Ik mis mijn pup

" Hoe spreek jij tegen mij zeg!
Jij durft nogal!
Ik had me beter de moeite om te proberen helpen bespaard, dat is duidelijk. "

Kath en Charlie

 vele hadden beter die moeite gespaard.. ze leest enkel wat ze wilt lezen.. 

" Hoe spreek jij tegen mij zeg!
Jij durft nogal!
Ik had me beter de moeite om te proberen helpen bespaard, dat is duidelijk. "

Kath en Charlie

 Kath je bedoelde het goed maar het mag toch duidelijk zijn. Dat hier alleen een hoop aandachtstrekkerij in het spel is.

Het gaat helemaal niet om de pup.

Ik snap niet dat jij en veel lieve geduldige forumers,het geduld dat ik niet heb daar nog tijd en energie in steken.

Ik begrijp wel dat je emoties alle kanten op gaan momenteel. Als ik het me goed herinner is je moeder nog niet heel lang geleden overleden, je hondenmaatje van jou en je moeder heb je verloren, vervolgens de vreugde van een pupje en vlak erna het verdriet dat je het toch niet aan kon en in het welzijn van de hond besloten om afscheid te nemen. Je bent wel degelijk in de rouw meissie, heel veel sterkte gewenst! Doe waar je je goed bij voelt en wees even extra lief voor jezelf. Huil uit wanneer je die behoefte voelt en open zoveel topics als je nodig hebt, hoewel ik geloof dat je steun beter in je directe omgeving kan vinden - want zoals je gemerkt hebt kan het internet nogal hard zijn, en je hebt al de nodige klappen gehad. Rustig aan meid! 

 Dat bedoel ik.

" Hoe spreek jij tegen mij zeg!
Jij durft nogal!
Ik had me beter de moeite om te proberen helpen bespaard, dat is duidelijk. "

Kath en Charlie

ehm nouja, iets met 2 richtingen he...

ik snap best jullie bedneken en wat jullie zeggen hoor. maar cindy krijgt ook niet de alleraardigste dingen naar haar geroepen. is dat gegrond? wellicht...maar alsnog, is het niet lekker te lezen...

nu is cindy even iets minder lief in een post, en nemen we haar dat kwalijk??? en moet ze op haar toon letten? moeten wij dat misschien zelf niet ook een beetje? 

ik kan dat best wel begrijpen...

verder heb ik hier weinig zinnigs over te zeggen, ik voel niet wat zij voelt. ja, er is nu wat gelseept met een pupje, wat niet nodig had moeten zijn. maar het beestje komt bij een nieuw huisje, er zijn 2 weekjes "verloren" gegaan, zo'n ramp is dat ook weer niet...

en ik kan ergers best haar spijt wel begirjpen, het is veel, te veel misschien. maar nu het er niet meer is, voelt dat ook weer niet helemaal goed. 

misschien onlogisch voor de meeste hier, maar als zij dat nu eenmaal zo ervaart...dat kan..

En hiermee heb je antwoord gegeven op je eigen begin vraag... Goed gedaan  Je hebt inderdaad het beste met Toby voor, als ik het zo lees zijn je twijfels al minder geworden, meer rust in je hoofd... Heel fijn, je komt er wel overheen, het heeft alleen wat tijd nodig 

"iets minder lief in haar post"... perceptie is alles hè

en waarom was dat? iets minder lief omdat ik... ????

Nee ik hoef geen antwoord...

Ik ga iets anders doen met mijn energie.

 zeker mee eens Jeroentje...

en gevoelens kun je niet zo *poef* uitzetten...dat snap ik...

Maarrr...om nu 5 topics over hetzelfde, op het openbare gedeelte te zetten..

hmmm...lijkt me nog steeds niet de bedoeling...

Voer de honden, geen oorlog... ;)

Cindy, op een forum wordt héél veel geschreven. Pik er uit waar jij iets mee kan en laat de rechts links liggen. Aan het begin las ik een goede tip over het uitlaten van honden in het asiel. Spreekt dat idee jou aan?

Bij het asiel waar ik stage heb gelopen mochten de vrijwilligers de honden ook gewoon uitlaten. Iedere hond had een kleurtje. Groen mocht iedereen mee wandelen, oranje met iets meer ervaring en rood was alleen voor de medewerkers of hele vaste vrijwilligers.

Wauw monique wat ken jij mij goed.het gaat helemaal niet om de pup??daarom zit ik hier met een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen aan hem te denken.Ga toch heen.ik hou niet van aandachttrekkers maar dit is gewoon wat er allemaal door me heen gaat.ik sta er wel alleen voor he dom mens.zo nu ben ik een keer hard.ik laat me nie alles zeggen.en lief van je billie jean jij snapt het.nou mn moeder is sinds 2012 overleden maar wel plotseling en op 46 jarige leeftijd.das nie niks.en mijn hond afgelopen maart plotseling.wel een mooie leeftijd bereikt maar zag haar voor mijn ogen overlijden.heftig.maar daar gaat het nu niet om verder.zit nu vooral met toby die net 5 dagen weg is.mag ik hem even missen of moet ik denken yes die is weg:s sjongejonge.rare reacties hier.

Waarom dat schelden altijd? nu is Monique weer dom mens. Zo praten wij tegen jou toch ook niet?

Ik wens je alle wijsheid en sterkte toe Cindy...

Je reageerd alleen op berichten die aanvallend zijn ( of jij zo ervaart ) maar de tips die gegeven zijn doe je niks mee?!

Ik hou me verder afzijdig van dit topic.

Veel sterkte.

And again...

Je haalt nu je moeder aan, die onlangs is overleden. Dat spijt me enorm voor je. Maar juist DAT is de reden dat de meesten je hier professionele hulp aanraden. En die adviezen wuif je steeds in de wind.

Het spijt me, ik trek me terug uit dit onderwerp. Je werkt jezelf teveel in de slachtofferrol, maar zegt weer van niet. Daar heb ik niks mee, jij hebt hulp nodig en zolang je dat weigert te beseffen, kunnen wij praten als een brugman... Verspilde moeite.

Het wordt zo nogal een agressief topic, dat is vast niet de bedoeling.

Cindy, als ik jou was zou ik al je topics laten sluiten die over dit onderwerp gaan.

alles is wel gezegd, het lijkt ons geen zin hebben dit topic langer open te laten

Wie heeft niet de nodige tegenslag ? Iedereen denk ik, spijtig genoeg.

Ik probeerde me dus in te houden, zou niets schrijven maar nu kan ik niet anders.

Ik ben ook totaal geen pup mens, maar door omstandigheden, medelijden kwam er toch eentje in huis, wel iets ouder maar dan nog erg ziek op de koop toe, pure ellende en wanhoop dat het nooit beter zou worden. Maar je dumpt haar toch niet, gaat verder. Nu heb ik een fijn lief hondenmeisje met de nodige deugnietstreken, maar wel kerngezond en volledig zindelijk. Neem haar overal met me mee, want ook ik ben alleen, het is mijn beste maatje.  

Heel eerlijk, als ik mijn pup kwijt had gewild, zou het hier niet eens durven schrijven en nog minder achteraf weer een topic openen.

Alle goede adviezen worden opzij gezet, niet op gereageerd. Je haalt je moeder aan die overleden is, dat is intriest en daarover voel ik enorm me je mee, maar dat is geen reden om je hondje weg te doen. Integendeel zelfs, het feit dat jij het wel deed, geeft aan dat je best hulp zoekt bij iemand waar je wel naar luistert en die je bijstaat.