Verwaarloost asielhond geadopteerd met bijt/huilgedrag.. HELP!

Nu komt toch een beetje naar boven waar we bang voor waren hier in dit topic. De hond is min of meer gesetteld en zijn gedrag wordt lastiger. Ook het feit dat hij jou bijt uit frustratie ben ik niet blij mee. Vind het echt heel moeilijk om je hier advies in te geven en juist door je angst dat hij de kleine wat aan zou doen kan het nog wel eens wat erger worden want ook dat voelt hij feilloos aan.

Ik hoop dat er goede reacties komen voor je.

 

We waren dit aan het vertellen aan mijn nonkel en hij vroeg aan ons of hij hem niet kon adopteren. Hij gaat verhuizen naar een huisje en hij is alleen dus geen kids of niemand. Hij werkt wel in baggerschepen dus 6 weken weg 6 thuis. Dus die 6 weken dat hij weg is zou hij bij ons zitten. Nu dit klinkt wel goed voor mij want ik wou hem niet terug naar het asiel brengen. Ben enorm opgelucht dat hij gevraagd heeft zo weet ik dat hij in goede handen is en ga ik hem nog veel zien. Zoals ik al zei het kan echt wel e lieverd zijn zeker savonds voor tv wilt hij constant knuffelen en geaaid worden.
Er valt eerlijk gezegd wel een last van men schouders, want zo kon het echt niet meer langer. Zeker omdat ik hem constant weg moest steken.

Ik heb het topic continu gevolgd omdat ik me nu eenmaal zorgen maakte vanaf het begin of deze hond wel op de juiste plek zat/zit.

En niks negatiefs naar jou Elena, in tegendeel. Je gaat vol voor het belang van de hond boven je eigen wensen. En dat respecteer ik zeer !!

Maar...vanaf het begin heb ik twijfels gehad over de motivatie van deze hond en wat hij nodig heeft echt goed te kunnen functioneren. Ik denk dat als hij bij een sterk persoon 1 op 1 woont en alles heel duidelijk is wat wel en wat niet zijn taak en plaats is, hij veel beter af is.

Dit maar willen blijven sturen en controleren van zijn omgeving zal niet zomaar afnemen zeker niet als niet zijn leefomgeving niet zeer consequent hem blijft vertellen dat dat gedrag ongewenst en onnodig is.

Fijn dat er een.oplossing lijkt te zijn en hij op deze manier toch via en met jullie een goede plek vindt

Wees voorzichtig zolang hij bij jullie is.
Zijn gedrag blijft mij verontrusten. Dat naar honden maar toch ook elke keer dat frustratie happen. Wees heel duidelijk wat je perse niet wil en pak het met het hele gezin op.

Maar nogmaals ...grote waardering hoe jij (jullie) dit voor deze grote jonge dog doen ...het beste zoeken

Ja inderdaad Goja ik ga hier helemaal in mee en wat TS betreft je hebt er echt heel veel voor gedaan en ik neem echt mijn petje voor je af. Maar een probleem blijft natuurlijk wel als hij zes weken wel en zes weken niet bij jullie is hoe heb je dat in gedachten?
Dan zijn ze toch weer samen de grote en de kleine of ik moet dat verkeerd begrepen hebben

Neem de raad vsn Dobry maar aan. Dat is hele goede raad.

Toen wij onze hond uit het asiel hadden gehaald, hebben ook wij de nodige problemen gehad. Maar we hielden vol en hielden er een fantastische hond aan over. Je moet gewoon geduld hebben. En niet het advies op volgen van Wendy. Geef het beestje en kans hij heeft het nodige meegemaakt.

Als je met hem wilt spelen met de bal. Laat hem dan eerst rustig zitten, en pak dan de bal. Als hij een beweging maak gelijk corrigeren. Hij vind dat je het te langzaam doet. Je kan hem nog leren dat hij afstand neemt als jij de bal wilt pakken, hij is nog heel jong. Het komt ongetwijfeld goed met jullie een jullie pup.

Hoi Elena,

Ik vind het goed dat je eerlijk bent naar jezlef en naar de hond. Soms gaat het gewoon niet. Onze eerste (herplaats) hond heeft de eerste 3 jaar van zijn leven doorgebracht op een plek waar de mensen echt van goede wil waren maar het lukte hen niet. Uiteindelijk heeft de fokker voor hen de knoop doorgehakt en is hem gaan halen. Het was beter voor hond en baas. De hond heeft daar nog een jaar gezeten te 'rehabillitatie' en uiteindelijk 10 mooie jaren bij ons, in een thuis wat gewoon veel meer bij zijn aard paste.

Ik hoop da er een goede en stabiele oplossing komt voor de grote knul waar jij je ook goed bij voelt.

En net als Goja zeg ik, het ligt zeker niet aan jouw inzet, maar soms is de situatie er net naar om een hond te bieden wat hij nodig heeft en dan is 'volhouden' ook niet goed voor de hond.

 

Denk dat de bal even het minst belangrijk is

Dank je voor de lieve woorden, doet deugd!

En idd tineke, ze gaan samen moeten leven. We gaan nog altijd de raad vande GT opvolgen en desnoods blijven gaan naar de GT. Het is de bedoeling dat men nonkel volgend jaar ermee stopt ( begint gezondheidsproblemen te krijgen ) en dat Louie er dan permanent blijft, dus voor een jaar kan ik dit volhouden. Uiteraard voorzichtig blijven met de kleine lily. Deze zomer ga ik ook voor een maand op reis naar familie en gaat lily dan ook zoals altijd mee met me. Louie blijft dan hier en men vader is ook thuis in de zomervakantie, hij werkt in school dus dit komt eigenlijk goed uit allemaal. Kunnen ze allebei tot rust komen, daarna gaat hij naar men nonkel ( hij is helemaal dol van hem en omgekeerd ook mss daarom dat hij het voorstelde, klikt goed hihi ). Wou hem gewoon niet wegdoen omdat je nooit weet waar hij dan beland. Voor hetzelfde geld gaan ze er nooit omkijken of erger nog, en ga ik me sowieso voor de rest van mn leven me afvragen hoe het is/was met hem. Daarbij dat ik altijd zeg als je een hond neemt is het voor de rest van zen leven.

 

Hey met de bal spelen doet ie sowieso al goed hoor wss aangeleerd van vroeger nog. Als je de bal neemt gaat hij automatisch al zitten en wachten tot je hem gooit. En ondertussen heb ik hem het commando 'wachten' ook al geleerd. Hij leert wel enorm snel ja, en het is een schatje! Ik zou hem doodgraag willen houden maar gaat gewoon niet ivm de aggressie naar de kleine hond toe. Hij is enooooorm dominant naar andere honden sinds zijn aanval... Wilt tonen dat er niet gesolt word met hem. Moesten we de kleine niet hebben zouden we hem NOOIT wegdoen.

Ben ik helemaal met je eens meis en ik denk dat het zo heeft moeten zijn. Wees er ook niet te verdrietig om want je hebt hem wel mooi uit het asiel gehaald meid. Fijn dat je hem ook gewoon kan blijven zien dat moet een heerlijk gevoel zijn en al helemaal omdat er een klik is tussen de hond en je oom

Elena; flink van je.

Geen schuldgevoelens.

 

Goja en Husky: mooi verwoord

 

Ja mijn vader en GT zeiden ook dat het een hond is die eenhandig is, wat een beetje buiten de normen van een st bernard is maar het is ook een speciaal geval he haha hij luisterd dan ook het beste naar men vader. Men moeder is dan de zachtste van de groep, een beetje emotioneel ook en daar maakt louie gretig gebruik van. Ze zegt ook altijd : ik ben degene die hem het meest verwend en hem gered heeft en ik ben de eerste waar hij lelijk naar doet maar ja een hond denkt niet zoals een mens en dat snapt men mama soms niet hihi. Dus dit is eigenlijk gevaarlijk om bij zo een hond zo te denken. Zeker nu hij begint uit te zetten hebben we gemerkt dat hij enorm veel kracht heeft bijgekregen. Me nonkel woont ook 1 min van het strand en duinen en hij is ook iemand die zen hond altijd overal meeneemt. Hij heeft altijd goed staffords ( ook herplaatsers ) opgevoed dus ben zeker dat het hem gaat lukken om de positieve eigenschappen die louie al heeft nog meer naar buiten te brengen!

Zoals je al zei, sinds we hier met toch een aantal mensen wonen lukt het niet om erin te slagen dat iedereen de tips die ik kreeg van de GT en jullie toe te passen op hem. Van de ene mag hij in de zetel van de andere niet, men mama en broer vinden het grappig hoe hij dan met zen voorpoten op tafel staat en onze borden uitlikt, maar ik bv wil dit niet. Ook mag hij niet in de keuken als we eten van me, maar van de andere dan weer wel. Is enorm verwarrend voor hem ook. En vind het zielig omdat hij echt wel iemand nodig heeft die hem dat consequente en liefdevolle tegelijk kan geven.

Dingen gaan zoals ze gaan, en het is geweldig dat Louie nu op deze manier toch op zijn plek gaat komen.

Er zijn zeker "1-persoonshonden" en dat zijn als ze op hun plek zijn vaak prachtige dieren die echt een eenheid vormen met die ene baas.

Deze honden hebben zoveel strikte duidelijkheid nodig dat ze binnen een groter gezin gewoon niet goed kunnen bestaan, precies om wat je omschrijft, dan is dat wel goed, dan weer niet, dan is die streng maar de ander niet (of andersom), dit soort honden kan dat niet aan en gaan dan proberen zelf hun omgeving "te sturen en te regelen".

Maar zet ze bij die ene baas en ze komen vaak helemaal tot rust en blijken helemaal niet zo moeilijk.

Ik vind het fijn te lezen dat het zo geregeld gaat worden. Deze zomer even rust omdat jij lekker op vakantie gaat met je kleine vriendinnetje mee....

En verder...... toch blijven proberen iedereen een beetje op 1 lijn te houden tov het gedrag van Louie, dat is echt wat hij nodig heeft, waar hij eigenlijk zelfs met zijn verkeerde gedrag om "vraagt".

Louie is maar een geluksvogel.

 Het kan ook zo zijn, dat hij door zijn aanval op zn hoedde is. Aanval is dan vaak de beste verdediging.

Kijk maar naar kleine hondjes die ooit zelf zijn gepakt (hoeft niet) maar hoe die aan de lijn te keer gaan naar anderen. Ze zetten een grote mond op in de hoop een ander af te schrikken. Als je zelf bijt of enorm kabaal maakt voor dat een ander jou kan bijten.

 

Het hoeft dus niet dominantie te zijn, ik zou zeggen eerder het tegendeel.

 

 

Ja hij is enorm op z'n hoede, hij merkt ze op voor ik ze al opmerk. Maar hoe hij gaat staan ( hij gaat dan op zn grootst staan, staart helemaal op, borst vooruit, koppie gefocust) komt dan weer over als dominant zijn. Hij was al zelfzeker van zichzelf.

Ik maak me eigenlijk zorgen in de regeling 6 weken bij je nonkel en dan 6 weken bij jullie...lijkt me spelen met de stabiliteit van de hond....
Pas op ik kan mis zijn maar ik ben er best bezorgd om.

 

dat lijkt me ook, ik denk niet dat deze hond daar stabiel genoeg voor is, en dan overal mee op pad, zoals ik al schreef, zelf zou ik dit de eerste tijd zeker niet doen.

Deze hond heeft eerst een basis nodig en geen drukte en gedoe.

 

Ik zou dus zelf helemaal bij die basis ook beginnen, en rust gaan brengen in de hond, geen balletjes ook, geen strandbezoekjes of terrasjes, geen gespeel met andere honden, geen bezoek of op bezoek gaan, en alle tips die ik in het begin al gaf goed opvolgen, het is het belangrijkste wat je moet doen bij een herplaatser, onderschat het niet hoeveel stress een hond kan hebben van al die extra aktiviteiten, zeker als hij nog niet goed gewend is.

 

Wel rustig denkwerk,waar zijn hersentjes aan de slag moeten en kleine leuke oefeningen zonder druk.

 

Misschien kan Lady https://www.hondenpage.com/baasjes/37691/Lady.php je helpen wb de twee honden, zij heeft daar zelf ervaring mee.

 

 

 

 

 

Mijn rottweiler is al heel stabiel maar ik zou het niet moeten proberen om dat 6 om 6 weken te doen...net zoals mijn jack Russel die ik van pup heb...
En bij Pinootje had ik gezegd dat als hij bij deze poging om te plaatsen terugkwam hij eerst een lange tijd zou thuisblijven alvorens opnieuw te proberen owv de stabiliteit in zijn hoofd.
Wat eventueel mss zou lukken is dat hij 6 weken naar iemand kan gaan die ook alleen is en waar hij alleen is en die alles hetzelfde doet...
Maar 6 weken bij iemand alleen thuis en alles voor hem alleen om dan 6 weken bij een drukker gezin en een andere hond en een gezin dat in zijn ogen niet consequent is...zoals ts zelf zegt mama is soft, van de een mag hij in de zetel van de andere niet enz...
Gaat enorm moeilijk worden en ik vrees een groot risico op een degelijke beet...

Nja wat moeten we dan doen :/ kan hem moeilijk 6 weken helemaal alleen laten daar dan? En volgens mij lijkt hij al helemaal gewend aan onze situatie hoor. Hij is gewoon vooral heel erg speels en een typische jonge puber hond. En volgend jaar gaat hij stoppen met werken en kan hij voor altijd daar dan blijven.

En raar de GT zei hem niet afzonderen, zoveel mogelijk betrekken omdat hij deze prikkelingen nodig heeft ( anders gaat hij schuw worden van alles en iedereen ).

Volgens mij lukt het vrij goed nu, nuja is moeilijk om situaties uit te leggen via de pc zou je zelf eigenlijk moeten zien om je conclusie uit te trekken. En dobry ik heb al heel veel tips van je gebruikt en moet zeggen dat dit ook al veel geholpen heeft

Nu is het gewoon voor men kleine hond dat ik schrik heb... En naar iemand geven dat ik niet ken of naar een asiel wil ik ook helemaal niet.. Zal me dan voor altijd afvragen hoe het met hem is, of ze wel goed voor hem zijn etc.

 

Nja ik weet het dat het wss stressvol is voor een hond maarja.. Moet wel zeggen dat men oudste broer en zen vriendin gaan verhuizen, mss dat dit wat minder druk is voor hem. Nuja we gaan wel zien hoe we dit gaan oplossen. Ik ga jullie nog wel een update geven als we iets gevonden hebben of eventueel iemand die de andere weken kan zorgen voor hem. Het probleem is natuurlijk dan weer dat niet veel mensen zon grote kwijlebak in huis wilt, en hij kwijlt dan ook plassen haha! En zoals ik al heb gezegd wil ik ook nog contact met louie hebben. Helemaal uit men leven bannen is het laatste wat ik wil. Ik wil sowieso weten hoe het eraan toegaat met hem en vreemde mensen zouden dan de eerste weken nog iets laten weten en daarna niet meer.

En raar de GT zei hem niet afzonderen, zoveel mogelijk betrekken omdat hij deze prikkelingen nodig heeft ( anders gaat hij schuw worden van alles en iedereen ).

 

Ik heb zelf een andere ervaring, ik dacht bijv. dat Lola na haar asieltijd dolblij zou zijn met lange wandelingen en veel vrijheid en leuke dingen doen, maar het tegendeel bleek waar. Wij hebben dus gewoon wel eerst heel rustig aangedaan. Juist omdat het teveel prikkelingen voor haar waren die ze helemaal niet aankon nog.

De tips kregen we ook van de stichting zelf, die toch wel heel veel ervaring heeft met herplaatsers.

Naar mijn mening (wat ik zo lees dan) is je hond juist schuw (misschien niet het juiste woord ook) voor alles en iedereen en reageert daarom zo.

 

Op zich natuurlijk goed dat je oom vanaf volgend jaar altijd thuis kan zijn en hij dan de enige hond daar is. Maar jammer dat het nog een jaar gaat duren dan, best lastig om een goede oplossing te vinden.

 

Ik snap ook dat je angst hebt om de kleine hond hoor. Ik zou ze inderdaad goed uit elkaar houden.

 

 

Ik vind ook de tussenperiode lastig.
Honden hebben vaak veel moeite met zulke omschakeling.

Maar...... het is niet voorgoed, en zowel bij jullie als bij je oom zal hij goed opgevangen worden.

En verder ga ik ook wel met Dobry mee hoor, wij denken vaak dat we onze honden veel plezier doen met veel drukte en gedoe, maar menig hond kan dat helemaal niet zo goed aan als er nog geen 100% vertrouwen is in de baas, en de hond dus zich eigenlijk een beetje verloren voelt, onzeker wordt en daardoor verkeerd gedrag gaat tonen.

Wat betreft andere honden, ik lees niet zozeer een onzekere hond, maar een hond die heel graag alles naar zijn poot wil zetten maar nog niet de capaciteiten heeft dat in rust te doen, dat kan zeker nog wel komen, maar dan moet er iemand naast hem lopen die de power heeft (mentaal en fysiek) hem hierin het goede voorbeeld te geven. En het is trouwens niet mijn ervaring dat alle Sint Bernhard honden nu zo mak, lief en schattig zijn. Helemaal niet zelfs, het zijn ook doggen en die kunnen erg op zichzelf zijn en als eenmans hond door het leven willen gaan.

Ik denk dat hij enorm op zijn plaats is bij je oom.

En toch tot die tijd: probeer als gezin basis afspraken te maken, wat wel en niet mag, wat een grens is en waarop een time-out volgt. Dat hoeft helemaal niet extreem te zijn, als het altijd maar consequent is, honden zijn heel intelligent en pakken dat feilloos op, net zo goed als ze het zonder moeite doorzien als men niet op 1 lijn zit, en dat is wel wat deze hond nu nodig heeft.

De GT en iedereen van de hondenschool zegt dat hij net niet schuw is maar net overal bij betrokken wil worden. Dat hij daardoor wat wij 'lastig' noemen gaat doen als we hem dan gaan negeren of alleen laten, hij is geen hond die alleen zijn aankan, mss door zen verleden.. Soms lijkt het alsof hij zen schade wilt inhalen haha weet natuurlijk dat honden niet zo denken maar toch lijkt het zo . En idd hij heeft z'n eigen gedacht en probeert eerst altijd zijn gedacht te doen, als hij ziet dat dit niet lukt dan pas gaat hij luisteren naar ons. Al bij al is het wel een schatje hoor, gisteren bbq gehouden en hij was ontzettend lief naar de gasten en tot mn grote verbazing enorm braaf. Eerst wou ik hem binnen houden ivm de drukte maar hij wou perse bij ons zijn. Niemand geloofde me als ik zei dat ze voorzichtig moesten zijn dat hij kan happen als ze te enthousiast met hem omgaan. Maar nope hij was een engeltje daar ben ik wel blij om, ga dit ook niet elke dag doen, mensen uitnodigen en feestjes houden maar zo zie ik dan weer hoe vlug hij zich kan aanpassen en leren. zat er eerlijk gezegd een beetje mee in en zei tegen men broer dat we beter zouden wachten met de bbq. Heb de GT gebeld en die zei dat dit wel een goede 'test' zou zijn hoe hij zou reageren, alle gasten moesten wel een koekje geven als ze binnen kwamen. Eerst negeren als hij enthousiast was en wou springen, en het moment dat hij kalm was en mooi neerzat naast hun dan mochten ze het koekje geven.

De GT en iedereen van de hondenschool zegt dat hij net niet schuw is maar net overal bij betrokken wil worden. Dat hij daardoor wat wij 'lastig' noemen gaat doen als we hem dan gaan negeren of alleen laten, hij is geen hond die alleen zijn aankan, mss door zen verleden.. Soms lijkt het alsof hij zen schade wilt inhalen haha weet natuurlijk dat honden niet zo denken maar toch lijkt het zo . En idd hij heeft z'n eigen gedacht en probeert eerst altijd zijn gedacht te doen, als hij ziet dat dit niet lukt dan pas gaat hij luisteren naar ons. Al bij al is het wel een schatje hoor, gisteren bbq gehouden en hij was ontzettend lief naar de gasten en tot mn grote verbazing enorm braaf. Eerst wou ik hem binnen houden ivm de drukte maar hij wou perse bij ons zijn. Niemand geloofde me als ik zei dat ze voorzichtig moesten zijn dat hij kan happen als ze te enthousiast met hem omgaan. Maar nope hij was een engeltje daar ben ik wel blij om, ga dit ook niet elke dag doen, mensen uitnodigen en feestjes houden maar zo zie ik dan weer hoe vlug hij zich kan aanpassen en leren. zat er eerlijk gezegd een beetje mee in en zei tegen men broer dat we beter zouden wachten met de bbq. Heb de GT gebeld en die zei dat dit wel een goede 'test' zou zijn hoe hij zou reageren, alle gasten moesten wel een koekje geven als ze binnen kwamen. Eerst negeren als hij enthousiast was en wou springen, en het moment dat hij kalm was en mooi neerzat naast hun dan mochten ze het koekje geven.

Schuw is ook niet het juiste woord voor zijn gedrag.

 

Ik bedoelde ook helemaal niet dat hij genegeerd of alleen gelaten moet worden hoor integendeel zelfs. Deze hond heeft juist extra veel steun nodig van een persoon (in jullie geval dus een gezin) die daar de mogelijkheden en het inzien voor hebben. Dit door een consequente rustige aanpak. Hem het gevoel laten krijgen dat het ok is, dat hij een superhond is, uiteindelijk is het de bedoeling dat hij een blije, rustige, zelfverzekerde hond wordt, die zich veilig en geliefd voelt.

 

In een gezin is dat idd niet makkelijk. Wij konden geen feestjes houden in het begin, en dat hebben we expres ook niet gedaan, wij hebben ons leven toch wel aan de hond aan moeten passen. Voor ons geen probleem, maar ik begrijp dat het in een gezin allemaal ook niet zo makkelijk is. En ergens kan dat dan toch tot gevaarlijke situaties leiden als het hem teveel wordt.