Puberhond gekregen

Afgelopen week werden we met een hondenverhaal geconfronteerd waaruit maar weer eens  bleek hoe mensen uiteindelijk toch weer om de tuin kunnen worden geleid. Bazen die dachten goed de voors en tegens van een iets oudere hond te hebben overwogen, konden een reutje van 8 maand gratis krijgen, omdat er in het gezin waar het dier zat, iemand was met een allergie t.o.v. honden. Dit leek een buitenkans en de hond werd nog dezelfde dag opgehaald. De eerste paar dagen was iedereen in de beste stemming, maar daarna bleek de hond niet te willen luisteren, was angstig voor allerlei voorwerpen die op straat stonden en andere honden werden door hem op een erg plompe manier benaderd. De conclusie van de nieuwe bezitters was dat de hond maar weer terug moest. Maar daar werd een stokje voor gestoken door de vorige eigenaars, want die gingen verhuizen en konden de hond niet terug nemen. Weer eentje, denk ik dan. Wat mij betreft hoeft iemand alleen maar  te beginnen en het verhaal eindigen, kan ik dan wel. Het zijn namelijk vaak reuen die op de puberleeftijd bewijzen dat ze man willen worden. Dit gaat vaak ten koste van het geduld en de kennis omtrent honden van de eigenaars. Dus dan mag de hond weg. Maar dan moet er een goed verhaal achter steken om een eventuele eigenaar te overtuigen. En dit zijn er vele. Wat moet een aankomend eigenaar nu doen om het geheel zo goed mogelijk te laten verlopen? Vraag eerst eens aan de eigenaar naar het karakter van de hond en de ervaring die het dier heeft opgedaan. Als dit bevalt, ga dan de hond bezoeken en vraag of het dier mee mag op de wandeling, al of niet met eigenaar. Zo krijg je een eigen indruk die minstens zo belangrijk is als die beschrijving van de eigenaar. Op straat kom je namelijk van alles uit de praktijk tegen. Daarna laat je de opgedane ervaring een dag bezinken, nadat je bent overeengekomen, het liefst schriftelijk, dat de hond op het oude, veilige adres mag terugkomen als blijkt dat het na 2 weken toch niet gaat. Als mensen hiermee instemmen, is de kans groot dat ze de hond niet zomaar willen dumpen en inzien dat de ontvangende partij serieuze plannen heeft. Deze manier van aanschaf zorgt tenminste voor een iets betere kans van slagen, zodat alle betrokken partijen, ook later, tevreden kunnen zijn.

Het ligt ook aan je mentaliteit , doe je daar je best voor als het even minder gaat, of ben je zo iemand als het lastig wordt de hond retour doet.......

Ik ga even van mezelf uit, een bolletje wol deed haar intrede bij mij en Bams, door omstandigheden is het bolletje wol terug naar de fokker .....met negen weken, straks komt ze terug en is dan de vijf maanden voorbij, dat zal werken worden, en het zal ook best eens tegen kunnen vallen, mijn mentaliteit is , al zal het straks moeilijk zijn ze gaat niet retour meer naar de fokker, mentaliteit speelt mee.....en als ze terug is zal ook de hond de kat uit de boom kijken, tot ze vertrouwd is in de nieuwe omgeving en dan komt de rebel om de hoek kijken......geef het de tijd zowel voor jezelf als voor de nieuwe huisgenoot.

Hmmm je verhaal komt me bekend voor.... 

Goed gezegd bert helemaal gelyk geeft ik je moet geduld hebben gelyk wat er is gebeurt of zo een hond moet je verder begeleiden tot hy het begrypt

11 april 2011 heb ik Rocky opgehaald die toen ruim 4 jaar oud was. Hij zat ergens in opvang omdat hij om financiële redenen weg moest. Hij zou een rustig, vriendelijk hondje zijn dat niet blafte.

Nou, rustig is hij zeker maar blaffen kan hij prima hoor. Hij heeft een alarmblaf waarvan je je een ongeluk schrikt, gelukkig komt dat niet veel meer voor.  Hij blaft in huis alleen nog als er iemand aan de deur komt en dat mag van mij.

Helaas was hij een erg angstig hondje dat een meter achteruit sprong als ik hem wilde aanhalen of zijn riempje of tuig aan wilde doen. Met veel geduld is dat over al heeft dat zeker ruim een jaar geduurd.

Hij plaste en poepte in huis maar wel zo dat ik hem dat nooit zag doen. Ik heb dat steeds zonder commentaar geruimd en inmiddels komt dat nog maar zeer zelden voor.

Buiten ging hij op een vreselijke manier uit zijn dak bij het zien van een andere hond. Inmiddels gaat dat heel goed en zoekt hij contact met mij als we een andere hond tegenkomen. Hij krijgt dan een snoepje en wordt door mij de hemel in geprezen.

Gelukkig had ik hem meteen verzekerd want hij bleek van alles te mankeren. Oor- en oogontstekingen, een zeer verwaarloosd gebit. En hij blijkt flink allergisch te zijn o.a. voor huisstofmijt. Ik heb heel wat dokterbezoekjes met hem afgelegd. Het gaat nu redelijk goed met hem.

We zijn nu bijna 5 jaar verder, Rocky is mijn maatje, mijn lieve knuffel en ik wil hem voor geen goud meer missen. 

Maar hoeveel mensen zouden hem weer weg gedaan hebben?

Bert ,je hebt helemaal gelijk. ik heb Lodewijk ook eerst een maand op proef genomen ,toen hij bij zijn vorig baasje weg moest, eerst kennis gemaakt toen een week nagedacht en hem laten komen met de optie van een proef maand. ook Lodewijk had zijn probleempjes . allereerst het claim gedrag. kon nog niet naar de wc. moest ik een boodschap doen ging hij mee onder mijn jas. tot de chef mij betrapte met die bobbel onder mijn jas. hij dacht eerst dat ik aan het stelen was . hij heeft wel gelachen toen er een hondje oonder mijn jas zat. pas na 3maanden kon ik hem samen met Lobke een uurtje alleen laten. en anders bracht ik hen bij de oppas als ik langer weg moest. Lodewijk was 4,5 jaar toen hij kwam . maar ondanks het feit dat hij soms vergeet dat hij buiten moet doen wat niet in huis hoord zou ik hem voor geen miljoen willen missen. Hein.