Pup 12 weken loopt nog steeds niet

onze pup zoe van 12 weken is nu ruim 4 weken bij ons. Ze lijkt bij ons goed gewend.

Nog altijd wil ze geen stap verzetten. Ze doet haar  behoefte op grasveldje bij onze flat, maar dan wil ze naar binnen. Ze vertoond opgewonden gedrag, vliegt als een dolle in het rond aan riem. Daarna bijt ze in de riem en gaat liggen.

we hebben alles geprobeerd, lang stil blijven staan, lokken, stukje dragen. Vraag me af wat er net haar is. Ik heb dit al eerder gevraagd en hoorde toen dat best 2 weken kan duren. Maar we zijn 4 weken verder en het lijkt eerder erger.

4 weken bij jullie, ga eens naar een cursus met dr, kunnen ze eens kijken wat er aan de hand is....vraag eens rond of er een bij jullie in de buurt een hondenschool is, je kan ook eens zonder hond daar eens gaan kijken en een instructeur spreken en het voorleggen....

Koekje voor de neus en lopen, heel overdreven enthousiast deden wij altijd. Veel koekjes en dat natuurlijk zsm afbouwen.  Lola liep bij ons met 4 maanden nog niet dus daar hebben we cursus aan huis mee gedaan. Uit eindelijk liep ze met een half jaar eindelijk fatsoenlijk 

Ik deed ze best een aardig stuk dragen.... Ze willen meestal heel graag naar huis lopen ... 

Dus riem aan gelijk bij de deur al optillen .. Heel het stuk dragen niet overdreven ver weg. Ze moet nog weten waar ze is. Meestal willen ze wat graag naar huis 

Paar dagen volhouden dan komt het meestal vanzelf goed .. 

Het dragen doe ik al die tijd al. Dan piept ze ook. HLverwege loopt ze dan snel naar huis.

Met 12 weken vind ik het eerlijk gezegd niet zo gek om nog niet uitgebreid mee te lopen. Ik weet niet meer precies hoe oud Bobby was toen ze echt mee wilde lopen, volgens mij pas nog later. Maar zij was waarschijnlijk bij de fokker ook niet gewend al op straat te wandelen. Dat is natuurlijk ook een belangrijke factor.

Zoveel pups lopen in het begin niet mee. Buiten komt er van alles op ze af, zoveel indrukken in onze hele drukke, hectische maatschappij, dat wordt al snel te veel voor zo'n hummeltje. Kleine stukjes, steeds het vertrouwde rondje in een liefst rustige omgeving en heel langzaam aan eens wat verder proberen. En geef haar gewoon de tijd. Waarom zou een pup meteen alles al moeten en er iets mis zijn als ze niet binnen twee weekjes al meeloopt?

Als ze verder in haar vertrouwde omgeving gewoon vrolijk, nieuwsgierig en speels is, zou ik me nog geen zorgen maken.

Loopt ze in en om huis wel gewoon? Ofwel, kan er fysiek iets aan de hand zijn?

4 weken vind ik wel een beeetje lang. Is de pup wel goed gesocialiseerd bij de fokker?

Haar steeds een stukje verder van huis tillen en naar huis laten lopen, ze vind de grote wereld gewoon nog erg spannend.

Bij fokker is ze echt wel goed gesocialiseerd. Haar zusje en broertjes wandelen vrolijk mee zie ik op de foto’s. In huis is ze beweeglijk genoeg.

we hebben het hier pas op de les over gehad een pup loopt niet verder dan ze zich veilig voelen zodra ze er vertrouwen in hebben worden de rondjes steeds een beetje groter. vertrouwen in de omgeving maar ook in de baas. mss wat werken aan de band tussen julie ipv de hond te dwingen in iets waae hij nog niet klaar voor is? is er een reden waarom ze verder moet van jou?

Inmiddels is ze 14 weken. Nog steeds niet echt enthousiast maar lijkt iets beter te gaan. Het verschilt wel van dag tot dag.

lijkt nu ook meer angstig voor geluiden, mensen enz. Is dit nu de angstfase? Ik dwing haar nergens toe hoor. Het is ook erg druk waar ik woon.

Probeer eens met een andere, zelfverzekerde hond te gaan wandelen. Zodat ze een soort buddy heeft. 

Mijn sheltie wilde er als pup ook niet uit. Zielig doen en liefst zo snel mogelijk weer naar huis. Ik werd daar zat van en heb haar gewoon in de tuin laten poepen en plassen en verder niet met haar wandelen. Toen opeens, ze was denk ik al wel acht/negen maanden, ging ze bij de (wandel) deur zitten om er uit te willen. Ik dacht nog die houdt mij voor de gek, maar ik ben er wel met haar uitgegaan en sinds die tijd is het nooit meer een probleem geweest om er uit te gaan. Ze was er dus gewoon nog niet aan toe om te in de drukte te zijn. En Ruby was ook bij de fokker goed gesocialiseerd.

Bij mij hielp met een andere hond wandelen niet. Ik had toen ook nog een hond, maar dat wil niet zeggen dat het bij jullie niet helpt

Ik ervaar dat ook met Vea, ze wandelt nog steeds niet graag in stedelijk gebied. Wel in het bos maar soms ook niet.

Nu ik een andere hond heb die laat zien wel erg van wandelen te houden denk ik dat het misschien ook wel een karakter dingetje van vea kan zijn. Mischien hoort het bij zoe?

Ga eens ergens wandelen waar het niet zo druk is. Zoek een rustig bos, heide of natuurgebied. 

Je hebt contact via FB met haar nestgenootjes? Spreek eens af met een broertje of zusje, op een mooie, fijne plek waar je ontspannen kan wandelen.

Zo zal je al snel merken of je hond echt niet graag wandelt, of dat het toch vooral met de omgeving (te druk) te maken heeft. 

Welk ras is het?

" Ga eens ergens wandelen waar het niet zo druk is. Zoek een rustig bos, heide of natuurgebied. 
Je hebt contact via FB met haar nestgenootjes? Spreek eens af met een broertje of zusje, op een mooie, fijne plek waar je ontspannen kan wandelen.
Zo zal je al snel merken of je hond echt niet graag wandelt, of dat het toch vooral met de omgeving (te druk) te maken heeft. 
Welk ras is het? "

Alaska's Finest!

 Zoe is een coton de tulear en zijn echt energieke hondjes. Onvermoeibaar. Mijn vorige coton bleef gaan. Ze is helaas doodgereden 6 mei. Net 3 jaar oud. Vreselijk.

Ik ga haar ook niet dwingen. Ieder geluidje, ze schrikt zich rot. Dat zie je aan houding. Ik neem haar dan op arm mee gewoon paar meter verder en zet haar neer. Dan is ze even uit de stress. Maar dan zijn er weer mensen die zeggen dat ik harder moet zijn en haar niet optillen. 

Ze is echt heel goed gesocialiseerd bij de fokker. Opgegroeid met andere dieren. In huis vind ze niks eng hoor kan zoveel herrie maken als ik wil. Maar buiten is gewoon spannend voor haar.

En als je nou eens gewoon op dat grasveld gaat zitten, je pupje aan een lange riem, eventueel een boek erbij tegen de verveling. Wat speelgoed mee voor Zoë, zodat ze zich buiten veilig gaat voelen.

Even update...inmiddels bijna 17 weken. Nog steeds wil ze niet wandelen. Het leek even beter te gaan maar behoefte doet ze nog beneden op veldje bij ons huis. Natuurlijk ruim ik haar poep op maar vind het nu wel tijd dat ze wandeld. Begrijp niet hoe een pup zo angstig kan zijn, zeker eentje die bij fokker zo goed gesocialiseerd is. Moedeloos word ik ervan.

Ik zou zeggen dat ze bij de fokker absoluut niet gesocialiseerd is.  Ze kende haar thuis en kende misschien andere honden, maar buiten gaan in het verkeer en vreemde mensen die je passeren, dat is een brug te ver voor haar.  Jouw fokker heeft dus niet zijn job gedaan, helaas.

Dat zal jij moeten doen, stapje voor stapje, geduld hebben en volhouden...

Wat heb je ondertussen geprobeerd? Heb je dingen aangepast (andere omgeving, andere uitlaattijden, invulling vd wandeling, gezelschap andere hond, enz.)?

Waar woon je.....ik heb een goedmoedige beer...samen eens gaan wandelen...met een rustige hond, zou raar zijn als je hondje niet er  mee op zou trekken.....je schrijft dat ze bij de  fokker goed gesocialiseerd is....heb je een vriendin met een rustige hond ?

Het lijkt me dat ze te vroeg het nest verlaten heeft.  Nog geen 8 weken oud en een klein ras... ze was er mentaal nog niet aan toe en had nog wel wat steun van moeders kunnen gebruiken vermoed ik.

Ik zou gewoon een rustige plaats opzoeken en me daar een namiddag gaan neerzetten en de hond laten rondscharrelen. 

Veiligheid bieden zonder in de angst mee te gaan.

" Wat heb je ondertussen geprobeerd? Heb je dingen aangepast (andere omgeving, andere uitlaattijden, invulling vd wandeling, gezelschap andere hond, enz.)? "

Alaska's Finest!

Daar zat ik aan te denken, misschien is het goed om samen met een andere hond of zelfs een groepje af te spreken. Honden hebben veel steun aan elkaar en leren veel van elkaar. Kijk eens naar de site van bijv. DoggyDate om mensen in jouw omgeving te vinden met een hondje die zou kunnen passen bij dat van jou? Misschien ook gewoon thuis of in een tuin afspreken zodat ze elkaar kunnen leren kennen en spelen...

Mijn vea is ook erg angstig in haar eentje. Nu we een zorgeloze avontuurlijke pup erbij hebben durft ze veel meer en trekt ze zich echt aan haar op. Dus ik zou zeker gaan proberen te wandelen met een andere hond, misschien eerst even ergens kennismaken samen en als het goed gaat er samen op uit.

" Ik zou zeggen dat ze bij de fokker absoluut niet gesocialiseerd is.  Ze kende haar thuis en kende misschien andere honden, maar buiten gaan in het verkeer en vreemde mensen die je passeren, dat is een brug te ver voor haar.  Jouw fokker heeft dus niet zijn job gedaan, helaas.
Dat zal jij moeten doen, stapje voor stapje, geduld hebben en volhouden... "

Martine

Haar fokker is een heel goede. Ze is overal met haar geweest, markt, speeltuin, verpleeghuis. Dit soort aannames  vind ik beetje onzin. Haar zusje en 2 broertjes hebben dit gedrag totaal niet hoor.

Pup was op 1 dag na 8 weken. Dan mogen ze toch bij moeder weg? Ik ken deze fokker heel goed en is heel serieus bezig. Ze geeft echt geen hondje mee als dat niet mag. 

" Wat heb je ondertussen geprobeerd? Heb je dingen aangepast (andere omgeving, andere uitlaattijden, invulling vd wandeling, gezelschap andere hond, enz.)? "

Alaska's Finest!

Al dit bovenstaande. 

Ga je met je pup naar cursus? Daar kunnen ze vaak goed naar de hond kijken en je helpen. Wij namen eerst lessen aan huis, dat was normaal. Daar leren ze wandelen enz..

Dan heb je het zelf toch niet helemaal goed opgepakt. Je vindt nu dat het wel eens een keer tijd is dat ze gaat wandelen en je wordt er moedeloos van, lijkt me hoog tijd dat je even wat hulp zoekt want alleen red je het niet. Dus zoek een goede hondenschool/trainer en laat je begeleiden.