Beginnende spondylose en flinke klachten? Update

Hoi,

Ik heb het al een paar keer eerder in het ouderdoms topic genoemd, maar het lopen gaat voor Penny momenteel niet zo lekker. Draven kan ze niet meer, ze probeert het wel en soms gaat het een stukje goed maar meestal gaat ze constant in telgang en loopt ze heel erg ongelijk. Gewoon rustig lopen gaat wel (kan ze heel lang volhouden) en rennen kan ze ook nog steeds heel goed, maar daar hoeft ze haar rug natuurlijk minder voor te bewegen. 

We zijn inmiddels weer heel intensief bezig met wekelijkse fysiotherapie, massages en hydrotherapie. Verder krijgt ze heel veel rust. Toen ze begon met slecht lopen (heel erg abrupt) kreeg ze volledige rust en mocht ze enkel poepen en plassen en daarna weer naar binnen. Na twee weken was er totaal geen verbetering, eerder verslechtering. Toen ben ik dus (in overleg) weer iets meer gaan doen in de hoop dat ze soepeler wordt en dat heeft wel geholpen in de zin dat ze weer wat grager loopt en ook iets sneller. Toch blijft de echte verbetering weg. Het lijkt alsof we op hetzelfde punt blijven hangen.

Gisteren moest ze onder narcose en zijn er dus foto's gemaakt. Daaruit is gebleken dat de artrose in haar heupen iets is verslechterd, maar niet genoeg om klachten te veroorzaken. Daarnaast is er mogelijk beginnende spondylose ontdekt, iets wat ik met hoe ze loopt ook wel had verwacht en wat ik ook hoopte te zien als verklaring. Echter zou ze volgens de dierenarts daar ook weinig last van moeten hebben met hoe klein het nog is, terwijl ze wel ergens flink last van heeft en een blessure eigenlijk niet meer mogelijk is met wat we allemaal hebben geprobeerd.

Nu vraag ik me dus af in hoeverre een hond dus last kan hebben van spondylose in de beginfase waarbij het echt nog heel erg klein is.

Penny loopt heel stijf, heeft een harde onderrug wat (ook door de fysio) moeilijk los te masseren is en lijkt in draf een beetje de controle over haar achterpoten te verliezen (terwijl het 100% zeker niet neurologisch is).

Verder vraag ik me ook af of er nog iets is waar ik haar mee kan ondersteunen, naast de wekelijkse fysiobehandelingen, dagelijkse massages, 2x per week hydrotherapie, pijnstilling (onsior en binnenkort de tweede librela prik) en verminderde beweging.

28 juli hebben we nog een behandeling bij de orthomanueel staan, maar ik twijfel of ik die door moet laten gaan aangezien ze er de vorige keer niet beter van werd.

Volgens mij zou acupunctuur nog wel wat kunnen toevoegen, in plaats van een andere behandeling.

Maar aan de añdere kant, zo veel behandelingen, is het leven nog wel leuk voor haar?

Zou het heel rustig aan doen, kleine rondjes en meer niet, thuis dr eigen gangentje laten  gaan, goed kauwmateriaal voor handen en verder niets….ze heeft toch al een leeftijd dat er wat rustig san gedaan moet worden zeker als er wat problemen zijn….botten geven een endorfine af aan de hond zodat penny ook tevreden kan zijn met kleine rondjes.

" Volgens mij zou acupunctuur nog wel wat kunnen toevoegen, in plaats van een andere behandeling.
 
Maar aan de añdere kant, zo veel behandelingen, is het leven nog wel leuk voor haar?
 
  "

Kees

Het leven is zeker nog leuk voor haar. Ze geniet van de korte rondjes en de lange wandelingen waarbij ze stukjes in de buggy mag. Ze rent nog elke dag lekker door het hoge gras en daagt mij ook elke dag uit om te spelen. Het enige wat ze nu niet kan is draven, maar lange stukken in een heel rustig tempo lopen gaat wel prima. Er is dus momenteel totaal geen reden om aan haar kwaliteit van leven te twijfelen en mocht dat wel het geval zijn ben ik realistisch genoeg om dat op tijd te zien.

De behandelingen zijn enkel om haar zo veel mogelijk te ondersteunen en haar de kans te geven nog zo veel mogelijk uit de laatste fase van haar leven te halen. Ze is nog lang niet klaar en iedereen (fysio, dierenarts, mensen die haar goed kennen) bevestigd dat ook.

Acupunctuur is zeker nog een optie, die ga ik onthouden!

@Willemijn: dat is ook wat we nu doen. Met altijd kleine rondjes is ze niet altijd tevreden maar dat lossen we op door haar een paar keer in de week in de buggy te zetten en dan een flinke wandeling te maken. Vanuit de buggy kan ze dan lekker snuffelen en de omgeving in zich opnemen.

Botten kauwen mag ze binnenkort weer, ze heeft gisteren een gebitsbehandeling gehad en mist nu wat tanden dus dat moet eerst herstellen

Je doet  het dan toch goed, mooi de buggy meenemen en het aan haar overlaten of ze er uit wil….ik weet dat een border een en al energie is en dan is het misschien voor jou heel moeilijk om wat langzamer met dr om te gaan, ik heb een newfoundlander die zijn al wat bezadigden….    Straks mag ze weer botten lees ik, dat doet een hond ook heel goed…

Ik heb er zelf gelukkig geen ervaring mee maar een goede vriendin wel. Het schijnt ontzettend pijn te doen, vandaar mijn vraag.

Het is nu een beetje warm, maar je zou als t wat kouder wordt ook aan een infraroodmat kunnen denken. 

Of laser wat kan doen weet ik niet, bij artrose verlicht het wel.

krijgt Penny supplementen tegen artrose? 

Misschien kan je over gaan op hills mobility r/d. Of als je hond wat overgewicht heeft de metabolic mobility van hills.

Je zou dat met de dierenarts kunnen overleggen. Het helpt echt.

Je kan het ook online bestellen. Je ziet meestal al snel resultaat. 

Daarbij zou je ook kunnen denken aan dog mobility plus. 

Verder zou je aan goudacupunctuur kunnen denken. Maar ik zou eerst dit proberen. 

Daar win je al veel mee. 

Succes

Ze krijgt dus al 3 dagen per week behandeling en daarnaast nog medicatie. Als ik het zo lees kan je denk ik niets meer doen. Ik zou er zeker geen acupunctuur bovenop doen. Het worden dan wel echt heel veel behandelingen. En dat gaat elkaar in de weg zitten. Van fysio, hydrotherapie en acupunctuur kun je namelijk lichamelijke klachten krijgen. Reken maar op spierpijn na elke behandeling. Idem voor de orthomanuele therapie.

Pijntjes horen bij het ouder worden en er is helaas geen magische toverstok om het weg te krijgen. Je kan haar maar tot zekere hoogte helpen. Volgens mij ben jij een denker en ook intelligent, als je ergens maar hard genoeg over nadenkt wordt het beter…meestal. Helaas is dit iets waar je nauwelijks grip op hebt. 

Wat zegt de dierenarts er verder over?

Succes!

Je doet al heel veel

Het klinkt misschien gek, maar bij een kennis had het geholpen om af en toe een pauze te nemen van de behandelingen, ik geloof dat zij drie weken fysio, en aquatraining doet en dan een week pauze, voor haar hond van nu 11 jaar oud.

Ik denk wel dat acupunctuur een goede aanvulling zou kunnen zijn. Misschien ook acupressuur.

Misschien ook even kijken of ze genoeg eiwit binnen krijgt. Een goed dieet is ook van belang, dus misschien een voedingsdeskundige erbij raadplegen.

Edit: ik vergat nog, dat goudacupunctuur ook misschien nog een optie is. Je zou de foto`s kunnen  opsturen naar dr. Schulze en vragen of ze daarvoor in aanmerking zou komen.

Goud acupunctuur bij Spondylose - Arvid van Putten - Hondencoach

Geen ervaring. Maar ik heb altijd begrepen dat spondylose juist bij het begin heel veel klachten geeft. Als de bothaken vast gegroeid zijn is de rug stijf maar veel minder pijn. Is dat verAnderd? Meer kennis? Meer weten?

Nee dat is nog steeds zo, pas als t allemaal aan elkaar zit is de pijn weg maar is de beweeglijkheid minder. Moet er geen zenuw bekneld raken natuurlijk.

Dank je Kees.,toch goed onthouden.

is het op een gegeven moment niet gewoon klaar en verdiend een hond rust van alle pijn?

Heeft je da geen gabapentine geopperd? Mijn hond had ook spondylose en ik heb eigenlijk de hele weg bewandeld waar jij nu inzit. Hij heeft jaren met spondylose geleefd, maar wel met 100% medicatie (previcox/ gabapentine/librela/fysio/hydro/laser/ supplementen/ aangepaste beweging / hondenbuggy/ cbd), maar de laatste 3 jaar was het zeker met vallen en opstaan. Vaker gedacht dat het het einde was. Maar elke keer kwam er weer verbetering. Zou dit niet het geval geweest zijn, dan was hij eerder ingeslapen (ironisch gezien, Dave is niet eens overleden aan al zijn deze klachten die hij had). Dave was een wonderhondje. Maar ik heb dan ook echt ALLES geprobeerd. Dus ik snap dat jij dat ook wilt doen. 

Echt jammer dat ik nou weer zo'n reactie krijg. Eerder had ik ook al geschreven dat Penny verder nog hartstikke vrolijk is en alles gewoon kan.

Ik vraag om tips en adviezen over omgaan met spondylose, NIET over of Penny's leven nog wel goed is.

Aan de andere mensen die wel op mijn vragen hebben gereageerd, bedankt! Ik zal later overal wat dieper op in gaan.

Qua pijnmedicatie zou ik zeker ook eens naar gabapentine informeren. 

Vaös had ook erg extreme klachten als je keek naar de röntgenfoto’s. Dit is ook de reden dat ik hem heb moeten laten inslapen. Hij was helaas pas 9 jaar oud. Flinke verslechtering die na 2 weken niets verbeterd was. Hij was ontzettend gefrustreerd en zat echt gevangen in zijn eigen lichaam. 

Vaös ging 2x per dag op de canissage en stond op pijnmedicatie. 1x per 3 maanden naar de osteopaat/chiropractor. Qua supplementen kreeg hij krill olie & aniflexi +. 

een leven met pijn lijkt mij niet echt fijn, maargoed....

ieder zijn ding

Dus jij zou jouw hond zodra die maar iets van ongemak voelt meteen laten inslapen? En hoe zit het dan met mijn oma? Haar ook maar een spuitje geven omdat ze last heeft van haar heup? Misschien moeten we dat dan maar meteen met alle ouderen doen want die hebben ook meestal ergens last van...

Ik kijk verder dan alleen een diagnose en zie een hond die vanochtend nog vrolijk 3,5km met mij door het dorp heeft gelopen en op de terugweg ook nog even een stuk op volle snelheid ging rennen. Een hond die dat nog doet, kan en er zo veel plezier in heeft ga ik niet laten in slapen.

mensen met dieren vergelijken doe ik niet aan daar ga ik dus niet op reageren....

ik weet uit ervaring dat honden met spondylose ( pijn ) vaak weinig tot zeer weinig laten merken en gewoon spelen en mee gaan wandelen,

mijn labrador van 12 liet weinig merken van de pijn, tot het moment dat het niet meer ging, na de rontgen foto's zei de specialist, jou hond had al heel lang heel veel pijn,

ik voelde mij zo schuldig, heb mij daar echt lang kl*** over gevoeld

de specialist had het over zware pijnstilling etc etc, maar dat was meer uitstellen van het onvermijdelijke, daar heb ik dus niet voor gekozen,     liefde voor een hond betekend ook niet onnodig laten lijden....

vaak uit egoisme houden mensen hun dieren langer in leven dan zou moeten....

maar goed dit is maar mijn mening,

zoals ik al zei, iedereen zijn eigen ding....

Gut, en ik maar denken dat er in de openingspost stond dat Penny's dierenarts had gezegd dat ze "daar ook weinig last van zou moeten hebben met hoe klein het nog is"

Ook wel grappig hoe je blijft zeggen "ieder zijn ding" en dan vervolgens tóch nog even je mening er doorheen douwt. 

Daarbij zeg je "een leven met pijn lijkt mij niet echt fijn", maar wilt geen mensen met honden vergelijken. Nou, als iemand met Chronische pijn kan ik zeggen "een leven met pijnstillers en milde pijn lijkt mij nog prima vol te houden zolang je er plezier in hebt."

Ik reageer tegenwoordig nauwelijks nog op het forum, maar man wat vind ik jou een irritant persoon zeg, ik kon het even niet laten.

Ik wil je niet "pakken" op de verdediging die je hier schrijft, dat Penny nog 3,5 km meeloopt en hard rent, maar ik denk dat dit juist is wat je moet voorkomen. Het zijn leuke momenten en die moet de hond ook zeker krijgen en die gun ik jullie helemaal, maar alleen als de hond het daarna niet met slechte dagen met stijfheid en mank lopen moet bekopen (of je gaat ermee akkoord dat dat de consequentie is van een lange wandeling en een keer een sprintje).

Onze vorige hond had ook spondylose en had hier ook klachten van. Hij liep daardoor erg stijf en had moeite met overeind komen. De dierenarts had ons ook geadviseerd om enkel rustige wandelingen  te doen aan een korte lijn, of rustig snuffelen aan een langere lijn. Dus echt scharrelen. Wil de hond dan toch heel druk doen en rondjes rennen, dan weer de riem kort en afleiden om onverwachtse bewegingen (met dus een slechte dag als gevolg) te voorkomen. Op het laatst ging het gewoon niet meer, hij bleek ook een hernia te hebben maar dat is een ander verhaal.

Ik denk echt dat je er alles aan doet om haar goed te houden, daar zal helemaal niemand aan twijfelen. En ze hoeft ook zeker niet ingeslapen te worden, ze is veel te vrolijk. Toch denk ik dat je er goed aan doet om zulke relatief lange wandelingen te beperken (een paar kilometer lijkt kort, maar is misschien toch te veel voor een oude hond met rugklachten), en onthoud dat de behandelingen die ze krijgt al best wel intensief zijn en ze tussendoor de tijd moet krijgen om daarvan te herstellen. Ik geloof ook dat je haar niet elke dag zo laat rennen, maar soms is het toch beter om even niet toe te geven aan de "maar hij/zij wil zo graag".

Ik bedoel het echt niet als kritiek, want ik zie hoeveel je erin investeert om haar zo comfortabel mogelijk te maken en ik herken het van onze vorige hond. Het is alleen maar goed dat je er zoveel aan doet en het is moeilijk om te zien dat ze niet meer zo soepel zijn als vroeger...  Ik vind dit denk ik moeilijker dan een hond die gewoon ziek is. Want ze willen wel, maar hun lijf kan het soms niet hebben. Lekker in de buggy houden, rustig langs de buggy wandelen, en dan weer terug. Ik denk niet dat er andere dingen zijn die je nog kunt doen. In ieder geval geen dingen die het gaan oplossen. Nóg een behandeling erbij wordt misschien gewoon te veel, of werkt andere dingen misschien wel tegen. 

Even op iedereen apart reageren, dus het is een lang verhaal maar hopelijk wel overzichtelijk :)

@Gabber: Ze krijgt zeker supplementen. Ze krijgt al een hele lange tijd glucosamine (normaal van bioflexa maar nu even van Puur omdat dat makkelijker was met bestellen) en magnesium (tegen trillende spieren en kramp). Vandaag ben ik ook begonnen met flexadin, dat werd eerder wel eens door de dierenarts aangeraden maar vond ik eerder nog niet nodig.

Speciale voeding is inderdaad misschien wel een goed idee. Ik zit nu sowieso een beetje te kijken naar wat qua voeding handig en goed is voor haar. Vanwege klachten met haar gebit kon ze geen brokjes eten dus eet ze nu rauw en gestoomd, maar eigenlijk wil ik wel weer (deels) naar brokken dus ik ga me er over inlezen. Bedankt voor deze tip!

@Iglo: ik denk dat je het een beetje verkeerd hebt begrepen (of ik heb het te onduidelijk neer gezet), ze krijgt niet 3 behandelingen per week. We gaan 1x per week naar de fysio, daar wordt ze los gemasseerd en krijgt ze hydrotherapie. Later in de week doe ik zelf met haar hydrotherapie (precies even lang en intensief als bij de fysio en ook op advies van de fysio, maar dan gewoon in natuur water bij een strandje). Daarnaast probeer ik haar dagelijks en anders om de dag goed los te masseren (heb hiervoor bij de fysio een complete massage cursus gevolgd). Verder zitten we momenteel bij de DA met pijnstilling een beetje te kijken naar wat het beste helpt, maar daar wordt ze niet echt behandeld. Dat is meer om het gewoon in de gaten houden.

Na de fysiobehandeling heeft ze inderdaad even een dagje flink spierpijn, maar dat komt ook vooral door hoe ze gemasseerd wordt (is natuurlijk nog steeds heel anders dan wat ik doe). Bij de volgende behandelingen bespreken we altijd hoe ze op de vorige behandeling heeft gereageerd en besluiten we op basis daarvan elke keer weer wat ze nodig heeft. Als ik zelf met haar hydrotherapie doe is het minder, maar dat komt natuurlijk ook omdat de hele situatie dan anders is.

De dierenarts is nog steeds heel positief over Penny en ook altijd geweest. We moeten doen wat Penny wil en ook vooral wat Penny kan, haar nog steeds lekker laten bewegen om haar soepel en sterk te houden. Ook moeten we de librela afwachten omdat dat soms meerdere doseringen (maanden dus) nodig heeft om te werken.

@Dobry: Pauzes nemen had ik nog niet aan gedacht, maar dat zou zeker kunnen helpen, ik ga het morgen met de fysio bespreken.

Haar meer eiwitten geven kan helaas niet. Haar nieren zijn wat verslechterd vanwege haar leeftijd en bij de laatste controle is er een heel klein beetje eiwit in haar urine aangetroffen. Het is minimaal, maar wel een reden om heel voorzichtig te zijn met eiwitrijk voer.

Een voedingsdeskundige erbij halen zou ik heel graag willen, maar wat betreft voeding zijn de middelen wat beperkt. We hebben bijna geen vriesruimte dus volledig rauw of gekookt voeren zou bijvoorbeeld echt niet mogelijk zijn. Mijn ouders zijn ook best moeilijk met voer en dat Penny nu rauw mag eten is al heel bijzonder.

Goudacupuntuuur ga ik ook even naar kijken.

@Chantal: de dierenarts heeft het er wel over gehad maar rade het toen af omdat Penny's klachten toen een stuk minder waren. Nu denk ik dat het wel een hele goede optie is dus zodra ik er weer ben ga ik het bespreken.

Heb jij bijwerkingen van die medicatie gemerkt? Op korte termijn en op lange termijn?

@Anke: dat verhaal van Vaos kan ik me nog goed herinneren, ik vind dat nog steeds zo naar voor jou (en natuurlijk ook voor hem). Zo oneerlijk om een hond op die leeftijd al te verliezen. In jouw geval snap ik het inslapen en had ik het zelf ook gedaan. Gelukkig is Penny totaal niet gefrustreerd en ook niet gevangen in haar lichaam. De rust vind ze wel prima en in de buggy zitten kan ze echt enorm van genieten. Dat is natuurlijk ook haar leeftijd, maar zij heeft zich altijd makkelijk aangepast. Als je haar weinig bied zal ze uiteindelijk ook weinig van je vragen.

Jij ging dus na de diagnose nog steeds naar iemand die wervels recht zette? Ik dacht dat dat met spondylose niet mocht en wilde de orthomanueel dus ook eigenlijk af zeggen, maar de dierenarts geeft ook aan dat we gewoon moeten gaan.

De cannisage ga ik even opzoeken, net als de supplementen

@Hannah: Het gekke is dat er aan langere wandelingen of rennen/spelen nu nog geen consequentie lijkt te zitten. Na langere wandelingen loopt ze absoluut niet slechter of stijver en op staan gaat altijd soepel (voor een hond van haar leeftijd dan natuurlijk). Rennen heeft er ook geen invloed op, dat heb ik nog uitgebreid met de fysio besproken omdat ze soms echt niet te houden is in haar enthousiasme. De fysio gaf toen aan dat zolang ze er later geen last van heeft en alleen maar rechte stukken rent (niet spelen met andere honden bijvoorbeeld) het geen probleem is.

Het enige wat je nu merkt is dat draven dus niet goed gaat en dat ze daardoor het liefst alleen maar of heel langzaam loopt of gaat rennen, maar eigenlijk is dat dus ook het enige.

Natuurlijk hou ik het wel heel erg scherp in de gaten. Mij gaat het echt niet meer om de kilometers, daar heb ik me inmiddels al een hele lange tijd overheen gezet ;) Mij gaat het wel om haar nog zo veel mogelijk plezier te bieden en haar fit houden (ook op advies van de da).

Tijd tussen de behandelingen krijgt ze ook, na de fysio en hydrotherapie doen we minstens een dag helemaal niets behalve korte poep en plas rondjes in het park. De langere wandelingen met de buggy doe ik ook niet elke dag omdat alleen al in de buggy staan en zitten (liggen wil ze niet) intensief is en dan let ik ook op de afstand. Soms zijn we bijna de hele dag op stap en houd ze dat heel goed vol, soms zie ik dat ze niet lekker zit of staat (dan wordt ze onrustig) en ga ik via de kortste route weer naar huis.

Bedankt voor het delen van de ervaringen met jouw vorige hond.

Penny heeft vandaag eigenlijk een top dag gehad. Ik had na gisteren wel iets van spierpijn verwacht maar dat was dus echt helemaal niet het geval. Ze heeft heerlijk mee gelopen, een paar keer heel hard gerend (aangelijnd worden is nu blijkbaar heel stom terwijl weg rennen van het baasje echt geweldig is). Over boomstammen gesprongen (kan ze ook nog probleemloos en heel soepel) en tijdens een pauze bij een restaurant in de buggy in slaap gevallen.

Ik ben heel benieuwd naar wat de fysio morgen gaat zeggen en ga ook alle adviezen die ik hier heb gekregen delen.

Ik was niet meer van plan op jouw te reageren want ik had mijn punt al duidelijk gemaakt, maar uit het dik gedrukte stukje blijkt wel dat je mijn beginpost niet goed hebt gelezen of hebt begrepen.

Penny heeft tot nu toe 3x rontgefoto's gehad, eerste keer vanwege hele heftige heupklachten en daarna puur ter controle. Alle foto's zijn beoordeeld door dierenartsen die daar ook bekwaam voor zijn en geen één van die dierenartsen is ooit tot die conclusie gekomen. Tot nu toe waren ze allemaal heel positief over hoe weinig artrose en afwijkingen er zichtbaar zijn in verhouding tot haar leeftijd. Nu was dat bij deze keer ook het geval, maar hadden ze wel iets ontdekt wat in hun ogen in dit stadium nog geen klachten zou moeten geven, terwijl dat het wel doet. Daarom heb ik op het forum nu om advies gevraagd.

Meestal laten honden wel wat merken als ze pijn voelen, maar zijn de signalen subtiel of onbekend bij de eigenaren. Ik heb me sinds de eerste keer dat Penny rontgefoto's kreeg enorm verdiept in beweging, pijnsignalen, klachten, therapieën, massage (cursus gevolgd waar héél veel aandacht aan pijn werd besteed) en alles wat er mee te maken heeft. Ik durf van mezelf dus wel te zeggen dat ik heel goed bekend ben met de signalen en ze ook prima kan herkennen en voelen. In andere honden herken ik ze ook heel vaak zonder dat de eigenaren er iets van weten, ook eigenaren die ik goed ken en alles voor hun hond over hebben. Ik weet dus dat pijn heel vaak over het hoofd wordt gezien, net als wat er bij jouw labrador is gebeurt. Bij Penny gaat het echter niet gebeuren. Zij staat heel streng onder controle bij fysio, dierenarts, orthomanueel én bij mij en ik zou haar nooit laten lijden. Als daar sprake van is is mijn keus heel snel gemaakt.

Joh laat die mensen gaan die hier alleen zijn om je twijfel en een rotgevoel aan te praten. 

Antwoord op je vraag:

"@Chantal: de dierenarts heeft het er wel over gehad maar rade het toen af omdat Penny's klachten toen een stuk minder waren. Nu denk ik dat het wel een hele goede optie is dus zodra ik er weer ben ga ik het bespreken.

Heb jij bijwerkingen van die medicatie gemerkt? Op korte termijn en op lange termijn?"

_______________________

De grootste bijwerking is dat honden suf kunnen worden van gabapentine. Het is een anti epileptica voor mensen en het wordt ook gegeven aan honden met vuurwerkangst tijdens oud&nieuw. Dus dan snap je wel waar dit op werkt. Ik vind het echt fijn spul. Mijn honden waren oud en hadden echt serieuze problemen,  dus de luxe om te praten over "op lange termijn" hadden we niet en daar was ik ook niet zozeer mee bezig. (Alhoewel ik echt mijn best deed om de dood te cheaten. Maar eens haalt het ze in.)  Ik weet even niet hoe oud Penny is, maar volgens mij is ze ook een seniortje met serieuze problemen die je nu aan het managen bent, toch? Je trekt alles uit de kast, net als ik, mijn respect daarvoor! Mijn advies: leef in het hier en nu en ga uit van wat nu werkt. Denk niet na over de toekomst, want een oud hondje met deze problemen leven vaak al in de herfst van hun leven (als je begrijpt wat ik bedoel, ik wil subtiel blijven). 

Ps. Ik heb een vriendin die mij ook compleet voor gek verklaarde. Die vond er ook iets van dat ik zo vaak naar de da's en specialisten, fysio ging. Het kostte klauwen vol met geld, maar met alle liefde gedaan. (Als je dan zie hoe haar hond er aan toe is, dan weegt deze mening al een stuk minder zwaar) En mijn wonderhondje Dave, die denk ik wel 4x op het randje van de dood gestaan heeft en die ruim 3/4 jaar geleefd heeft met artrose/spondylose/ED/lumbanogwat aan zijn staart en nog zoveel meer is toch even 12,5 jaar geworden en moest ingeslapen worden omdat hij een massa in zijn kaak kreeg. En Simba, ook van alles aan zijn lijf, is 13,5jr geworden (overleden aan een longontsteking en iets wat niet goed zat in mijn koppie). Geloof me, voor iemand waarvan er nog geen enkele hond 12 jaar werd, voelt dit echt wel als iets machtigs en oud.  

Wb de spondylose. Tuurlijk doet dat  pijn bij de hond, maar ze leren ermee leven. En de fysio checkte hem/ze elke 2 weken en voelde echt dat het onder controle was. Behalve als Dave weer een rare bokkensprong maakte. Soms kon hij nog van 0 naar 100 gaan in 5 seconden en dan hield ik mijn hart vast. Maar hij was dan ook gewoon niet te houden en had de grootste lol (en betaalde daarna de prijs). En dan zit je in de kwaliteit/kwantiteit vh leven, wat is belangrijker?.. Zelfs de fysio zei dat ik maar gewoon moest genieten als hij zo ging rennen en spelen. 

Wat ik wel deed waren bejaardenwandelingen met de bejaardensoos. Met hondenkar. En gewoon een rondje doen op een plek wat ze allemaal leuk vinden en ben gaan zitten. Alle drie hadden ze zo hun eigen dingetjes om te doen: snuffelen, dippen in het water, liggen zonnen, graven. We waren zo 1,5uur weg en deden een rondje wat je normaal in 10 minuten liep. Heerlijk. Let er wel op dat je je wandelingen aanpas aan haar tempo en conditie. Wandelen en bewegen is goed met osteoarthritis, maar wel gedoseerd. Spreek met jezelf af waar je de teugels laat vieren en waar je ze wat strakker aantrekt. 

Penny, je hoeft je niet te verdedigen, laat het gaan. Het is gewoon jammer dat zelfs een topic als dit weer wordt ,,verstoord,, door mensen die oordelen zonder gezien te hebben.,kOordelen vanaf een schermpje of jouw hond nog verder kan, dat is toch van de zotte. Jij kent je hond, je voelt je hond aan, je ziet dat er iets anders is, enzv.  Super baasje ben je,

Die cursus die je noemt zou ik ook wel willen volgen, die van massage , zo goed dat je dat gedaan hebt. 

" Even op iedereen apart reageren, dus het is een lang verhaal maar hopelijk wel overzichtelijk
 
@Gabber: Ze krijgt zeker supplementen. Ze krijgt al een hele lange tijd glucosamine (normaal van bioflexa maar nu even van Puur omdat dat makkelijker was met bestellen) en magnesium (tegen trillende spieren en kramp). Vandaag ben ik ook begonnen met flexadin, dat werd eerder wel eens door de dierenarts aangeraden maar vond ik eerder nog niet nodig.
Speciale voeding is inderdaad misschien wel een goed idee. Ik zit nu sowieso een beetje te kijken naar wat qua voeding handig en goed is voor haar. Vanwege klachten met haar gebit kon ze geen brokjes eten dus eet ze nu rauw en gestoomd, maar eigenlijk wil ik wel weer (deels) naar brokken dus ik ga me er over inlezen. Bedankt voor deze tip!
 
@Iglo: ik denk dat je het een beetje verkeerd hebt begrepen (of ik heb het te onduidelijk neer gezet), ze krijgt niet 3 behandelingen per week. We gaan 1x per week naar de fysio, daar wordt ze los gemasseerd en krijgt ze hydrotherapie. Later in de week doe ik zelf met haar hydrotherapie (precies even lang en intensief als bij de fysio en ook op advies van de fysio, maar dan gewoon in natuur water bij een strandje). Daarnaast probeer ik haar dagelijks en anders om de dag goed los te masseren (heb hiervoor bij de fysio een complete massage cursus gevolgd). Verder zitten we momenteel bij de DA met pijnstilling een beetje te kijken naar wat het beste helpt, maar daar wordt ze niet echt behandeld. Dat is meer om het gewoon in de gaten houden.
Na de fysiobehandeling heeft ze inderdaad even een dagje flink spierpijn, maar dat komt ook vooral door hoe ze gemasseerd wordt (is natuurlijk nog steeds heel anders dan wat ik doe). Bij de volgende behandelingen bespreken we altijd hoe ze op de vorige behandeling heeft gereageerd en besluiten we op basis daarvan elke keer weer wat ze nodig heeft. Als ik zelf met haar hydrotherapie doe is het minder, maar dat komt natuurlijk ook omdat de hele situatie dan anders is.
De dierenarts is nog steeds heel positief over Penny en ook altijd geweest. We moeten doen wat Penny wil en ook vooral wat Penny kan, haar nog steeds lekker laten bewegen om haar soepel en sterk te houden. Ook moeten we de librela afwachten omdat dat soms meerdere doseringen (maanden dus) nodig heeft om te werken.
 
@Dobry: Pauzes nemen had ik nog niet aan gedacht, maar dat zou zeker kunnen helpen, ik ga het morgen met de fysio bespreken.
Haar meer eiwitten geven kan helaas niet. Haar nieren zijn wat verslechterd vanwege haar leeftijd en bij de laatste controle is er een heel klein beetje eiwit in haar urine aangetroffen. Het is minimaal, maar wel een reden om heel voorzichtig te zijn met eiwitrijk voer.
Een voedingsdeskundige erbij halen zou ik heel graag willen, maar wat betreft voeding zijn de middelen wat beperkt. We hebben bijna geen vriesruimte dus volledig rauw of gekookt voeren zou bijvoorbeeld echt niet mogelijk zijn. Mijn ouders zijn ook best moeilijk met voer en dat Penny nu rauw mag eten is al heel bijzonder.
Goudacupuntuuur ga ik ook even naar kijken.
 
@Chantal: de dierenarts heeft het er wel over gehad maar rade het toen af omdat Penny's klachten toen een stuk minder waren. Nu denk ik dat het wel een hele goede optie is dus zodra ik er weer ben ga ik het bespreken.
Heb jij bijwerkingen van die medicatie gemerkt? Op korte termijn en op lange termijn?
 
@Anke: dat verhaal van Vaos kan ik me nog goed herinneren, ik vind dat nog steeds zo naar voor jou (en natuurlijk ook voor hem). Zo oneerlijk om een hond op die leeftijd al te verliezen. In jouw geval snap ik het inslapen en had ik het zelf ook gedaan. Gelukkig is Penny totaal niet gefrustreerd en ook niet gevangen in haar lichaam. De rust vind ze wel prima en in de buggy zitten kan ze echt enorm van genieten. Dat is natuurlijk ook haar leeftijd, maar zij heeft zich altijd makkelijk aangepast. Als je haar weinig bied zal ze uiteindelijk ook weinig van je vragen.
Jij ging dus na de diagnose nog steeds naar iemand die wervels recht zette? Ik dacht dat dat met spondylose niet mocht en wilde de orthomanueel dus ook eigenlijk af zeggen, maar de dierenarts geeft ook aan dat we gewoon moeten gaan.
De cannisage ga ik even opzoeken, net als de supplementen
 
@Hannah: Het gekke is dat er aan langere wandelingen of rennen/spelen nu nog geen consequentie lijkt te zitten. Na langere wandelingen loopt ze absoluut niet slechter of stijver en op staan gaat altijd soepel (voor een hond van haar leeftijd dan natuurlijk). Rennen heeft er ook geen invloed op, dat heb ik nog uitgebreid met de fysio besproken omdat ze soms echt niet te houden is in haar enthousiasme. De fysio gaf toen aan dat zolang ze er later geen last van heeft en alleen maar rechte stukken rent (niet spelen met andere honden bijvoorbeeld) het geen probleem is.
Het enige wat je nu merkt is dat draven dus niet goed gaat en dat ze daardoor het liefst alleen maar of heel langzaam loopt of gaat rennen, maar eigenlijk is dat dus ook het enige.
Natuurlijk hou ik het wel heel erg scherp in de gaten. Mij gaat het echt niet meer om de kilometers, daar heb ik me inmiddels al een hele lange tijd overheen gezet Mij gaat het wel om haar nog zo veel mogelijk plezier te bieden en haar fit houden (ook op advies van de da).
Tijd tussen de behandelingen krijgt ze ook, na de fysio en hydrotherapie doen we minstens een dag helemaal niets behalve korte poep en plas rondjes in het park. De langere wandelingen met de buggy doe ik ook niet elke dag omdat alleen al in de buggy staan en zitten (liggen wil ze niet) intensief is en dan let ik ook op de afstand. Soms zijn we bijna de hele dag op stap en houd ze dat heel goed vol, soms zie ik dat ze niet lekker zit of staat (dan wordt ze onrustig) en ga ik via de kortste route weer naar huis.
Bedankt voor het delen van de ervaringen met jouw vorige hond.
 
 
Penny heeft vandaag eigenlijk een top dag gehad. Ik had na gisteren wel iets van spierpijn verwacht maar dat was dus echt helemaal niet het geval. Ze heeft heerlijk mee gelopen, een paar keer heel hard gerend (aangelijnd worden is nu blijkbaar heel stom terwijl weg rennen van het baasje echt geweldig is). Over boomstammen gesprongen (kan ze ook nog probleemloos en heel soepel) en tijdens een pauze bij een restaurant in de buggy in slaap gevallen.
Ik ben heel benieuwd naar wat de fysio morgen gaat zeggen en ga ook alle adviezen die ik hier heb gekregen delen. "

Penny

Vaös ging naar de osteopaat die ook chiropractor is. Er werden geen wervels recht gezet. De focus lag op de spieren rondom de ruggenwervel zo los mogelijk te houden. Dus er werd niet gemanipuleerd, enkel de spieren los houden. 

ik oordeel niet, 

ik geef mijn mening....

Zeer constructief, die "mening" van je....

mag je vinden 

Ik vind je een vervelend persoon, in alle topics waar je reageert. Dat is mijn mening. Heb je ooit wel eens overwogen je mening voor je te houden als het niks aan het gesprek toevoegt, en sterker nog, niet relevant is aan de vraag die gesteld wordt?