Ontmoeting met Picardische herder

  Bijzondere hond, dacht ik  en direct daarna: een Picardische herder. Het ras klopte bij nader inzien en dat ik ze niet veel tegen kom ook. Met deze hond was wel iets aan de hand. De eigenaren hadden haar overgenomen en het bleek dat ze niet op haar gemak was als andere honden haar benaderden. Daarom vroegen zij eerst of onze hond wel wilde spelen, maar na een klein gesprekje hadden zij al het grootste vertrouwen. En ik in hun hond. Een van de kenmerken van de Picardische herder is dat deze hond oorspronkelijk is gefokt om te drijven en te waken. En dan moet zo'n dier standvastig zijn en niet verlegen. Daarom was de kans groot dat wanneer ze eenmaal vertrouwen in Bailo zou hebben, ze er helemaal voor zou gaan. Op de onderste foto is te zien dat de kennismaking geheel vrijblijvend is. Ze nemen noch weinig notitie van elkaar. Nadat Bailo, zonder zich op te dringen, een paar keer op afstand om haar heen heeft gedraaid, zien we op de bovenste foto dat ze schoorvoetend (het linker voorpootje staat nog boven de grond, zodat ze zou kunnen vluchten) met de oorjes in de nek, toenadering zoekt. Bailo blijft nog eventjes stoicijns. Maar dit gaf haar zoveel vertrouwen dat het toch nog op een renpartijtje samen is uitgelopen. Honden en mensen blij. En wat verstandig van die bazen dat ze hun hond op die manier de kans geven. Het komt vast helemaal goed.

geweldige ontmoeting ! van zo'n momenten kan ik ook intens genieten, daar wordt je blij van toch ???

Mooi dat de baasjes hun hond op zo'n manier alle kansen geven....

Prachtig verhaal!! Geweldig om te lezen dat Bailo en deze hond toch nog een fijne renpartij hebben gehad!