ook geen vervelende situatie meer geweest. Dit is dus wat de hond nodig heeft, het vertrouwen dat jullie hem in bescherming nemen. Dan heb je ook helemaal geen gedragsdeskundige nodig.

Misschien jaag ik nu wat mensen hier tegen mijn harnas in, maar ik zou me al afvragen of je wel een hond moet nemen als je 'nou eenmaal' een kind hebt dat niet luistert, grenzen op zoekt, etc. Hond is hier nu namelijk ook de dupe van.

Maar goed, hond is er nu. Dus extra hard aan de slag met kind. En dat doet TS ook en dat is goed. Maar hond heeft nu wel slechte ervaringen met het kind.

" Bedoel niet bang gaat bijten "

Jennifer

Ik bedoel het niet verkeerd, maar mensen overschatten zichzelf vaak en onderschatten hun hond. Ik zou zeker in mijn achterhoofd houden dat de volgende stap bijten is en dat is zeker een mogelijkheid bij deze hond als ik al je topics zo lees. Het bouwt zich op. Dit is echt een serieuze situatie. Is het niet jouw kind, dan is het misschien wel een keer visite. Hulp en begeleiding is echt belangrijk. Ik bedoel het niet verkeerd maar ik vraag me af of de situatie niet onderschat wordt. Heel veel succes!

Ik zou indd ver weg blijven van mensen die denken volgens rangorde etc.

Dit gaat de hond alleen maar meer schade geven, onzeker maken etc.

Kijk naar een goede gt die niet werkt met achterhaalde therorien. Hier op t forum zitten genoeg mensen die advies kunnen geven over goede gt. 

Ik vind het juist knap dat TS eerlijk naar zichzelf en het kind durft te kijken en zich hier kwetsbaar opstelt. Lijkt mij ook best complex als je hond en kind niet samen gaan. Ik heb zelf ook een hond die kinderen heel lastig vindt en dat ligt echt niet alleen aan het gedrag van kinderen,  ook aan mijn hond zelf. Hij houdt van controle en kinderen zijn onvoorspelbaar. Hij zou ze het liefst de hele dag corrigeren als ze rennen, te hard gillen of met hun armen zwiepen.  Niet wenselijk natuurlijk. Ik heb hem dus (in stapjes) aangeleerd dat hij achter mij moet gaan staan als kinderen spannend zijn en het niet zelf mag regelen. Altijd heel erg beloond op het uit de situatie weglopen. En heel duidelijk geweest dat ik deze situaties voor hem regel en dat hij dat niet zelf mag doen. Ik ken jouw hond natuurlijk niet dus weet niet of daar dezelfde emotie achter zit. Maar misschien dat de GT dat een beetje bedoelde met rangorde. Dat je kind en hond niet het gevoel krijgen dat ze het onderling maar moeten uitzoeken. Maar dat jij de regie hebt en het regelt.Waarschijnlijk geeft dat wat meer rust. Hier hielp het.

" Bedoel niet bang gaat bijten "

Jennifer

Dat is wel de volgende stap als zijn signalen worden genegeerd.

Hij heeft al gegromd, voor het grommen heeft hij wellicht al weggekeken en nog meerdere wellicht subtiele gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen laten zien, hij heeft al gegromd, hij heeft gesnapt en de volgende stap is wel serieus bijten.

Ga er dus wel echt serieus werk van maken.

Goede gedragskundige zoeken en ook een die de kinderen hierin wil meenemen. Want ook de kinderen kunnen hierin veel leren.

Misschien willen ze wel het advies van vreemden aannemen dat is interresant soms, maar niet van de ouders. Dat is denk ik op die leeftijd gewoon soms suf, 'zelf weet ik ook heus wel wat' en lekker eigenwijs puberaal gedrag wat hoort bij de leeftijd. De een heeft dat wat meer dan de ander misschien.

Kijk misschien maar naar jezelf vroeger op die leeftijd; 'jaahaa, ik weet wel hoe dat moet mam' 'wat weet jij er nou weer van mam' enz.

Tjeetje gaan we weer hard tekeer zeg. Dat je kinderen moet blijven herinneren in grenzen, is orde van de dag. Om nu te verwachten dat een kind dat direct onder knie heeft na zoveel keer herhaaldelijk zeggen, nee, gaat niet gebeuren Je kunt het wel iets leuker maken voor zowel hond als kind, bv je kinderen betrekken in het trainen of wandelen. Uitleggen welke signalen aangeven worden, dat een hond het misschien niet zo fijn vind. Heb het zelf nog nooit gelezen maar er zijn verschillende boeken van Turid Geraas die dat uitleggen, zo zijn er ook nog meer schrijvers die gespecialiceerd zijn in lichaamstaal van honden.

Gedragstrainner is moeilijk te vinden hier, vele zijn beunhazen en werken nog op de theorie van wilde dieren maar hond is dat niet langer. Je kunt kijken hier https://www.licg.nl/honden/gedragstherapie-voor-de-hond/ en dan als je echt gaat zoeken naar https://www.nvgh.nl/ 

Het kind is 12 hoor, geen 2. Dat er eens wat vaker gezegd moet worden dat de vuile sokken in de wasmand moeten, begrijp ik ook nog wel. Maar dit gaat over een hond aaien die al vaker, evenals de ouders, hebben aangegeven het niet te willen. Dat gaat over grenzen niet respecteren. De meeste kinderen van 12 hebben dat inmiddels echt wel geleerd, hoor. Pas als een kind geleerd heeft signalen van de hond te herkennen én te respecteren, moet de hond eerst nog vertrouwen krijgen in het kind. Zodra dat er is, dán pas is er ruimte dat kind kan helpen met trainingen, etc.

Daarnaast wordt ook nog wel eens vergeten bij de aanschaf van een labradoodle, dat het poedel-ras er ook bij in zit. En die zijn ook niet per se allemansvrienden. Een labradoodle is dat dus ook niet altijd. 

Danielle, geen enkele hond is hetzelfde dat is echt niet ras gerelateerd. En ik mag hopen dat kinderen van 12 nog niet geacht worden zich als keurige burgers te gedragen. Daar gaan we vaak de mist mee in, te snel volwassen. Maar je kunt wel iets doen aan de band met iets, iemand of dieren.

Nee natuurlijk is geen hond hetzelfde. Dat is het nou juist. TO dacht een knuffelbeer uitziende labradoodle te kiezen en zo worden ze ook vaak gepromoot, omdat labradors (meestal) ook echte allemansvrienden zijn. Blijkt deze doodle dat toch niet te zijn. Wat niet geheel vreemd is omdat er ook een poedel in verwerkt zit.

En waar zeg ik dat kind een keurige burger moet zijn? Je hoeft toch niet een volwassen, nette burger te zijn om een ander of een dier met respect te behandelen?

Het vraagt tijd om wantrouwen om te buigen in opnieuw leren vertrouwen. Dus als je kind soms toch nog over de hond zijn grenzen gaat, dan blijft dat wantrouwen bij de hond sluimeren, en gaat hij dus nog steeds grommen als waarschuwing, ook al is de aanraking vriendelijk bedoeld. 

Blijf dus begeleiden zoals je doet. Dat is nu energievretend en tijdrovend, en ik kan me voorstellen dat het frustrerend is omdat het niet meteen llijkt te werken, maar het zal zeker gaan lonen als de hond over een langere periode ervaart dat je jongste kind zijn grenzen respecteert. En grommen nergens meer voor nodig is.

Succes! 

Persoonlijk vind ik kinderen van 2 een stuk makkelijker aan te sturen dan een kind van 12. Daarbij vind ik het ook onnodig om iemands kind zomaar te bashen. Juist goed toch dat iemand om hulp vraagt als kind en hond niet goed gaan samen gaan. Lijkt me ook niet makkelijk. En dit soort reacties zijn dan niet echt helpend. Je kunt ook niets zeggen of een helpende tip geven. Ook ik heb een neefje die de omgang met mijn hond lastig vindt en andersom. Hij heeft adhd, en ik verdenk mijn hond ook van een kleine rugzak. Inmiddels zijn een paar jaar verder en hebben we de balans gevonden. Maar dat was echt niet altijd eenvoudig. Wel grappig om te zien dat ze inmiddels best gek zijn op elkaar maar elkaar soms ook echt zat zijn. Maar gelukkig weten ze dat inmiddels van elkaar en lossen ze dat op door elkaar even te negeren. Maar net als iedere hond is ook niet ieder kind hetzelfde en dat is niet erg. 

Blijkbaar is het toch lastig om een e.e.a. begrijpelijk en duidelijk neer te zetten. 

Het lijkt nu véél erger dan het is. Al is het zeker wel een probleem. 

Ik denk als onze dochter de hond meer met rust laat en hem laat bepalen wanneer geaaid wil worden het zal helpen. Mee uit laten en met hem in de tuin laten trainen met ons als toezicht gaat ook steeds beter.

Hij wordt bijna afgedaan als een of andere pitbull. Het is de allerliefste en makkelijkste hond die er is op dit probleem na. 

Buiten gromt hij nooit naar iemand en doet tegen alle honden lief. 

Alleen binnenshuis met kinderen soms en vreemden gromt hij. We sturen hem sinds een paar dagen naar zijn mand en dat werkt Al veel beter. Als visite /voor hem vreemde eenmaal binnen is en ik zie aan hem dat hij rustig is helpt al.

Anouk van Botty: dankjewel voor je reactie daar kunnen we ons het beste in vinden

En dat de hond de dupe zou zijn......dat is totaal niet aan de orde en weg doen nooit. Dat sommige nou voor de makkelijkste weg kiezen als het een beetje tegenzit zegt genoeg over over diegene. 

We gaan hier zeker uitkomen. De fokker zei dat het ook nog met pubertijd te maken kan hebben.

Dat kan zeker. Ik pb je even.