Een inbreker 
Aangezien hij het hier wel naar zijn zin lijkt te hebben, en het niet eenvoudig is om een hond vanuit Bulgarije te herplaatsen, hebben we besloten dat hij mag blijven. Bij herplaatsen zie ik toch teveel beren op de weg en ben ik bang dat hij straks in een West Europees land van huis naar huis gaat of in het asiel belandt en om hem dan weer terug hierheen te halen is ook weer een heel gedoe en stress voor hem. Helemaal optimaal is het hier misschien niet aangezien June hem nog steeds niet leuk vindt en hij dus, in ieder geval voorlopig, in de tuin zit. Wel is het zo dat we bijna altijd thuis zijn en vier keer per dag met hem wandelen en daarnaast nog trainen en spelen. Dus aan liefde en aandacht ontbreekt het niet. We denken dus dat dit voor hem het beste is, zeker omdat er zoveel andere Bulgaarse honden (en natuurlijk Roemeense, Spaanse, Oekraïense etc.) op een huisje wachten. De kans om een goede plek te vinden is heel klein en het is misschien ook beter dat zo'n huisje dan gaat naar een hond die nu in een klein asielhok opgesloten zit en helemaal geen aandacht krijgt.
Dus het wordt een lang topic "
Oh yes gefeliciteerd! Wat fijn!
Het gaat op zich ook niet echt slecht tussen June en hem maar June heeft niet echt behoefte aan een andere hond. Ze speelt zelden met andere honden, soms een stukje samen rennen en dan is het voor haar wel klaar. Boyko daarentegen vindt andere honden geweldig en is dan ook helemaal gek op June.
Soms gaan we met beide honden wandelen en op zich gaat dat wel maar dan moeten we ze wel goed begeleiden. June snauwt naar hem (en wordt dan steeds feller) als ze naar ons toe rent en hij haar volgt (en natuurlijk tegen haar aanbotst). Na zo'n wandeling is Boyko ook compleet overprikkeld (maar dat is hij heel snel) dus we doen het niet te vaak. Zeker omdat Boyko nog veel moet leren, waaronder het hier komen. We zijn wel aan het oefenen maar voor nu is het in dit soort situaties nog kansloos. Het zou fijn zijn als het beste maatjes worden maar zoals het nu gaat is het ook te doen. June houdt überhaupt niet van jonge of drukke honden dus misschien dat het wel beter gaat als hij wat ouder en rustiger is, we gaan het zien.
Gelukkig zoekt June hem in de tuin niet op, dus ze loopt sinds een tijdje weer lekker los in de tuin.
Verder blijft het met Boyko lastig om hem wel wat beweging te geven zonder dat hij overprikkeld raakt. Op zich heb ik er niet zoveel problemen mee als een hond af en toe overprikkeld raakt, dat hoort soms ook bij het leven maar bij hem uit zich dat acuut weer in het terugvallen in bijtgedrag. Dat bijten is helaas af en toe nogal heftig en moeilijk te controleren dus dat willen we toch zoveel mogelijk voorkomen. Wat eigenlijk super zou zijn voor zijn spieropbouw is rustig rechtlijnig bewegen maar helaas is dat mentaal echt nog geen optie. Voor nu houden we het maar op steeds hetzelfde korte rondje en dat redt hij meestal net voordat hij in bijtmodus schiet. Met de tijd zal het allemaal steeds beter gaan, hij is echt al heel veel vooruitgegaan.
Ooh Boyko mag blijven. Wat fijn zeg!
Zoals je hem beschrijft zou ik ook zorgen hebben over een succesvolle herplaatsimg.
Ik denk dat hij veel geluk had dat jullie op zijn pad gekomen zijn, of andersom haha
Zoals je hem beschrijft zou ik ook zorgen hebben over een succesvolle herplaatsimg.
Ik denk dat hij veel geluk had dat jullie op zijn pad gekomen zijn, of andersom haha "
Eigenlijk denk ik dat hij veel makkelijker te plaatsen is dan hoe June was toen ze bij ons kwam. Boyko is een hele vrolijke open hond maar hij heeft wel streken en humor en natuurlijk nog heel veel opvoeding nodig. Helaas hoor je zoveel verhalen, ook hier op het forum, dat mensen een hond na korte tijd weer weg doen. Op die manier krijgt een hond geen eerlijke kans, dus eigenlijk heb ik meer vertrouwen in Boyko dan in de gemiddelde adoptant
, wat eigenlijk best triest is... Ach ja, we hoeven daar nu niet meer over in te zitten.
De volgende hond die aan komt kloppen moet toch echt een ander adresje gaan zoeken. Op Boyko na, blijven ze tot nu toe gelukkig allemaal buiten de poort dus dan is het een kwestie van niet binnenlaten, wat soms al lastig genoeg is...
De volgende hond die aan komt kloppen moet toch echt een ander adresje gaan zoeken. Op Boyko na, blijven ze tot nu toe gelukkig allemaal buiten de poort dus dan is het een kwestie van niet binnenlaten, wat soms al lastig genoeg is... "
goed omschreven.
En nu maar hopen dat de buiten de poort honden je niet om de vinger gaan winden
Dat lijkt me idd wel erg lastig soms.
En nu maar hopen dat de buiten de poort honden je niet om de vinger gaan winden
Dat lijkt me idd wel erg lastig soms. "
Ja het is lastig, we zijn dan ook niet de enige die 'per ongeluk' een dier adopteren. Bij ons om de hoek woont bijvoorbeeld iemand die inmiddels 40 katten heeft en vrijwel alle Engelsen die hier wonen hebben minimaal één straathond of kat in huis. In onze straat zitten twee grote straathonden, die doen het goed op straat. Die voeren we wel elke dag wat brokjes en ze hebben hier altijd een bak drinken staan, er zijn meer mensen in de buurt die ze voeren en drinken geven en die twee genieten wel van hun vrijheid. Laatst kwamen we erachter dat een gezin in de straat ze ook een naam hadden gegeven, net als wij, nu hebben ze dus twee namen en ze luisteren naar beide
.
Soms loopt er ook een ziek hondje tussen en dat is dan wel lastig maar dat hoort hier ook bij het leven, dus daar probeer ik me niet te verantwoordelijk voor te voelen. De meeste straathonden hebben hier een prima leven denk ik, wel leven ze waarschijnlijk minder lang.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?