Borstelen hond

Voor nu kun je haar vacht met een beetje azijn afdoen en dan wat lavendelolie.

Als zs niet bang is voor de stofzuiger kun je de vacht ook voorzichtig afzuigen, dat scheelt de helft.

Bij buitenlandse opvangend adviseer ik altijd pas na 2-3 weken naar de trimmer te gaan. Zo’n beestje komt ineens in een hele andere omgeving en moet nog aan alles en iedereen wennen. Het zou fijn zijn als je erbij kan blijven tijdens de trimbeurt (ik heb dat het liefste wel bij deze honden). 

Een trimbeurt kan zeker helpen voor jouw hond. In de winter laten trimmen is geen probleem als je een trimster hebt die niet-invasief trimt. Dat wil zeggen dat alleen losse haren uit de vacht worden gehaald door te wassen en blazen. Ontwollen met coatking, furminator etc is nergens voor nodig. Losse haren kunnen inderdaad jeuken en de isolerende werking verminderen. 

Geloof me, ik ken het. Ben al bijna 40 hondenkapster.

Er wordt altijd vreselijk overdreven in "hoe eng een hond borstelen vindt'.

Ik ben nog maar een paar honden in mijn leven tegen gekomen die echt in paniek raakten.

En zelfs die kan je het prima aanleren.

Meestal is het niet eng vinden, maar gewoon niet willen.

En baasjes...die geven toe en stoppen ermee, denken dat de hond in "paniek" raakt.

Hondenkappers mogen het dan meestal oplossen, met heel veel moeite want hond is gewoon van thuis uit flink tegen te spartelen en is al flink verpest.

We vragen zelfs dikwijls aan die toegevende mensen om thuis gewoon niks meer te doen, ze maken het probleem alleen maar erger.

Hier ook een Roemeentje met rugzak. Hij heeft een soort van  plukvacht  tja, onherleidbare kruising. Toch heb ik hem aangewend om te borstelen. Eerst net een soort handschoen met rubberen dopjes/ korte pinnetjes er op. Pot voertjes er naast en rustig en niet te lang borstelen. Hij heeft er echt ff aan moeten wennen dat er een mens aan hem zat. Later de overstap gemaakt naar een zachte borstel. Nu borstel ik hem niet meer: voor de vacht niet nodig en hij vindt het nu oké . Aanvulling: hij gast nu voor je op de rug liggen met een smachtende blik: toe, lekker kriebelen op mijn buik! Doorgaan aub!

Naar de trimsalon hebben we opgebouwd. Telefonisch aangegeven wat voor hond het is ( onzeker, angstig en reactief). We zijn toen uitgenodigd om op een rustig tijdstip te komen. De eerste keer alleen even in de trimsalon gelopen, snuffelmat leeg gegeten  en een afspraak gemaakt voor het echte werk: plukken maar dan wel op een tijdstip dat er geen andere hondjes waren en de manlijke trimmer niet in dezelfde ruimte werkte (tja, ook een probleem met mannen). Langzaam opbouwend naar meer prikkels en dat gaat nu heel goed. Andere honden zijn oké als ze zich maar niet nerveus gedragen want dat pikt hij op, aanwezigheid van de manlijke medewerker is ook geen probleem meer. Er wordt nog wel steeds rekening gehouden met wat hij lastig/spannend vindt maar hij stapt nu zonder schroom de salon binnen. Oja... Hij is nu 3 jaar bij ons en nog nooit gewassen  (heeft een hekel aan water/regen) maar hij heeft ook nooit onfris geroken...

Ik kam Dobby denk ik maar eens per maand, in de rui wat vaker. En het idiote, heel vaak vragen mensen aan me "je hebt hem zeker net geborsteld?". En dan is het 3-4 weken geleden, of iets dergelijks.

Faro is de eerste dag in bad gedaan, hij vond het heerlijk, leek wel blij te zijn dat hij niet meer stonk, en ondanks dat hij veel dingen toen nog eng vond, was borstelen juist ontspannend voor hem, hij vond het heerlijk.

Dus gewoon doen en kijken of je hond borstelen fijn vind of niet.

Behalve het borstelen, wassen, trimsalon is goede voeding ook belangrijk.

Stress kan zorgen voor overmatig haarverlies. Deze hond heeft heel wat op haar bord gekregen op een korte tijd, dus dat ze nu veel haar verliest hoeft niet te betekenen dat dit altijd zo zal blijven.

Met de trimmer zou ik wachten tot de hond ontspannen en zelfzekerder is geworden bij jullie thuis, en er geen vaste termijn op plakken. Kijk naar de hond, wat ze aankan. 

Hoeveel vachtverzorging ze nodig heeft, hangt van de vacht af.

Zo zijn mijn honden bijvoorbeeld nog van hun hele leven niet gewassen, en worden ze maar in 1 periode van 't jaar geborsteld en dat is in hun rui. Toch hebben ze nooit klitten of vervilting, en blijft hun vacht rein en glanzend. Maar dat is dus voor ieder ras anders.

Dat Lisa niet blaft of piept en veel slaapt plus extreem verhaard, heeft meestal met stress te maken.

Mijn hondje die uit Spanje komt heeft de eerste twee weken niet geblaft, durfde ze niet.

Lisa durft niet te wandelen is bang buiten in het donker.

Ze heeft dagen haar plas opgehouden en deed het uiteindelijk binnen, waarop je vriend boos op haar werd, poepen doet ze ook nog niet ,of vandaag wel?

Volgens de opvang heeft ze vluchtgedrag, waarom dan nu al aan een hondentrimmer denken??

Zie eerst en vooral een band op te bouwen, dit is het allerbelangrijkste voor nu en de aankomende tijd/jaren.

Dat jullie heel erg aan elkaar moeten wennen, betekend dat vooral van jouw kant de klik er nog niet is en ook dat voelt een hond feilloos aan.

Neem tijdens het wandelen haar lievelingsspeeltje mee in je hand.Maak de wandeling leuk.

Dit alles heeft tijd nodig en die tijd krijgt ze niet want over een paar dagen moet zij al hele dagen alleen thuisblijven.

de klik is er inderdaad nog niet en soms denk ik, breng haar maar terug. Het valt inderdaad zwaarder dan verwacht.

mijn vriend werkt volgende week halve dagen om bij lisa te kunnen zijn.

en ja, ik heb het onderschat maar het is nu zo, sorry.

begrijp me niet verkeerd, ze doet het erg goed, de klik is er gewoon (nog) niet.

en nee, we brengen haar niet terug, wie a zegt moet ook b zeggen.

Dat gevoel hebben wel meer mensen, hoor, daar sta je niet alleen in. Of het nu om een puppy gaat, of om een herplaatser... in praktijk is het vaak heel anders dan je je op voorhand had voorgesteld.

Gun jezelf de tijd om te wennen aan de nieuwe situatie, het is niet alleen voor de hond een ingrijpende verandering. 

Gaandeweg vinden jullie zeker jullie draai en straks is die hond de liefde van je leven! 

Zal er ook mee te maken hebben, dat je eigenlijk een hond hebt, die totaal niet lijkt op je oorspronkelijke wensen wat je in een hond zocht.

Geen makkelijke en sociale  hond waar je lekker mee kan wandelen maar een hond die niks kent en nog totaal geen band met jullie heeft .

Een hond waar je veel tijd en aandacht in moet steken om een een leuke huishond van te maken. 

In jouw andere topic waren een paar mensen die heel erg de buitenlandse honden ophemelden. 

Geen negatief woord mocht erover ze gezegd worden, alle verhalen waarin het niet goed ging waren volgens hun uitzonderingen en ook nog overdreven .

Ik denk dat je daarom misschien een idee had gekregen dat je met Lisa weinig moeilijkheden zou krijgen en een leuke huishond zou hebben die je alleen nog maar wat dingetjes aan hoefde te leren zo als niet trekken aan de lijn.

Maar als je je openstelt voor Lisa, haar de tijd geeft. 

Ik denk dat je dan een band opbouwt,  dat moet ook groeien. 

" Voor nu kun je haar vacht met een beetje azijn afdoen en dan wat lavendelolie.
 
Als zs niet bang is voor de stofzuiger kun je de vacht ook voorzichtig afzuigen, dat scheelt de helft. "

Paddy, Finley (Kees)

Onze Lola die vier jaar in een asiel zat, had ook een heel doordringende geur, en haar ontlasting was wit! 

Een washandje met wat appelazijn deed wonderen.

Lavendelolie zou rustgevend zijn, lijkt me ook goed.

Waarschijnlijk is de hond voordat ze bij ts kwam ingeent, ontwormd, misschien met anti vlo en tekenmiddelen behandeld. Veel chemie, dan de herplaatsing. Dus veel lichamelijke en geestelijke stress. 

Dus naast een goede begeleiding zou ik een goede chemievrije voeding hier ook heel belangrijk vinden om weer te herstellen.

Ik zou haar echt nog niet binnen een paar dagen naar een trimsalon brengen. Eerst maar een paar weken minstens wennen. 

Ik ben altijd heel eerlijk over mijn buitenlandse hond, mijn hond had wel wat problemen, maar daar hou je rekening mee, mijn hond had wat angsten waar hij nu helemaal geen last meer van heeft (behalve vuurwerk) en hij viel uit naar andere honden, maar daar heb ik les voor genomen en dat bleek eigenlijk aan mijzelf te liggen.

Hij was binnen 12 uur al zindelijk, ik geloof dat hij 1 keer binnen heeft geplast.

Ik zeg altijd, lees je heel goed in, informeer over het karakter van de hond, vraag filmpjes, en lees de hondentaal, kijk of hij bang is of niet, met andere honden kan of niet, kortom, ga niet zomaar een hond halen.

Maar dat vind ik met elke hond eigenlijk.

Maar in mijn ervaring is een pup nog veel meer werk en nog zwaarder, dus dat was dan toch ook geen oplossing geweest? Dat is ook niet meteen een makkelijke en sociale hond waar je lekker kunt mee wandelen en die kent ook niets. Wij hadden met onze pup ook helemaal geen band de eerste weken. 

Een hond/pup is altijd heel erg wennen en moeilijk de eerste dagen. Zoals ik ook schreef in het andere topic is dat iets dat je snel heel erg onderschat. Begrijpelijk, hier was dat ook het geval. Ik ben met honden opgegroeid, dus ik wist ongeveer wat het inhield en toch heb ik het de eerste maanden met mijn eigen hond zó moeilijk gehad. Dat was zo erg wennen voor mij. Daarom dat ik TS daar ook voor wilde waarschuwen in het andere topic, maar ik begrijp ook heel goed dat je denkt dat het wel zal meevallen als je alles goed voorbereidt en dat je pas beseft wat de moeilijkheden zijn bij een hond als het zo ver is. Hier in mijn omgeving hoor ik het ook zoveel van mensen die al jaren honden hebben en dan weer een nieuwe pup of hond erbij hebben. Dat ze het erg onderschat hebben. 

Maar het goede nieuws is dat je echt wel aan elkaar gaat wennen en dat het echt wel makkelijker wordt hoe langer je de hond hebt 

nee gelukkig hebben we geen pup genomen.

het voelt nu erg beklemmend, ik zit nu ook hele dagen al bij haar, mijn vriend is werken. Als hij er is voel ik me al beter.

ik ben blij als ik weer kan gaan werken, nu kan ik nog weinig met Lisa omdat ze veel moet wennen.

hopelijk gaat het dan wat beter met mijn gevoel als we weer een gewoon ritme krijgen.

Misschien is de hond vrij recent gesteriliseerd (voor ze naar het gastgezin ging?)?

Sterilisatie en narcose kunnen ook stevig inhakken op de vacht. Bij narcose is het vaak dat daarna de hele vacht gaat wisselen, dan zit je enkele weken in een kunstmatige rui, zeg maar.

Voeding, stress, vaccinaties, medicatie, operaties, hormonen,... heel wat mogelijke redenen dus waarom ze nu zoveel haar verliest.

Komt met de tijd wel goed... 

Wees je wel bewust dat je dat allemaal over brengt op je hond, geef je hond gewoon de tijd, hij moet je nog gaan vertrouwen, het is geen kant en klaar pakketje, je moet het echt samen doen en er veel tijd insteken.

Ga lekker wandelen, aan de lijn, probeer te leren pootje geven, gewoon om met je hond bezig te zijn.

Ik vind je echt te ongeduldig, en geduld is nou net wat ze nodig hebben.

Ik hoop dat je snel van dat beklemmende gevoel af komt, ik begrijp daar niks van, maar misschien vergelijk je te veel met andere hond, en dat is een grote valkuil.

Lisa heeft simpelweg tijd nodig, net als jullie. 

Zij kent niks en heeft niet om jullie gevraagd, jullie wel om haar. 

Wij hebben 2 honden, toen de tweede erbij kwam dacht ik na een dag ook wel eens ‘waar ben ik aan begonnen?’

ze waren continu met elkaar bezig, bouwden een ware speeltuin in mijn woonkamer! Tafels vlogen om, vazen zijn gesneuveld. Na 2 dagen kwam er wat meer rust, toen kon het aftasten naar elkaar beginnen. De honden onderling, maar ook naar ons toe. 

De band die je met een herplaatser kan hebben is enorm, geloof me, ik heb er 2! En allebei zijn ze niet meer weg te denken uit ons leven! 

En ja, soms vliegt er hier nog steeds wel eens een tafel om, de dolle 5 minuten verdwijnen niet. Maar ach, we zetten hem weer recht en genieten van die 2 heerlijke honden! 

Een compleet ander voorbeeld natuurlijk mijn bovenstaande verhaal, maar ik begrijp je gevoel een beetje. Probeer je eroverheen te zetten, te genieten van elk stapje dat ze maakt, hoe klein die ook lijkt! 

Geef haar en jullie zelf de kans een mooie band op te bouwen, geniet en leer van elkaar! 

Misschien is het makkelijker om totaal geen verwachtingen te hebben, want daar kunnen ze in het begin toch niet aan voldoen.

Dat was hoe ik er in stond, we zien wel hoe de hond is, al wist ik door veel informatie wel wat van hem.

Dus als je een ideaalbeeld in je hoofd hebt, gooi dat weg, dan gaat dat beklemmende gevoel misschien ook wel weg.

Hierin ga ik mee met de rest, ga niks overhaasten. Ik snap dat je van die 'lucht' af wilt maar voor een hond die waarschijnlijk vrijwel niet gesocialiseerd is als pup kan zoiets absoluut wel veel stress opleveren. Aangezien ze bij jullie thuis nog niet geheel op haar gemak is, zou ik dit echt voorlopig nog even uitstellen...

 Je kunt inderdaad wel zelf rustig aan beginnen met borstelen, gebruik dan vooral veel snoepjes als ze deze aanneemt en maak er iets leuks van. Als ze nog geen snoepjes aanneemt zou ik ook hier nog even mee wachten, dat is vaak ook een teken van stress. 

Ik kan me best voorstellen dat je het nu lastig vindt, je hebt immers nog geen goed beeld van hoe de situatie zal veranderen. Fijn dat jullie er wel echt voor willen gaan! Mijn ervaring met een zeer angstige herplaatser is in die zin dan ook positief, het kost tijd maar de band die ik nu met haar heb is heel goed. Misschien juist wel sterker door de 'moeilijke' start. 

Ik ga daarin dus met Yoop mee, laat alle verwachtingen los...

Als ik heel eerlijk ben begrijp ik niet helemaal waarom de betreffende stichting Lisa bij jullie vond matchen, juist omdat jullie zo eerlijk geweest zijn over de situatie en wat jullie in een hond zochten. Desalniettemin denk ik dat wanneer jullie er echt voor gaan het wel goed zal komen. 

ik denk steeds vaker dat we haar misschien beter terug kunnen brengen.

zoals ze nu is, matcht ze helemaal niet met ons en snap ik niet dat het zo anders is dan wat het gastgezin zegt.

we hebben gezegd dat wij nog nooit eerder een hond gehad hebben, maar er is blijkbaar veel werk aan Lisa nodig. Natuurlijk begrijpelijk maar hierover zijn we totaal niet ingelicht.

nu begint ze zelfs te grommen als mijn vriend binnen komt.

Dan moet je niet langer doorgaan, maar breng haar zo snel mogelijk terug.

Het is duidelijk dat het helemaal niet gaat lukken bij jullie.

Lisa heeft nooit als enige hond geleefd, bij het gastgezin in een roedel.

En in Roemenië leefde ze ook met andere honden samen.

Als je nu al weet dat het niet zal lukken.

Breng haar terug, het is voor Lisa ook beter dan.

Ik ben het met Sylvia eens, maar toch....

Ze is er net pas, ze heeft geen enkele kans gehad om te laten zien wie ze werkelijk is.. 

ik weet het, mijn vriend wil het langer aan kijken en haar echt de kans geven.

ik denk dat ik inderdaad teveel verwacht, maar het is gewoon frustrerend, we willen het beste voor lisa.

aan de ene kant denk ik ook dat we het meer tijd moeten geven, maar is dat ook goed voor Lisa.. Dat is mijn twijfel nu.

Ik ben het ook met Sylvia eens, vooral voor Lisa.

Carmen,in je andere topic had ik al eerder geschreven dat als ik het huisbezoek had gedaan, ik geen goedkeuring had gegeven.Eerste hond en dan meteen een hond die nooit in een huis heeft geleefd.Hoe willen jullie Lisa goed begeleiden als jullie beiden hele dagen moeten werken?

Jouw vriend is boos op haar geworden toen ze in huis heeft geplast en nu vertrouwt ze hem niet meer en wil jou beschermen.

Dit soort honden zijn echt geen honden voor een beginneling.

En dat ze naar jouw vriend heeft gegromd is niet zo gek.

Hij heeft gisteren onterecht boos tegen haar gedaan.

Dat is Lisa echt niet vergeten, dus ze zal hem nu voornamelijk met wantrouwen bekijken.

Dat zal ook weer moeten slijten, daar zal je vriend ook in moeten veranderen.

Dat hij niet zijn geduld verliest tegenover Lisa.

we hebben inderdaad een grote fout gemaakt door er te licht over te denken. Ik voel me er zo rot over, heb zelfs om moeten huilen.

ik had naar jullie moeten luisteren ja. Ze is zo lief maar ze heeft sommige moeilijke punten.

Bedoel je te licht denken over een buitenlandse hond als Lisa, met een gebruiksaanwijzing?

Of bedoel je het hebben van een hond in het algemeen?

Dat je nu erachter bent gekomen, dat jullie helemaal geen hondenmensen zijn?

Of wil je later weer op zoek naar een ongecompliceerde, gezellige huishond?