Het resultaat van een jaar trainen..

Na bijna een jaar frustratie, en letterlijk bloed, zweet en tranen, zijn Cosmic en ik stiekem best al een heel eind gekomen met z'n tweetjes. Goed, ze is overduidelijk nog een work in progres, maar soms gaat het de goede kant op!

Vanmorgen zijn we naar de duinen geweest. Op de weg daarheen regende het een beetje, maar eenmaal daar was het droog. Wel bewolkt en regenachtig, er stonden maar drie andere auto's op de parkeerplaats. We hadden de duinen nagenoeg voor onszelf! En dus mocht Cosmic lekker los, en wat heeft ze zich onwijs goed gedragen. De hele ronde van bijna een uur losgelopen. Ik ben super trots op d'r. Voor een Podenco luistert ze echt best wel netjes.

Dus zie hier.. twaalf maanden inspanning..  (al moet ik hier wel bij vertellen dat het niet op iedere locatie zo goed gaat)

Super hoor! Gaat toch hartstikke goed! Ze luistert beter dan nouri, die denkt ja daaaag ik ga lekker snuffelen.. (Maar die zal dan weer niet kilometers bij me weggaan) 

Wat een schatje is het

Fijn dat het zo goed gaat! Dat is voor jezelf ook een hart onder de riem.

Ik ben dus zelf niet zo van het snoepjestrainen (kreeg ook het gevoel dat ze in het filmpje even 'langs' kwam om het snoepje te halen en toen weer wegliep) maar goed, ieder zijn ding en voor jou is het fijn dat ze in elk geval beter luistert dan eerst . Succes verder, dat er nog maar veel leuke, gezellige losloop-uurtjes mogen komen!

Cosmic krijgt een snoepje als ze überhaupt bij me in de buurt komt, ze hoeft niet eens écht bij mij te komen! Ik ben een wandelende koekjes-dispenser!  Omdat ze dus inderdaad kilometers ver weg rent (en gerust een uurtje weg blijft) wil ik het feit dat ze op mij let, naar mij kijkt, erkend dat ik er ben al belonen. Dan is het jaaggedrag namelijk al doorbroken en is ze weer "aanspreekbaar". 

Zoals je ziet is ze een beetje onzeker bij het opnieuw weglopen. Dit is omdat er soms een commando op volgt als; "even wachten", als een andere hond ons wil passeren of ze aan de riem moet. Ze maakt nog even subtiel contact voordat ze weer d'r eigen ding gaat doen, en vertrekt op het moment dat ze door heeft dat ik verder niets van haar hoef.

Maar ik snap je opmerking, hoor, niks zo irritant als een hond die bij het hier-commando komt, het snoepje aanpakt, en weer kei hard wegrent. In het begin dacht ik ook; ja, ze komt alleen voor het snoepje, niet voor mij! Maar inmiddels heb ik geaccepteerd dat het feit dat ze voor het snoepje komt voor een Podenco al vrij bijzonder is  Dan maar voor het snoepje, áls ze maar komt..

@Dobber , mag ik vragen hoe jij dan wel traint? Vind het interessant verschillende methodes te lezen .

Ik lees op heel veel websites dat windhonden sowieso niet los kunnen, Mik doet het echt enorm goed zeg! Dan maar voor snoepje, feit dat ze terugkomt is al hele prestatie bij een ras waar het jagen er zo enorm in zit gebakken.

Voor mij persoonlijk ook enorm hoopvol, heb mezelf de afgelopen week ingelezen in het whippet ras, en enige nadeel is dat ze niet goed los kunnen. Podenco`s schijnen nog een dieper en heftiger instinct te hebben dan whippets, dus dat je zo ver bent gekomen is echt geweldig om te  zien. 

Enorm knap van jullie beide! 

Wat zalig braaf!!!

Hartstikke goed, je hebt ook op het juiste moment geroepen, denk dat dat ook heel belangrijk is

Dat wist ik niet, maar dat heb ik pas geleden ook geleerd, inderdaad. Ik was bij een wandeling van de stichting waar Cosmic vandaan kwam, een gezellige wandeling met Galgo's, Greyhounds, Whippets en Podenco's, dus. De meeste Galgo's, Greyhounds en Whippets liepen los. Maar Cosmic was de enige Podenco die los liep. Ik kreeg ook steeds verbaasde blikken en de vraag of dat wel echt een Podenco was. Ik vind de Whippet erg leuk en hij staat ook op mijn "verlanglijstje" voor een mogelijk toekomstig vriendje voor Cosmic en mijzelf, maar ik hik ook tegen het jachtinstinct aan, straks sta ik helemáál alleen in het bos en kan ik er twee gaan zoeken!  Maar aan de andere kant, met een Podenco ernaast kan een Whippet misschien alleen maar meevallen?

Overigens is het niet allemaal zo rozengeur en maneschijn als dat ik het hier nu doe lijken, ik moet écht goed opletten, haar bezig houden, afleiden, en blijven oefenen. Gewoon ontspannen door de duinen sjokken en maar kijken waar het schip strandt is echt geen optie.

Absoluut, Cosmic heeft 3 "standjes". Standje "ik heb alle aandacht voor je", standje "nou vooruit, maar wat aandringen ben ik nog wel te benaderen" en standje "houdoe en bedankt, war!". Dan kan ik het gewoon ook echt vergeten en een bankje gaan zoeken, boekje erbij pakken.. 

Knap hoor! En wat is ze snel zeg, hoe ze naar je toe komt scheuren: geweldig om te zien!!
Ga zo door

Haha Pauline, een zelfstandig hondje dus . Maar ach, hoe dan ook: voor jou is het fijn dat je wat meer vertrouwen in haar krijgt en dat is ook al iets heel belangrijks!

@ Irene: even kort want dit is Pauline's topic dus dat wil ik ook niet vervuilen . Ik beloon eigenlijk niet, in elk geval niet met snoepjes en speeltjes. Als ik beloon (en dat is dus alleen als iets echt speciaal is, voor normale dingen beloon ik niet want dat is gewoon normaal gedrag dus waarom zou ik dat belonen) doe ik dat met een aai, knuffel, 'goed zo, Dobber!' oid. De beloning komt dan van mij en ik ben geen doorgeef-luikje van een koekje. Als ze luistert, dan staat dat dus ook los van een beloning en dat vind ik zelf een hele fijne gedachte. Zoals Pauline zelf al zei, niks is vervelender dan een hond die het koekje komt halen en weer wegrent. Ik moet er wel bij zeggen dat ik uberhaupt op een hele andere manier met Dobber om ga dan veel mensen hier (qua opvoeding e.d.) maar goed, het wordt alweer een lang verhaal dus daar kan ik beter nu even niet verder op ingaan haha . Je mag me altijd een PB sturen als je meer wilt weten, dan kan dit topic voor Pauline en Mikje () blijven .

Super knap van Mik!
Ik durf Joekie niet eens zo ver van me te laten zoals in het begin van het filmpje, dan flip ik al. :p

Wauw dat is toch een enorm compliment of niet dan! Mik als enige podenco los.
Ik heb eens van iemand gelezen die 2 windhonden heeft (weet niet meer welk ras), dat als ze gaan wandelen er altijd 1 aan de lijn loopt, omdat 2 honden een veel sterker jachtinstinct schijnen te hebben, en ze er dan samen vandoor gaan. In iedergeval was dat het geval bij die twee honden.

Je loopt ook weleens met lange lijn toch? Is het weleens gebeurt dat ze in windhonden-snelheid een sprint nam terwijl jij aan de andere kant van de lijn stond? Ookal weegt ze niet veel, lijkt me enorm lastig om mee om te gaan.

Yes, in bossen waar ze niet los kan (ik snap nog steeds niet waarom het op de ene plek zo goed gaat en op de andere plek totaal niet) loopt ze aan een lange lijn van 20 meter, of bij nat weer een flexi van 10 meter, want anders wordt mijn 20 meter lijn één grote blubberzooi, die sleept namelijk achter haar aan.. Ze "lanceert" zichzelf dan inderdaad wel eens en dat geeft best een flinke snok, ondanks dat ze zo licht is. Mijn lange lijn is wat dat betreft niet zo fijn, snijdt in m'n handen. Eén keer heeft mijn elleboog de hele dag na getinteld. Auw..

Slechte kwaliteit en ik heb hem hier geloof ik al eens gepost, maar dit is hoe het NIET moet..