Hoe reageert een hond op de dood van zijn maatje?/Hoe hoort een hond te reageren op de dood van zijn maatje?

Vorig jaar is mijn Jack Russell helaas op zijn 12e doodgereden, waarna mijn Parson een paar weken helemaal van de kaart is geweest. Helemaal aan de rees en bleef dagenlang bibberen. hij sliep ook alleen maar, terwijl het een heel drukke hond is. Dit slapen heeft hij echt wekenlang gedaan. Misschien was dat zijn manier van verwerken? Wat ook heel raar was, dat we hem ook nog even bij mijn Jack Russell gelaten hebben toen hij doodgereden was. We vinden het nog steeds heel erg apart hoe hij toen reageerde. Ik had hem opgetild omdat hij als hij langs de weg altijd in een dooddier bijt. Maar hij legde zijn oren in de nek en draaide zijn kop weg van mijn Jack Russell, je zag helemaal het wit van zijn ogen. Ook bibberde hij en trilde over zijn hele lijf. Hij heeft er ook absoluut niet meer naar gekeken. Hij klamde zich helemaal aan me vast. Ik las op internet dat je als een hond zijn maatje verliest hem eraan moet laten snuffelen. Dit kreeg ik met geen mogelijkheid voor elkaar.
Had ik hem misschien niet op moeten tillen?

Is er misschien ook iemand die zijn hond bij een overleden hond gelaten heeft? En of ik dit misschien helemaal verkeerd heb aangepakt? Of iemand die er welleens over gelezen heeft?

Alvast heel erg bedankt.

Mirella
Ik heb verleden jaar ook helaas me boerenfox op de zelfde manier kwijtgeraakt alleen ze was bijna 3.
Maar mijn parson jack russel reageerde exact het zelfde als jouw parson trouwens .
Wij hebben 3 mnd na het overlijden wel een ander maatje gekocht voor haar maar de oude jack is ze niet meer geworden trouwens.

Liefs jo

Ik heb het niet meegemaakt met het verlies van een hond. Maar wel met een kat. Mijn kat die was toen net overleden, hadden ze haar mooi in het mandje neergelegd en al vrijwel meteen kwam mijn andere kat en hond aangelopen om te kijken en te snuffelen. Zo zaten we even met zijn allen rond het mandje.
Maar hoe dat is voor een hond.. ik weet het niet.. maar het voelde voor mij zo wel goed aan!

Sterkte met het verlies!

Hallo,

Je hondje heeft écht wel meegekregen dat zijn maatje overleden was.
Was sneu dat je hondje zo over stuur was..
Ja, dieren hebben óók verdriet..!!

Als je hem niet opgetild had, dat geloof ik niet dat hij in zijn maatje gebeten had, ze weten écht wel het verschil tussen een prooi wat ze vinden en de geur van een medemaatje..

Ooit heb ik met een hond in mij armen ons huis - als een speer - moeten verlaten om mij naar de dierenarts te spoeden maar het was helaas te laat..

De hond die achter bleef thuis, heeft dit hondje wel dood terugezien en er aan geroken..
Toch bleef zij regelmatig staan omkijken en wachten - tijdens het wandelen - in het bos de eerste dagen..

Daarna konden onze latere honden gelukkig altijd thuis inslapen, in de eigen omgeving op de plek die zij zelf kozen..

Ik heb ook altijd de overige honden erbij gelaten tijdens het inslapen.
Rustig kluivend of kijkend naar wat er gebeurde..

Als alles achter de rug is, dan laat ik de overleden hond liggen op de plek waar het ingeslapen is..
Laat de hond er gewoon bij aanwezig zijn/lopen..
Meestal hebben ze na een keer er aan geroken te hebben er geen interesse meer in..

Dan - na het cremeren - gaan ze mee de as uitstooien...

Sterkte, lieve groet, Ilja

Hoi Mirella,

wij hebben een half jaar geleden onze Golden Retriever Amber moeten laten inslapen, dit was onze Do haar grootste maatje, en ook Do heeft ontzettend veel last gehad van de dood van Amber. Weken wilde zij haast niet uit haar mand komen en lag alleen maar doeloos voor haar uit te kijken.

Toen Do kwam was Amber er al, dus Do is nooit zonder Amber geweest, en daarvoor had ze allemaal broertjes en zusjes om haar heen. Het was een grote klap voor haar om ineens haar vriendinnetje kwijt te raken. En ineens alleen te zijn.Nu gaat het weer goed maar ook Do is er nog steeds niet helemaal overheen. Maar inmiddels is ze drachtig en krijgt binnenkort haar eigen kindjes waar er ook een van blijft. Hoop dat ze hiervan opknapt.

sterkte Ingrid en Dootje

ik heb ook een jackrussel tommie gehad heefd een zware epelepise
en kwam er niet meer uit heb toen rakker aan tommie laten snuffelen ze ging toen ook trilen als ze buiten aan het wandelen was met me keek ze vaak achterom of hij ook kwam 2maanden later hebben ik er ander hond bij gehaalt

sterte groetjes dorina