Vertel eens wat over jezelf.. wat heeft jou er toe gezet om een hond te nemen?!

Vertel eens wat over jezelf.. wat heeft jou er toe gezet om een hond te nemen?!

Begin jij maar, Kimeta!  

" Begin jij maar, Kimeta!   "

jantien

Hihi.. prima hoor :)

Ben met een hond opgegroeid waardoor ik eigenlijk niet anders ken. Toen ik op mijzelf ging wonen kon ik me dan ook geen leven bedenken zonder hond. 

Dus al vrij snel kwam er bij ons toen ook een hond wonen, uiteindelijk hadden we er drie.

Dat zou ik nu nooit meer doen. Denk ook dat na Boris er geen hond meer komt, maar eerder een kat. We zullen zien. Nu genieten we met volle teugen van lieve Boris en hebben we het prina zo.

Thuis hadden we een langharige teckel Bartje.

Tijdens mijn werk (dierenartsassistente) ik was 16 toen ik begon, net van school af. Kwam ik een jaar later in de da praktijk via de dierenbescherming/herplaatsing Boef tegen een kruising labrador, die op een boerderij woonde maar totaal niet waaks was.

Ik was verkocht.... en mijn ouders vonden het goed.

Jaren later toen ik ging trouwen ging Boef mee.

Nadat Boef op op 11 jarige leeftijd kwam te overlijden, hebben we een hele tijd geen hond meer gehad.

We verhuisden en hadden meer ruimte in om het huis, en bos en hei in de omgeving. En toen kwam Bobby een blonde labrador pup in ons leven.

Een super lief dier ook voor onze 3 kinderen.

Enkele jaren later kwam Puck een wit,bruine Jack Russell pup erbij, een mooie match met de labrador.

Puck heeft heel wat ritjes gemaakt in de poppenwagen, liet alles toe.

Nadat Bobby kwam te overlijden bleef Puck over, jaren later kwam ik in een nare situatie een scheiding, Puck was op dat moment een enorme steun/afleiding we hebben heel wat wandelingen gemaakt, en hij merkte dat ik uit mijn doen was,verdrietig. Zo bijzonder dat dit kleine honden vriendje dit merkte.

Puck was 13 en kwam te overlijden, ik heb toen paar jaar geen hond meer gehad.

Maar de kinderen zeiden: "mam waarom neem je geen hond, je hebt jaren honden gehad" dat was ook zo maar op een of andere manier was ik er toen nog niet aan toe.

Totdat er een nestje op mijn pad kwam alweer 11 jaar geleden, de beslissing was gauw gemaakt.

Jack, lieve hond voor mij, maar wel met pittig karakter.

Dat was voor mij wel even schakelen, want Puck was heel anders maar je mag ze/en kan ze niet met elkaar vergelijken.

Maar...geen spijt van gehad.

Omdat Jack geen kleine kinderen was gewend bij zijn opvoeding,(de kinderen waren inmiddels al volwassen) en weinig kleine kinderen in de buurt.

Vindt hij het nu soms een beetje lastig, wanneer er kleinkinderen aanwezig zijn, (kleindochter van 5, en 2 kleinzonen van anderhalf) maar met goede begeleiding gaat dit wel goed.

(Altijd alert blijven)

Tja, dus eigenlijk altijd honden in mijn leven.....

Ik was 2 weken getrouwd toen mijn man met een langharige teckelpup thuis kwam. Dat was mijn eerste hond. Na een paar jaar kwam teckel nr 2. In de loop van de jaren had ik opeens 3 honden, witte herder en 2 teckels. Heb 35 jaar lang 3 honden gehad, oudje, middenmoot en pup. Als het oudje stierf kwam er na paar maanden weer een pup bij. En we hebben steeds een of 2 katten erbij gehad .

Vlak voor mijn man is gestorven stierf ons laatste witje, had toen nog 2 teckels en die zijn beide op tijd van een half jaar gestorven. Ben toen in die tijd ook verhuisd van een grote eengezinswoning met grote tuin naar een appartement op de begane grond met een klein tuintje. Mijn laatste teckel heeft de verhuizing nog meegemaakt , maar heb hem paar dagen erna moeten laten inslapen vanwege een tumor. Paar maanden geen hond gehad, maar alleen is niks, dus nu heb ik een boomertje , inmiddels ook alweer 4 jaar.

Onze kids en kleinkids zijn opgegroeid met de honden en katten en andersom. Was een geweldige tijd ! Maar nu ben ik heel blij met mijn boomertje. Heb dus nu al 47 jaar honden ! En als je dan bedenkt dat ik vroeger als kind hele grote angst had voor honden omdat ik 2 x flink gebeten ben door een buurhond. Die angst is verdwenen toen mijn man met mijn eerste pupje thuis kwam.

Ik ben met honden opgegroeid in mijn ouderlijkhuis hebben we twee honden gehad die beiden een hoge leeftijd (vijftien en dertien) hebben behaald.

Dit zijn de twee honden waar ik mee ben opgegroeid, de basis voor mijn liefde voor honden.

Toen ik een eigen gezin kreeg hebben we gewacht met het nemen van een hond tot daar meer tijd voor was dus de kinderen wat ouder waren. De eerste was een JR die we door zijn jachtinstinct uiteindelijk hebben moeten herplaatsen.

Na een tijdje wilde de kinderen toch heel graag weer een hond, we zijn toen voor twee cairn terrier pups gegaan. Een heel leuke kleine hond met veel karakter, één van de pups is toen hij net één jaar was verongelukt.

Cairn Gizmo mocht uiteindelijk bijna vijftien jaar worden.

Mijn dochter, een echte hondengek wilde graag weer een eigen hond. Ik heb toen zelf het ras gekozen, ik wilde nu een grote hond bij de kleine cairn Gizmo. Het is een bordeauxdog geworden, een goede beslissing we waren gek met Gipsy die gek op de familie was maar vreemden links liet liggen. Ik ben met haar op puppytraining geweest samen met een vriendin met haar buldog. Ik trok er heel veel met mijn dochter en de honden op uit naar een groot terrein in de eemshaven waar de honden lekker hun gang konden gaan. Ook Gizmo en Gipsy gingen heel goed samen, die waren echt gek op elkaar. Ze speelden zelfs samen waarbij Gizmo Gipsy bij haar lip vast pakte, Gipsy was erg voorzichtig met Gizmo. Gizmo was een hondje dat erg op zich zelf was en meestal als hij binnen was achter de bank lag. Dit veranderde toen hij op latere leeftijd doof/blind werd en afhankelijker van ons was.

Tijdens één van die uitstapjes scheurde Gipsy haar longslagader en werd ze erg benauwd. Ik heb in paniek 112 gebeld omdat we in terrein zaten waar geen auto kon komen en Gipsy te zwaar was om te tillen, hier werd ze ook slechter door. Uiteindelijk is de politie en dierenambulance met een draagbaar gekomen, de politie had begrepen dat het om een in de auto achter gelaten hond ging. Ze is levend bij de dierenarts gekomen maar uiteindelijk heeft hij haar niet kunnen redden, ze was achteraf ook niet meer te redden. Het verlies van Gipsy is er bij iedereen erg ingeslagen, totaal onverwacht en nog geen drie jaar oud.

Gipsy op het terrein in de eemshaven waar ze zo graag kwam. Gipsy en Gizmo samen, hij was er ook bij toen ze haar laatste adem uitblies.

Na het verlies van Gipsy kwam er al snel een andere hond op mijn pad, Mowgli de kruising Duitse herder Berner Sennen pup. Mowgli was een boerderij pup uit een onverwacht nestje, haar moeder en de hond van de buren zijn elkaar in het weiland tegen gekomen met een nestje tot gevolg. Zowel de moeder als vader hadden een stamboom, de moeder was bij een fokker in Duitsland gekocht. Gipsy was geen sterke hond en had in de ruim twee jaar meerdere aandoeningen gehad, de dierenarts adviseerde mij om voor een boerderij hond/pup te gaan. Mowgli bleek een bijzondere hond, helemaal gericht op het gezin. Ondanks dat Mowgli al snel bij iedereen van de familie in het hart zat waren het vooral mijn dochter en ik die veel met haar bezig waren. We zijn samen met haar naar puppycursus gegaan die ze door groeipijn niet af kon maken. En natuurlijk trokken we er ook nog samen met Mowgli en Gizmo op uit. Mowgli en Gizmo accepteerden elkaar maar de band was verre van wat die tussen Gipsy en Gizmo was geweest.

Gizmo en een halfwas Mowgli.

Gizmo is veertien jaar geworden en uiteindelijk blind en doof maar het waren tumoren die hem het leven koste.

Gizmo, ik vind de cairn terrier nog steeds één van de leukste kleine honden rassen. 

Na het overlijden van Gizmo heb ik een tijdje geen kleine hond gehad maar het begon toen toch weer te kriebelen. Ik heb zonder het tegen mijn kinderen te zeggen Balou een kruising pinscher x chihuahua pup gekocht bij een fokker een dorp verder. Mijn dochter vond zo'n kruimel als Balou maar niets, veel te iel maar ze heeft dan ook echt niets met chihuahua,s. Maar het was gelijk dikke mik tussen Mowgli en Balou, net als Gipsy en Gizmo gingen Balou en Mowgli ook heel goed met elkaar om ondanks het grote verschil in grote. Balou bleek als pup al niet de makkelijkste hierbij bleek hij ernstige hartafwijkingen te hebben. Ik ben met de puppy vervolg cursus gestopt, Balou kreeg van de diercardioloog een levensverwachting van twee jaar dus de tijd die hij nog had wilde ik hem alleen maar verwennen.

Mijn dochter ging als laatste het huis uit en heeft Mowgli bij mij gelaten, ik had haar ook niet zonder slag of stoot laten gaan. Ik had al een sterke band met Mowgli maar die is in de tijd dat we alleen waren alleen maar sterker geworden. Maar voor Mowgli ging er niemand boven mijn dochter, als ze een keer mee mocht logeren zat Mowgli eerder in de auto als mijn dochter. Op oudejaarsdag kwamen mijn dochter en haar vriend Mowgli altijd halen om met haar buiten het dorp naar de weilanden te gaan zodat ze haar behoeften even goed kon doen. Mowgli was als de dood voor vuurwerk en onweer, zo zielig. Aan alle goeds in het leven komt een einde dus ook aan Mowgli  samen met mijn dochter en schoondochter hebben we haar ruim vijf jaar geleden moeten laten gaan toen ze pijn had door kwaadaardige uitgezaaide melkkliertumoren. Natuurlijk vervaagd verdriet door de tijd maar missen doe ik mijn allerliefste hondenmeisje nog steeds. Ik hou van al mijn honden en kat maar Mowgli is net iets dieper in mijn hart gekropen.

Ik ben erg ziek geweest en heb veel kracht in moeten leveren. Dit heeft mij een paar maanden na het overlijden van Mowgli doen besluiten om ondanks dat ik gek op grote honden ben toch voor een kleine hond bij Balou te gaan. Het was eigenlijk mijn bedoeling om er geen hond meer bij te nemen maar Balou was zo van slag na het overlijden van Mowgli dat ik eigenlijk niet anders kon. Ik vond het vervelend om hem alleen thuis te laten als ik boodschappen ging doen of op visite ging. Ik ben op zoek gegaan naar een teefje maar kwam er toen al snel achter dat het te snel na het overlijden van Mowgli was tot ik een foto van Lotus zag. Ik zag de pup en had zo iets van, die is van mij. Omdat het om een mp advertentie ging heb ik informatie over de fokker gezocht maar er is tot op de dag van vandaag niets over haar te vinden. Omdat ik niet naast het net wilde vissen heb ik een aanbetaling op Lotus gedaan waarmee ze als pup van vier weken van mij was. Het contact met de fokker was eerst heel goed en leuk maar nadat ik Lotus heb opgehaald heeft ze nooit meer gereageerd op de foto's die ik na het eerste jaar heb gestuurd, jammer. Lotus heeft veel afleiding gegeven na het overlijden van Mowgli dus toch een hond er bij nemen bleek een heel goed idee. Balou en Lotus kunnen het heel goed vinden en ook ik ben gek op die kleine bliksem, ik heb geen tel spijt van mijn beslissing gehad om voor een kleine hond te gaan.

Ik moet er niet aan denken om geen hond meer om mij heen te hebben en zal er ook zolang ik er voor kan zorgen niet zonder hond zijn. Wel zal ik als één van mijn huidige honden wegvalt er geen tweede hond bijnemen, ik wil terug naar één hond dat is in mijn situatie wel zo handig.

Ik werd geboren en toen liep er al een tweedekans Duitse herder rond. Daarna kwam er ook nog een zwerfkat aanwapperen. Daarna nog meer honden gehad. Dus dat ik allemaal rescue honden hebt, is niet zo verwonderlijk. 

Ben opgegroeid met beessies. Mijn eerste beste vrind zijn vader was bioloog (veel van geleerd) en mijn oom heeft voor stage de pinguins in artis bestudeerd (die had hazelwormen ook ) Mijn oma was, zoals ik denk ik. Die hield kapucijnen apen, papegaaien t/m geiten in haar jordanese tuin

Ik kan me geen leven voorstellen zonder en heb met allen wel iets, van hazelworm tot wesp. Mijn vrouw zegt vaak "Ben blij dat we geen boerderij hebben" hihi. Dit weekend dacht ik nog, hoornaar(killer wasp)!!!! Bleek achteraf de europese en is keurig naar buiten gebracht via een glas en kartonnetje.

Hoe de eerste pup hier is gekomen? Zoals de eerste kitten hier is beland. Vrouwen en een wishlist aan eisen.... Daarvoor aanlopers (afgedankt of zwerf) Maar denk niet dat ik een voorkeur heb aan beessies. Moment dat ze op je arm landen zonder te bijten? Dat vind ik al zo ontzettend bijzonder!