Pittiger dan verwacht 
en als ze dan naar een jonge herplaatser gaan kijken dan mauwen ze dat die toch echt goedkoper moet zijn dan een pup want er is toch al een deel van het leven van die hond voorbij zucht ja die pittige tijd is voorbij
Wat een ontzettend kinderachtige reactie. Ik lees nergens dat Topicstarter naar een herplaatser is gaan kijken. De puppy is er nu en ik lees vooral dat mevrouw erg onzeker is en moet wennen aan het hebben van een puppy wat logisch is. Geef het wat tijd en volgens mij komt het helemaal in orde.
heb je weleens gehoord van algemeenheden
Maar dit topic komt vanuit een specifieke vraag van een specifiek persoon in een specifieke situatie dus zo maar verschuilen achter algemeenheden is veel te makkelijk Liz.
Ik heb een leuk voornemen voor jou bedacht; vanaf 2022 beter op je interpunctie letten.
Baasje, eva....ik lees dat je er voor ga, loop je ergens tegen aan, twijfel niet om te vragen, er zijn zoveel baasjes die een pup moeilijk vinden dus bij twijfel, trek aan de bel....kom maar vragen om advies.
Dankjewel!
Ik heb een leuk voornemen voor jou bedacht; vanaf 2022 beter op je interpunctie letten. "
ja ik doe erg mijn best om me aan te passen maar dit is gewoon niet mijn niveau dus een enkele keer ga ik toch de fout in gelukkig word ik daar dan vaak wel op gewezen en kan ik de fout herstellen
Het is jammer dat het al mis is gegaan bij de aanschaf. Ik vermoed dat je hond uit de slechte fokkerij komt, want bij geen enkele goede fokker kan je zo een hond kopen. Een pup nemen is een heel proces. Je gaat normaal gesproken eerst contact leggen met een of meerdere fokkers van je keuze. Je wordt uitgenodigd om kennis te komen maken, nog lang voordat de pupjes ook maar in de maak zijn. Aan de hand van dat gesprek kom je op een wachtlijst, of niet. Tijdens die wachtperiode tot het nestje geboren is, heb je nog regelmatig contact met de fokker. De fokker stelt je ook vragen, waaruit niet alleen de fokker op kan maken of je geschikt bent (en klaar bent) voor een pup, maar waardoor jullie ook na gaan denken of het wel de goede tijd is voor een pup en of een pup sowieso wel bij je past. Pas als van beide kanten echt duidelijk is dat een pup bij jullie een prima leven krijgt, zal je definitief een pup krijgen. Is de pup er, dan zal de fokker je bij alle vragen die je hebt helpen en advies geven. En als het echt niet gaat, dan zal de fokker de pup inderdaad terugnemen. (Dat staat ook meestal in het koopcontract, de pup mag niet doorverkocht of weggegeven worden, hij komt altijd terug naar de fokker, die dan bepaald bij wie hij herplaatst wordt.)
Maar goed, daar heb je nu allemaal niets meer aan. Ik weet niet of je naar een hondenschool gaat, maar dat is in ieder geval wel noodzakelijk, of schakel een erkende gedragsdeskundige in. (let op, hier is net als bij fokkers veel 'wildgroei' in.) Zo iemand kan ervoor zorgen dat alles meer behapbaar wordt voor je. En gaat het daarna echt niet, dan weet ik niet of in dit geval terug naar de fokker een goed idee is. Een deel van het probleem wat je nu hebt, kan ook al bij de fokker ontstaan zijn. Geen enkele socialisatie en niet gefokt op karakter. Is de fokker een slechte fokker, dan kan je ervanuit gaan dat je hondje bij terugkomst daar in ieder geval geen tijd tegemoet gaat waar ze beter uit gaat komen. Dan zal het gedragsprobleem en herplaatsing alleen maar moeilijker worden.
Maar goed, daar heb je nu allemaal niets meer aan. Ik weet niet of je naar een hondenschool gaat, maar dat is in ieder geval wel noodzakelijk, of schakel een erkende gedragsdeskundige in. (let op, hier is net als bij fokkers veel 'wildgroei' in.) Zo iemand kan ervoor zorgen dat alles meer behapbaar wordt voor je. En gaat het daarna echt niet, dan weet ik niet of in dit geval terug naar de fokker een goed idee is. Een deel van het probleem wat je nu hebt, kan ook al bij de fokker ontstaan zijn. Geen enkele socialisatie en niet gefokt op karakter. Is de fokker een slechte fokker, dan kan je ervanuit gaan dat je hondje bij terugkomst daar in ieder geval geen tijd tegemoet gaat waar ze beter uit gaat komen. Dan zal het gedragsprobleem en herplaatsing alleen maar moeilijker worden. "
Beste Sam ,
Wat een aannames weer ,
Bij geen enkele goede fokker kan je zo een hond kopen ?
Waarom staan er bij vele rasverenigingen nesten aangeboden dan ?
Bij de jack russell vereniging zelfs negen nesten van de week ?
Ook pups die gelijk mee mogen hoor ,je kan mensen tig x per week terug laten komen ,je leert ze echt nooit goed kennen ,en bij mensen waar je een goed gesprek mee hebt ,die je maar 1 x ziet ,ze inderdaad van wieg tot graf begeleid ,vraag of ze op terugkom dagen komen dat zijn nu juist de mensen waarbij het goed gaat .
Nu zeker in corona tijd laten vele fokkers de mensen echt niet vaak komen ,ze komen uit heel het land ,buitenland ,en voor je het weet brengen ze een goor virus voor de fokker mee .
Er staan goede punten in je verhaal ,zoals het terug nemen van de hond en echt alles goed doorpraten ,maar je kan kletsen en voorlichten wat je wil ,soms loopt het gewoon fout ,en dat ligt echt niet aan hoelang je op een wachtlijst staat of of je zo'n geweldig contact hebt met de fokker ,
Het ligt naar mijn idee aan veel mensen zelf ,die hele dagen een pup naar de ogen kijken ,ja pup pakt geen rust ,eigenaar krijgt de blues ,vindt dat pup om het uur in een bench gepropt moet worden , want bij die en die gaat dat goed ,en het merendeel houdt zich aan idiote tien minuten regeltjes dat pup naar buiten mag ,
En zo komen er problemen die je hier op hp vaak kan lezen ,
De fokker van topic opener mag de hond terug brengen ,wat te prijzen valt ,want vele stamboomfokkers nemen echt geen honden terug ,maar zoals ik het lees is daar geen sprake van en gaan ze ervoor .
HetisgoedtelezenhoorLiz
Persoonlijk vind ik het niet zo netjes om iemand op schrijfstijl te wijzen ....
Wees blij dat mensen schrijven!
Het ligt naar mijn idee aan veel mensen zelf ,die hele dagen een pup naar de ogen kijken ,ja pup pakt geen rust ,eigenaar krijgt de blues ,vindt dat pup om het uur in een bench gepropt moet worden , want bij die en die gaat dat goed ,en het merendeel houdt zich aan idiote tien minuten regeltjes dat pup naar buiten mag ,
Over welk probleem heb je het? Zoals ik het lees, ervaart Eva veel stress en spanning en twijfel bij zichzelf, omwille van de gezinswijziging (plots een hondje erbij om voor te zorgen). Ik lees nergens dat de pup gedragsproblemen heeft, hoor. 
Eva, heel wat mensen ervaren die eerste weken als moeilijk. Meestal zijn het mensen die de lat hoog leggen voor zichzelf, daardoor erg onzeker worden en dan controle zoeken. Probeer dat gedeeltelijk los te laten. Want hoe meer druk je zelf ervaart, hoe meer druk je op de pup (en je omgeving) gaat leggen en daar wordt iedereen gespannen van.
Probeer de pup te zien als een nieuw gezinslid dat je leert meedraaien in je gezin en je leven, en niet zozeer als iets wat je strak of apart moet managen. Zo wordt het allemaal wat natuurlijker en minder gekunsteld. Wat niet wil zeggen dat je kinderen en hond niet moet begeleiden, maar het mag gewoon wat organischer lopen en niet alles hoeft meteen perfect te zijn. Dan zal er al een last van je schouders vallen. 
Je hebt tijd, relax. Een vriendschapsband moet groeien, die is er niet meteen instant. Straks kan je die kleine niet meer missen, en omgekeerd.
Hier ben ik het enigszins wel mee eens. Ik heb mij ook wel eens afgevraagd of wij nou zoveel geluk hebben gehad met onze honden door de jaren heen. Maar ik denk dat er te veel wordt gekeken naar hoe het zou moeten volgens het boekje..Hier werd daar nooit naar gekeken. De pup leerde hier mee draaien in het gezin en de kinderen leerden hoe om te gaan met een pup. Als de pup moe werd, ging die vanzelf wel slapen. Moest ik even weg, ging de pup even in de ren met iets lekkers, deurtje dicht. Tja en dan piepte ze wel even, vond ze niet leuk . Moest maar even jammeren dan, moest toch echt even de deur uit..(boodschap, kinderen naar school brengen). Bij terugkomst deurtje meteen weer open en mocht ze de hele tijd weer mee hobbelen. Zo zag mijn "benchtraining" er uit...Toen had ik overigens nog nooit gehoord van bench training ;)
Maar goed, daar heb je nu allemaal niets meer aan. Ik weet niet of je naar een hondenschool gaat, maar dat is in ieder geval wel noodzakelijk, of schakel een erkende gedragsdeskundige in. (let op, hier is net als bij fokkers veel 'wildgroei' in.) Zo iemand kan ervoor zorgen dat alles meer behapbaar wordt voor je. En gaat het daarna echt niet, dan weet ik niet of in dit geval terug naar de fokker een goed idee is. Een deel van het probleem wat je nu hebt, kan ook al bij de fokker ontstaan zijn. Geen enkele socialisatie en niet gefokt op karakter. Is de fokker een slechte fokker, dan kan je ervanuit gaan dat je hondje bij terugkomst daar in ieder geval geen tijd tegemoet gaat waar ze beter uit gaat komen. Dan zal het gedragsprobleem en herplaatsing alleen maar moeilijker worden. "
Hoi Sam, ik heb gelukkig niet te maken met gedragsproblemen. De pup is een normale enthousiaste pup die nog wel veel moet leren (zoals alleen in de bench blijven, niet happen), maar dat lijkt mij vrij normaal :). Dank verder voor je reactie!
Wat een aannames weer ,
Bij geen enkele goede fokker kan je zo een hond kopen ?
Waarom staan er bij vele rasverenigingen nesten aangeboden dan ?
Bij de jack russell vereniging zelfs negen nesten van de week ?
Ook pups die gelijk mee mogen hoor ,je kan mensen tig x per week terug laten komen ,je leert ze echt nooit goed kennen ,en bij mensen waar je een goed gesprek mee hebt ,die je maar 1 x ziet ,ze inderdaad van wieg tot graf begeleid ,vraag of ze op terugkom dagen komen dat zijn nu juist de mensen waarbij het goed gaat .
Nu zeker in corona tijd laten vele fokkers de mensen echt niet vaak komen ,ze komen uit heel het land ,buitenland ,en voor je het weet brengen ze een goor virus voor de fokker mee .
Er staan goede punten in je verhaal ,zoals het terug nemen van de hond en echt alles goed doorpraten ,maar je kan kletsen en voorlichten wat je wil ,soms loopt het gewoon fout ,en dat ligt echt niet aan hoelang je op een wachtlijst staat of of je zo'n geweldig contact hebt met de fokker ,
Het ligt naar mijn idee aan veel mensen zelf ,die hele dagen een pup naar de ogen kijken ,ja pup pakt geen rust ,eigenaar krijgt de blues ,vindt dat pup om het uur in een bench gepropt moet worden , want bij die en die gaat dat goed ,en het merendeel houdt zich aan idiote tien minuten regeltjes dat pup naar buiten mag ,
En zo komen er problemen die je hier op hp vaak kan lezen ,
De fokker van topic opener mag de hond terug brengen ,wat te prijzen valt ,want vele stamboomfokkers nemen echt geen honden terug ,maar zoals ik het lees is daar geen sprake van en gaan ze ervoor .
"
Dankjewel voor je reactie! Klopt helemaal... We mogen de pup terugbrengen, maar willen er inderdaad voor gaan. In ieder geval zeker niet na een week opgeven. Het gaat wel allemaal met ups en downs. Gisteren zat ik er weer een beetje doorheen, maar vandaag gaat het alweer een stuk beter!
Eva, heel wat mensen ervaren die eerste weken als moeilijk. Meestal zijn het mensen die de lat hoog leggen voor zichzelf, daardoor erg onzeker worden en dan controle zoeken. Probeer dat gedeeltelijk los te laten. Want hoe meer druk je zelf ervaart, hoe meer druk je op de pup (en je omgeving) gaat leggen en daar wordt iedereen gespannen van.
Probeer de pup te zien als een nieuw gezinslid dat je leert meedraaien in je gezin en je leven, en niet zozeer als iets wat je strak of apart moet managen. Zo wordt het allemaal wat natuurlijker en minder gekunsteld. Wat niet wil zeggen dat je kinderen en hond niet moet begeleiden, maar het mag gewoon wat organischer lopen en niet alles hoeft meteen perfect te zijn. Dan zal er al een last van je schouders vallen. Je hebt tijd, relax. Een vriendschapsband moet groeien, die is er niet meteen instant. Straks kan je die kleine niet meer missen, en omgekeerd. "
Goedemorgen, je kent mij niet, maar tegelijkertijd voelt het alsof je mij wel kent :). Het klopt dat ik een perfectionist ben en dat ik alles 100% goed wil doen. Dat maakt het inderdaad ingewikkelder dan nodig. Dankjewel voor je reactie!
"Dankjewel fijn om te lezen hoe ik het ook kan benaderen (wat luchtiger). Ik neem dit zeker mee :).
Hebben jullie als gezin nu met de kerstdagen vrij?
Trek dan es samen de natuur in, kies een rustig bos uit. Je hoeft geen lange afstanden te lopen om toch volop te genieten van jullie samenzijn in een mooie omgeving.
En deel het moment: je kan met kids en pup verstoppertje spelen tussen de bomen, zoekspelletjes houden in het struikgewas, speuren naar konijnenpijpen of muizenholletjes.
Je kan mooie denappels of schors en mos verzamelen en er thuis met de kinderen een knutselwerkje van maken voor kerst.
Je kan een thermosfles warme chocolademelk meenemen, een lekkere koek en snackje voor de pup, en het gezellig maken op een picknickbank.
Enz.
Zo breng je samen, op een ongedwongen manier, tijd door met elkaar en kunnen de kinderen en de pup elkaar beter leren kennen, rekening houden met elkaar, leren van elkaar.
Van daaruit groeit een onverwoestbare band.
Kortom, laat gerust je staart eens groeien en kwispel! 
Veel plezier samen!
Wat een aannames weer ,
Bij geen enkele goede fokker kan je zo een hond kopen ?
Waarom staan er bij vele rasverenigingen nesten aangeboden dan ?
Bij de jack russell vereniging zelfs negen nesten van de week ?
Ook pups die gelijk mee mogen hoor ,je kan mensen tig x per week terug laten komen ,je leert ze echt nooit goed kennen ,en bij mensen waar je een goed gesprek mee hebt ,die je maar 1 x ziet ,ze inderdaad van wieg tot graf begeleid ,vraag of ze op terugkom dagen komen dat zijn nu juist de mensen waarbij het goed gaat .
Nu zeker in corona tijd laten vele fokkers de mensen echt niet vaak komen ,ze komen uit heel het land ,buitenland ,en voor je het weet brengen ze een goor virus voor de fokker mee .
Er staan goede punten in je verhaal ,zoals het terug nemen van de hond en echt alles goed doorpraten ,maar je kan kletsen en voorlichten wat je wil ,soms loopt het gewoon fout ,en dat ligt echt niet aan hoelang je op een wachtlijst staat of of je zo'n geweldig contact hebt met de fokker ,
Het ligt naar mijn idee aan veel mensen zelf ,die hele dagen een pup naar de ogen kijken ,ja pup pakt geen rust ,eigenaar krijgt de blues ,vindt dat pup om het uur in een bench gepropt moet worden , want bij die en die gaat dat goed ,en het merendeel houdt zich aan idiote tien minuten regeltjes dat pup naar buiten mag ,
En zo komen er problemen die je hier op hp vaak kan lezen ,
De fokker van topic opener mag de hond terug brengen ,wat te prijzen valt ,want vele stamboomfokkers nemen echt geen honden terug ,maar zoals ik het lees is daar geen sprake van en gaan ze ervoor .
"
Ben ik het helemaal mee eens.
@ ts Verder heb ik zelf nu ook een pup en ik vind het ook pittig.
En ik heb geen kinderen.
En ik gebruik geen bench dus ja... ik loop er achteraan.
En mijn huidige pup hebben we wel gevolgd van voor de geboorte maar mijn vorige honden totaal niet.
Hadden ook geen stamboom of boomstam of wat dan ook en het is allemaal goedgekomen en ze zijn allemaal oud geworden.
Ik hoop dat het in orde komt! Het wordt wellicht elke week wat beter.
Trek dan es samen de natuur in, kies een rustig bos uit. Je hoeft geen lange afstanden te lopen om toch volop te genieten van jullie samenzijn in een mooie omgeving.
En deel het moment: je kan met kids en pup verstoppertje spelen tussen de bomen, zoekspelletjes houden in het struikgewas, speuren naar konijnenpijpen of muizenholletjes.
Je kan mooie denappels of schors en mos verzamelen en er thuis met de kinderen een knutselwerkje van maken voor kerst.
Je kan een thermosfles warme chocolademelk meenemen, een lekkere koek en snackje voor de pup, en het gezellig maken op een picknickbank.
Enz.
Zo breng je samen, op een ongedwongen manier, tijd door met elkaar en kunnen de kinderen en de pup elkaar beter leren kennen, rekening houden met elkaar, leren van elkaar.
Van daaruit groeit een onverwoestbare band.
Kortom, laat gerust je staart eens groeien en kwispel!
Veel plezier samen! "
Thanks voor de tips! We gaan er inderdaad veel gezamenlijk op uit. Lekker naar buiten :)
Dank! Fijn om te lezen dat het bij jou allemaal goed gekomen is :)
Nou wat zijn deze comments,
ik denk dat sommige comments haar niet beter laten voelen hoor…
maar ik snap je gevoel ik heb mijn puppy nu al 4 maanden en ik snap je gevoel VOLLEDIG!!Nala begint nu in de pubertijd te komen waardoor ze haar eigen zin doet, ze niet luistert, ze stout is,… maar dat achtergelaten is ze echt mijn beste vriendin denk er ook aan dat het maar tijdelijk is denk vooruit.Binnenkort heb je een goed leuke en lieve hond ;) dit bericht is al van december… hoe gaat het er nu mee?Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je je hond niet teruggebracht hebt en dat je gewoon aan het blijven doorzetten bent!Stel je hebt je hond nu nog en je hebt nog steeds de gedachte om je pup weg te doen denk er eens aan… dat je al heel de weg bent afgegaan en nu opgeeft?Een puppy is niet gewoon een speelgoedje en als je er niet blij mee bent dan doe je hem weg.Zo zit dan niet!Blijf doorzetten en ik ken je gevoel volledig.Ik zit met dezelfde struggle <3
ik denk dat sommige comments haar niet beter laten voelen hoor…
maar ik snap je gevoel ik heb mijn puppy nu al 4 maanden en ik snap je gevoel VOLLEDIG!!Nala begint nu in de pubertijd te komen waardoor ze haar eigen zin doet, ze niet luistert, ze stout is,… maar dat achtergelaten is ze echt mijn beste vriendin denk er ook aan dat het maar tijdelijk is denk vooruit.Binnenkort heb je een goed leuke en lieve hond
dit bericht is al van december… hoe gaat het er nu mee?Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je je hond niet teruggebracht hebt en dat je gewoon aan het blijven doorzetten bent!Stel je hebt je hond nu nog en je hebt nog steeds de gedachte om je pup weg te doen denk er eens aan… dat je al heel de weg bent afgegaan en nu opgeeft?Een puppy is niet gewoon een speelgoedje en als je er niet blij mee bent dan doe je hem weg.Zo zit dan niet!Blijf doorzetten en ik ken je gevoel volledig.Ik zit met dezelfde struggle <3 "Hi! Dank voor je bericht. De puberteit is dus ook heftig? Onze pup is er nog, maar om eerlijk te zijn is het nog steeds behoorlijk pittig. Ze is nu 5,5 maand en al een stuk rustiger dan in het begin. Wat het voor mij toch nog pittig maakt:
- Ogen in mijn rug nodig (continu opletten wat ze nu weer in haar mond stopt en of het wel goed met onze jongens gaat - interactie). We hadden gisteren voor het eerst sinds lang weer even een uurtje oppas (mijn moeder paste op twee kids én een pup) en van haar begreep ik dat het ze het ontzettend slopend/pittig vond omdat ze continu op alles en iedereen moest letten en daar doodmoe van werd.
- ze is (nog steeds) best bijterig. Zeker op de momenten waarop ze overprikkeld is. Gisteren heeft mijn moeder met de jongens en onze pup gevoetbald (dat had ik nooit gedaan - want daar raakt ze dus behoorlijk overprikkeld van). Vervolgens heeft ze onze oudste zoon behoorlijk pittig (niet door) gebeten. We schrikken daar dan toch wel van. Als ze bijt en je hier toch wel wat geschrokken en duidelijk 'nee, niet bijten' op zegt dan gaat ze behoorlijk uit haar plaat (blaffen, grommen en alles erbij). Dat vind ik dan ook weer erg onprettig.
- De jongens kunnen niet meer 'gewoon' in de woonkamer spelen. Als ze met de treinbaan spelen, wil ons pupje zich ermee bemoeien. Jongste raakt hier vaak van overstuur..
De jongens zijn gek op haar dus dat is mooi en fijn om te zijn (ikzelf overigens ook!). Ze hoort er helemaal bij, maar ikzelf denk soms nog steeds: waar zijn we aan begonnen? Het/ons leven is er drukker, minder zorgeloos en een stuk pittiger door geworden. Het is op dit moment gewoon echt nog een zorg erbij. Ik houd me er maar aan vast dat het rustiger schijnt te worden en dat de band tussen kind en hond zo ontzettend waardevol is (dat zie ik nu wel al - onze oudste voelt zich erg geliefd door haar en dat heeft hij soms wel nodig!) dus gewoon nog even doorzetten:).
Een fijne dag! Groetjes
Ik denk dat er best veel mensen struggelen hoor bij het begin!
Bij jou zal dat wellicht nog meer zijn, omdat het je (hoe lief bedoeld ook) is overkomen.
De puppy blues is een heel bekend verschijnsel.
Ondanks dat wij vroeger thuis ook honden hebben gehad moest ik de eerste tijd ook erg wennen. Ik voelde me opgesloten en gestresst. Onze kinderen waren 5 en 8 en de jongste was opeens steeds boven met zijn lego aan het spelen omdat hij beneden in zijn voeten werd gebeten. Ik vond het zo sneu voor hem. Maar dat was achteraf zo'n korte periode.
Inmiddels kijk ik terug op hond & kinderen rennend door het bos, samen op de slee in de winter, spelend in de tuin, pootje badend bij het strand, de dikke knuffels bij verdrietige en vrolijke momenten, de enthousiaste begroetingen als ze thuiskomen van school. Puk is niet weg te denken uit ons gezin.
Mijn vriend heeft overigens wel 2 pup cursussen gedaan met hond en onze dochter.
Puk is nu 5 en we staan al een jaar op de wachtlijst voor een tweede hond.
Dus neem even de tijd. Ik snap dat het heel pittig is maar probeer daar voorbij te kijken. Als je het echt niet ziet zitten dan is het ook goed daarna te handelen maar de intensieve tijd is achteraf vaak toch snel voorbij gegaan.
Bij jou zal dat wellicht nog meer zijn, omdat het je (hoe lief bedoeld ook) is overkomen.
De puppy blues is een heel bekend verschijnsel.
Ondanks dat wij vroeger thuis ook honden hebben gehad moest ik de eerste tijd ook erg wennen. Ik voelde me opgesloten en gestresst. Onze kinderen waren 5 en 8 en de jongste was opeens steeds boven met zijn lego aan het spelen omdat hij beneden in zijn voeten werd gebeten. Ik vond het zo sneu voor hem. Maar dat was achteraf zo'n korte periode.
Inmiddels kijk ik terug op hond & kinderen rennend door het bos, samen op de slee in de winter, spelend in de tuin, pootje badend bij het strand, de dikke knuffels bij verdrietige en vrolijke momenten, de enthousiaste begroetingen als ze thuiskomen van school. Puk is niet weg te denken uit ons gezin.
Mijn vriend heeft overigens wel 2 pup cursussen gedaan met hond en onze dochter.
Puk is nu 5 en we staan al een jaar op de wachtlijst voor een tweede hond.
Dus neem even de tijd. Ik snap dat het heel pittig is maar probeer daar voorbij te kijken. Als je het echt niet ziet zitten dan is het ook goed daarna te handelen maar de intensieve tijd is achteraf vaak toch snel voorbij gegaan. "
Dankjewel! Goed en fijn om te lezen.. Het bevalt allemaal dus zo goed dat er nog een hond komt!? Fijn zeg.
Er zijn inderdaad (ook nu al) mooie dingen. De vriendschap tussen kind en hond is prachtig om te zien. Pup is ook helemaal gek op onze oudste (en andersom). Met de jongste weet ze zich soms nog niet helemaal raad (en andersom haha ;)).
Fijne dag!
Klopt. Er komt er volgend jaar één bij. Een ander ras overigens.
Voorheen was onze oudste veel met de hond bezig, nu is het juist de jongste.
Wat wel gezegd moet worden: mijn ouders / schoonmoeder wonen verweg, maar pasten de eerste drie jaar wekelijks op en dan pasten ze automatisch ook op Puk. Goede opvang via familie of elders geeft zoveel lucht. Onze buren hebben een pup die geregeld met een honden uitlaat service meegaat: hondje leert er veel van en hen geeft het wat meer vrijheid. Super oplossing. Je hoeft niet alles alleen te doen.
Fijne dag!
- Ogen in mijn rug nodig (continu opletten wat ze nu weer in haar mond stopt en of het wel goed met onze jongens gaat - interactie). We hadden gisteren voor het eerst sinds lang weer even een uurtje oppas (mijn moeder paste op twee kids én een pup) en van haar begreep ik dat het ze het ontzettend slopend/pittig vond omdat ze continu op alles en iedereen moest letten en daar doodmoe van werd.
- ze is (nog steeds) best bijterig. Zeker op de momenten waarop ze overprikkeld is. Gisteren heeft mijn moeder met de jongens en onze pup gevoetbald (dat had ik nooit gedaan - want daar raakt ze dus behoorlijk overprikkeld van). Vervolgens heeft ze onze oudste zoon behoorlijk pittig (niet door) gebeten. We schrikken daar dan toch wel van. Als ze bijt en je hier toch wel wat geschrokken en duidelijk 'nee, niet bijten' op zegt dan gaat ze behoorlijk uit haar plaat (blaffen, grommen en alles erbij). Dat vind ik dan ook weer erg onprettig.
- De jongens kunnen niet meer 'gewoon' in de woonkamer spelen. Als ze met de treinbaan spelen, wil ons pupje zich ermee bemoeien. Jongste raakt hier vaak van overstuur..
De jongens zijn gek op haar dus dat is mooi en fijn om te zijn (ikzelf overigens ook!). Ze hoort er helemaal bij, maar ikzelf denk soms nog steeds: waar zijn we aan begonnen? Het/ons leven is er drukker, minder zorgeloos en een stuk pittiger door geworden. Het is op dit moment gewoon echt nog een zorg erbij. Ik houd me er maar aan vast dat het rustiger schijnt te worden en dat de band tussen kind en hond zo ontzettend waardevol is (dat zie ik nu wel al - onze oudste voelt zich erg geliefd door haar en dat heeft hij soms wel nodig!) dus gewoon nog even doorzetten
. Een fijne dag! Groetjes "
Ja de pubertijd is redelijk heftig helaas (ze word precies terug een puppy van 2 maanden)
Welk ras is je hondje?
als ze bijt kan je best even de ruimte verlaten… bijvoorbeeld: je pup bijt je, dan zeg jij “nee” en verlaat je de ruimte!Ik begrijp je volledig hoor!
soms heb ik ook bang wanneer er bezoek komt dat Nala ineens heel stout word en dat de mensen denken “wat is dat voor een pup” maar het is nog steeds een puppy/jonge hond die opvoeding nodig heeft he… en het komt allemaal vanzelf wel weer goed!Dat je ze altijd in het oog moet houden dat gevoel begrijp ik volledig maar hey de zomer komt er aan he!Je kan dan in de tuin zitten in het zonnetje met een hondenzwembadje, spelen met je hond, gaan wandelen met je hond,…!Neem ook genoeg vrije rust het moet niet elke dag om je hondje gaan.Ga een namiddagje alleen of met je beste vriendin even shoppen, even weg van al dat gedoe thuis!
Ik heb ook een pup morgen is ze alweer 5 weken bij ons. Ik wilde dit al heel lang en stond 2 jaar op de wachtlijst.
Nu ze is er is vreet het energie en ook ik heb soms momenten dat ik denk 'o god..heb ik hier goed aan gedaan'. Zeker omdat ik nog een hond heb rond lopen van 9,5 jaar, die het niet top vindt dat ze er is. Maar ze is zo leuk en de eerste tijd is het gewoon pittig het zijn babies, maar bedenk wel eem hond kun je niet vergelijken met kinderen.
Honden zijn sneller zinderlijk, slapen sneller door enz. Een kind is dat niet en zeker niet als je een kind heb met een handleiding. Dat je nu wat meer de aandacht moet verdelen is ook niet erg en je bent niet alleen he? Je kinderen en man kunnen ook mee helpen. Betrek hun er gewoon bij.
Ik zou niet meteen de handdoek in de ring gooien want je krijgt en wellicht echt spijt van.
Ik werk liever met een kamerkennel of een gedeelte van je huis dat je kan afbakenen. Onze pup slaapt in de berging. Daar staat een traphekje dus kan ze ons nog wel zien maar daar kan ze rusten wanneer dat nodig is. Als ik moet werken dan zet ik haar daar met speeltje en dergelijke. Dat geeft jezelf ook af en toe rust want ja een pup is best druk in huis. Ik snap best dat het continue opletten heel vermoeiend is daarom moet je uzelf ook even rust geven af en toe door de pup in een apart gedeelte te zetten waar de pup toch veilig is. Zo kan je ook beter afwisselen tussen de pup en uw kinderen.
Nu ze is er is vreet het energie en ook ik heb soms momenten dat ik denk 'o god..heb ik hier goed aan gedaan'. Zeker omdat ik nog een hond heb rond lopen van 9,5 jaar, die het niet top vindt dat ze er is. Maar ze is zo leuk en de eerste tijd is het gewoon pittig het zijn babies, maar bedenk wel eem hond kun je niet vergelijken met kinderen.
Honden zijn sneller zinderlijk, slapen sneller door enz. Een kind is dat niet en zeker niet als je een kind heb met een handleiding. Dat je nu wat meer de aandacht moet verdelen is ook niet erg en je bent niet alleen he? Je kinderen en man kunnen ook mee helpen. Betrek hun er gewoon bij.
Ik zou niet meteen de handdoek in de ring gooien want je krijgt en wellicht echt spijt van.
"
Oe wat jammer dat je oudste hond nog niet helemaal gecharmeerd is van de pup. Te druk voor hem/haar?
Dank voor je bericht! Ze doorlopen inderdaad veel vlotter de kindertijd/puberteit enz (dat is een schrale troost ;)).
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?