Verlatingsangst

 Als ze het bij je vader kon, dan gaat het zeker ooit lukken. Hier had de Beagle het meeste moeite ermee, en hij had in zijn vorige gezin (bij de dochter) geen moeite met alleen zijn. Beetje zelfde geval dus. Denk dat een verhuis en verlies van baasje niet makkelijk is voor een hond! Hier leek Pluto zich aan mij vast te klampen alsof hij bang is, of was, dat hij opnieuw ging 'alleen' zijn. Dit zal zeker ook bij jouw vaders hondje zo zijn. Het komt wel... Niet opgeven!

 Dankjewel!  Ik denk ook dat dat zeker een impact heeft gehad op haar. Ze was ook wel heel hecht met mijn vader, dus dat maakt het nog eens moeilijker voor haar. We geven inderdaad niet op en blijven verder proberen 

Het gaat toch weer heel langzaam de goede kant op.

We hebben nu toch beslist sinds enkele dagen dat ze bij ons op de slaapkamer mag slapen. Dit is een risico met mijn allergie en ik hoop dat het goed blijft gaan. Ze slaapt nu in een mandje naast het bed aan de kant van mijn vriend. In de hoop dat ik zo toch niet te veel huidschilfers inadem en het blijft lukken qua allergie. 

Voor ons hondje zelf is dit duidelijk wel een heel fijne oplossing. Ze slaapt de hele nacht rustig door en ze heeft in het algemeen veel minder stress sinds ze bij ons slaapt.

Hierdoor lijkt het alleen beneden kunnen blijven tijdens de dag ook weer wat beter te gaan. We komen nog steeds niet in de buurt van het aantal minuten dat we bereikt hadden voor de terugval. Maar enkele minuutjes lijken nu toch weer goed te gaan. Het is dus niet meer dat ze al begint te piepen vanaf ik nog maar naar boven ga. Met het feit dat er dus weer verbetering in zit, ben ik wel heel blij. 

Wat goed van je, ik hoop dat je allergie, niet gaat opspelen.

Fijn hoor dat al je inzet beloond wordt en er verbetering in zit

Ik vind het echt mooi om te lezen wat jullie allemaal voor haar doen.

Hopelijk gaat het goed met jouw allergie en zet de stijgende lijn door

Dankjulliewel! 

Fun dat het langzaam goed gaat met Jullie succes verder 

Dankjewel!

Helaas is er de laatste dagen weer helemaal geen verbetering. Het wisselt een beetje van moment tot moment. Af en toe als ik naar boven ga, lukt het goed van ongeveer 5 minuten boven te blijven en heeft ze zelfs niet veel stress in die tijd want dan zit ze niet onderaan de trap te wachten. 

Andere keren raak ik niet eens boven aan de trap en zit ze al paniekerig te piepen. Ik zie er ook geen lijn in. Het is niet dat als ik bepaalde dingen doe het beter gaat. Het lijkt volledig willekeurig (al zal er waarschijnlijk wel ergens iets achter zitten). 

Omdat er eigenlijk geen vooruitgang lijkt in te zitten en ze de laatste dagen ook in andere situaties (bus, trein, drukke plaatsen vindt ze ook eng en we moeten haar soms wel meenemen omdat ze alleen blijven nog erger vindt) weer wat meer stress had, hebben we toch beslist om naar de dierenarts te gaan en echte medicatie te vragen. Ik wilde het liever oplossen zonder medicatie, maar zoals nu is het voor haar ook alles behalve fijn. En zelf krijg ik er ook steeds zoveel stress door omdat zij de hele tijd zo angstig is en ik niet heel eventjes boven iets kan halen bvb. Ik hoop dat de medicatie er toch voor zorgt dat ze iets rustiger is waardoor we weer beter geleidelijk kunnen gaan opbouwen. Het is zeker niet mijn bedoeling de medicatie te gebruiken in plaats van er verder aan te werken en ik wil ook de medicatie weer afbouwen wanneer haar angsten wat beter onder controle zijn. 

De Relax O Pet wil ik ook nog graag aanschaffen, maar twijfel nog wat omdat ze op radio e muziek niet echt lijkt te reageren en de aanschafprijs is dan toch wel veel als het niets zou doen. 

Lastig hoor zoiets gaat vaak ook met vallen en opstaan.

Probeer in elk geval zelf rustig te blijven, als ze piept als je even naar boven gaat zou ik gewoon vrolijk zoiets roepen als momentje Stella, ik ben zo weer terug.

Kan ze misschien op de arm of in een tas als je met het openbaar vervoer mee moet? Misschien geeft dat haar wat gevoel van veiligheid.

Hoe gaat het slapen, nog steeds allergievrij ?

Oei dat is lastig hopelijk gaat het terug béter 

" Lastig hoor zoiets gaat vaak ook met vallen en opstaan.
 
Probeer in elk geval zelf rustig te blijven, als ze piept als je even naar boven gaat zou ik gewoon vrolijk zoiets roepen als momentje Stella, ik ben zo weer terug.
 
Kan ze misschien op de arm of in een tas als je met het openbaar vervoer mee moet? Misschien geeft dat haar wat gevoel van veiligheid.
 
 
Hoe gaat het slapen, nog steeds allergievrij ? "

Dobry

 Ik probeer inderdaad rustig te blijven en meestal zeggen mensen ook dat ik er uiterlijk erg rustig uit zie, maar dan bén ik nog steeds niet rustig  Ik weet van mezelf ook dat ik heel snel emoties van andere mensen en dieren overneem. Ik kan dat wel verbergen, maar dat wil niet zeggen dat het er niet is. En Stella, die zelf net erg gevoelig is, voelt dat volgens mij ook perfect aan. Niet ideaal natuurlijk, maar we kunnen daar niet zoveel aan doen  Ik denk soms ook dat ze bij mijn vriend rustiger is (dat is wel maar een heel klein beetje verschil, hoor), omdat hij van zichzelf veel rustiger is en minder snel stress heeft. 

Met het openbaar vervoer mag ze altijd op schoot zitten en in het treinstation waar het druk is, draag ik haar ook. Een tas waar ze echt kan in wegkruipen zou misschien ook een idee zijn, maar ik denk dat ze daar al net wat groot voor is.

Het slapen gaat. Ik heb wel wat lichte klachten, zoals niezen als ik wakker wordt en af en toe een beetje slechter ademhalen, maar voorlopig gaat het wel goed. Ik hoop dat het zo blijft 

We zijn nu vanaf gisteren gestart met Clomicalm. Ik hoop dat het toch een klein beetje verschil zal maken zodat we weer vooruitgang zien. 

IIs dit ter vervanging van de adaptil en zykene?

Heb je al eens aan D.A.P. gedacht ter ondersteuning? En Delta waves zoals bij het relax o pet topic?

https://www.youtube.com/watch?v=dRU0xFL_2XE&feature=youtu.be

dit plaatste Petra, bij ons werkt dat haha, ik heb inmiddels ook een lavendelolie erbij. Je moet het dus wel opbouwen als je rustig de tijd hebt en iedereen ontspannen is.

Hoe gaat het met het stappenplan van Malena de Martini? (als ik het goed schrijf)

Het is min of meer ter vervanging van Adaptil en Zylkène idd. En ook van de Grau stresstabletten (ik had nog niet vermeld dat ik die al een tijdje geprobeerd heb). Omdat dit allemaal niets hielp. Ik heb dat ook met de dierenarts besproken en zij zei ook omdat dit allemaal niets verschil maakte van dan even toch iets sterkers te proberen. Het is nu voor 2 maand voorgeschreven om te kijken of het een verschil maakt. De Adaptil-verdamper gebruiken we wel nog even verder omdat die nog niet leeg is. Met Zylkène waren we al wat langer gestopt omdat het potje leeg was en het toch niets leek te doen.  

Dap is ondertussen Adaptil geworden, als ik het goed begrijp. Op de muziek reageert ze ook heel weinig. Misschien dat het een heel klein beetje iets doet op momenten dat ze al ontspannen is, maar als ik dan nog maar mijn been beweeg, staat ze alweer recht omdat ze bang is dat ik misschien ergens naartoe ga. Dus ik heb het gevoel dat de muziek en de delta-waves niet voldoende gaan zijn. Dat ze eerst echt even weer wat meer rust moet vinden voor we verder kunnen. 

Het stappenplan proberen we terug verder op te bouwen, maar de eerste stappen (waarbij ze niet alleen moet blijven) lukken nog steeds wel, maar met het opbouwen van alleen beneden te blijven, is er totaal geen vooruitgang. Vandaag stond ze zelfs aan de trap te piepen terwijl mijn vriend boven was en ik wel bij haar was. Dus ik hoop gewoon dat de Clomicalm het ergste van de stress toch wat kan wegnemen en haar een klein beetje rust kan geven, zodat we terug kunnen verder gaan met het stappenplan. 

Ik denk dat de delta waves opgezet moeten worden als je tijd hebt en ontspannen bent. Dus nog niet bij het trainen voor de verlatingsangst op dit moment.

Ja ik hoop ook dat de clomicalm de ergste stress weghaalt bij Stella. Kan ze eigenlijk trappen lopen, dat ze de mogelijkheid heeft daar te gaan waar ze wil?

Denk je dat het vuurwerk e.d. ook meespeelt?

" Ik denk dat de delta waves opgezet moeten worden als je tijd hebt en ontspannen bent. Dus nog niet bij het trainen voor de verlatingsangst op dit moment.
 
Ja ik hoop ook dat de clomicalm de ergste stress weghaalt bij Stella. Kan ze eigenlijk trappen lopen, dat ze de mogelijkheid heeft daar te gaan waar ze wil?
 
Denk je dat het vuurwerk e.d. ook meespeelt? "

Dobry

 Nee, de delta waves (als je daarmee ook muziek zoals op de link bedoelt? Want de relax o dog heb ik nog niet in huis en dus nog niet geprobeerd) zet ik op terwijl we ontspannen zijn, maar ik bedoel juist dat ze nooit volledig ontspannen ligt, want als ik nog maar iets beweeg op mijn stoel bvb springt ze al recht of begint gespannen te kijken of ik nergens naartoe ga. Met de delta waves is dit ook het geval. Dus op ontspannen momenten is dat nog niet voldoende om ervoor te zorgen dat ze de hele tijd heel relaxed blijft. Daarom denk ik dat het misschien wel iets kan doen, maar op dit moment (nu het heel erg is) denk ik niet dat dat alleen voldoende is. Ik wil het wel zeker gebruiken als aanvulling ook 

Ze kan trappen lopen, maar niet onze trap. Dat zijn heel smalle treden, dus ik wil ook niet dat ze daarop loopt, want dat is een gevaarlijke trap  Ze mag ook niet op onze eerste verdieping komen, omdat onze kat het ook nog moeilijk heeft met het wennen aan een hond en dat is haar veilige plekje  Maar we zorgen dus wel dat Stella ook niet alleen beneden moet blijven, behalve bij het trainen dan heel korte periodes om te trainen. Toen het beter ging, ging ik ook al wel eens douchen bvb en dat gebruikte ik dan als trainmoment. Maar nu het niet goed gaat, kom ik alleen boven wanneer mijn vriend beneden is en omgekeerd 

Ik woon in België en hier heb ik gelukkig nog helemaal geen last van vuurwerk. Alleen op nieuwjaar rond 12u is hier vuurwerk, dus daar ben ik wel blij mee  Maar ik denk dus niet dat dat meespeelt. 

Waardoor ze dan wel op dit moment zoveel stress heeft, weet ik niet. Zelf heb ik het druk voor school, dus heb ik meer stress dan de laatste tijd. En ik denk ook dat we even in een negatieve spiraal zitten. Omdat ze niet alleen kan blijven, nemen we haar vaak mee, maar dat geeft haar ook weer stress waardoor ze die indrukken weer moet verwerken en thuis nog banger is dat we haar niet alleen laten,... Ik ben dan met haar naar de dierenarts geweest wat ook weer stressvol was... De komende periode zal ook nog wat drukker zijn omdat ik wat meer les heb, dus dan moet ze weer meer naar de oppas wat ze wel oké vindt, maar het geeft haar ook minder rust dan thuis zijn natuurlijk. 

Hoi Syntara, je opent je vraag met te zeggen dat je sinds kort twee hondjes in huis hebt, maar als ik het topic doorlees, krijg ik de indruk dat er maar eentje is. Is die andere hond er nog? Hoe gaan ze met elkaar om?

 Ergens in het topic staat het ook wel vermeld, maar het andere hondje was 14 jaar en had allerlei gezondheidsproblemen. Ze is enkele weken geleden overleden aan (waarschijnlijk) nierfalen. Sinds dan gaat het ook weer slechter met Stella's verlatingsangst. Door het grote leeftijdsverschil deden ze niet superveel samen en leken niet enorm hecht, maar ze sliepen wel vaak samen en beschermden elkaar, dus ze hadden zeker ook wel steun aan elkaar en er waren nooit problemen tussen hen 

Vanaf het begin heb ik niet veel over het andere hondje gepraat in dit topic, omdat ik over haar een ander topic had en ze sowieso veel sliep en geen probleem had met alleen te blijven. Het was dus niet zo relevant voor dit topic. Tot ze dan overleed en we met Stella opeens weer opnieuw moesten beginnen. 

Ik hoop dat de chlomicalm helpt voor haar (en jullie) om wat meer rust te krijgen.

Zo lastig een hond met verlatingsangst.

Zijn er nog bijwerkingen bekend?

" Ik hoop dat de chlomicalm helpt voor haar (en jullie) om wat meer rust te krijgen.
Zo lastig een hond met verlatingsangst.
 
Zijn er nog bijwerkingen bekend? "

Yara

 Ze zou er niet suf van mogen worden, dus daar moest ik op letten. Als ze dat wel was, moest ik de dosis verlagen en als het dan niet beter ging, stoppen met de medicatie. Verder staat er in de bijsluiter nog iets over de eetlust en braken. Op internet vind ik ook dat het bij langdurig gebruik ongezond kan zijn voor bepaalde organen. Maar dat zou dan alleen zijn als je het echt jaren blijft gebruiken en dat is sowieso niet onze bedoeling  Voorlopig is het voorgeschreven voor 2 maanden. 

Voorlopig merk ik gelukkig nog niets van bijwerkingen en suf is ze zeker niet 

 Zo iets vermoedde ik, dat Stella nu alleen is. Ze heeft geen extreme verlatingsangst (wat ik ooit met een opvanger heb meegemaakt, en dat is echt niet leuk en heel iets anders dan ik in je video zie...). Ik denk dat ze enorm zou zijn geholpen met een maatje erbij. Ze is nog nooit enige hond geweest, begrijp ik. En zo veel veranderingen in korte tijd!

Vaak is een hondje erbij de beste oplossing. Je hondje voelt zich zielsverloren alleen. Medicatie vind ik zelf eigenlijk een slechte oplossing, zeker als dat betekent dat het misschien dan wel een leven lang moet. Door dit soort medicatie kan de hond zijn angst niet meer uiten, maar dat wil niet zeggen dat de angst er niet meer is. Het lost dus eigenlijk weinig op. Niet voor jou en vooral niet voor je hond...

 Ze is inderdaad nooit enige hond geweest en er is de laatste maanden natuurlijk heel wat veranderd voor haar. Niet dat ik nu wil zeggen dat haar verlatingsangst extreem is, maar ik denk wel dat het ook van de hond afhangt hoe ze dat uiten en dat dat dan niet wil zeggen dat ze minder bang is. In andere situaties is Stella ook niet het hondje dat uit angst extreem gedrag zal stellen, maar ze blijft staan, verstijft, krimpt helemaal in elkaar, plast van angst en laat dan alles over haar heen komen. Sommige mensen denken dan dat ze helemaal niet zo bang is terwijl dat bij haar echt een teken van paniek is. 

We gaan er zeker geen hond bijnemen  Toen ons andere hondje nog leefde, was de verlatingsangst dan wel iets beter, maar het was nog steeds een probleem. Dus het is niet dat het daarmee ineens zou opgelost zijn. Het is voor haar dan ook weer een nieuwe verandering erbij. 

Daarbij vind ik dat je zelf ook 100% achter een hond moet staan voor je hem in huis neemt. Ik en mijn vriend zien nog een hond erbij echt niet zitten om tal van redenen. We steken nu al enorm veel tijd in Stella. We hebben geen groot huis. We hebben ook nog hamsters en een kat. De laatste tijd hebben we ongeveer wekelijks bij de dierenarts gestaan met elke keer weer een ander van onze diertjes. Sinds twee weken heeft nu ook onze kat schildklierproblemen. Ik voel me al schuldig tegenover haar dat ze op haar 12 jaar opeens moet wennen aan een hond, dus nu nog een hond erbij nemen, zou ik haar helemaal niet willen aan doen. Verder zijn ik en mijn vriend ook meer kattenmensen. Het is niet zo dat ik minder van Stella houd dan van onze kat, maar bij onze kat is alles zo vanzelfsprekend (al zal ook wel meespelen dat ze al 12 jaar bij mij woont), terwijl ik honden nog steeds moeilijk vind (en daar ben ik toch ook mee opgegroeid). We hebben ook altijd gezegd dat we geen hond wilden, omdat je daar toch meer nog moet mee bezig zijn en ze je meer 'beperken'. Stella en Twinkel waren uitzonderingen, omdat ze van mijn vader waren, ze voor hem zo belangrijk waren en ik zo al heel erg aan hen gehecht was. Stella zal hier nooit weggaan, want daarvoor is ze veel te lief en ik kan haar écht niet meer missen, maar ik ga niet ontkennen dat ik het nog steeds moeilijk heb met alle tijd en verantwoordelijkheid die bij het hebben van een hond komen kijken. Misschien dat ik nog bijdraai na een aantal jaren, maar ik zie mezelf dus ook echt geen hond meer nemen na Stella 

De medicatie werkt gelukkig niet zoals jij beschrijft, hoor. De medicatie past bepaalde stoffen aan in het bloed die ervoor zorgen dat je je angstig voelt. Hierdoor voelt de hond zich ook effectief minder angstig. Natuurlijk moet ook het onderliggende probleem opgelost worden, maar de bedoeling is gewoon dat we met Clomicalm weer een beetje verder kunnen met het trainen, omdat dat nu niet het geval is. 

Ik begrijp ook niet goed waar je leest dat de medicatie misschien levenslang zou moeten. Want dat is helemaal niet de bedoeling! Toen Stella bij mijn vader woonde, was ze veel minder ansgtig en kon ze wel alleen blijven. De laatste tijd heeft ze dan mijn vader verloren, is ze verhuisd, is ze Twinkel verloren,.. Door alle aanpassingen is ze gewoon erg onzeker geworden en heeft ze erg veel stress gekregen. Dat willen we met de medicatie even doorbreken, zodat we verder kunnen trainen en ze hopelijk weer de oude Stella wordt zoals ze vroeger was 

Ik ben echt al heel blij met het resultaat  Vandaag en gisteren enkele keren geoefend met heel even naar boven te gaan en weer terug te komen en dat is elke keer goed gegaan, zonder gepiep!  2 keer is ze zelfs relaxed in haar mandje blijven liggen tot ik weer beneden was. Ik ben er zo blij mee!  Nu hopen dat het zo blijft natuurlijk. 

Het is ook absoluut niet dat ze zich suf voelt en daarom bvb blijft liggen, want tijdens het wandelen merk ik het omgekeerde effect. Daar is ze veel vrijer en vrolijker. Ze rent meer van de ene naar de andere kant, wilt alles gaan ontdekken,... Het is moeilijk uit te leggen, want ze heeft altijd graag gewandeld, maar nu ik het verschil zie, merk ik pas dat ze nu echt weer onbezorgder is, zoals ze vroeger was 

 Blij dat er een oplossing is! Een andere hond erbij, zoals iemand opperde, is geen oplossing om verlatingsangst te verhelpen! Heb er hier 2 van de 5 met verl-angst dus een maatje erbij helpt hier niets aan. Goed dat je pas kiest voor een hond erbij als je dat zelf wil en niet om dit probleem op te lossen.

Het hielp hier wel om de rouwperiode af te sluiten en weer wat speelser te worden, maar dat is niet jouw probleem!

Ik hoop van harte dat het goed blijft gaan! Na alle pech en ongeluk, mag het wel...

 Dankjewel! 

Met Stella gaat het super! Vandaag is het elke keer goed gegaan als ze een korte periode alleen beneden moest blijven. Ze is ook bijna elke keer gewoon rustig in haar mandje blijven liggen 

Helaas is er weer slecht nieuws bijgekomen en komt er waarschijnlijk weer verandering. De kat van mijn vader had ik herplaatst bij iemand die ik een beetje kende, omdat ik dacht dat dat niet goed zou gaan met mijn kat en mijn kat dan ook al aan twee hondjes moest wennen. Nu hebben we te horen gekregen dat de kat van mijn vader niet goed went dus dat ze een nieuwe thuis voor haar willen zoeken. Ik vind het zo erg dat ze weer moet verhuizen en ben ook wel erg aan haar gehecht (ik had er de vorige keer al zoveel moeite mee om haar niet zelf te houden). Dus nu willen we haar waarschijnlijk (eerst toch nog eens over nadenken) zelf in huis nemen en het toch proberen. Het zou zo fijn zijn als het wel zou lukken om haar te houden. Ik hoop dat Stella er goed op reageert, maar ik denk wel dat ze zich de kat nog goed zal herinneren  En toch had ik gehoopt dat de situatie nu een tijdje rustig en stabiel zou blijven. 

Ai, dat is niet zo fijn. Jullie hebben ook wel alle pech!

Ik hoop dat het lukt met de kat! Veel courrage!

(Wel, ik ben er weer met een ander profiel, ik was mijn inloggegevens kwijt... gedoe!)

En een soort escuses, want ik had niet goed begrepen wat Clomicalm is, ik dacht dat het om dat medicijn ging waarvan ze nu juist weer afraden om het te geven bij vuurwerkangst, maar dat is een heel ander medicijn! Clomicalm is dus inderdaad speciaal voor het overwinnen van o.a. verlatingsangst in combinatie met therapie - waarna je de medicatie weer kunt afbouwen. Het helpt alleen niet altijd, maar als het wel werkt, is het een heel goed hulpmiddel om je hondje over haar angst heen te helpen. Ik hoop zo dat het allemaal lukt!

Cindy & Co: ik heb hier dus wel een aantal gevallen meegemaakt waarbij het wel hielp dat er een andere hond aanwezig was. Ook uit mijn omgeving en binnen de stichting voor wie ik regelmatig opvang, zijn er veel verhalen waarbij het hielp als de hond niet de enige was. Maar ik heb inderdaad ook een hond in huis gehad die inderdaad extreme verlatingsangst had en daarbij hielp het niet dat er meerdere honden waren. Dat is trouwens uiteindelijk wel goed gekomen

 Dankjewel  Nee, die medicatie die nu ook weer afgeraden wordt, zou ik zeker nooit gebruiken. Ik heb ook wel vertrouwen in mijn dierenarts dat ze dat zeker nooit zou aanraden 

Tot nu toe gaat het nog steeds best wel goed met haar. Het blijft natuurlijk heel langzaam gaan, maar ze is duidelijk wel relaxter als we haar alleen beneden laten, waardoor het opbouwen wat beter gaat. We willen zeker niet te snel gaan, dus we zitten nog steeds wel maar aan enkele minuten. Toch zien we dat ze het echt goed blijft doen op die paar minuten (vaak blijft ze in haar mandje liggen of relaxt wat rondsnuffelen), waardoor we weer goede hoop hebben om door te zetten met het oefenen 

Syntara, hoe is het de afgelopen dagen gegaan met het opbouwen? Hebben de hondjes ook last gehad van vuurwerk?

Ik heb mezelf net aangemeld hier omdat ik met een vergelijkbaar probleem zit. Ik heb al 5 jaar een hond die altijd al wel wat verlatingsangst getoond heeft. Nu hoorden we laatst van de buren dat het verergerd is: ze jankt soms wel 45 a 60 minuten als wij weg zijn  We zijn de afgelopen weken bezig geweest met opnieuw opbouwen maar ik denk dat ik te snel ging. Net als bij jullie ging het eerst goed, maar liepen we tegen een muur aan. Al bij een paar minuten alleen thuis ging Otje zitten piepen zodra ze haar lekkers/afleiding op had.

Dus nu gaan we weer van voren af aan. We hebben in elk geval de komende maand geregeld wbt oppas en mijn vriend heeft wat vrije dagen opgenomen. Ook heb ik net het boek van Malena De Martini gekocht. Het lijkt me fijn om een duidelijk stappenplan te doorlopen.

Heb je het idee dat de Clomicalm helpt bij de training?

 Van het vuurwerk hebben we hier gelukkig bijna geen last gehad. Stella heeft er ook niet op gereageerd (wat mij verbaasde omdat ze wel snel op andere, harde geluiden reageert). Het opbouwen gaat nog steeds erg traag (dus er is niet zo heel veel nieuws te melden), maar wel goed. Zolang er vooruitgang is, ben ik tevreden 

Ik heb wel het gevoel dat de Clomicalm echt verschil maakt (in tegenstelling tot Adaptil en de andere dingen die ik al geprobeerd had). Het lost het probleem absoluut niet op, maar de weken voor de Clomicalm waren echt moeilijk voor haar en sinds ze Clomicalm krijgt, lijkt ze weer wat 'stabieler', raakt ze niet meer meteen in paniek als we naar boven gaan en maken we dus opnieuw vooruitgang. Verder heeft ze helemaal geen last van bijwerkingen, dus ik ben er erg tevreden over. Al zal het natuurlijk nog steeds niet gezond zijn, dus het is wel de bedoeling na een tijd weer af te bouwen 

Wat jammer dat het bij jouw hond nu ook minder goed gaat de laatste tijd. Ik denk dat het zeker een goed idee is het boekje te combineren met Clomicalm (of eventueel zou je eerst ook eens Zylkène en Adaptil kunnen proberen als je dat nog niet gedaan hebt, want bij sommige honden zou dat ook wel goed helpen als ik ervaringen lees).

Wij gebruiken ook nog steeds het stappenplan uit het boekje, maar de stap van het opbouwen dat we een half uurtje boven zijn, gaat nu erg traag, omdat het overlijden van ons andere hondje ertussen gevallen is en het sinds dan veel moeilijker gaat. Maar het blijft een goede houvast om stap voor stap te kunnen volgen, vind ik  

Succes en je mag mij ook altijd op de hoogte houden! Zeker als je iets vindt wat bij jouw hond goed werkt