Clomicalm

wat een lieverd Manon 

Dank voor je antwoord Petra (ik ben nog slechter dan jij in korte antwoorden )

Ik was niet op zoek naar een quick fix hoor ..maar was wel benieuwd naar of jij resultaten had  met Jip op fronten die ik niet heb

Dat is dus niet zo..waldo en jip lopen op het zelfde paadje richting zelfvertrouwen

Ik herken het stappenplan van jip ..waldo loopt iets voor

Ik denk dat waldo's mazzel is dat hij jonge zwerfpup was alleen en op zoek moest naar eigen kostje

Jip heeft in een kooitje waarschijnlijk meer schade nog dan waldo

ivm waldo nog" een soort impulsen " kreeg als eten zoekende jonge pup

Tot nu toe is me clomicalm afgeraden (door gt en da) ivm Waldo vooruit gaat ..ze raadde me aan het te bewaren als laatst optie als ik niet verder kwam

3/4 jaar later kwam ik bij de holist terecht

Die er meteen een dierentolk bijriep ivm waldo zich niet wilde laten behandelen en hem een angst bommetje gaf(de tranen schoten in zijn ogen bij het eerste energie punt op waldo's hoofd)

Dierentolk zag donkere schuur met veel hokken met honden

waldo had alle levensmoed al opgegeven...hij kwam hier nooit meer uit..hij kon dit niet

Daarvoor alleen gezworven als pup

Hij wilde nu wel van zijn angst af maar liefde en warmte vond hij ook erg moeilijk..hij wilde niet worden behandeld nu

(da wilde/kon het ook niet zonder zijn toestemming)

dus naar huis met bloesem remedie (ander merk dan bach door holist gemixt)

4 weken later liep waldo zelf naar de behandeltafel???

Hij kreeg acupunctuur (naald tegen de huid niet erin)

moest doorgaan met die bloesem en hij kreeg er een bloesem bij tegen electrosmog(daar had hij last van)

sindsdien ook edelstenen in huis voor waldo (zwarte toermalijn)

op een na controle paar maanden later met daar tussenin de dierentolk een heel consult was waldo een blije gezonde kerel die wederom stappen bleef maken

Holist adviseerde toen om de bach te vervangen voor gemmo therapie (een vorm van vito therapie)

of mijn favoriete naam baby bachbloesem

Het zijn dus druppels van babyplanten kiemen knoppen ect

De werking is dieper genezend dan normale bloesem remedies

ivm de basis van het pruduct zo jong is( en dus snel ,en diep in de basis )vernieuwd

Dat vrijere en meer persoonlijkheid kreeg waldo tijdens die 3 mnd gemmo therapie

het flesje was voor mensen..dosering kwam van holist

Inmiddels krijgt hij niks..behalve een vakantie rond oud en nieuw

en de normale dingen waar wij rekening mee houden

hij gaat nog steeds vooruit

Tien minuten boodschappen doen kan ik ook heel goed

want hoe meer persoonlijkheid ipv slaaf...waldo laat het horen..liefst heel hard

zowel genoegen als ongenoegen

Hij kan nog steeds gaan trillen als een espenblad met doorgezakte schouders

maar dat veel minder vaak ivm ik wel zorg dat ik onder zijn tax blijf

Er zijn veel mensen die me voor gek verklaren ivm ik zoveel laat ...m gelukkig ook een boel anderen waaronder de oppas vinden het ook dood normaal

(waldo heeft 3/4 jaar in de keuken van 1 oppas geplast ivm 1 foute brommer die langsscheurde tijdens uitgaan/plas )

mijn mazzel was dat ik de honden vanaf dag 1 bij geplande as vaste oppas kwijt moest ivm een begravenis

stom toevallig heeft waldo daar meteen geleerd dat je oppas snel kan vertrouwen

en dus daar ontdooit waldo sneller dan jip

dat is de mazzel van eerste associatie bij een hond met kennel syndroom..bleek achteraf

voor de rest we drijven op gewoontes en ruilen ellende voor iets leuks en rus rust rust

Ik houd clomicalm in mijn achterhoofd voor waldo

maar zie geen meerwaarde ivm ik ook aan jullie hoor dat het niks doet met  alleen zijn en verbaler worden er nu eenmaal bij hoort als je je te lang hebt ingehouden

sorry voor lange antwoord

ohh en als ik zeg dat waldo het beter doet bedoel ik niet dat ik beter bezig ben

we hebben allemaal onze eigen puzzel en uniek geval met eigen grenzen

Haha, blij dat ik niet de enige ben die lang van stof is

Ik ervaar het ook niet zo als zou jij beter bezig zijn. Bij Jip speelt naast z'n gebrekkige verleden waarschijnlijk ook nog een ander probleem wat maakt dat hij maar heel moeilijk zichzelf kan reguleren. Want in feite waren we in bijna 8 jaar al zo ver gekomen dat ik ook in afwachtende staat was wat de meerwaarde van de clomicalm zou zijn. Mede omdat zijn Pavlov-schrik reacties minder hevig zijn, veel sneller herstellen en hij wat flexibeler is geworden.

En laat dat nu net de verrassing zijn  Nu ik dat ervaren heb wil ik het hem niet meer afnemen. Het lijkt hem wat meer in z'n lijf te houden, waardoor hij binnenkomende prikkels beter kan integreren en verwerken en spanningen (de leuke en niet leuke) wat beter aankan en kan reguleren, zodat ze hem niet eindeloos blijven hinderen.

Wat betreft Jip z'n vaste oppas... dat is mijn moeder... het heeft 3 jaar geduurd voordat hij niet meer continue zat te shaken, het heeft 5 jaar geduurd voordat hij er wilde eten en het heeft tot vorig jaar (clomicalm)  geduurd voordat hij er een hazenslaap durfde doen (nog wel in stand alert dus). Verder zit hij eigenlijk alleen maar op wacht.  Jip is een huismus en als hij oppas aan huis heeft gaat hij liggen slapen . Op visite elders hoef ik niet te gaan (doe het soms toch) want dat is volgens Jip regelrechte hel. Allerlei wandelingen trekt hij ook niet. Daar is de lol voor mij ook al snel van af. Het is allemaal snel te veel voor hem. En het is niet alleen dat op visite gaan en de wandeling, maar vooral dat overvolle koppie nadien waardoor hij allerlei fysieke problemen krijgt en niet om aan te pakken hysterisch hyper onbereikbaar wordt. Hij heeft ook in extreme mate een voorspelbaar leven nodig. Wat gewoon niet bestaat

Ik kan nu dus inderdaad ook een boodschap doen en Jip zit op wacht. Soms kom ik terug op de fiets en hoor ik 'm in de straat al roeptoeteren, dus persoonlijkheid zit er beslist in. Maar geen kwijlbad meer

Denk dat we inderdaad wel op hetzelfde soort paadje lopen. En ben ook enorm blij, terugkijkende, waar we vandaan komen en nu staan. Gedragstherapeutisch zijn we zo'n beetje uitgedokterd, maar ik weet dat Jip nog een belangrijke les voor mij in petto heeft  

Dank voor de gemmo info

Ik heb beide filmpjes gezien, wat een mooie hond is hij. Heerlijk om te zien hoe hij geniet op filmpje 2. Kreeg er tranen van in mijn ogen na filmpje 1 te hebben gezien. Ik snap je keus van coclaim helemaal. Beter wat minder lang leven maar wel kwalitatief beter. En petje voor jou af... vind ik hier van de rest ook Cindy winter manon roos en waldo. Een hond met een rugzakje s niet gemakkelijk en jullie doen het wel iedere dag met heel veel liefde!                                                        Hummie heeft ook een rugzakje al word die steeds kleiner. Veel geleerd in een klein jaar. Maar overal meenemen etc gaat niet betekend heel af aanpassingen maar dat heb k ik er zeker voor over. Ook vaak tegen onbegrip aangelopen. Een vriend met zelf een hond vroeg mij waarom ik niet gewoon voor een pup wa gegaan want dat was veel makkelijker dan al die problemen die ik nu had. Zoiets kwetst. Heb nog wat verwoord op Facebook kijken of ik het vinden kan

7 maandjes geleden alweer. 10 maandjes oud was je toen je bij mij kwam. Nooit liefde gekend.. bang en onzeker voor alles in het leven. In een korte tijd vertrouwde je mij. Pas bij mij leerde je spelen, lekker wandelen in de bossen, knuffelen en lekker kunnen slapen zonder constant bang te zijn. 7 maanden later kwispelt je staartje constant en ben je altijd vrolijk. Geen buikje meer wat honger heeft. Veel mensen hebben zich afgevraagd waar ik aan begonnen was. En ik weet het als ik in die mooie trouwe ogen kijk. In 7 maanden een compleet andere hond... Er is nog een weg te gaan en ik weet zeker dat ons dat saampjes lukken gaat. Voor veel mensen onbegrijpelijk. Honden liefde is onvoorwaardelijk liefde. Zo mooi om een hondje te zien veranderen van een klein hoopje ellende in een levendige blije heerlijke hond waar ik iedere dag van geniet. Mijn maatje voor altijd!!

Rachelle

Dank je Petra! Ja, Lexi is echt een engel. Ze heeft Vera gered met haar verlatingsangst, is een mamaatje voor de twee kleintjes en helpt mij door aan te wijzen als er ergens iets mis is, een heel bijzondere hond

  ..klinkt als een super bijzonder schatje

Dat zijn ze echt, heel bijzonder...als je ze maar een kans geeft

om hun innerlijke vlindertje te laten ontpoppen.

gelukkig zijn er nog mensen die alles in perspectief durven zien en daarnaar handelen ook 

en zo hoort het

Mooi om te lezen dat het ook zo is ..want zolang mensen niks hoeven te doen willen ze wel een hond met een rugzak

dat het dier niet meteen begrijpt dat deze in de hemel is beland(in vergelijk verleden)..maar dat je dat moet leren en bewijzen...daar schort het regelmatig aan

gelukkig bij jou niet

Mooi en vol liefde geschreven 

En dank je wel voor je lieve woorden.

"  

Je hebt gewoon een autistische hond "

Ciska en Moh (Bambi r.i.p.)

Yep ... die gedachte helpt ook enorm in de omgang met hem.

Roos.... die 2 doggies zijn niet met voorbedachte rade. Hadden er 3 moeten zijn.

En dank je voor je Waldo verhaal. Heb het nog eens gelezen en dit soort topics zijn soms fijn om begrip en herkenning te vinden. Je bent een topper met Waldo en met Jeff uiteraard ook!

Wauw, bijzonder meisje. Wat een rijkdom dat ze in jouw leven is gekomen.

Absoluut! Hier in de hondenhemel terechtgekomen maar ook door de hemel gezonden

Ik wil steeds op die toet van Jip zoenen, op die foto hahaha

 lekkere toet he!

De foto mag je zoenen 

Wat mooi gezegd, zo is het! Ervaar ik bij al m'n honden waarmee ik geleefd heb 

Ik ook! De dankbaarheid is volkomen wederzijds hier ook

Kunnen honden ook autistisch zijn eigenlijk? 

Twee, drie jaar geleden speelde het al door mijn hoofd, iemand anders sprak het ook uit naar mij toe. En toen ging ik steeds meer dingetjes een beetje herkennen van autistische kinderen op school (1 jongen in het bijzonder). En nu lees ik het hier dus ook weer. Vraag me af of daar ooit onderzoek naar is gedaan ofzo, of het dus ook écht kan.

Niet dat het wat uitmaakt voor mij, Mellow is wie ze is en mag zijn wie ze is. Met wat aanpassingen en beperking in indrukken is ze best heel gelukkig namelijk 

Ik denk van wel Mellow. En me er ook nooit in verdiept, maar vaak trekjes gezien die ik herken van autistische kinderen/volwassenen

 Er zijn wel topics over geweest op het forum over honden en authisme

het kan wel

Al zie ik in Mellow meer kans op vroege socialisatie probleem

Ik vind waldo ook erg authistisch..maar hij is het niet

Ik herken overlap in symptomen en ik heb er ook wel een tijdje wat meer in verdiept, dat kwam mn door dit topic  http://www.hondenpage.com/hondenforum/95020/autisme.php  (wel interessant op pagina 3 en 5)

Inmiddels houd ik het op overlap van herkenbare symptomen en is Jip een typisch resultaat van (vroege) socialisatieproblemen en trauma en waarschijnlijk nog iets in aanleg/hemzelf.

Hoe gaat het nu met Jip?

Wat ik me nog afvroeg is wat zijn zijn "genietmomenten". Bv een wandeling, lekker bij het vrouwtje liggen. En waar gaat hij precies de overload in?

Hoi rachelle, deze was me even ontschoten.

Het gaat goed met Jip. Vorige week weer mogen ervaren hoezeer de clomicalm hem helpt om situaties, die voorheen heel erg moeilijk, bedreigend, waren, beter het hoofd te bieden. Daar aanwezige bekenden viel het het ook op dat Jip het zoveel beter deed dan andere jaren. Dat is leuk te horen.

Zijn geniet momenten  Hij geniet inmiddels van z'n vertrouwde bekende snuffelrondjes. Hij geniet intens van lekker zo dicht mogelijk tegen z'n mensvrouw aanliggen. Hij geniet van een rustig hersenwerkje. Hij geniet van eten.

Z'n overload wordt voornamelijk veroorzaakt door een onbalans in prikkels die op hem afkomen en een onvermogen deze te verwerken. Tevens een grote behoefte (zo niet noodzaak) aan veel voorspelbaarheid, wat in het leven van alledag niet erg haalbaar is. Creëer ik een aanvaardbare balans tussen rust en spanning, voorspelbaarheid en voldoende ondersteuning bij onvoorspelbaarheden dan gaat het redelijk. De kunst was de vicieuze cirkel te doorbreken door zijn leven te structureren, voorspelbaarheid, en heel erg te minimaliseren. Wij hebben een vreselijk saai leven samen  Hij kwam daardoor ook pas tot echt slapen, en dus verwerken. Jip heeft heeft moeite met spanningen om te gaan (zichzelf te reguleren), zowel de negatieve als de opwindende. De kunst is om zijn leven daarom zo steady mogelijk te houden en veel te sturen en begeleiden. Ook in actieve dingen is de basis rust, rust, rust. Lange wandelingen, actieve spelletjes is voor hem geen succes, hij slaat daarin door.

"  
In vervolg op uitwijding naar clomicalmgebruik wat ter sprake kwam in een ander topic, waarover de vraag gesteld werd er meer over te willen weten, open ik even een apart topic over mijn ervaring met clomicalm bij Jip.
 
Jip is een een rugzak-hond met nogal wat struggles in hemzelf die het leven voor hem erg lastig maken. Het hele verhaal bespaar ik jullie, maar Jip leeft zijn leven met meer onzekerheid en stress dan goed voor hem is.
 
De afgelopen jaren, vanaf dat hij bij me kwam op een lft van 7 maanden, zijn we maar gewoon stap voor stap op weg gegaan van een minimale kwaliteit van leven tot zijn 'happy life' nu in zijn kleine wereldje om zijn kunnen heengebouwd.
 
Doelgerichte gedragsbehandelingnen perongeluk ontdekkingen, periodes van gestage groei en periodes van sprongetjes maakten dat hij zo langzamerhand steeds meer won aan kwaliteit van eigen leven.
 
Wat gedaan? Uiteraard gedragstechnisch, het leven steeds beter naar zijn kunnen inrichten, structuur en regelmaat, inzetten op steeds beter afgestemde gedragsmatige ondersteuning en begeleiding en heel erg veel minimaliseren van zijn wereld.
 
Daarbij 'ondersteuning' dmv klassieke homeopatie, ostheopatie en verder bijna alle voedingssupplementen uitgeprobeerd die op de markt leverbaar waren. Helaas werkte geen enkel ondersteunde middel. Het enige waar hij echt baat bij heeft is ostheopatie, 'holding' en in verlengde thundershirt (als surogaat) om hem zo te ondersteunen binnenkomende prikkels te integreren en daarmee zichzelf sneller te ruguleren (favo quote hier is dat Jip z'n beste genezing zou zijn hem terug te plaatsen in de baarmoeder).
 
Ik had me neergelegd bij wat we bereikt hadden, alles heeft een plafond (we hebben gestaag immers ook al erg veel bereikt).
 
Helaas bleef hij fysieke tremor-aanvallen houden die het gevolg zijn van overload en daarbij bleek de stress op zijn maag ineens voor verteringsproblemen te zorgen met als gevolg een spoedoperatie. Gelijk daarmee opgaand ging mijn 'gebondenheid' ook soms zwaar wegen. Want zijn leven voor hem zo goed mogelijk binnen zijn structuren inrichten betekent voor mij op bepaalde punten veel inleveren. Jip kan eigenlijk nooit mee ergens naar toe (helaas kan soms niet anders) en Jip kan ook niet alleen thuis blijven. Dat is geen handig combi-probleem.
 
Een bevriende GT opperde om eens clomicalm te gaan inzetten. En hoewel ik even over een hobbel moest, toch gedaan in overleg met DA en aan de kliniek verbonden GT. Zij kennen Jip immers al die jaren al. Dus hun fiat was zonder aarzelen een kans voor Jip en gezien zijn achtergrond ook voor chronisch gebruik.
 
Kort van stof is niet echt mijn kwaliteit 
 
Maar nu door naar de kern van dit topic.
De belangrijkste positieve veranderingen;
 
-Hij staat minder in 'overload' en integreert en reguleert beter
-wordt wat flexibeler, kan iets beter met spanningen omgaan.
-herstelt sneller bij pavlov-schrik-freeze
-reguleert zichzelf beter/zelfstandiger
-herstelt sneller na bovenmatige stressomstandigheden
-slaapt beter, dieper en droomt nu ook zelfstandig (los van 't vrouwtje zeg maar)
-nog wel tremoren, minder, en helemaal geen schokaanvallen meer
-wordt vrijer, gegroeid in zelfvertrouwen, durft meer (ook 'stoute' dingen )
-door meer 'ruimte' in hem en toegenomen zelfvertrouwen staat is ontvankelijker voor interactie met mij en daarmee ook leren, begeleiding en sturing
 
...en natuurlijk stout zijn. haha, Jip was meester in slaafs aanpassingsgedrag dus Yes Jip Be a Bad Boy   (denk in stout als in gevallen kaas van de grond jatten, dusse dat promoot ik alleen maar... beregoed voor z'n zelfvertrouwen.)
 
 
Zijn persoonlijkheid komt meer boven komt nu hij minder in overleef stand staat. Hij staat wat beter op z'n eigen pootjes en in z'n eigen zijn....Jippie, echt een hele leuke. Hij durft te communiceren,  laat bv ineens zien dat hij al jaren weet waar de koekjes staan en dat hij er wel eentje lust  en schuwt daarbij ook niet om wat vocaler te worden.
 
 
Afgelopen januari ben ik voorzichtig af gaan bouwen en binnen zeer korte tijd had Jip z'n eerste tremoraanval alweer en ook was meteen te merken dat hij de zelfregulatie alweer voor ca 75 % verloren had en dat z'n lontje meteen weer een stuk korter was. Conclusie... ik kies voor kwaliteit van keven en daarmee zal Jip nu zijn leven lang op de clomicalm blijven staan.
 
Voor wie nu meteen denkt ik wil deze wonderpil bestellen ...
let op!
 
-dit is reguliere medicatie die alleen verkrijgbaar is na voorschrift dierenarts en in overleg met GT! Niet iets om zelf mee te freewheelen.
 
-Wonderpillen bestaan niet!  Jip is nog steeds Jip. Kan niet zoveel aan in het leven. Kan nog steeds niet mee ergens heen, buiten zijn comfortzone, en kan ook nog steeds niet alleen thuis blijven. Is nog steeds een hond die gedragsmatig veel sturing, begeleiding en ondersteuning nodig heeft en heeft nog steeds meer spanning in z'n lijf dan gewenst.
 
Na deze waarschuwing dan toch tot besluit... voor Jip is het wel degelijk een wonderpil ?
 
Voor wie nieuwsgierig was in het andere topic, vraag maar raak 
 
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Alleen start bericht gelezen om te beginnen.

In december kregen we clomicalm voor Sadi echter dit voelde mij niet helemaal goed. In overleg met de dierenarts gaf ik haar een natuurlijkmiddel welke o.a. effectief is bij adhd, add, stress, angst depressiviteit, concentratie problemen, overprikkeling. Ik heb Sadi een maand op lto3 gehad ze bleef alert en ze bleef wie ze was maar wat beheerster, ook betere concentratie wat minder snel afgeleid en minder snel overprikkeld. 

Ik ga zo gauw het weer warmer word met LTO3 starten weer, mocht dat niet afdoende zijn dan overweeg ik toch clomicalm in te zetten. Echter LTO3 is een natuurlijk middel waardoor het mijn voorkeur heeft. (Sadi kun je in het kort omschrijven als een ADHD hond die supersnel overprikkeld is en erg gevoelig voor spanning en stress)

Verder ga ik dit topic blijven volgen/lezen

Hee, verrassend nieuw. Ik ken dit middel niet. Net even snel eea over gelezen. Wel de moeite waard om me er wat meer in te verdiepen. 

Clomicalm was voor mij ook een laatste optie. Heb al veel natuurlijke voorgangers doorlopen. Nu ik merk hoe goed het hem doet sta ik achter mijn besluit. Maar mocht er een natuurlijk middel zijn met hetzelfde resultaat ben ik om.

Nadeel is wel dat ik dan eerst de clomicalm zal moeten afbouwen en het nieuwe middel enige tijd moet geven z'n werk te laten doen. Dat betekent voor hem wel een (tijdelijke) onbalans.