Gillen van de pijn

" Zou mooi zijn als je voor jou prijsje wat vinden kunt. "

UkkePuck

Ja, ik hoop het! Hopelijk wanneer er iets nieuws geplaatst wordt op marktplaats dat ik door de aangezette meldingen er nu snel genoeg bij kan zijn mocht er wel een koopje geplaatst worden.

De fietskar zal groter zijn, waardoor ze er meer keuze zou hebben in hoe ze zou willen liggen/zitten/staan denk ik. De fietskrat is groot genoeg voor haar om een rondje in te draaien. Maar wel een krap rondje, en de laatste keer dat ze dat in haar reisbenchje deed, gaf ze een jankje. Al is ronddraaien nu wel moeilijk/onmogelijk door de fleecekleden. Ik gebruik momenteel 2 fleecekleden. Eerst werkte ik met een jas en fleecekleed, maar ze doet dus moeilijk met uit en aan doen, en we gingen eerst op pad en kwamen samen thuis dus ik kon het rustig uit doen. Nu rijden we naar een oppas, en ik wil het hen niet aandoen maar ook Remi niet dat ze gaan lopen klooien met hoe deze uit/aan te doen, helemaal nu ze al ergens last van heeft. En om hem zelf uit te doen terwijl ze blij en hyper is om de oppas te zien… kost iets te veel tijd. Als ik ook te lang blijf wachten wordt ze ook weer druk naar mij, omdat ze weet dat ik weg ga. 
Het wordt ook nog wel een dingetje hoe ik haar snel rustig ga krijgen of houden wanneer ik haar ophaal. Ze springt, piept en is helemaal hyperdepieper wanneer ik haar ophaal.

De weg richting Groningen zitten sowieso meerdere snelheidsdrempels in voor de brommer/speed pedelecs, en sommige stukken zoals drempeltjes en dergelijke zijn op sommige stukken onvermijdbaar (ze zijn ook druk aan het bouwen overal in Groningen). Ik wilde gaan voor een AM rijbewijs en dan een brommobiel kopen. Afhankelijk van hoeveel kosten ik nog ga maken moet het nog verder vooruit geschoven worden, maar het zou me wel een fijnere manier van reizen voor ons beide lijken. Al was het maar omdat de rit korter zou duren 

Ik heb overigens al wel een fietskar, maar daar is niet echt een makkelijke buggy van te maken; hij is bedoeld voor 2 kinderen en daarom erg breed. Maar ik zal daar aan het eind van de week eens mee oefenen na hem helemaal leeg gemaakt te hebben (kinderstoeltjes) en veel kussens er in. Dat dat fijner zou reizen voor Remi? Dan moet ik op werk wel regelen dat ik mijn accu op kan laden XD Ik wacht deze week af. Eens zien of ze wel weer pijn zal hebben/krijgen achterop. Ik hoop dat ze de pijn van de vorige keer niet heeft onthouden en nog wel lekker ontspannen gaat liggen.

In jouw situatie moet je zeker iets uit handen geven, maar ik zou de oppas wel heel duidelijk maken dat van een bank afspringen in haar toestand echt niet kan en mag nu. Dan ga ik er nu even van uit dat het om een hernia gaat..

De reden dat ik zo loop te hameren op het niet van bank/bed af springen en rust rust rust ; mijn shih tzu was 5 jaar, begon met pijnscheuten en krom lopen en 2 dagen later na 1 verkeerde beweging ,volledig verlamd is geraakt aan haar achterhand. 

Nu is de ene hernia de andere niet, en hoeft het niet zo dramatisch te verlopen als Remi een keer van de bank springt, maar het KAN zomaar helemaal verkeerd uitpakken. 

Ik zeg dit ook absoluut niet om je bang te maken, maar om je te waarschuwen hoe belangrijk het op dit moment is dat ze haar rust krijgt en het liefst geen enkele kans krijgt om sprongen te maken. Gelukkig doet ze dit uit zichzelf nu al niet.

Remi’s foto’s. Ik had gevraagd of ik ze doorgestuurd mocht krijgen, ik heb er toch zoveel geld voor betaald, ook al is er ‘niets’ op te zien, het is ergens toch wel gaaf/apart, je hond ‘doorgelicht’ zien.

Al heeft mijn nichtje, een dierenarts ze ook nog bekeken, en zij vindt dat 2 nekwervels wel wat dicht op elkaar staan. Al blijft het dan nog wel bij een vermoeden van een nekhernia nog steeds, al vond ze sommige van Remi’s klachten er ook op wijzen al voor de foto’s. Ik blijf wel gewoon rustig aan doen met Remi. Ze is nu in ieder geval (zo goed als) pijnvrij. Ze slaakt een gilletje nog een enkele keer bij sommige situaties, maar ze blijft er dan niet meer in hangen; een gil van pijn wordt niet gevolgd door uren in een hoekje te staan rillen en raar lopen (ik heb dat filmpje niet geplaatst hier denk ik, ze liep alsof ze op naalden liep? Heel voorzichtig lopen).
Ze jankte toen ik haar bij de oppas ophaalde vanavond en ze opsprong en gek deed ondanks pogingen van mij om haar tot bedaren te krijgen. En ook weer toen ik haar uit de fietskrat tilde bij thuiskomst. Maar ze liep daarna rustig door huis, even snuffelen bij haar voerbakje enzo, en slaapt al sinds 19.30u nu denk ik prins(es)heerlijk.

Ik heb geen verstand van het lezen van rontgenfoto's, dus ik kan daar niets zinnigs over zeggen. Dan zal je echt een dierenarts/radioloog/specialist als second opinion moeten raadplegen.

Zo te lezen gaat het wel voorzichtig de goede kant op. Dat is een dankzegging waard.

Röntgen kan niet gebruikt worden om een hernia vast te stellen heb ik begrepen, dus een second opinion daar over ga ik niet zoeken. En mijn nichtje heeft dus allerlei video’s van Remi bekeken van hoe ze liep en zich gedroeg, en gevraagd of Remi moeite had met omhoog kijken, en op basis van de filmpjes en mijn antwoorden gaf ze aan dat nekhernia een mogelijkheid kon zijn, en dat het mogelijk op de foto te zien is. Maar zonder CT (en geen uitvalsverschijnselen) blijft het bij vermoedens. Ze is al 20 jaar dierenarts volgens mij, en heeft bij heel wat dieren in de familie geholpen, ook toen ik nog jong was. Dat ze na officiële sluitingstijd nog een spuitje ‘gratis’ (alleen materialen) kwam zetten bijvoorbeeld bij onze hond wiens milttumor gesprongen was. Haar ouders (en zij vroeger ook) woonden wel naast ons, dus het was dan een kleine moeite voor haar voor ze doorliep naar haar ouders naast ons om haar kinderen op te halen na haar werkdag. 

Remi geeft nu elke keer een gilletje bij optillen in en uit de fietskrat, dus ik zet de krat nu naast een verhoging (stoeprand bijv.) zodat ze er in kan stappen of minimaal springt. Haar alsnog tillen betekent spartelen en proberen weg te komen, en nog voor het optillen al hard trillen, dus dan is haar er zelf in en uit laten gaan het mindere kwaad denk ik  Ze hoeft nu pas volgende week dinsdag de fietskrat weer in, morgen even kijken hoe ze dan is. Nu slaapt ze al sinds thuiskomst, sinds 14u-15u ongeveer. Woensdag was ze zover ik van de oppas begreep wat rustelozer, en ze begroette me nu elke dag wel iets rustiger. Kan ze zich nog herinneren dat het opspringen eerst zeer deed? Of is ze minder blij om me te zien omdat ze wist dat ze de krat in moest? Tot woensdagavond tilde ik haar wel alsnog, maar ze begon toen echt rare capriolen uit te halen en te spartelen, dus sindsdien niet meer. En begint ze nu ook verveelder te raken door de minimale kleine wandelingetjes en daarom rustelozer? Ik ben de komende dagen gewoon thuis, dus kijken of ze anders lijkt. En de dierenarts morgen nog vragen of ik ergens op moet letten, vanwege het piepen bij het tillen. Remi eet gewoon goed, ik mag aan haar buik voelen (al durf ik niet té hard te duwen), en ze poept normale drollen. Wel lijken ze mogelijk ietsjes harder, wat door de Tralieve kan komen, dus ze krijgt extra zalmolie over haar eten. Dus komt het dan vanuit haar rug of nek misschien? Maar nog even navragen morgen.

Mijn nichtje ‘durf’ ik niet teveel te appen, juist omdat ze zo graag helpt, en ik haar niet extra werk wil bezorgen naast haar werktijd. Of ik moet morgen na het bellen van mijn dierenarts zoiets hebben van… dit was geen bevredigend antwoord op mijn vraag.

Fijn dat je een familielid hebt die dierenarts is, zodat je haar oordeel als second opinion hebt. Ik begrijp dat je het moeilijk vindt om haar voor je gevoel meermaals mee 'lastig te vallen'. Toch vermoed ik dat ze het vast fijn vindt om dieren in het algemeen en Remi specifiek te helpen.

Een CT-scan is erg prijzig, dus ik begrijp dat je dat alleen wil doen als je geen andere opties hebt.

Ik vind het een slimme oplossing om een verhoging te gebruiken bij het in- en uitstappen van de fietskrat.

Het kan heel goed zijn dat ze haar 'begroetingsritueel' wat aanpast omdat ze anders pijn heeft. Ik denk niet dat ze minder blij is om je te zien.

Misschien kan je wat hersenspelletjes met haar doen om te compenseren dat ze minder ver wandelt? Misschien is zwemmen nog een optie? Lara en Peitjes schreef daar laatst over.

Ontlasting kan ook harder worden als ze minder beweegt.

Tip: schrijf al je vragen van tevoren op een briefje, dan kan je niets vergeten.

@Catndog, hersenwerkjes aanbieden aan een hond met mogelijke nek of rugproblemen is niet verstandog.

Je kunt daarmee de boel misschien zelfs verergeren.

Als het echt een nekhernia is vind ik dat er wel veel met deze hond gesleept wordt. Snap dat ze steeds mee moet omdat ze niet alleen kan zijn maar kan het dan wel genezen.

Ik heb 2 honden in mijn omgeving meegemaakt met een hernia maar die hadden echt heel lang bench rust.

Maar hoe moet ik het dan oplossen?  Ik vind dit ook niet de fijnste oplossing, maar ik heb geen vrienden of familie in de buurt, mijn moeder heeft wel aangeboden mocht er een operatie nodig zijn dat ze bij hen kan verblijven, maar dan zal er alsnog met Remi gesleept worden hier en daar, want mijn vader heeft uitgezaaide kanker dus moet om de week minimaal naar het ziekenhuis. Ik roei met de riemen die ik heb  En om haar daar te krijgen moeten we 3-4 uur met OV of moeten mijn ouders in totaal 4-5 uur rijden. En haar nu al brengen… De nood moet er eerlijk gezegd best hoog voor zijn dus. Mijn moeder heeft al moeite met hun eigen honden die ook verlatingsangst hebben gekregen door de verhuizing, en die meenemen in de auto en bij hen blijven terwijl mijn vader alleen het ziekenhuis in gaat… Mijn vader kan daar zo pissig om worden dat ze dan ruzie krijgen over de honden herplaatsen. Hij vindt honden wel leuk, maar ze moeten niet ‘ten koste van’ mensen/hemzelf gaan. Hoe lief hij de honden ook vindt, daar is hij erg hard in. Mijn hond er bij zal de gemoederen nog wat hoger laten oplopen. Dus dan maar zoals het nu gaat bij mij, en mocht ze een operatie nodig hebben zien we dan wel weer. Heel eerlijk gezegd heb ik dan ook nagedacht over in laten slapen. Ikzelf kan geen vrij vragen zonder dan nog meer financieel in de problemen te raken, en wie weet hoe het dan thuis gaat; wat als mijn vader plots achteruit gaat. Ik kan ook niet verwachten dat mijn moeder thuis blijft bij Remi terwijl mijn vader beroerd in het ziekenhuis ligt.

Maar genoeg doemdenken 

Door haar verlatingsangst die nog iets versterkt lijkt ook door alles, volgt ze me overal. Ik heb geprobeerd haar bijvoorbeeld binnen te laten, maar dan wringt ze zich langs de barricades bij de bank die ze normaal met rust laat, en springt op de bank zodat ze door het raam kan zien wat ik aan het doen ben. Ze is me er eentje  Dus met sommige dingen dus inderdaad het mindere van 2 kwaden, ipv de ideale situatie. Een metalen bench heb ik, maar daar kan ze uit breken. Met extra dichtmaken breekt ze haar tanden er bijna op.

En normaal wordt er nog meer met haar gesleept. Ik wil eigenlijk sommige boodschappen doen, maar dan gaat ze normaal ook naar een oppas, en dus weer extra te slepen… Dus ik probeer nu extra te rekken met sommige artikelen tot het echt echt moet.

Ik loop stage in de kinderopvang, dus ik kan niet vanuit huis werken. Of wel deels, als gastouder, maar dit was ik aan het afbouwen, dus daar verdien ik nog maar 300 in de maand mee. En ‘vrij’ nemen betekent stageplek hoogstwaarschijnlijk kwijt. Ik verdien er misschien maar minimumloon mee, het is alsnog een redelijk loon (vergeleken met de 300, ik zal tot ik klaar ben met stage nog wel op mijn centen moeten letten).

Als ze dit nou een jaar eerder had gehad, of zelfs maar een halfjaar eerder, was het makkelijker geweest, toen werkte ik nog 100% vanuit huis. Maar het is zoals het is. Ik doe mijn best met de riemen die ik heb, en ben me er inderdaad van bewust dat dit niet ideaal is. Met kerst ga ik haar van Groningen naar de westkust slepen. Ook misschien niet de beste keuze, maar vanwege mijn vader ga ik geen kerst bij hen skippen. 

Remi ligt momenteel lekker op mijn matras in een truitje te slapen, het oppaskindje kruipt momenteel naar haar voerbakje, dus ik moet rennen, haha!

Wat ik zelf niet geheel snap is waarom ze jasjes en truitjes aan moet, is daar een reden voor?

En zoveel optillen.. is het niet fijner om haar zelf de gelegenheid te geven om ergens makkelijk in te kunnen gaan of op te kunnen lopen.

Desnoods maak je een plankje met antislipmat erop geniet zodat ze zelf kan bepalen hoe en of ze ergens op of af wil.

Zoals ik het lees, doe je je uiterste best en zoals je zelf zegt; je roeit met de riemen die je hebt. Meer dan dat kun je niet doen!!

Daar komt bij dat Remi verlatingsangst heeft. Ze voelt zich dus het best als ze bij jou is 

Ideale situatie? Nee zeker niet. Maar ik vind dat je erg je best doet en het is bijna onmogelijk om een hond helemaal rustig te houden. Uitvalsverschijnselen zou ze ook kunnen krijgen als je haar op zou sluiten in een bench en ze wordt wild en onrustig. Een verkeerde beweging kan genoeg zijn.

Hou dr lekker bij je in de buurt, verwen dr maar lekker, vooral niet ergens vanaf laten springen (ik val in herhaling, I know) Hou dr warm en beperk de wandelingen en geef haar extra rust, dan moet het over een paar weken toch wel iets beter gaan.

Iemand gaf hier de tip dat kou niet fijn is bij een hernia/rugpijn? Het is een dun truitje die ik aanlaat momenteel, al was het meer voor op de fiets de afgelopen dagen, voor als ze ging verliggen en het fleecekleed afgleed. Al is deze trui niet heel dik, meer een sier trui (kersttrui ), maar wel het simpelst aan en uit te trekken.

Ik slaap beneden zodat ik haar niet op hoef te tillen de trap op. Bank is gebarriceerd, dus daar kan ze niet op, of ze moet al erg gek doen.
Ik tilde haar de fietskrat in, maar het is er eentje die van de fiets kan door een MIK systeem van Basil, dus ze werd nog geen metertje verplaatst. Maar nu plaats ik de krat dus naast een stoep of andere verhoging, en stapt/springt ze er zelf in en uit. Ik til haar nog wel, maar terwijl ze in de krat zit dan, de fiets op.
Uiteindelijk wil ik wel weer boven gaan slapen, en als ik haar niet zelf de trap op wil laten gaan zal ik haar dan ook moeten tillen. Maar voor nu lossen we het een paar weken op met een matras op de grond. Ze begint wel weer meer tegen me aan te kruipen, dus mogelijk moet ik niet het logeermatras maar mijn eigen tweepersoons matras van boven gaan halen. Ik heb momenteel een zere nek en werd meerdere keren wakker vannacht omdat Remi tegen me aan was gekropen en ik te lang op één kant van mijn lichaam had geslapen, en ik dus bewust wakker moest worden en moest gaan kijken waar er nog wel plek was. Normaal por ik haar desnoods ook iets zodat ze verplaatst als ze me klem weet te leggen. Dat doe/durf ik nu niet. En voor verliggen wat weinig ruimte op een eenpersoons matras XD Bij het tweepersoons matras ga ik gewoon aan haar andere kant liggen wanneer ze me klem legt tussen haarzelf en de muur, en weer zeeën van ruimte. We proberen het nog even zo, en anders dus het grotere matras naar beneden  

De tip om de rug warm te houden heb je van mij. Ik heb m weer van mijn dierenarts. Als er kou of tocht over de rug komt , wordt alles nog stijver en gaat ze nog stijver lopen. Ik heb zelf bij mijn hond nooit een truitje gebruikt, ik legde een (warme) deken over haar rug als ze lag te slapen. Ze vond dit ook heerlijk. Als ze het niet lekker vindt of te warm heeft, kruipt ze er wel weer onderweg. Buitenshuis heb ik wel een jasje/dekje gebruikt om de rug een beetje warm en soepel te houden.

Kou schijnt (nog) meer pijn in de rug te veroorzaken, warmte verzacht en houdt het iets soepeler. Aldus mijn da destijds. Misschien dat er tegenwoordig iets anders wordt geadviseerd, maar bij mijn hondje heeft het goed geholpen.

" @Catndog, hersenwerkjes aanbieden aan een hond met mogelijke nek of rugproblemen is niet verstandog.
Je kunt daarmee de boel misschien zelfs verergeren. "

UkkePuck

Je hebt gelijk. Je belast de nek en rug natuurlijk erg snel.

Sorry @D Ik probeer alleen mee te denken

Rest niet gelezen.

Wit zijn de botjes, zwarte plekken is waar bot breuk of afbreuk zit. Je kunt dus best wat zien als niet DA maar met het nadeel hoe de foto is genomen, daar ben je niet bij. Een kromming in bot kan dus een ligstand zijn. Bij de organen wordt het wat moeilijker maar je kunt dus wel heel snel een vreemd object opmerken of een gezwel.

Als ik kijk de tweede foto? Ligt de eerste en tweede nekwervel heel erg raar, amper aansluiting en op de eerste een uitstulp die op reuma lijkt. Maar kan natuurlijk dat de foto in beweging is genomen en dan klopt er geen jota van. Dat uitstupsel en verdwijnen van het kraakbeen? Daar heb ik zelf last van en zorgt voor migraine aanvallen. Als ik mijn hoofd dus te lang, bv bij het slapen, in 1 positie houd of te lang in 1 positie blijf zitten? Migraine aanval of er valt een lichaamsdeel uit. Het inslaap gevallen gevoel zeg maar. Ik slaap dus soms met een neckbraise om de zooi in de juiste positie en recht te houden. Belangrijk is voldoende beweging voor de soepelheid maar niet teveel om verdere afbreuk te veroorzaken.

Heel lang verhaal kort? Vraag je arts of DA wat je dan ziet op zo een foto, geloof me dat het gross het graag uitlegd en al doende leer je.

Ze had een roesje omdat ze zoveel pijn had gehad tot de dag ervoor tot ze toen een metacam prik had gekregen. Ze kan niet hebben bewogen neem ik aan.

Twee dierenartsen hebben er naar gekeken. Eentje (van de dierenartsenpraktijk) zag niets bijzonders, de ander (mijn nichtje) zag mogelijk 2 wervels die iets dichter op elkaar lagen dan normaal in de nek, maar ook weer niet zo dicht op elkaar dat het een duidelijke hernia zou zijn. Meer een mogelijkheid.

Ik had de foto’s zoals ik er onder opnoemde vooral geplaatst omdat ik ze wel gaaf vond. En wie weet dat iemand die dit topic later leest met eenzelfde soort ervaring met hun hond en ook foto’s laat maken ze kan vergelijken misschien? En een klein beetje ook omdat ik mijn nichtje er toen nog niet over gevraagd had, en de dierenartsenpraktijk een klein beetje in twijfel trok dat er niets vreemds te zien was, en dat misschien iemand van dit forum wel iets subtiels zou kunnen zien. 

Het ging eigenlijk best goed, maar zondag en maandag was ze wat aan het smakken, en ik hield het in de gaten, maar ze at wel gewoon, en gaf niet over. En nu heeft ze in de nacht van dinsdag op woensdag overgegeven, en woensdag (vandaag) overdag aan het eind van de middag. Morgen moet ze nog weer naar de oppas dus ik geef de Carporal haar nog 1 dagje, en dan er maar weer mee stoppen misschien, kijken of ze het zonder redt, en anders een andere pijnstiller er weer naast? Ik had ze vandaag gebeld voor ze voor de tweede keer over had gegeven, en ze gaven aan het tot het weekend te bekijken.

Ik zal kijken of ik ze morgen kan bereiken vanuit het OV nadat ik Remi bij de oppas gebracht heb om 9u. En kijken wat ze dan zeggen. Of ze inderdaad adviseren te stoppen of niet met de Carporal. En ik wil ze dan eigenlijk ook vragen of er nog alternatieven zijn. Ik moet morgenmiddag toch nog naar ze langs voor Tralieve, en ik heb geen zin om in het weekend weer met Spoed aan de lijn te hangen omdat ze toch wel weer pijn heeft Al is het maar een paar pilletjes. Dat als er niets aan de hand is, verspilling minimaal is. Maar dat ik niet met een hond die pijn heeft weer moet gaan lopen zeulen naar spoed in een praktijk meer dan 10km verderop Ook heb ik volgende week dat ik 3 lange dagen draai (en Remi daardoor 'ook'), wat betekent van dinsdag t/m donderdag 6.30u vertrekken en 19.30u weer thuis (Remi bij de oppas van 7.30-18.15u). Ik kan niet tussendoor naar een van hun praktijken dan, want ze zitten niet in Groningen. Dus afhankelijk van hoe het weekend loopt ben ik dan liever té goed voorbereid, dan dat ik misgrijp en ze weer pijn lijdt.

We blijven wel bezig zo

Ik heb op een gratis kinderbuggy gereageerd. Het is verderop, dus ik twijfel nog of ik Remi dan alsnog mee neem. of mijn broertje lief aankijk, die het eerlijk gezegd HELEMAAL niets vindt om op haar te passen.

Het is ondertussen alweer bijna een maand verder. Remi laat ik nu 15-30 minuten uit per keer, ik laat haar nog niet echt op de bank (ik barriceer niet echt meer, maar ze gaat er ook niet meer uit zichzelf op liggen; de enkele keren dat ze het deed kon ze haar draai ook niet echt meer vinden? En koos ze uit zichzelf haar mand weer). Ik slaap nog steeds beneden, en heb een goedkope kinderwagen op de kop getikt die ik meeneem zodat we weer gewoon verder op pad kunnen, maar zij er dan even in kan als ik denk dat ze genoeg gewandeld heeft. Ze zit nu ruim een week alleen nog maar op Tralieve op mijn stagedagen. Vorig weekend kon ik nog een beetje merken aan haar na een te drukke dag dat ze wat onrustig was, maar dit voor de rest niet meer gemerkt. Ik denk dat komende week ik voor het laatst Tralieve op de stagedagen zal geven, al twijfel ik nog iets of ik het weer niet zonder probeer. Vorige week dinsdag kreeg ze voor het eerst niets op een stagedag, maar was ze tot een uur na thuiskomst wat onrustig; liggen, opstaan, liggen, overeind schieten. Geen gegil meer gelukkig!

Ze wil sinds ze van de pijnstilling grotendeels af is ook meer doen, is wat drukker geworden en trekt nu soms wel een enkele sprint door de tuin, maar luistert redelijk naar 'rustig'. Ik ga in de komende weken beetje bij beetje steeds meer dingen weer met haar doen, kijken hoe ze langere wandelingen trekt, en het de trap weer op en af tillen enzo... Voor nu kan ik haar wel tillen even, zoals toen we met de trein die wagen op gingen halen, maar ik kan aan haar hele lichaam wel voelen dat ze het helemaal niets vindt en volgens mij wel pijn verwacht. Waardoor ik het weer moeilijker vind haar normaal op te pakken, uit angst dat ze toch wel nog weer gilt

Ze is ook nu alweer/nog steeds een pietlut met eten. Ze kon haar brokken eerst wel gewoon eten, en met smaak, voor haar gebitsreiniging, maar ze eet het nu alleen met zalmolie. Ik had Flexadin (supplement) van de dierenarts meegekregen en de eerste dagen at ze het wel, en nu niet meer. Ik geef haar nog wel Puur Herny, maar dit moet over natvoer want anders wordt dat ook niet ingenomen... Hopelijk kunnen we weer terug naar het gewoon weer aannemen van haar gewone brok en niet perse zalmolie er over moeten. Al heb ik er een hard hoofd in

Komende week ijzel, sneeuw, en we moeten wel 40km op een dag 'fietsen'... Ik ben zelf geen fan van vallen, maar met kostbare lading achterop, merk ik dat ik het toch wel best eng vind... Vooral mocht het wel een hernia geweest zijn en de klap van hard vallen haar zou verlammen. Ik dacht eerst erg koud en droog, maar nu hebben ze het over neerslag en erg koud > ijzel, en dat vind ik niet fijn  Ik ga morgen kijken of ik haar fietskrat op de vouwfiets kan krijgen (elektrische fiets mag niet mee in de spits, anders had dat al gescheeld), en ik ga de oppasadresjes morgen appen misschien of ik een fiets van hun zou mogen lenen. Ik kan namelijk wel op tijd op stage komen door met OV naar oppas + fietsen naar stage combinatie. Het is dat als ik OV van huis naar oppas naar stage allebei zou doen, ik teveel tijd kwijt zal zijn aan alle overstappen (trein+bus+bus(+bus)). Vooral met ijzel en vertragingen, zijn vele overstappen niet handig. Als ze geen pijnklachten had gehad was een OV fiets en Remi in de k9sportsack misschien nog een optie geweest, maar die durf ik nu niet aan. Maar snel een brommobiel rijbewijs halen. Kan ik nog wel glijden en botsen, maar niet zomaar omkieperen, waar ik dus vooral bang voor zal zijn die 20km naar oppas en stage :') En nog weer terug 's avonds. Ik heb geen idee hoe goed ze strooien en of ze dit ook al vroeg in de ochtend zullen doen. Ik vertrek 6.30u normaal. Als ik wel nog ga fietsen zal ik er mogelijk 6-6.15u van moeten maken zodat ik rustig kan fietsen...

Ik had gehoopt dat het vriezen pas ergens verder in de winter pas zou gebeuren, en ik dan al mijn AM rijbewijs zou hebben. Ik kan toch moeilijk aangeven bij stage dat ik niet kan komen vanwege het winterweer, terwijl de winter nog niet eens begonnen is, en er nog wel meer van dit soort dagen zullen komen...

Ach ja.

Met Remi gaat voor nu alles wel goed dus lijkt het. Dierenarts gaf aan dat ik haar al langer uit mag laten en haar gewoon weer alles mag laten doen, maar het alleen rustig op moet bouwen, maar ik doe liever te rustig aan, dan te snel. Dus mogelijk in 2023 dat we weer boven slapen Al zal dat vast ook al wel gebeuren wanneer ik een week bij mijn ouders langs ga met kerst/oud&nieuw? Misschien een goede oefening...

Wat fijn dat het de goede kant op gaat met Remi

Ik zou er hetzelfde in staan als jij: gewoon nog even rustig aan, ook al 'mag' alles weer.

40 kilometer met de fiets is wel een heel eind. Hopelijk heb je snel je AM-rijbewijs. Heb je je theorie-examen al gehaald?

Het is inderdaad erg vroeg koud dit jaar. Ik houd ook niet van gladheid (ijzel is heel gevaarlijk). Het is ook niet fijn voor de energierekening.

Gelukkig gaat het wat beter!

Doe voorzichtig op de fiets, kleed jezelf en hondje warm aan, evt warme kruik bij in de mand als het past..

Wordt er nog gestrooid op de route die je neemt?