Opvoeding gaat prima... maar vrouwtje blijft hangen

 Die ga ik onthouden, vind het zo lastig goed een hond te blokken. 

 Ik snap niet wat je bedoelt met dat speuren negatief gedrag kan triggeren.

"  Die ga ik onthouden, vind het zo lastig goed een hond te blokken.  "

Suzanne en Luca

 Ja moeilijk is dat idd. 

"  Nou?? Mijn hond is wel erg verbaal. Tijdens aguility, als ik niet duidelijk ben, blaft ze, zo zegt ze dat ik niet duidelijk ben. Ook anderen geven dit aan met blaffen.
Met frisbee, als de partner van iemand gooit, die toch een andere beweging maakt, ziet de hond niet waar de frisbee heengaat, blaft ze zo van: gooi eens goed! 
Honden zien beelden sneller dan wij. Ze zien dus ook al lang aan iemands houding waar hij heen gaat gooien, daarom loopt ze net verkeerd.
 
Als Luca en ik moeten wachten, blaft ze ook, op jet veld moet gewerkt!
 
Een vriendin had een hond die op oudere leeftijd doof werd, ze trainde ook op gebaren. Vond ik wel slim. Ik zelf praat er wel altijd bij.  "

Suzanne en Luca

dus omdat jouw hond erg verbaal is (en dan laten we daar de motivatie toe maar even buiten beschouwing) is -veel- blaffen "natuurlijk" gedrag ??

Ik denk van niet, ik ben er zelfs van overtuigd van niet.

En zeker niet voor honden onderling.

"  Ik lees graag mee met: Frank, Joop, Dobry, Landseer, Willemijn, Anny, Soraya, Manuela, Judith, Wendy, vooral op medisch gebeid heeft zij super tips, Mellow, Wichtia, Erika, Kiki en nog een paar. Ben niet met ze getrouwd
 
Heel leerzaam om reacties van anderen te lezen. "

Suzanne en Luca

maar, met deze reactie in gedachte.... ga ik er verder niet op in

misschien dat iemand anders je kan uitleggen waarom (serieus) speuren (en niet naar wat brokjes zoeken in de huiskamer) eigenlijk pas kan als de hond/baas verhouding op zijn minst goed is, en het liefste zelfs stabiel

tip: bedenk eens wat je precies vraagt van de hond als je de opdracht "zoek" geeft

" Als je werkelijk wilt ervaren hoeveel invloed je houding heeft, en de kleinste gebaren, zou je eens een poosje helemaal niet verbaal tegen je hond moeten zijn.

Hoewel het me verdriet doet dat Gorby doof (is gemaakt), is het op een rare manier ook een verrijking, want alles gaat op gebaren, die hij zowel in zicht, maar vooral op geur waarneemt en interpreteert, en ook met heel veel lichamelijk contact.

Ik denk dat het contact dan verdiept, ook fysiek, want hoewel nu vaak fysiek contact als iets zeer kwalijks wordt gezien, gebruiken wij het dus wel degelijk.

Er is een trainer die van mensen vraagt om een tijd alles non-verbaal te doen en dan eens te zien hoe ver mensen komen.

Honden zijn zelf helemaal niet zo verbaal, onze hond blaft dus ook zelden of nooit, hij heeft het ook niet nodig, hij wordt toch wel gezien, en misschien is dat ons geluk, want het communiceren nu non-verbaal gaat ons vrij moeiteloos af, ik ben dan zelfs altijd even verrast als ik met mensen wandel die hun hond aanroepen en dan valt me ook meer en meer op hoe vaak honden dit totaal negeren.

Onze hond loopt gewoon los, dat is natuurlijk met een bepaalde mate, bij een druk fietspad gaat het natuurlijk niet, ik kan niet ff "staan" zeggen waarop de hond ook direct staat, dat zou te veel gevraagd zijn, maar eigenlijk is het de best "luisterende" hond die ik ooit in huis gehad heb.

Ik zou bijna zeggen: probeer het eens een daagje "

goja

Ha ja, dat ga ik eens proberen! Ik weet wel dat onze hond komt als je gebaart dat ze moet komen, geen idee hoe ze dat opgepikt heeft want het is nooit bewust aangeleerd. En een aantal trucjes doet ze heel specifiek op een gebaar en niet op een verbaal commando (dood bijvoorbeeld :D). Ook niet bewust zo gedaan, maar toch gebeurd. 

Aan de andere kant, stel ze loopt los in het bos en gaat het fietspad oversteken (ja fietspaden in het losloopgebied, kan het ook niet helpen...) haar neus die kant op, maar ik zie een fietser aankomen en zij niet. Dan roep ik toch verschrikt "wacht,", ik zou niet weten hoe ik dat met een gebaar duidelijk moet maken?

 Ik zou het graag weten! De gt van mijn ouders wil nl dat zij speuren zodat de hond zelfverzekerder wordt en minder verlatingsangst met mijn moeder, alleen doet moeders die lessen (en ik ben nog net slim genoeg om te zien dat dit haar alleen maar meer naar mijn ma trekt, maar daar houdt het op)

er zijn dus ook grenzen aan waar onze hond los kan lopen

anderzijds, hij is een ervaren en heel volwassen hond en hij mist NIKS van ons

en heel veel gaat op geur

we hebben daar al leuke testjes mee gedaan terwijl ik zelfs in een andere ruimte er

naast was, en dan nog reageerde de hond op gebaren

moet ik wel zeggen dat Gorby en ik een "uitzonderlijk verbond" hebben gesloten

op de dag dat ik hem ergens uit de ellende heb gehaald

maar toch, als een hond maar miniem zijn lip op trekt en zo miniem wat kreukels in de huid op zijn neus heeft, wordt dat waargenomen door andere honden, daar hebben ze echt geen geblaf voor nodig, zelfs geen gegrom, verbaal komt pas als allerlaatste, zij zien dit ook niet zozeer, ze ruiken het !!

Echter, honden leven bij mensen, en mensen zijn wel verbaal, en dus merkt een hond al gauw dat een hoop geluid beslist effect en aandacht geeft van diezelfde mensen.

mijn hond is andersom opgegroeid en bovendien zijn er wel meer exemplaren in dit ras, wat een hele puur waakhond is, die heel zwijgzaam zijn, echte wakers zeggen niet zoveel, dat hebben ze niet nodig, tegen de tijd dat mijn hond iets gaat zeggen is het wel al bijna 12 uur (spreekwoordelijk gezien) en dan is tie helemaal niet meer te missen.

maar het is echt heel leuk om te proberen eens een paar dagen niet tegen je hond te praten, het is voor ons noodzaak maar inmiddels ook gewoonte en als ik weleens een logee heb, doe ik het daar ook mee, en dat is helemaal geen probleem.

een buurman van ons is met een grote jonge herder bij een trainer geweest die dit ook vraagt, een aantal dagen (intern), ben de naam van de trainer kwijt, en dat was voor hen ontzettend waardevol, en zeer positief uitgewerkt op de onderlinge band en het gedrag van de hond.

mijn hond kent heel veel gebaren en dus ook het stop gebaar, maar het moet wel veilig blijven dus er zijn inderdaad grenzen, helaas, hij is doof, maar we werken zelfs met hem, geen enkel probleem.

 ????

je zei: honden zijn niet verbaal. Dus ik zeg: nou. Ik ken nl honden die wel graag en veel kletsen.

Denk dat je niet kunt spreken over dat honden niet verbaal zijn, dat zij jij n.l

Waarom hebben ze anders het vermogen om te blaffen enzo??

Hoe kom je ineens bij natuurlijk gedrag? Ik begrijp deze koppeling even niet??

"  ????
je zei: honden zijn niet verbaal. Dus ik zeg: nou. Ik ken nl honden die wel graag en veel kletsen. Denk dat je niet kunt spreken over dat honden  niet verhaal zijn.
 
Hoe kom je ineens bij natuurlijk gedrag? Ik begrijp deze koppeling even niet?? "

Suzanne en Luca

dus omdat jij honden kent die heel verbaal zijn is het natuurlijk gedrag ??

en voor een hond noodzakelijk om te communiceren ?

en ook heel wenselijk en gewenst?

m.a.w. zijn honden verbaal gericht, onderling, naar mensen tbv hun communicatie

nee, dat zijn ze naar mijn mening niet, pas in een heel laat stadium kan er een piep of een grom komen, laatstaan dat ze in elkaar oren staan te blaffen om iets uit te leggen.

het ging erom, dat het een uitdaging is om eens een poosje niet verbaal tegen je hond te zijn, maar te kijken of je op lichaamshouding ook met je hond kan communiceren (nav de vraagstelling van TS) en wat die er toe doet.

Maar joh, dit is echt zonde van mijn energie, jouw hond blaft graag en dus is het een natuurlijk (en noodzakelijk) gedrag in de communicatie bij honden...

 ????

Omdat ik reacties van andere hier lees, ga je me niet uitleggen waarom speuren verkeerd kan uitpakken?

Ik vrees dat ik van mars kom, maar ik begrijp hier heel even niets van??

Is het raar dat ik iets niet snap? Ben denk ik niet de enige toch??

 Waar heb ik het woord natuurlijk gedrag genoemd?? Hoe kom je er in eens bij??

Heb ik iets raars gedaan dat je zo apart naar mij reageert? 

als je wilt, wil ik daar wel iets op zeggen

ik lees dat er een GT bij betrokken is, dat is dus al een heel goed begin, want die kent jullie hond en je moeder

als je gaat speuren met een hond zeg je tegen de hond "zoek" en hij moet voorop een spoor(tje) uit gaan werken, dat klinkt veel simpeler dan het is, en het hangt van de kunde en inzicht van de speurtrainer af hoe hij de hond kan lezen, wat de hond aankan, want wat als een onzekere hond voorop moet (leiding geven) maar hij kan het niet tot een goed einde brengen, of geeft signalen af die de geleider (jouw moeder dus) helemaal niet (leer) herkennen (met hulp van diezelfde speurtrainer).
Dan wordt een onzekere hond echt niet zekerder van zichzelf, sterker nog, die zou het zomaar een beetje eng kunnen vinden:

ben je onzeker als hond, moet je opeens allerlei beslissingen gaan nemen, dat werkt dus niet.

zo'n hond zou uit onzekerheid thuis nog meer controlerend gedrag kunnen laten gaan zien.

andersom (om het compleet te maken) als je een zelfverzekerde hond hebt die zijn geleider nog niet erkent als "leidinggevende" en die geef je alle touwtjes in handen, kan zo'n hond dat doortrekken in zijn gedrag thuis, en daar nog eens extra gaan proberen ook daar die leiding te nemen "want dat moest met speuren ook"

een hond moet met speuren leren begrijpen dat het samenwerken is, de hond heeft een stuk inbreng (zijn neus) maar de geleider moet daar zijn om al die signalen die een hond geeft met het speuren juist te interpreteren, de hond te steunen als hij spoor kwijt is, en als geleider letterlijk en figuurlijk "het touwtje" in handen te houden, als dat zo is, dan groeien baas en hond, en wordt de onzekere hond zekerder van zichzelf (goed he, dat kan ik samen met mn baas) en de zelfverzekerde hond groeit naar zijn baas toe (he, die heb ik echt nodig en samen komen we er uit, das gaaf)

ik vind zelf speuren veel te makkelijk gezegd als "dat doen we ff"

maar er is ook denk ik verschil in met wie je speurt

in jullie geval zou ik gewoon vertrouwen op jullie gt en de speurtrainer

speuren is hartstikke leuk !!

Ik geloof dat ik het aardig door begin te krijgen. Oefen al de hele week op een bepaalde emotie naar boven brengen en dit subtiel in mijn stem te leggen.

Zonet zag ik Odi fixeren op de kat, en wilde toch eens kijken of ik al vorderingen maakte. Ik sprak dus een duidelijke "nee" uit. En prompt kijkt hij weg en gaat hij verder waar hij mee bezig was.

En terwijl ik dit aan het schrijven was, knalde er iets buiten. Sascha reageert sterk op knallen en gromde iets. Odi springt daar dan meteen op in om te kijken wat het was en indien nodig mee te blaffen. Ik zei dus: "Odi, nee. Ga maar gewoon liggen." Hij ging rustig liggen en negeerde het gegrom van Sas. Daarna kon ik dus verder met Sascha afleiden.

Ik ben best wel trots op mezelf dat dit zo snel lukt... En trots op mijn hondje dat hij het zo goed opvat <3 

Nu nog buiten hetzelfde uit kunnen voeren en dan ben ik een gelukkig baasje...

 Denk maar aan mij Komt vast goed! 

 Ik heb nog nooit gespeurd, wil het heel graag gaan doen. Maar het lijkt me dat je idd niet gewoon kan zeggen: speur.

Luca volgt regelmatig buiten een spoor, super geconcentreerd, heen en weer lopen, mooi gezicht. Alleen niet op mijn commando en naar het spoor dat ik wil. Het lijkt mij, dat je stap voor stap dit gaat oefenen. Als baas begeleid je dit toch? 

Wat kan er dan mis gaan? Je hond kan, denk ik het spoor kwijt raken, ga terug naar waar je zeker wist dat hij het spoor had en ga daar verder, lijkt mij.

Wat maakt speuren dan zo dat er meer mis mee kan gaan dan met andere sporten of trainingen? 

Is het niet zo, dat je sowieso signalen van je hond zou moeten kunnen lezen?

Ben ik in het park, komt er een grote hond op ons af. Mijn onzekere hond, kijkt weg, tongelen enzo. Ik zie dit niet en blijf staan, de grote hond over haar heen en bam weer een deuk in haar zelfvertrouwen. Thuis reageert je hond onzeker op bezoek, je ziet dit niet en er kan een hoop misgaan.

Ik zie niet waarom speuren  zo anders is. Een voordeel, de trainers weten wat ze doen, neem ik aan, die zijn er niet voor niets en die heb je niet thuis of in het bos.

Ik hoop dat ze bij mijn club ooit gaan speuren, een neus en enthousiaste baas heeft Luca al

 Daar zeg je wat, had ik nog niet aan gedacht. Luca is heel erg baas gericht. Met flybal voor het apparaat staan en mij aankijken met een grote vraag teken

Daarom is hersen werk ook zo goed voor ons, leert ze meer zelf doen.

Ik wil gewoon speuren proberen zie wel hoe het gaat.

"  

Kan ook een stukje 'aangeleerde hulpeloosheid' zijn..dat gedrag. Lady deed dat op het begin met speuren ook. Sowieso heel vaak. Ook met hersenwerk.. Veel naar mij kijken van 'toe, help eens, zeg eens wat ik moet doen'. Ik vroeg daar eens naar bij een deskundig iemand..en die zei dat soms honden die veel commando's hebben geleerd en waar veel mee getraind is, hebben geleerd om heel erg op de baas te letten en eigenlijk alleen dingen te doen als de baas het zegt, dat er 'weinig' zelf nagedacht word of beslissingen worden genomen zeg maar (niet helemaal goed verwoord, maar hoop dat je het snapt). Dus dat die een stukje zelfstandigheid moeten leren krijgen als het om speuren gaat. Moeten leren om zelf beslissingen te nemen en niet steeds om 'hulp' te vragen.

Lady pikte het uiteindelijk toch vrij snel op..en toen het kwartje viel, ging ze als een speer .

Ik merk overigens dat de baasjes er soms ook veel moeite mee hebben.. Niks te zeggen of sturen tijdens het speuren :P, haha "

Lady

Ik snap hem en  herkenbaar. Luca is ook vrij onzeker en heel afhankelijk van mij en ik weer van haar. Is ook wel het ras en mijn karakter.

Speuren kan dus juist goed zijn. Moet ik idd wel leren, niet te sturen of iets te zeggen

Met schapendrijven, ging ze wel zelf aan de slag, maar die drive was waarschijnlijk dan zo groot??

Zou speuren misschien wat voor Tamara en Odi zijn??

"  

Schapendrijven zou ik met Lady in ieder geval niet hoeven te proberen .. Ooit was ze eens nieuwsgierig naar eens schaap, toen ze pas net bij ons was..en toen ze dichterbij ging kijken kreeg ze een kopstoot .. Sindsdien niet meer leuk, schapen, haha "

Lady

 Auw! Ja dat snap ik

"   geen idee hoe ze dat opgepikt heeft want het is nooit bewust aangeleerd. En een aantal trucjes doet ze heel specifiek op een gebaar en niet op een verbaal commando (dood bijvoorbeeld ). Ook niet bewust zo gedaan, maar toch gebeurd. 

Aurelia

 Daar heb je nou een border voor

" Zou speuren misschien wat voor Tamara en Odi zijn?? "

Suzanne en Luca

Vindt hij inderdaad erg leuk. Maar dan zouden we privéles moeten krijgen van iemand die hij heeeel goed kent. Hij gaat namelijk geen vreemde mensen zoeken hoor, hij weet wel beter... ;) 

En privé zou weer moeten omdat hij als hij aan het werk is, niet afgeleid wil worden. 

Plus, we hebben al meerdere sporten geprobeerd (canicross, behendigheid, balance). Hij vindt trekken, rennen en speuren echt het einde. Maar zodra het de bedoeling is dat hij het doet, stopt hij ermee. Die man van canicross werd er zelfs een beetje wanhopig van... 

Frisbee vindt Odi tot nu toe nog steeds leuk, en dat is echt teamwork. Hij kijkt dan ook niet meer wat er om zich heen gebeurt en is echt bezig met mij en de frisbees... Maar we kunnen nog geen cursus volgen, ivm zijn 0,0 concentratie als hij los is en zijn gedrag aan de lijn.

Ik ken een Beagle die speurt, en als het de wederhelft is die het spoor is, is hij heeeeeeel enthousiast, zo mooi!

Frisbee doe ik ook, is zeker leuk. Dat kan je ook prima zelf doen. Wist je dat er meer dan 100 verschillende  worpen zijn! Ik ahum, kan er maar 1. 

Hij heeft zo te horen wel een eigen karakter, stoppen als het niet de bedoeling is.

Eigenlijk vind ik dat ook zo mooi aan onze honden. Ze hebben een eigenkarakter.

Speuren (goed speuren) staat of valt met de juiste trainer, bovendien vind ik persoonlijk dat je het moet trainen/aanleren 1 : 1 met een trainer en niet in groepsverband.

Het moeilijke van speuren is, en zelfs heel ervaren speurhonden lopen hier op vast, is dat de hond zo gericht is om maar te doen wat de baas zegt, maar dan zegt de baas opeens niks (want die weet het ook niet) en dan gaat de hond maar wat doen, en ik heb dat al heel wat zien gebeuren, onzekere honden die ergens voor aan die lange lijn staan en het ook niet meer weten met baasjes die het ook niet weten. Dat komt gedrag op geen enkele manier ten goede.
En een goede speurhond gaat het ook niet worden.

Maar ook de hond die wel leidinggevende capaciteiten heeft kan dat stuk leiding wat hij in het speuren krijgt verkeerd interpreteren.

Speuren is ongelofelijk moeilijk, het lijkt alleen maar makkelijk. Als het zo simpel was, konden alle vermiste personen, weggeworpen buit/voorwerpen en verstopte (verboden) stoffen zo worden opgezocht want tenslotte kan iedere hond speuren. Maar dat is niet zo, want zo eenvoudig ligt het dus niet.

Wij werken op een aantal disciplines met onze hond, heel intensief nu al 4 jaar en nu kunnen we gaan zeggen: hij is heel erg goed geworden, waarbij wij het voordeel hebben dat onze hond "koel in het hoofd " is, hij maakt zich niet zo druk als hij spoor kwijt is (want wat dacht je van hevige wind, regenval, droogte, mensen, dieren, auto's die je spoor kruisen of er op meelopen) maar daar zit zoveel oefeningen, opbouw en training achter.

En wij zijn meermalen ook op gedrag moeten terug stappen en daar zijn wij echt de enigen niet in.

Als je speuren echt serieus neemt, is het een discipline die alles behalve simpel is, en hoewel vast alle honden kunnen speuren, is het echte speurwerk niet aan iedere hond gegeven.