Zou je nog steeds voor jouw ras kiezen als het uiterlijk minder vast lag

"  
Bij mijn ras is dat door natuurlijke selectie: wie het best was aangepast aan het barre, extreme klimaat kon overleven. Deze specifieke kenmerken zijn dan door de mens bewaard.
Zoals je in m'n eerste reactie kan lezen, is het net daarom dat ik het ook graag zo wil houden.
Ik kan oprecht ontroerd zijn, als ik zie hoe ze in de sneeuw in die typische poolhondkrul oprollen, en dan dat laatste minieme stukje huid (neus en voetzooltjes) dat nog bloot is, te kunnen dichtdekken met die volle wuivende pluimstaart. Net zoals ik vol bewondering kijk hoe ze over een sneeuwveld lopen (terwijl ik puffend en steunend loop te stampen): hoe ze hun tenen spreiden zodat de vliezen ertussen oprekken en ze zo een sneeuwschoen vormen, en hun voetafdrukken slecht 1 lijn achterlaten, zo perfect is hun centrale gangwerk. 
Tja, iemand anders vindt het vast allemaal onzin, maar ik hou heel erg van hoe geniaal dat hele lijf in elkaar zit, en ik sta er dan ook heel erg achter dat dit zo bewaard blijft. "

Alaska's Finest!

 Misschien was dat ooit zo, maar de kenmerken die je beschrijft en waar je van houdt, worden bij de Malamute nu niet in stand gehouden door natuurlijke selectie. Ook bij de Malamute is er een standaard opgesteld, zijn er kenmerken bepaald die een Malamute een Malamute maken. Vanaf het moment dat die standaard werd opgesteld, was er sprake van selectie. En ook de Malamute heeft een gesloten stamboek, net als ieder ras, waarbij er op den duur sprake zal zijn van een genetische bottleneck. Het zou mooi zijn als dat het bereiken van dat punt zo lang mogelijk werd uitgesteld. Of voorkomen. Maar dat is weer een ander onderwerp. 

Ook bij de Malamute spelen vast zaken als populaire dekreuen, erfelijke aandoeningen, en dat door selectie op verschillende dingen maar een heel beperkt deel van de populatie wordt gebruikt voor de fok en de kans krijgt erfelijk materiaal door te geven. De dingen waar op geselecteerd wordt, zijn bijvoorbeeld gezondheid, karakter, werkvermogen(?) maar ook uiterlijk. Selectie is niet persé slecht, maar het brengt wel gevolgen met zich mee in een gesloten populatie zoals het geval is bij rashonden. 

Ik denk dat de Malamute, net als ieder ander ras, zou profiteren van een minder strikte afrekening op het uiterlijk, waardoor meer honden de mogelijkheid krijgen om erfelijk materiaal door te geven, wat de genetische variatie in een ras ten goede komt. 

Nu weet ik natuurlijk niet hoe strikt Malamutes op hun uiterlijk beoordeelt worden... En ik snap je punt ook zeker wel, Malamutes zijn erg mooi en hun uiterlijk is heel functioneel. Maar ik vind het onzin om een hond met misschien een fantastisch genenpakket niet te gebruiken voor de fok, alleen op basis van het hebben van ik noem maar wat, een oor dat niet helemaal recht staat, een verkeerde aanzet heeft, een roze neus, een half blauw oog, een kleurentekening die net niet correct is, haren die een centimeter te kort of te lang zijn. Zulke dingen. 

Dit is echt niet een persoonlijk ding op Malamutes ofzo. Vind het erg mooie honden. Het is meer een issue dat ik heb met het hele strikte vasthouden aan een uiterlijk zoals vastgesteld in rasstandaarden, en alle gevolgen dat dat met zich mee brengt. Maar dat had je hoop ik al door.  

ben het met je eens dat je een hond niet perse moet afkeuren voor de fok op basis van die dingen.... daarom hou ik ook van het "breedfokken" daar word vooral naar het gedrag en het karakter gekeken en minder naar een oor dat wat scheef hangt ofzo.

maar waar ik persoonlijk een probleem mee heb (sorry!!) is het feit dat wij als mens gaan beslissen wat we gaan veranderen aan een hond omdat WIJ dat mooier vinden!

de foto van de boxer op de eerste pagina vind ik daar een goed voorbeeld van... wat is er nu mis aan die hond dat wij moeten veranderen?

waarom kiezen wij ervoor om van en "gewone snuit" een platsnuit te maken met alle gevolgen vandien?

De Boxer (brabantse bullenbijter) had een funtionele stompe bek om op te kunnen springen en zich vast te kunnen bijten maar ik denk dat op het moment dat een bepaald type hond een ras wordt, er dus omschreven wordt hoe de hond er uit moet zien en men daar dus keuringen mee gaat verrichten, je moet verwachten dat zaken in het extreme worden getrokken.

Als er te-  voorstaat, dan haak ik af.

te plat, te harig, te fel, te agressief, te snel ziek, te kleine schedel....

Ik zie alles 'relatief' graag, maar wel in de context 'happy' hond.

een krul meer of minder maakt me niet uit, maar zodra het beest last krijgt van z'n kwaliteiten (die wij als zodanig benoemen door de rasvereniging), die dat voor hem niet zijn.....nee

"  
Bij mijn ras is dat door natuurlijke selectie: wie het best was aangepast aan het barre, extreme klimaat kon overleven. Deze specifieke kenmerken zijn dan door de mens bewaard.
Zoals je in m'n eerste reactie kan lezen, is het net daarom dat ik het ook graag zo wil houden.
Ik kan oprecht ontroerd zijn, als ik zie hoe ze in de sneeuw in die typische poolhondkrul oprollen, en dan dat laatste minieme stukje huid (neus en voetzooltjes) dat nog bloot is, te kunnen dichtdekken met die volle wuivende pluimstaart. Net zoals ik vol bewondering kijk hoe ze over een sneeuwveld lopen (terwijl ik puffend en steunend loop te stampen): hoe ze hun tenen spreiden zodat de vliezen ertussen oprekken en ze zo een sneeuwschoen vormen, en hun voetafdrukken slecht 1 lijn achterlaten, zo perfect is hun centrale gangwerk. 
Tja, iemand anders vindt het vast allemaal onzin, maar ik hou heel erg van hoe geniaal dat hele lijf in elkaar zit, en ik sta er dan ook heel erg achter dat dit zo bewaard blijft. "

Alaska's Finest!

Ja maar nou lees je dan net niet goed of zeg ik het onduidelik? Die eigenschappen die jij noemt, zijn nog hardstikke wolfs.  Oftewel, daar is júist geen mensenhand aan te pas gekomen. Dat is natuurlijke selectie, en geen menselijke selectie. Je noemt het inteelt bij de koningshuizen - nou, dat is het binnen veel hondenassen dus ook. Ik denk dat als je jouw ras in het goede klimaat zijn gang laat gaan, dat het dan juist de eigenschappen behoudt die jij nu noemt. Maar als je het in nederland zijn gang laat gaan, dan waarschijnlijk niet, want hier hebben zulke oortjes geen enorme meerwaarde en zou een toevallige mutatie naar flaporen (die voor gedomesticeerde dieren schijnbaar vrij vaak voorkomt) geen negatieve gevolgen hebben en de eigenaar ervan dus hoogstwaarschijnlijk wel voortplanten. 

Daar hoef  ik niet eens over na te denken,met diesel,het karakter en de klik dat is voor mijn het belangrijkste. Diesel is een bull terrier