Hond blijft krabben om naar bed te komen

Is het niet geschikter om een dienst aan te bieden waar je enkel overdag op honden let en wandelingen aanbiedt voor mensen die bv een dagje weg zijn of lang werken? Dan heb je het plezier van een hond en je doet een ander een groot plezier zonder risico op slapeloze nachten/ kapotte deuren etc.

1x genoeg

1x genoeg

Met alle respect, wij zouden jouw hond waarschijnlijk ook niet aannemen. Nogmaals, inhoudelijke en nuttige tips zijn welkom. Ik ben hier om te leren van mensen welke écht kennis hebben en dit op een normale manier willen delen.

Nou, dan hoop ik dat je er wat van geleerd hebt. Want ik lees anders heel veel nuttige tips, maar volgens mij wil jij alleen hetgeen lezen wat je wil lezen en de rest vind je zogenaamd 'niet nuttig'.

Maar je hoeft mijn hond niet aan te nemen hoor, gelukkig hebben wij een oppas die de hond niet aan z'n lot overlaat. 

Hi Ientje,

Juist, ik heb inderdaad de ren naast het bed gezet. Ook het mandje stond ernaast, maar hij wou perse in bed slapen. Dus ook in de ren bleef het onrustig (stond nog geen 20cm van het bed en is erg ruim). Zijn vertrouwde kleedje en speeltjes lagen er ook in. Pas in het bed of beneden op de bank (bij fysiek contact), kon het mannetje in slaap vallen. Zou dit ook met angst te maken kunnen hebben?

Jazeker, verlatingsangst waarschijnlijk. En dat los je helaas niet in 2 weken op.

Wij hebben een herplaatser gehad met verlatingsangst en dat heeft ons zeker 1,5 tot 2 jaar gekost om haar daar vanaf te krijgen. Met vakanties, ze ging altijd met ons mee, konden we haar alsnog niet alleen laten.  

Ik denk dat Stafford een goede tip heeft gegeven, i.p.v. een volledige opvang, een dagopvang te beginnen. 

Dank voor je reactie.

Kan ik hieruit opmaken dat dit gedrag als normaal te bestempelen is voor de eerste (1 of 2) dagen? Vooralsnog was dit het eerste hondje wat zó aanhankelijk was. Indien zo, dan is het goed dat wij hier extra rekening mee houden.

Heel duidelijk. Hartelijk dank voor deze tip!
Ik snap dat een goed gesprek met het baasje leidend is, maar heb jij wellicht tips waaraan je een hondje met verlatingsangst snel kan herkennen? Zo een kennismaking is vaak erg energiek (voor het hondje) en meestal is het lastig om even te kunnen binden met de hond.

Ik denk aan de eigenaar zelf vragen? Al zullen die het niet altijd toegeven misschien, vooral bij zo last minute opvang zoeken.

Ik heb een hondje die zulke verlatingsangst heeft. Zolang ik er bij ben is ze super aanhankelijk naar iedereen. Zodra ik vertrek (al blijft ze niet alleen) gaat het van wat depressief zijn, tot piepen, tot erg hard piepen/janken, afhankelijk van de oppas. Ze is gewend aan aan bed slapen, dus de enkele keer dat ik haar een paar nachtjes bij iemand heb achtergelaten, was dat bij mijn ouders. Zij wilden geen hond in eigen bed, dus hebben een logeermatras in de woonkamer neergelegd, en zijn samen met mijn hond én hun honden 2-3 nachtjes gaan slapen.

Bij onze Spot was verlatingsangst te herkennen aan blaffen, janken en aan de deur krabben als ik alleen al even naar boven liep. Of als ik naar toilet moest ook aan de deur morren en piepen. Ze volgde mij echt op de voet, had ook geen rust.

Bij haar zagen we direct al het probleem toen we bij de fokker kwamen om bij haar te kijken en of de fokker ons geschikt vond. Alle andere honden die altijd al bij hem in huis leefden, daar werden we enthousiast door begroet, maar Spot week niet van de zijde van de fokker en moest eigenlijk helemaal niets van ons weten.

Het heeft echt ontzettend veel tijd gekost om haar hier vanaf te helpen. De eerste tijd kwam mijn moeder dagelijks over de vloer zodat zij ook een band konden opbouwen, ik ging dan regelmatig, eerst even en later langer weg.

Daarna een hele periode dat ik haar naar mijn moeder bracht, dit ben ik heel langzaam gaan afbouwen en gelukkig met succes. Alleen in vakantiehuisjes was ze weer bang om achter gelaten/ alleen gelaten te worden. Dus dat deden we uiteraard dan ook niet.

Misschien is het bij een oppashondje ook heel herkenbaar als ze echt aan de eigenaar "plakken" en geen interesse hebben in de nieuwe omgeving. Heb daar geen ervaring mee. Maar ik zou wel in het vervolg kiezen voor een proefnacht, als jullie met volledige opvang willen doorgaan. En komen er mensen die de tijd daar niet meer voor hebben, dan zou ik die afwijzen. Tenzij jullie deze hond al eerder opgevangen hebben uiteraard.  

Ja hoor, elke hond is anders. Sommige honden hebben meer moeite om alleen achter te blijven snachts in een onbekende omgeving, dan is troost bieden en bij hem zijn het beste wat je kunt doen. 

Maar, misschien is het handig dat je jezelf iets meer verdiept in honden, en hun gedrag?

Zeker als je dit vaker doen, veel honden zullen de eerste nacht van slag zijn en alleen maar gekalmeerd willen worden, zich veilig voelen.

Ik denk niet dat dit de eerste en de laatste keer is.

Mijn vorige hond loeide als een wolf, heel de nacht, tenzij mijn schoonvader naast hem ging liggen in de huiskamer, op de bank.

Na 1 dag was dat al over, toen wist hij waar hij aan toe was.

Dus een proefnacht kan ook te kort zijn, bedoel ik te zeggen, en als het toch gratis is zou ik in ieder geval 2 nachten proberen in het vervolg.

Als tip: neem niet meer zo'n adhoc besluit voor als eigenaren opeens besluiten op vakantie te gaan.

Zeer onverantwoord van de eigenaren, maar daar kunnen jullie niets aan doen. Maar ik zou zeker een hond een dagdeel laten komen, en daarna misschien een dag/nacht om te kijken hoe de hond reageert.

Tis wat voor zo'n beessie he om zomaar in een vreemde omgeving te worden achtergelaten waar hij wellicht in de nacht zich erg eenzaam en alleen heeft gevoeld.

Dus voor jullie eigen gemoedsrust zou ik zeker een oefendag/nacht voorstellen (en zelfs dat is een momentopname) voordat de eigenaren zomaar voor twee weken op vakantie verdwijnen.

Hi Janine,

Hartelijk dank voor je advies! En inderdaad, zo adhoc een hondje opvangen zal niet meer gebeuren. Wij hebben hier zeker van geleerd.