Bobby

Onze dieren zullen we altijd missen, maar we moeten sterk zijn, en dat is inderdaad elke dag en moment anders.

Ik wens je ook nogmaals veel sterkte, Rianne.

Ook zoveel voor jou, Anneke, en het beste met je heupoperatie, een vlot herstel achteraf.

Renate, je bent zoveel sterker dan je denkt.

Edit: tekst aangepast.

Hoi Hein hoe gaat het met jou en Pitchou.Fijn dat je blijft reageren,ik zeg ook steeds meer tegen mezelf dat ik zoveel geluk heb gehad om 16 jaar van Bobby te mogen genieten.Ook besef ik dat we ook blij moeten zijn dat Bobby geen lang of pijnlijk ziekbed heeft gehad.Bobby heeft mij,denk ik,idd geen verdriet willen doen en had besloten dat hij zelf zou overlijden in het bijzijn van mij,op zijn lievelingsplekje,mijn bed.Ook al is het voor mij iets te snel gegaan allemaal ,weet ik dat het zo het beste was voor mijn kleine vriend.Ik denk met heel veel liefde aan hem terug en dat maakt me dan ook wel weer blij.Zijn schattige kopje,zijn lieve gekwispel en zijn lieve likjes.Ik zal hem altijd blijven missen,maar weet ook dat het leven verder gaat en natuurlijk ook moet.Hij zit heel diep in mijn hart en dat gaat er ook niet meer uit.

 Dankjewel Hein, probeer de operatie uit te stellen tot januari....

Hoe is het met jou en Pitchoe? ?? 

Hoi Renate,over het nemen van een ander hondje.Aan een kant denk ik weleens,misschien over een tijd wanneer de ergste pijn verdwenen is.Als ik buiten mensen met een hond zie denk ik dat wil ik ook.Maar aan de andere kant,ik heb een dochter in Frankrijk wonen en nu kan ik daar naar toe gaan wanneer ik wil.Ik zou liever willen dat ik het niet kon ,dat bobby er nog was,maar dat is nu eenmaal niet meer.Dan denk ik aan de toekomst als mijn dochter kinderen gaat krijgen en ik wil daar een paar weken naar toe.Ze woont in het zuiden dus we gaan met het vliegtuig.Ook heeft mijn dochter een kat,gaat dat samen.Nou heb ik wel een zoon,maar ja die moet natuurlijk ook werken.En de hele dag een hondje alleen laten dat kan ook niet.Naar een pension wil ik ook niet dat heb ik met Bobby ook nooit gedaan.En mijn zoon woont ook samen.Verder in de familie zijn er ook geen echte dierenliefhebbers die op de hond zouden kunnen passen.En ook nog een ander dilemma mijn man wil alleen maar een westiepup en ik heb altijd gezegd als er een ooit een andere hond komt dan wil ik er eentje redden uit het asiel.Soms wil je iets wel heel graag maar wat is het beste.Ik hou wel ontzettend veel van honden en ook van katten.Maar wie weet wat de toekomst ooit brengt .Groetjes en een knuffel aan Sadi.

Rianne, Misschien dat er iemand van HP bij je in de buurt zit ook met een klein hondje die als het zou klikken best af en toe als oppasadres wil fungeren zodat de normale dagelijkse routine zoveel mogelijk normaal blijft en dat misschien ook af en toe andersom kan hebben beide partijen er voordeel bij. Maar hoe dan ook je moet er aan toe zijn. Het moet in je eigen tempo op jou manier en mijn manier is niet die van iedereen 

Hein, geen idee, ik doe me uiterste best en meer als dat kan ik niet.

Hoi,precies 12 weken geleden op deze tijd kreeg ik het verschrikkelijke nieuws te horen dat mijn lieverd erg ziek was.Ik ging naar de Da omdat ik wist dat het niet goed was dat bobby heel erg hijgde,vanaf die dag eigenlijk pas,dat het zo erg was.Hij wilde wel sinds 4 dagen niet meer veel en de laatste dag helemaal niks eten.hij was ook wel snel moe.Maar het was zoooooo warm had het niet meteen door.En ja bobby was 16 jaar.Wat was ik naïef om te hopen dat de medicijnen nog aan zouden slaan.Maar ik was te laat,ik die zoveel van hem hield.Ben een weekje weg geweest en wat doet het weer pijn om binnen te stappen en geen blijde bobby te zien.Soms gaat het wel maar ik durf bijna niet aan bobby te denken want dan doet mijn hart nog zo zeer.Maar natuurlijk wil ik wel aan hem denken.Hij zit ook zo diep in mijn hart.Brand ook elke dag kaarsjes bij zijn herinneringstafeltje met foto's e.d.Mis hem nog zo erg.

Denk aan je Rianne.....

12 weken alweer pfff voor mij ook. Sterkte en ik weet wat je voelt.

Liefs Anneke

Alweer 13 weken dat mijn kleine lieve vriendje overleden is.Het blijft moeilijk en het gemis is verschrikkelijk.Probeer wel steeds meer te denken wat een geluk bobby mij heeft gegeven en dat hij al oud was.En hoe graag ik ook zou willen ik kan hem niet meer terug krijgen.Brand nog steeds iedere kaarsjes bij zijn foto en urn.Heel veel liefs voor jou'bobby' waar je ook bent????

Lieve Rianne Het blijft inderdaad pijn doen,maar je moet verder zo gaat het met iedereen die zijn dierbare kwijt is en de ene is al sterker dan de ander.Na 4 jaar laat ik bij mijn Thibo nog steeds een kaarsje branden.
Sterk blijven Rianne doe het voor jou Bobby.

13 weken, wat een tijd he Rianne. En dan denk je dat het allemaal wel aan het slijten is, maar dat valt soms een beetje tegen.

Heel veel sterkte en bedenk dat jouw lieve Bobby niet ergens daarboven is, maar voor altijd bij jou in je hart. Voor altijd samen.....

Alleen moet je wennen aan het gemis, en dat het niet meer tastbaar is.

???? alweer een week voorbij.De veertiende week alweer dat mijn lieverd overleed.Wat mis ik bobby en hoe leeg en stil is mijn huis.Niemand die nog naar hem vraagt.Alleen jij Anneke en daar ben ik zo blij mee.Gaat het  bij andere dan zoveel makkelijker.

Heel veel sterkte met het verlies van je maatje.

Begrijp dat je je schuldig voelt maar je kan er niks aan doen.

Het gaat zo snel en die diertjes zijn zo sterk dat je het pas merkt als het te laat is.

Geloof me ik heb me ook schuldig gevoeld maar als je dat blijft doen kan je niet verder met je leven. Denk aan mooie tijd die je samen hebt gehad. Ik geloof heilig dat je alles hebt gedaan wat je kon voor je maatje.

Sterkte Rianne,

Ik denk dat we een klein beetje hetzelfde zijn, 

Groetjes Anneke

Ik sluit me daar volledig bij aan...

Sterkte Rianne en Anneke.

Lieve groet.

 Hoi,dank je voor je berichtje.Ik heb idd alles voor bobby gedaan in zijn leventje.En het belangrijkste is dat er van hem gehouden is.Maar hij heeft mij ook zoveel liefde en plezier gegeven.Daar ben ik dankbaar voor.En nu zit hij voor altijd in mijn hart.

Lieve Rianne, 

Gecondoleerd met het verlies van je vriendje Bobby. Ik ben mijn beste vriendje 2 maanden geleden verloren aan chronisch nierfalen. Ik wilde tot op het laatste moment niet geloven dat hij  nooit meer beter kon worden. Op een leeftijd van bijna 13 jaar heb ik hem tot mijn grote verdriet en schuldgevoel in moeten laten slapen. Net als jou brand ik iedere dag een kaarsje bij zijn gedenk hoekje met zijn urn en foto. In mijn omgeving vraagt er ook bijna niemand meer na, helemaal nu niet meer omdat we binnenkort een pup krijgen. Maar toen ik vanmorgen in de dierenwinkel stond en zag dat zijn lievelingskoekjes in de aanbieding waren, schoot ik weer helemaal vol hoor.... ondanks dat ik erg uitzie naar onze pup, (ik voel me soms gewoon schuldig dat er nu al een nieuwe pup komt) maakt dat het verdriet om hem niet minder is hoor! Ik begrijp je heel goed... Dikke knuffel voor jou.

Hoi dank je voor je berichtje,altijd fijn om te horen dat toch meer mensen je begrijpen.ik was ook zo naïef om als enigste te denken dat zijn medicijnen aan zouden slaan,wilde niet inzien dat bobby zou overlijden.Dat deed toen al teveel pijn,alleen de gedachte al.En nu doet het nog steeds pijn.Ooit zal het beter gaan.Jij ook nog veel sterkte en toch ook wel heel veel geluk met je nieuwe hondje.Groetjes rianne

Kan niet slapen,lig nu te denken aan alweer 15 weken geleden.Een grote nachtmerrie die werkelijk is geworden.De zeer ploteselinge dood van mijn allerdierbaarste bezit in mijn leven ,mijn lieve vriendje bobby.S'avonds naar de Da en s'nachts overleden op mijn bed bij mij gelukkig ,ik was hem aan het kroelen en aaien.Zo snel kan het gaan 2 gilletjes en 10 minuten later,4/5 stuiptrekkingen en weg was bobby.Die vreselijk schuldgevoelens van als ik dit ,als ik dat.Maar ik wist het gewoon niet dat hij zo ziek was.Moet hier echt overheen zien te stappen.Ik had alles gedaan om hem te helpen,had al mijn geld willen spenderen aan de Da.Ik mis hem zo in alles.Ook nog een gelukje dat hij wel 16 jaar,1 maand en 13 dagen heeft mogen worden.Dank je hiervoor lieve bobby.

Warme knuffel voor jou, Rianne.

Ook al is het geen troost, je bent niet alleen.

Hopelijk kun je alsnog snel de slaap vatten.

Lieve groet.

Dank je Hein,ik denk ook aan jou.Hopelijk gaat het wat beter met je.Poot aan Pitchou.Groetjes.

Rianne,

Heel veel sterkte. Het blijft heel moeilijk! Onze Tipsy is nu 1 jaar en 1 maand geleden overleden en ik heb er nog elke dag verdriet van. Ik heb het inmiddels wel een plekje kunnen geven, maar het blijft o zo moeilijk. Ik wens je ook heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Ja Rianne je blijft je de dagen herinneren maar je hebt alles voor Bobby gedaan wat je kon,het blijft moeilijk het gemis maar stilaan zal de pijn verzachten ....maar vergeten zal je Bobby nooit ik leef met jou mee.

Rianne, heel veel sterkte maar weer. Ik leef met je mee en deel je verdriet. Wat moeten we zonder ze.... Daarom voor alle lieve hondjes die gemist worden.

De vriendschap van een hond
is vriendschap voor het leven
voor een ander niet te zien
hoeveel een hond kan geven

want ben je eens verdrietig
dan kijkt hij je aan
alsof hij zeggen wil
ik zal altijd naast je staan

en als je dan weer vrolijk bent
dan slaat hij met zijn staart
en blaft alsof hij zeggen wil
dat hebben we weer geklaard

zo`n vriendschap is een wonder
een wonder om te beleven
zo`n vriendschap kan geen mens
geen mens kan zoiets geven

Liefs Anneke

 Dank je.Ooit komt het goed, dat moet wel!Ik doe mijn best om er mee om te gaan,maar het is nog zo moeilijk.Ik mis hem zo.

 Dank je ,ooit zal het beter gaan,Groetjes

Het is precies zoals het gedicht zegt.Dank je Anneke.

 Hoi,dank je voor je berichtje.Ik heb idd alles voor bobby gedaan in zijn leventje.En het belangrijkste is dat er van hem gehouden is.Maar hij heeft mij ook zoveel liefde en plezier gegeven.Daar ben ik dankbaar voor.En nu zit hij voor altijd in mijn hart.

Lief berichtje 

Ik vond ook al weet ik dat je heel verdrietig bent en het wel een tijd over heen gaat voordat je het verwerkt hebt.

Er moest toch iemand je herinneren dat je je best hebt gedaan.

Hij leeft voort in je hart en dat zal altijd zo blijven wand de liefde die je voor elkaar hebt gaat nooit meer over.

Sterkte Rianne, voor de komende uren. 

Ik denk aan je 

Liefs Anneke