Hond blokkeerd mij in huis

Hoi allemaal, 

Ik zit een beetje met de handen in het haar want mijn irritatiegrens is inmiddels bereikt. Ik zal even bij het begin beginnen. Toen mijn man en ik bij elkaar kwamen had hij deze hond al en was de hond nog geen jaar oud een kruising  Friese stabij - kooiker reu, hij had de hond eigenlijk genomen voor zijn puber dochter die niet goed in haar vel zat, deze heeft mee de hond opgevoed en commando's geleerd.

Mijn man en ik kwamen samen rond het moment dat zijn dochter ergens anders ging wonen, ze hadden wel contact maar ze was niet dagelijks met de hond samen. Toen de hond mijn leven in kwam was het een lieve hond, nog erg speels en druk natuurlijk maar we woonde praktisch in het bos en als mijn man werken was zorgde ik voor de hond en liep z'n 7-10 km per dag met hem. Hij maakte diverse honden vriendjes en speelde heerlijk met ze, hij kon met iedereen overweg. Er veranderde echter wel een paar regels voor de hond, ik wilde deze niet op bed of in de slaapkamer en ook niet meer op de bank, dit vanwege dat wij duidelijk de baas zijn en hygiëne. 

Na een aantal maanden misschien 4-6 begon de hond te grommen naar mijn man, dat gebeurde als de hond bij mij lag voor de bank en mijn man naar mij wilde lopen of als mijn man langs zijn kussen liep en de hond lag daar. Mijn man reageerde daarop door de hond of af te zonderen of dominant terug te doen, boven hangen enz. 2 keer heeft hij helaas de hond harder aan moeten pakken. Ook begon de hond te staren naar mij of de kat en begon dan enorm te hijgen, ik kon hem moeilijk uit deze momenten krijgen. Ook begon de hond buiten op andere honden te rijden en het spelen veranderde in bereiden of dominant zijn naar anderen honden waardoor wij besloten om hem te castreren. Volgens de dierenarts had hij nogal grote ballen dus dan denk ik misschien een overdosis hormonen? In ieder geval langzaam kwam de rust terug. 

Af en toe gaat de hond een paar dagen naar mijn schoonmoeder als wij veel moeten werken, we hebben een soort Co ouderschap, de hond is prima op zijn gemak bij haar en dat van pup af aan gewend. 

Maar helaas gedraagt hij zich naar andere honden steeds minder leuk, hij snauwt en hapt erg snel naar andere honden heel soms is er een hond waar hij nog mee speelt en dat zijn dan meestal de honden die niet als lief bekend staan door de mensen in het bos.

Vanaf ongeveer afgelopen januari ging de hond fulltime naar mijn schoonmoeder, ik was hoogzwanger en kon niet meer lopen, na de bevalling is de hond ook bij mijn schoonmoeder gebleven omdat wij zonder baby thuiskwamen en wat te verwerken hadden. Uiteindelijk gaf mijn schoonmoeder aan graag de hond te willen omdat deze goed voor haar beweging is en ze is niet alleen meer en als wij heel eerlijk zijn hij is daar zoveel rustiger dan bij ons. Nu komt de hond wel af en toe een week of langer bij ons als ze naar haar zus gaat eens in de 1,5 maand.

Maar als de hond bij ons is, loopt hij altijd achter mij aan, als ik in de keuken ben is hij daar ook en struikel vaak omdat ik hem niet zie, ik stuur hem dan naar zijn plaats maar mijn man wil dat niet omdat ik dan de hond opfok of volgens hem straf geef. Dus moet ik hem net buiten de keuken neerleggen dat mag dan wel. Als ik ergens in huis heen wil lopen probeerd de hond mijn doorgang te blokkeren door voor mij uit te lopen en in een deuropening stil te staan of een andere plek in huis. Eerst stuurde ik hem wederom naar zijn plaats maar zelfde discussie mijn man wil dat niet dat is slecht voor de hond. Hij zegt dat ik gewoon door moet lopen en de hond het dan wel af leert want dat doet hij ook, maar helaas de hond blijft het doen, als ik op de bank zit gaat hij bij mijn voeten liggen zodat ik geen kant op kan zonder hem weg te sturen wat weer een irritatie geeft bij mijn man omdat hij vind dat ik vit op de hond. De hond is sinds gisteren weer bij ons voor een week maar ik ben nu alweer hinkstapsprongen aan het maken en voel me geclaimd in de ruimte waar ik ben.

Mijn man wil ook niet meer dat ik de hond uit laat want van mij moet de hond op de grote paden aan 1 kant lopen en mag niet van de ene naar de andere kant omdat er ook fietsers rijden en ik niet alles achter mij zie aankomen, hij kan dan prima nog een deel het bos in naar niet het pad oversteken maar mijn man zegt weer dat ik dan de hond frustreer want met uitlaten moet de hond vrij kunnen lopen. Tijdens een wandeling lopen we ook op de smalle bospaadjes en dan mag hij lopen waar hij wil van mij.

Wij lopen dus helemaal vast op de opvoeding van de hond of nou ja ik loop vast, het is zijn hond dus hij is de baas. Maar ik irriteer me steeds meer op de hond waarop er nu wordt gezegd dat ik de hond niet mag. Maar op dit moment weet ik niet meer wat ik kan doen of wat voor een gedrag dit is wat de hond toont naar mij. Ik denk dat de hond dominant gedrag naar mij toont namelijk, ik ben opgegroeid met honden maar dit waren allemaal teefjes en heb dit nog nooit meegemaakt. 

Sorry voor het lange verhaal maar ik denk voor de duidelijkheid stop ik er een stukje geschiedenis bij. Inmiddels is de hond in februari 3 geworden, ik wilde een hondencursus met hem doen maar toen kwam corona en werd dat afgelast momenteel is een cursus met hem voor mij niet haalbaar.

Wat kunnen jullie mij vertellen wat is er fout gegaan en wat doe ik fout, wat kan ik anders doen zonder mijn man in het vaarwater te zitten? Of moet ik gaan mediteren om rustig te worden ????

Alvast bedankt en wees niet te hard tegen mij want voel me enorm kwetsbaar door dit zo op te schrijven. 

Ik heb dit verhaal met kromme tenen gelezen. Met alle respect, maar jullie weten duidelijk (bijna) niets over honden en begrijpen hem volkomen verkeerd. Haal ten eerste dat 'dominantie' uit je hoofd en stop eens met proberen de baas te spelen over de hond, dat is nergens voor nodig. Net als je man. Dat het een reutje is heeft er niets mee te maken. Ten tweede is een hondenschool erg raadzaam, zodat iemand jullie tips kan geven die wel verstand heeft van honden en kan meekijken. Waarom is dat niet haalbaar? Ik zou zorgen dat dit wel haalbaar is. Ten derde, probeer eens te genieten van en met de hond. Niets fijner om savonds lekker samen op de bank te kroelen. Bang voor een vieze bank? Kleedje erop en klaar. Naar mijn idee irriteer je je wel heel snel. Hij wil bij je liggen en ligt daarom op je voeten. Dat is uit liefde vanuit de hond, niet om je te irriteren. 

Ik haal uit het verhaal eigenlijk vooral een hond die niet meer weet waar ie aan toe is, en op zoek is naar bevestiging of houvast. 

Er zijn in het verleden wat rare dingen gebeurd, gezinswisselingen, plotse wijzigingen in huisregels, je man die de hond hard aanpakt... Voor jullie is dat misschien allemaal duidelijk en verklaarbaar, maar snapt de hond hier ook wat van?

Dat ie dan een manier zoekt om zijn emoties te ventileren, is begrijpelijk, ook al is de manier waarop niet meteen gewenst.

Bespreek het eerst eens rustig met je man, en je schoonmoeder. Wat verwachten jullie van de hond? Zitten jullie op 1 lijn? En vervolgens: hoe ga je de hond dit op een rustige, geduldige én vriendelijke manier aanleren. Zodat de hond op jullie kan vertrouwen en weer zelfzeker en ontspannen in het leven kan staan.

Hoi Danielle, 

Kan jij mij dan vertellen wat de hond mij wil vertellen want dat is mij niet helemaal duidelijk. Wat betekend het gedrag van blokkeren dan? 

Ik kan het qua gezondheid momenteel niet aan om naar een hondenschool te gaan en mijn man gaat het sowieso niet doen.

Zelf heb ik in het verleden toen ik nog thuis woonde met de hond van mijn ouder cursussen gevolgd, puppycursus, de A en B cursus en vervolgens behendigheid en dat alles met succes.

Ik hoop dat hier iemand is die mijn hier kan uitleggen wat er mis is gegaan of misgaat of wat ik kan doen zonder ruzie met mijn man te krijgen. 

Het lijkt me dat een hond voor jou enkel maar voor frustraties zorgt.ik zou vragen voor een andere opvang.

Als hij een plaats in huis zoekt staat hij in de weg,ligt hij aan je voeten is het ook niet goed..

Je man heeft eens dominant terug gedaan?wat moet ik me daarbij voorstellen?

Denk dat de hond niet meer weet van welk hout pijlen te maken.

Eerlijk gezegd, deze hond verdient beter. Gun en zoek een gouden mand voor hem.

" Ik haal uit het verhaal eigenlijk vooral een hond die niet meer weet waar ie aan toe is, en op zoek is naar bevestiging of houvast. 
Er zijn in het verleden wat rare dingen gebeurd, gezinswisselingen, plotse wijzigingen in huisregels, je man die de hond hard aanpakt... Voor jullie is dat misschien allemaal duidelijk en verklaarbaar, maar snapt de hond hier ook wat van?
Dat ie dan een manier zoekt om zijn emoties te ventileren, is begrijpelijk, ook al is de manier waarop niet meteen gewenst.
 
Bespreek het eerst eens rustig met je man, en je schoonmoeder. Wat verwachten jullie van de hond? Zitten jullie op 1 lijn? En vervolgens: hoe ga je de hond dit op een rustige, geduldige én vriendelijke manier aanleren. Zodat de hond op jullie kan vertrouwen en weer zelfzeker en ontspannen in het leven kan staan. "

Alaska's Finest!

Dankjewel voor je bericht, wij zitten helaas niet op 1 lijn in de opvoeding. Ik ben de enige die er anders in staat dus ik zal me aan moeten passen. Alles wat ik heb beschreven is gebeurd in een tijdsbestek van 2 jaar dus er zijn momenten geweest dat het echt wel goed ging. Voordat hij gecastreerd werd begon de hond echt agressief te worden, hij begon echt te grommen vanuit zijn keel en tanden te laten zien naar mijn man als deze naar mij toe liep of langs de hond op liep, gebeurde echt vanuit het niets want ze waren en zijn weer de beste vriendjes. Na de castratie was dat over en ook het bespringen van andere honden was over. Dierenarts dacht ook dat het met hormonen te maken had toen.

Het vaste woonadres voor de hond gaat mijn schoonmoeder zijn en af en toe is hij een week hier, wij zijn laat maar zeggen de oppas geworden. 

Mijn man gaat dan over hem heen hangen, zoals het eigenlijk ook in een roedel gebeurd. 

Echt, lees je in over hondengedrag, laat je coachen en zet alles op alles om de hond te geven want ie verdient óf stop ermee, hier worden jullie niet gelukkig van en de hond ook niet. Jullie zijn geen roedel.

Joh ik stel me kwetsbaar op en vraag hulp wat heb ik fout gedaan wat kan ik veranderen. 

Het is niet zo dat de hond mishandeld wordt hoor! Hij krijgt goed voer, de beste medische zorg nodig, 4 keer op een dag loopt die in het bos 7-10 km. We sluiten hem niet op we slaan of schoppen hem niet en hij krijgt knuffels genoeg.

Niet echt aardig om dit op deze manier te zeggen. 

Je vraagt om advies en dit is mijn advies aan jou. Óf laat je coachen en zet alles op alles om een betere band te krijgen, maar aangezien je niet naar hondenschool kunt zie ik maar 1 optie. 

Ik begrijp je wel...je vraagt hulp en advies, zou je misschien eens een goede hondenschool bellen en op cursus gaan een op een, ook al zijn jullie de oppas geworden.....dan ziet een goede trainer je gedrag en het gedrag van de hond van dichtbij en kan hij of zij je goede handreikingen geven, misschien is dit een optie voor je, ? En je man kan ook meegaan, zodat ook hij handaanreikingen krijgt en jullie op een lijn gaan zitten.  Er mag weer veel nu in coronatijd, en een op een met een trainer die ziet jouw fouten maar zeker ook jouw goede dingen hoor...

" Ik begrijp je wel...je vraagt hulp en advies, zou je misschien eens een goede hondenschool bellen en op cursus gaan een op een, ook al zijn jullie de oppas geworden.....dan ziet een goede trainer je gedrag en het gedrag van de hond van dichtbij en kan hij of zij je goede handreikingen geven, misschien is dit een optie voor je, ? En je man kan ook meegaan, zodat ook hij handaanreikingen krijgt en jullie op een lijn gaan zitten. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ja ik zou dat zelf heel erg graag willen, ik wil inderdaad weten wat doe ik verkeerd want ik snap ook wel dat ik het gedrag kan beïnvloeden. Maar ja wat is een goede hondenschool of gedragsdeskundige? Weet iemand iets in Gelderland? 

Ik merk weinig van jou naar 'de hond' toe. Heeft het beestje wel een naam?

Niet iedereen is een hondenmens, ik begrijp dat je je best wil proberen te doen. Maar als het zo'n struikelblok is voor je, zou ik zien om met je man te overleggen of hij niet elders beter af.

'de hond' heeft ook niet voor deze situatie gekozen, maar neemt niet weg dat het wel een levend wezen is.

Goed voer, knuffels, uitlaten, is soms niet voldoende als de liefde ontbreekt ;)

Daar kun jij overigens niets aandoen, we zijn hoe we zijn!

Gelderland....er zijn er misschien hier op hondenpage die jou iemand kunnen aanbevelen, ik woon in het hoge noorden daar heb je niet veel aan.......en ik zou dat gaan doen, en neem je man ook mee, jullie zitten niet op een lijn...

" Ik merk weinig van jou naar 'de hond' toe. Heeft het beestje wel een naam?
Niet iedereen is een hondenmens, ik begrijp dat je je best wil proberen te doen. Maar als het zo'n struikelblok is voor je, zou ik zien om met je man te overleggen of hij niet elders beter af.
'de hond' heeft ook niet voor deze situatie gekozen, maar neemt niet weg dat het wel een levend wezen is.
Goed voer, knuffels, uitlaten, is soms niet voldoende als de liefde ontbreekt
Daar kun jij overigens niets aandoen, we zijn hoe we zijn! "

Dagmar

Dit is precies zoals ik het ook zie

Op de site van Tinley kan je in contact komen met goede gedragstherapeuten die daadwerkelijk een diploma hebben, het is namelijk geen beschermde titel. 

Goed dat je iets aan de situatie wilt doen! Het zou verstandig zijn om wat meer te leren over hondengedrag zodat de hond weer wat meer zelfvertrouwen en duidelijkheid kan krijgen. 

Waar ergens woon je in Gelderland? Misschien kan ik nog ergens mee helpen. Ben geen gedragsdeskundige of coach en wil ook niet doen alsof, maar misschien eens oppassen, ervaringen delen of wat dan ook. 

Lijkt me verstandiger dat iemand met een opleiding hier gaat meekijken zodat het nu echt goed gaat. 

Ik heb haar al tip gegeven voor goede hondenschool. Als je goed had gelezen ga ik ook niet de hond (helpen) opvoeden maar heb ik het over oppassen, ervaringen delen, etc. Misschien kan ze dat wel gebruiken voor meer rust. Ik vind contact hebben met hondenbaasjes in de omgeving heel fijn en misschien zou ts dat ook wel vinden.

Even niet over de hond, maar je hebt een zware tijd achter de rug zo te lezen, heel veel sterkte. 

Wat ik lees over je verhaal over de hond, is dat je misschien teveel denkt in baas zijn en dominantie.

https://www.doghouserock.nl/training-opvoeding-main/leiderschap/48-wat-is-er-met-dominantie-1.html

Wat ik van honden ken die achter je aanlopen is dat ze niet zeker zijn van de situatie. Het gaat vanzelf over als je er geen aandacht aan besteed is mijn ervaring.

Wb het uitvallen naar andere honden, dan zou ik afstand maken. Veel volwassen honden zeker aan de lijn hebben geen behoefte aan contacten met andere honden. Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt (of valt uit) is een aanrader om te lezen.

Om jullie band weer op te bouwen zou je samen op een leuke sport kunnen gaan, en leuke hersenwerkjes doen Dat ontspant.

En verder misschien met je man praten. Veiligheid als je op een fietspad loopt gaat voor plezierig en ontspannen lopen. Eenmaal van het fietspad af, mag de hond dus wel lopen aan de kant waar hij wil.

Nou na hoe je hier al een aantal keren op mij gereageerd hebt hoop ik dat je snapt dat ik mijn privacy liever hou. En liever een gedragsdeskundige zoek, we hebben al heel wat afgezocht op internet de afgelopen jaren wat te doen met bepaald onwenselijk gedrag, we hebben echt het beste met hem voor maar jij vind dat het beste is om hem weg te doen en daar ben ik het niet mee eens. Mijn man houd enorm van hem en ik heb helaas niet z'n klik met hem als ik had gewild, tja dat kan en ik doe heus mijn best wel om ook een goede baas te zijn ondanks dat. 

Stop ajb met dat dominantie, roedel ect. Dit is allang achterhaald. Ook dat harder aanpakken lijkt me echt nergens voor nodig. Grommen is een communicatie middel van de hond, die jullie ook wat duidelijk wil maken. Jullie hond weet totaal niet waar die aan toe is, waarom zul je hem hiervoor zo hard straffen? Dit beestje is hartstikke onzeker en met dat gehijg waarschijnlijk vol stress. Het lijkt mij ook verstandig om op zoek te gaan naar hulp of anders een ander plekje voor de hond. Dit is wel heel erg sneu..

" Even niet over de hond, maar je hebt een zware tijd achter de rug zo te lezen, heel veel sterkte. 
 
Wat ik lees over je verhaal over de hond, is dat je misschien teveel denkt in baas zijn en dominantie.
https://www.doghouserock.nl/training-opvoeding-main/leiderschap/48-wat-is-er-met-dominantie-1.html
 
Wat ik van honden ken die achter je aanlopen is dat ze niet zeker zijn van de situatie. Het gaat vanzelf over als je er geen aandacht aan besteed is mijn ervaring.
 
Wb het uitvallen naar andere honden, dan zou ik afstand maken. Veel volwassen honden zeker aan de lijn hebben geen behoefte aan contacten met andere honden. Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt (of valt uit) is een aanrader om te lezen.
 
Om jullie band weer op te bouwen zou je samen op een leuke sport kunnen gaan, en leuke hersenwerkjes doen Dat ontspant.
 
En verder misschien met je man praten. Veiligheid als je op een fietspad loopt gaat voor plezierig en ontspannen lopen. Eenmaal van het fietspad af, mag de hond dus wel lopen aan de kant waar hij wil. "

Dobry

Dankje, hier heb ik oprecht iets aan, ga mij er meteen in verdiepen. 

En idd veiligheid staat voor mij voorop plezier maken, ik wil niet dat er ongelukken gebeuren, niet voor de hond en niet voor de mens. Je kind laat je ook niet zo heen en weer rennen denk ik dan. Hij is mijn verantwoordelijkheid. 

Daniele even dimmen zeg, lees eens goed wat ze schrijft. Beetje begrip dame!

Veel sterkte met het verlies en uiteraard met jullie hond. Ik vind het lastig om advies vanaf mijn beeldscherm te geven. Maar (met uitzondering van een aantal niet constructieve meningen) hoop ik dat je wat aan de tips hebt die al gegeven zijn. 

Het is een aanbod en daar mag je natuurlijk mee doen wat je wil. Als je alles op alles zet, is er zeker een kans op succes. Maar je geeft zelf al aan dat je niet naar een hondenschool kunt en je man dat ook niet doet. Dus ja, dan raad ik wel aan om de hond te herplaatsen. Dat zeg ik niet om onaardig te zijn maar omdat ik denk dat dat het beste is voor de hond.

Wat betreft hondenschool: ik weet niet of je het hebt gelezen maar ik heb aangeraden voor je. Ik heb er meerdere cursussen gevolgd en ken die mensen inmiddels persoonlijk. Hier werken ook gedragsdeskundigen die bij je thuis komen en privéles geven. Als je wil, stuur me in pb en ik probeer te regelen dat je snel terecht kunt. 

Dat hijgen is na de castratie gestopt, leek mij geen stress maar hij pakte echt de fokus op mij of de kat en begon dat dan te doen. Gewoon als ik rustig op de bank zat of de kat lekker lag te slapen.

Maar wat is je advies als je hond gaat grommen als je gewoon langs loopt of als mijn man naar mij toe loopt? Ik bedoel we wonen niet in een Vila dus ja je passeert elkaar wel eens. Dat grommen is ook gestopt na de castratie trouwens. 

Het is voor niemand makkelijk, als de betrokken personen (en de hond) niet op 1 lijn zitten. Zoals ik het lees, zorgt dit voor veel frustraties, onbegrip en verwijten. Dat is jammer en best verdrietig, en ik snap dat dat voor jou ook wel veel stress en ergernis geeft. Er is niet 1 juiste opvoedingsmethode, niet 1 groot gelijk. Want alles is afhankelijk van de betrokken individuen: hoe jullie zelf van karakter zijn, jullie manier van leven, het karakter van de hond,.. het is een wisselwerking en ieder zou zich toch minstens comfortabel mogen voelen in deze situatie. 

Dus hou voor ogen dat ook de hond stress voelt, frustraties opbouwt, onzeker wordt van al die mixed signals, en ook hij hiermee moet omgaan. Dat ie op je voeten komt liggen, achter je aan hobbelt, in de weg gaat staan... dat kunnen allemaal tekenen zijn dat ie bevestiging zoekt, steun zoekt. Een vraag om aandacht, affectie, of duidelijkheid. Hij voelt jouw emoties aan, die van je man, en hij weet niet wat ie daarmee moet, en dus is dit zijn manier om het te 'vragen'. 

Bekijk het eens vanuit die optiek.

Als je niet graag hebt dat de hond aan je voeten ligt als je op de bank gaat zitten, dan is er niets mis met hem te vragen ergens anders te liggen maar je kan dit ook doen op een manier dat de hond beseft dat dit puur over een plaats gaat en niet over een afwijzing. Bijvoorbeeld: je geeft hem eerst even aandacht: aaien, of een spelletje, iets wat prettig, vriendelijk, betrokken is. En daarna vraag je hem om op een bepaalde plaats te gaan liggen en ga je zelf op de bank zitten. Dit is maar een voorbeeld, dus je kan het zelf invullen hoe je wil, maar het is een vriendelijke en positieve manier om de hond te tonen wat je wenst, zonder dat het beladen wordt door negatieve emoties (ergernissen, verwijten).

Dankjewel voor je begrip, het is idd even een hele zware periode en dat zal ook niet goed zijn voor de hond die merkt natuurlijk ook dat het niet goed gaat. Maar we willen echt het beste voor hem, sowieso het wonen bij mijn schoonmoeder geeft hem veel meer rust hij is dan 1 op 1 en bij ons 2 mensen een kat en in de winter twee vogeltjes in huis.

Maarja de momenten dat hij bij ons is moet het ook gewoon fijn kunnen zijn voor iedereen.