Combinatie Labrador - Dobermann

Goedemiddag allemaal, Mijn vriendin en ik denken er over na om een (tweede) hond in huis te nemen. Nu gaat onze gedachte vooral uit naar een Dobermann. Wij zijn heel actieve mensen die dagelijks gaan wandelen met onze hond en ongeveer 3 keer per week naar het bos gaan waar de hond ongeveer 2 uurtjes los kan lopen. Momenteel hebben we al een labrador van 2 jaar oud en we zouden graag een kameraadje voor haar willen. We denken dat een dobermann hier een goede combinatie mee kan vormen. Maar eigenlijk zijn we hier niet zo heel zeker van... Zijn er hier misschien mensen die daar ervaring mee hebben, of ons er tips over kunnen geven?   Dan vragen we ons ook af waar we die best kunnen halen. Onze labrador komt van bij een brood fokker. Ondertussen weten we dat dit helemaal geen goed idee was maar toen waren we eigenlijk nog niet zo goed ingelicht en hebben we meer ons hart gevolgd dan ons verstand.   Alvast bedankt voor de reacties

Een Labrador erbij? Een dob.man is geen match voor een Labrador (totaal verschillende karakter eigenschappen).

Uit ervaring weet ik dat Retrievers goed matchen met andere Retrievers... Dit door hun speelwijze en manier van communiceren... Mijn Golden trekt dan ook meer naar Retrievers toe dan wel anders ras ook... De enige andere rasgroep die mijn Golden nog wel leuk vindt is de terriers... Beagles vindt hij trouwens ook wel  leuk, maar zoals de Foxterrier daar kan hij leuk mee spelen... 

Herders, Rottweilers e.d. kan hij niks mee haha.....

 

Dus, over de Dobermann kan ik je nier verder helpen. 

Ik heb zelf geen directe ervaring met de combi, maar zie er niet echt een probleem in. De rassen kunnen dan wel verschillend zijn, maar iedere hond, van welk ras dan ook, is ook verschillend van de ras-standaard. Goede opvoeding en juiste keuze uit het nest is gewoon heel belangrijk.

Je moet een goede ''match'' vinden. Is je labrador vrij rustig van karakter? Zoek dan in het volgende nest naar een wat rustigere pup. Is je labrador wat aan de dominante kant? Zoek dan naar een onderdanige pup (laat zich makkelijk omgooien door broertjes en zusjes, duwt niet iedereen opzij bij het drinken bij moeders, dat soort dingen)

Hier een golden retriever van bijna 4 en een rottweiler van 10 maanden oud. Deze combinatie gaat heel goed. Zoek een goede fokker en Vertel erbij dat de doberman pup bij een andere hond komt te wonen, dan er rekening gehouden worden met het karakter van de pup.

De kans op problemen is er wel. Door raseigenschappen zal met beide honden anders omgegaan moeten worden....alleen dit geeft al spanning onderling en onbegrip. Veel baasjes die rassen bij elkaar zetten missen een hoop signalen anders zou dit veel serieuzer genomen worden. Vaak kijkt men niet verder dan "gaat goed", maar wat is goed? Geen gevecht? 

Kans op 'problemen' acht ik heel klein. . Wat ik alleen wel vaak gezien en gehoort heb is dat honden dan gewoon langs elkaar leven...

Maar dit is voor elke hond apart natuurlijk.....

Je kan je hond meenemen als je een pup gaat uitzoeken.

Welke pup bij jou en je hond past.

 

Ik zie 2 honden die veel samen spelen, tegen elkaar aan liggen te slapen, elkaar begroeten door elkaars snuit te likken en ruzie hebben ze tot nu toe niet gehad.

De rotti is nu al de baad over de golden en die vind dat prima. Al is het heel erg duidelijk dat wij de boel regelen en dat dat niet de taak is van de rotti.

ja ze hebben ieder hun eigenschappen en daar moet je rekening mee houden. Maar dat zien wij niet als probleem.

waarom zou het niet kunnen?

mijn buurman heeft een dobberman en 2 shelties ook niet direct een match wat betreft het karakter (om van de grote nog maar te zwijgen )   

 

dit staat op raad van beheer over het ras:

van huis uit vriendelijk en  vredelievend, middelmatig temperament en middelmatige scherpte zijn vereist .

zelfverzekerd en onverschrokken.

een dobberman is een rustige en betrouwbare hond.

 

 mijn advies..ga opzoek naar een goede fokker en vraag daar eerst wat meer uitleg over het ras enz...

 

Hoe weet je wanneer je met een goede fokker te maken hebt?

 

 

Ik denk dat dat prima kan, natuurlijk kan het zijn dat sommige honden voorkeur hebben voor het eigen ras maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Ik zou eerder kijken naar karakters dan naar ras. Ik zou een pup uitzoeken die qua karakter matcht met jullie huidige hond (en met jullie uiteraard), overleg dit eventueel met de fokker. 

 

Kijk eens op de site van de rasvereniging voor erkende fokkers:

 

http://www.dobermannvereniging.nl/

 

 

 Dat zie je aan hoe ze met hun honden om gaan, hoe kritisch ze zijn naar pupkopers, hoe vaak er een nestje is. Fokken ze puur voor de centen, of uit liefde voor het ras. Vergeet niet dat goedkoop nogal eens duurkoop is, de goedkope MP pups hebben nogal eens een dure operatie nodig omdat de hond HD oid blijkt te hebben. En bij wen ras als de dobermann wil je zeker weten welk karakter de ouderdieren hebben.

 

Vaak als je via de rasvereniging naar een fokker zoekt zit je al een heel eind op de goede weg, maar alsnog zijn er kritische vragen om te stellen. Een aantal:

 

- Hoeveel nestjes krijgt de moeder in haar leven

- Op welke leeftijd wordt de moeder voor het eerst gedekt

- Op welke erfelijke aandoeningen zijn de ouderdieren getest, en mag je de papieren inzien

- Waar groeien de pups op (binnenshuis?) 

- Waar worden de pups mee gesocialiseerd

- worden de pups geënt en gechipt volgens schema

- op welke leeftijd mogen de pups weg

 

Daarnaast zal een goede fokker ook voor jou een hele hoop vragen hebben, zoals wat jullie de hond qua beweging kunnen bieden, of jullie naar de hondenschool gaan, hoe je zou handelen bij bijvoorbeeld een gedragsprobleem, etc. 

 

 

Een kennis van mij heeft net een Dobermann teefje herplaatser geadopteerd via de rasvereniging, tis een prachtig meisje, heel enthousiast, dus zeker niet rustig te noemen!Vind dit wel honden met een serieus energie level,en jouw hond moet hier wel ook bestand tegen zijn.

Misschien dat ze wel wat rustiger worden met ouder worden?Of misschien kiezen voor een volwassen herplaatser?

Dit teefje leeft samen met een Ridgeback en een maltheser. Echter loopt zij wel meer alleen rond, aangezien de anderen minder gediend zijn van het overdreven enthousiasme van deze hond

 

Dit vind ik dus pure onzin.
Elke hond is anders, met elke hond zal anders omgegaan moeten worden, dit is niet ras afhankelijk.

Ik ken genoeg honden die in huis leven met een totaal ander ras, maar er nooit problemen ontstaan omdat de eigenaar die hond de dingen bied die het nodig heeft, geen onbegrip van de honden onderling, omdat de hond ieder op een eigen manier de aandacht en tijd krijgt die het nodig heeft.

Als men weet waar ze aan beginnen is er geen probleem, juist niet als de baas er goed mee bezig gaat.

https://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_463-Broodfoksignalen.php

 

Als de dobermann jullie hart gestolen heeft zou ik zeggen ga ervoor!

Ga fokkers bezoeken (bij voorkeur zonder pups dan kan je goed de ouderdieren leren kennen), misschien mee op een wandeling van de rasvereniging o.i.d. kan je gelijk kijken of het klikt met jullie hond.

Veel plezier met jullke zoektocht!

 Je hebt gelijk dat ieder hond anders is en ook dat de baas er juist ermee dient om te gaan.

Echter, raseigenschappen (genetisch) zijn er zeker. Als je al een hond hebt is het niet alleen belangrijk te kijken wat jij (baas) wil maar ook naar de hond die er al is. Om een voorbeeld te noemen: een heel zachtaardige hond (zowel karakter als rasgebonden) zal moeite hebben bij een temperamentvol ras (zit ook in genetica, los van eigen karakter) die wat fermere aanpak nodig heeft. De toon naar de ene heeft zeker impact op de ander (algehele sfeer). 

 De baas doet dit niets, de temperamentvolle niet....maar de zachtaardige "wel" (subtiele signalen die soms onopgemerkt blijven).

 

Zou je ook uit kunnen leggen waar volgens jou het hekelpunt zit in deze combinatie? Energie level lijkt mij okee, karakters kun je redelijk matchen met behulp vd fokker.

 

(Het is de Labrador die al aanwezig is 'by the way')

Ik ken twee dobers. ik ken ze vrij goed. die ene (showlijn) gaat met alles en vind alles en iedereen leuk, ze denkt dat ze een buine labrador is. met het temperament van die hond komt het zeker goed. mijn collie vindt ze zelfs leuk.

deze hond heeft laatst wel een nare operatie aan tanden ondergaan, omdat het snuitje te smal gefokt wordt. goed uitkijken dus!

 

de andere werklijn dober is geen speelmaatje voor verschillende honden.

 

als je wat uitkijkt naar het karakter van de ouderdieren moet je een leuke huisgenoot kunnen vinden.

 De een is waak en verdedigingshond (zit in de genen) de ander is een retriever (jachthond die prooi brengt)..... vanuit hun genetica geheel verschillend (nog los van het karakter). Hoewel zelfs vijanden in de natuur (prooi/jager) zelfs vrienden kunnen worden (alles is mogelijk) moet je ook kijken naar ras. Een zachtaardige hond (Labrador) is erg gevoelig voor intonatie (bijv stemverhef). Een waak en verdedigingshond heeft soms wat fermere intonatie nodig. Wat voor de ene hond prima is, is voor de andere hond al teveel (impact intonatie stem). Beide honden zijn zeker leuke honden, maar om deze verschillen samen te nemen is voor jezelf leuk maar voor de honden vaak niet. 

Dan heb ik het nog over de meest simpele dingen. 

 

Hoe kom je erbij dat een gemiddelde  goedgefokte Labrador erg gevoelig is voor intonatie?  

Het zijn absoluut geen doetjes hoor, integendeel zelfs.....de mijne zou in een deuk liggen als hij mee kon lezen.

 Niet gevoelig voor intonatie? Ik zei reeds eerder dat veel signalen niet eens opgemerkt worden.

Ik heb ze geen "doetjes" genoemd, dat maak jij er zelf van (interpretatie)! De gevoeligheid ligt in "the will to please", ook raseigen. 

 

Ik zie geen enkel probleem..

Of..nouja, niet meer problemen als dat ik soms combi's zie lopen waarvan ik denk.."die moeten elkaar toch opvreten".??

Een goede socialisatie, een relaxte hond die al bij jullie thuis is.

Ik bedoel...een pup gaat gedrag overnemen.

En dat kan dus ook gedrag zijn, wat jullie nu al heel erg lastig vinden van jullie oudere hond.

In zo'n geval kunnen raseigenschappen een tricker worden.

 

Neem onze Nepnewfy, die helemaal uit z'n dak gaat als de paarden in de regen in vol galop door de wei gaan.

Hij is al eens losgebroken..en vloog dus naar de paarden, maar deed niets, stopte met blaffen, en liep een beetje mee te rennen met de paarden die gelukkig honden gewent zijn.

Zijn Newfy DNA hoeft niets te doen, Een Newfy gaat niet echt jagen, of aanvallen.

Hij wil rust, alles moet Ying/Yang zijn...hij trekt de energie niet van een stel rennende paarden in de verte.

Stel dat wij er een Kangaal/Berghond bij nemen.

Die verder relaxt en rustig is, maar waar in het DNA een stukje zelfstandig optreden zit.

Hoe groot het levende wezen dan ook mag zijn, als hij het als bedreiging ziet, gaat hij ervoor.

Dat zit in het ras waar ik dan voor gekozen heb..dat zit erin, en krijg je er never uit..

Onze Kangaalpup gaat super met onze kruising om, liggen samen te snurken in de mand.

Enkel...gaan samen ook steeds meer aan het hek naar de paarden staan blaffen.

Die jonge pup wordt een soort van getraind dat de paarden een gevaar kunnen zijn.

Onze Newfy doet niets als hij in de weide komt, dat hebben we gezien.

Wat.....zou die Kangaal gaan doen als hij los zou schieten.?? 

Hij heeft het gedrag van de oude hond overgenomen..maar het eindresultaat zou wel eens helemaal anders kunnen worden.

 

Dat bedoel ik even met bepaald gedrag van jullie oude hond wat jullie nu evt lastig vinden, maar wat niet echt voor problemen zorgt.

Maar wat bij andere raseigenschappen opeens een veel groter probleem kan gaan worden.

 

Maar een gewone labrador, met een dober uit bv een rustige showlijn....zie ik echt geen enkel probleem mee.

Dat is waar je op moet letten denk ik.

Een relaxte dober....

 

 

 

 

Lijkt mij dat het gewoon goed zou moeten gaan! Wel oppassen want de Dobermann is niet het gezondste ras meer... 

 

Weet je wel iets van het ras?????
Mijn ras is ook een waak en verdedigingsras, maar moet absoluut (net als de dober) niet met ferme intonatie benaderd worden. Juist een zachte hand, omdat het erg gevoelige honden zijn.

Als je ze te streng en met te harde stem benaderd en behandeld keren ze zich tegen je, juist uit zelfbescherming.
Behandel je ze vriendelijk met de juiste toon zullen ze je grootste vriend worden en doen ze alles voor je.

 Ik heb het over intonatie, niet mishandelen of schreeuwen of harde stem. Het betreffen subtiele zaken. Ik val geen enkel ras aan.

 

Nu leg jij mij woorden in de mond die ik niet genoemd heb.

Als je bij mijn ras (het kleinere broertje van de Dober) een ferme intonatie gebruikt doen ze absoluut niets voor je.

Zoals jij beschrijft dat een Labrador een zachte hand en geen stemverheffing moet gebruiken, moet dat bij mijn ras (en dus ook de Dober) ook absoluut niet. Dan doen ze namelijk het omgekeerde en als die signalen niet opgepikt worden door de eigenaar keren ze zich tegen je.

Dit houd niet in dat de hond bijt of wat dan ook (dat verzin je zelf), maar gaan ze hun eigen gang.

Je moet beste vrienden worden met je hond, ongeacht het ras.
Verder moeten de karakters van de hond als individu (ongeacht het ras) bij elkaar passen. Dit kunnen prima 2 totaal verschillende rassen zijn.

Waar zeg ik dat de hond bijt, wat ik zelf zou verzinnen ?? Waar zeg ik dat je een hond niet vriendelijk moet behandelen? Tussen jouw hond en de grote versie zit echt wel verschil. Sterker nog, tussen labradors zitten nog enorme verschillen (jacht of showlijn). 

Elke hond dient zonder angst of ruw gedrag groot gebracht te worden...lijkt me logisch. 

Blaise er wordt toch om uitleg gevraagd maar die geef je niet of daar ben je op zijn minst onduidelijk in. Jij bent degene die schrijft dat Labradors erg gevoelig voor intonatie zijn(bijv. stemverheffing) en een waak en verdedigingshond (zoals de Dobermann, neem ik aan) soms wel een fermere intonatie nodig heeft. Later schrijf je dat het niet over schreeuwen of harde stem gaat en de gevoeligheid vd Labrador in de 'will to please' ligt.

 

Waar heb je het wel over dan als je over intonatie spreekt???