Gedragstherapeut,..

.Dit doen we allemaal al heel lang, haar rustig benaderen en bij ons roepen etc.
Dit is geen probleem geweest, maar laatste tijd is ze wel meer angstiger en gaat het nog met wat schrik.
Maar dit kan je een peuter niet aanleren natuurlijk, en hier zit bij mij thuis nou het gevaar.
En Misty wil niet naast mij of achter mij lopen, ze loopt meestal gewoon kriskras rond buiten.
Maar dat is oke, zo oriënteert ze zich op de omgeving.
Toch vind ze buiten eng door alle geluiden, en altijd zo geweest.
Als buiten zijn voor haar een engsituatie is en ik moet me daar op aan passen, zal dat betekenen dat ik nooit met haar naar buiten kan.
Dit was ook eerst het geval, ging nooit met haar uit omdat het stressvol voor haar is.
Nu werd aangeraden hier toch weer te gaan wandelen met haar, en dat doe ik nu ook 2 x per dag.
Maar dit is wel haar in angstig situatie zetten.
Ik woon nu eenmaal niet in een rustig omgeving, helaas.

Wij zijn iniedergeval wel goed bezig met haar te begeleiden, maar ons probleem lig dus in omgang met haar en peuter. Dat is een lastig pakket.
Ondanks dat ik mijn peuter erin stuur hoe haar te benaderen, blijft hij toch een peuter, dus onvoorspelbaar.
In rangorde onder haar, en dat laat ze dan dus merken met happen en bijten.
Dit maakt het weer angstig voor mij, omdat ze niet weet waar ze bijt, en dat kan goed fout gaan ooit.
Daarom wil ik een GT hierheen brengen, om te kijken of dit wel aan te passen valt en wat anders beter is voor haar.

.Dat deed ik ook toen ze nog brokken hadden.
Nooit zin aan eten, krijgen bij mij pas sávonds en dan haalde ik het ook met kwartier weg.
Maar nu we vlees hebben, is het wel binnen 2 min op.
Dat honden 2 of 3 x per dag eten krijgen, is voor mij geheel nieuw, dit wist ik niet eens!

Ik ben niet anders gewend ze 1x per dag te geven, dus moet ik me nog in verdiepen.
Nu ze hun eten binnen paar min op hebben, denk ik dat ze te weinig krijgen en 2x per dag gevoed moeten worden.
Ze krijgen nu Lotgering, 125 gr (wegen 4 kilo).
Nou weet ik dus niet wat ik ze s'ochtends of s'middags het beste kan aanbieden en hoeveel, als die extra voeding.
Want denk dat ze hier 1 x per dag, niet genoeg aan hebben.
Beetje lastig, alles opnieuw leren haha.

Als ik je hele topic lees, en je reacties, kan ik maar één ding zeggen, dat je hond in een verkeerde situatie zit, die je niet kunt veranderen, ook een GT niet.

Ik reageer op wat ik lees, dit voor de duidelijkheid.

Ik vind het ook niet fair voor je hond, dat jij het moeilijk vind om een beslissing te nemen.

Je bent maar aan het veranderen, en nu ook al met de voeding.
Voor angstige onzekere honden niet zo verstandig. Ja haalt hun hou vast weg.

De voorbeelden die ik geef weer leg je meteen, terwijl je de bedoeling niet leest. je hond leren lezen, en je aanpassen.

Ik wens je verder veel succes.

Toen mijn jongens vochten heb ik er ook een gedragsdeskundige bij gehaald. Ik zag in hun gevechten de bijna dodelijke pitbullaanval, waarbij Luca toen bijna het leven liet en dat was het niet, maar ik voelde het zo. Dus het lag voor een groot deel aan mezelf, omdat ik bang was, dat Luca iets zou gebeuren! De gedragstherapeut zei toen dat van de 100 honden met probleemgedrag, de baas bijna voor 99% schuld
is aan het gedrag. De hond wordt gerehabiliteerd en het baasje (baasjes) wordt opgevoed ! Er is geen garantie te geven, als jullie zelf het gedrag niet aanpassen! Het is echt niet zo, dat de hond heropgevoed wordt en dat jullie een kant en klare, goed luisterende hond, terugkrijgen, daar moet elk
individueel gezinslid aan meewerken en dus ook je partner !

Ik denk dat je een peuter heel goed iets aan kunt leren.
Een kind heeft ook van jongs af aan leiding nodig en op hun niveau kun je ze heel veel leren en aan leren.

Voorbeeld, onze kleindochter, zij is inmiddels 10 jaar, maar toen zij geboren werd waren onze honden al 8 en 9 jaar en hadden ook zo hun beperkingen.
Haar hebben wij, terwijl zij gemiddeld één keer per week met onze honden in aanraking kwam, geleerd hoe er mee om te gaan, want onze Cosmo was geen kleine kinderen gewend en moest niets van kleine kinder weten en wou dan ook nog wel eens snauwen.
Haar hebben wij begeleid vanaf dat wij nog niet met haar konden communiceren, door haar bij de hand te nemen en langs de honden te leiden en als zij hen wou aaien, dan namen wij haar handje vast, hield deze voor de neus van de hond zodat hij kon ruiken en dan mocht er geaaid worden.
Kwam zij bij ons logeren, toen was zij een jaar of twee, toen hebben wij haar geleerd, rennen in huis prima, maar langs de honden ga je langzaam, eenmaal er voor bij mag je weer rennen.
Ook hebben wij haar geregeld de honden iets lekkers laten geven, zodat zij meer gevoel kreeg bij de honden en omgekeerd.
Ook onze Duke had een zeer slecht zicht, maar zo kon zowel onze kleindochter veilig bij ons zijn en ook de honden voelden zich niet belaagd en veilig.

Moet erbij zeggen, zoiets is niet van vandaag op morgen klaar, het kost tijd en energie en zeer consequent gedrag naar kind en hond, maar het kan dus wel en het kan heel goed werken.
Zo leert een kindje al van jongs af aan, dat het ook verantwoordingen heeft en zich fatsoenlijk te gedragen heeft in huis, naar mensen en dieren en de dieren naar kinderen en volwassenen!

Dit zijn mijn ervaringen en ja ook ik heb een blinde hond gehad en een hond met een lastig/moeilijk karakter naar kinderen, helaas zijn zij in augustus en september overleden op de leeftijden van ruim 17 jaar en 16,5 jaar.

Nu heb ik nog vier honden, 4, 3, bijna 2 jaar en eentje van 14,5 week, maar wat onze kleindochter in haar vroege jeugd heeft geleerd hebben wij nu veel profijt van, zij heeft respect voor de honden, veel liefde en kan met hen lezen en schrijven, omgekeerd is dit ook het geval.

Helemaal eens.
Mijn nichtje van 2 heeft van dag nummer een geleerd hoe zich te bedragen.
en vooral ook wanneer ze met rust te laten en dat ze dus altijd moet eerst moet vragen wanneer
Ze is nu 4 1/2 en iedereen moet het horen dat waldo een beetje bang is en dat je niet mag rennen of gillen  in zijn buurt
Waldo is een angstige hond maar hij is niet bang voor esther...
Esther voelt zich persoonlijk verantwoordelijk voor zijn emotionele wel zijn.
Het is haar taak en daar is ze reuze trots en verantwoordelijk in.
en dan mag ze in het park wel eens even met hem aan de lijn lopen of onder leiding hem een snoepje geven.
Dit is vanzelfsprekend zo gegroeid.

In begin mocht ze alleen maar de snoepjes bewaren en kwam ze vragen of het niet eens tijd werd om ze een snoepje te geven.
(dat werd op afstand gegooid met mij erbij)

Ondertussen leer je hond en kind respectvol met elkaar om te gaan en geleidelijk elkaar te vertrouwen.
Geef je kinderen een positieve taak hierin en beloon ze met iets speciaals op maat



en dit (de snoeppot in haar  hand)
ze weet dat ze de hondjes nooit iets mag geven voor ze zelf klaar is met eten)
de honden weten dit ook en wachten braaf  

.Ik neem juist een GT zodat die kan beoordelen dat de thuissituatie voor haar niet goed is, en ondanks mijn aanpassingen een ander huis beter is. Ik vind wel, dat ik dat op z'n minst moet proberen.
Ik ben niet eentje die ala minuut zegt: mijn hond moet weg.
Nee, dan wil ik eerst dat een deskundige hier naar kijkt en een oordeel maakt.

Haar voeding is veranderd, omdat ze een slechte brok had, dit wist ik niet.
Dus op advies van anderen hier, ben ik nu op natuurvoeding gegaan.
Hierbij zeg ik ook even, dat ze ook last had van huidaandoeningen, dus het was noodzaak.
Dat er situaties komen, die voor een hond lastig zijn, is niet altijd te voorkomen.
Je probeert het zoveel mogelijk te beperken, maar soms moet het.
In de toekomst gaan we ook verhuizen,. hier hou ik ook mijn hart vast wat dit met haar gaat doen.

Iniedergeval bedankt voor al je opmerkingen hier

Ik vind toch dat ik persoonlijk een verschil zie tussen peuters die even op bezoek komen of 1 nachtje afentoe blijven slapen (kleinkinderen, nichtjes, neefjes etc etc) dan een peuter die 24/7 om een hond zit.
Misty heeft ook nooit andere kinderen gebeten of wat dan ook, omdat die maar even bleven.

Je kunt een peuter heel wat leren ja, maar ook peuters wijken wel eens af van wat hoort of niet hoort.
Toch kun je niks veranderen aan rangorde en aan die momentjes.
Ook honden hebben goeie en slechte dagen, en als er een peuter elke keer in de buurt is, kan dat op hond ook eens verkeerd vallen.
Mijn zoon is bijna 3 jaar, ik ben dus al 3 jaar bezig met hem.
Hij rent niet altijd rond om haar, integendeel, dit is minimaal.
Maar hij word ook wel eens gebeten als hij haar voorzichtig wil benaderen, zoals ik hem ook heb aangeleerd of zomaar in de buurt staat.
Dit zijn momenten dat Misty toch bang is of er even niet van gediend is, maar dat is niet op tijd af te lezen aan haar, voor zowel mij niet, als voor een peuter.

Dit is dus een situatie waar we praten over een zogenaamde angstbijter, niet een hond die bijt uit pure angst, maar een hond die onzeker is om veranderingen aan haar zelf, niet weet hoe ze met haar zelf om moet gaan en die veranderingen, en dat dan weer afreageert op haar omgeving, in dit geval, de jongste drukste lid van het gezin natuurlijk.

Dit is iniedergeval hoe ik mijn hond heb gelezen, en nu het aanpassen ervan, daar moet een GT me in begeleiden en of dit wel eens mogelijk is in de thuissituatie.

ik zou me op dit moment meer op de kinderen richten in dit stadium
en andere regels op speelse manier inbrengen.
en simpele beloning voor goed gedrag.
bv de waterbak helpen vullen met een gietertje of een stickertje op een scorelijst


Misty is oud en ziek en daarom moet je voorzichtig zijn met haar.
desnoods maak je met tape een cirkel rond de rustplek en zeg je bv niet in de cirkel en rustig om de cirkel
dat soort dingen..met vaste beloning aan eind van de dag...
Zo kan je je kinderen stukje bij beetje trainen mee te helpen "zorgen voor misty"

.Klopt, aan Misty kan ik niet veel veranderen, dus ik hou allebei mijn ogen op mijn zoon nu,
en begeleid hem in wat hij het beste kan doen en waar mee helpen. Hij is ook altijd diegene die hun wat lekkers geeft.
Misty's rustplek is onder de bank, hier komt mijn zoon absoluut niet bij.
In het begin stiekem wel, maar heb hem nu wel duidelijk gemaakt dat dat haar plek is.
Ondanks dat, ligt ze bijna nooit op haar rustplek. Het lijkt alsof ze, ondanks stressmomenten, er gewoon overal bij wil zijn.
Dus ik snap niet helemaal waarom ze er geen gebruik van maakt, maar de plek heeft ze wel.

Waarom zegt iedereen dat Misty oud is? haha.
4 jaar is toch niet oud, of ben ik dan gek? :P

Omdat ik heel erg hard niet na probeer te denken dat zulke jonge honden zulke slechte genen kunnen hebben 

nee 4 is niet oud...het is een zieke hond
.

Hahaha ja,
daar was mijn DA ook verbaasd over toen ik voor de eerst met haar er kwam met kenmerken dat ze blind leek te worden. (ze was toen 6maand).
Reden hoe t komt, is dan ook onduidelijk, maar zou wel te maken hebben met wat voorn fokker ze vandaan kwam.

Ik bedoel niet de voeding zelf..gezonder is altijd beter, het gaat me om de andere gewoonte/ritueel van tijden.

.

Sja... Ik heb ook een GT ingeschakeld voor eli, ze is een paar keer bij ons thuis geweest en ze heeft beoordeeld dat eli heel onzeker en bang is. Daardoor gaat hij altijd in de aanval zodat honden hem links laten. Terwijl hij heel dominant overkomt, maar dat is hij dus niet.

Alleen daarna zijn we samen gaan oefenen, met stabiele honden, en diverse keren op rustige plaatsen.

Alleen... Het heeft niet geholpen, de tips die ze gaf, waren niet uitvoerbaar of heel moeilijk te voorkomen. Dus heb er weinig aan gehad, en me een hoop geld gekost. Voor eli zou ik geen GT meer inschakelen maar wellicht heeft het voor jou hondje wel goede resultaten.

De GT die ik had, werkte met kalmerende signalen en belonen.

.Ja ik ook heb mijn twijfels of het wel zou werken hier, maar niet geschoten, altijd mis toch?
Ik heb haar al een tijdje aan de telefoon gehad, en de dingen wat ze opnoemde, kon ik al meteen zeggen dat dat niet zou lukken hier.
Maar dan laat ik haar toch liever komen, bekijken hoe thuissituatie is en kijken of haar tips etc. toch verandering kan brengen.
Mocht dit niet zo zijn, moet ik haar wel herplaatsen.
Maar dan heb ik het tenminste geprobeerd toch?

Mijn verhaal was op mijn recente situatie gebasseetd.
maar ik heb ook honden gehad toen mijn eigen kinderen klein waren.
Hen heb ik ook van jongs af aan op gevoed met respect voor de honden.
Mijn fok teefje van toen 12 jaar, blind en met suikerziekte heb ik hen altijd geleerd om respect vol met haar om te gaan.
Mijn Kids waren toen 4, 2,5 jaar en een pas geboren baby.
Kan je zeggen, problemen zoals bij jou heb ik nooit gehad en anders had ik er wel voor gezorgd dat het zo ver niet was gekomen.
Voed je kinderen op, doe het op hun niveau en je zult meer rust in huis krijgen.

Veel meer dan mijn best doen, kan ik natuurlijk niet.
En ik doe mijn best met mijn zoon begeleiden in omgang met haar.
Dit gaat goed, maar soms valt hij terug. Niet snappend dat je haar niet mag knuffelen.
Goed bedoeld bij een peuter natuurlijk, niet leuk voor Misty.
Maar meer dan hem leren wat niet mag en wel mag, weet ik zo ook niet meer wat ik kan doen.

Ik raak even de draad kwijt.

Ik probeer het te volgen. Maar wat zijn nu je plannen, cq. heb je nu een plan gemaakt.

Komt de GT nu wel of niet thuis. Misschien heb ik het niet goed gelezen..mijn excuus dan.

Ik voel me nl. erg betrokken.

Haha mijn plannen zijn om een GT in te schakelen ja.
Na lang discusseren, heb het nu bij mijn vriend zo ver dat ik dat mag proberen. (woohoo)

De GT die ik gesproken had, ging 1 week op vakantie.
Nou weet ik niet precies wanneer ze terug komt, maar dat zal ong. nu zijn,
dus bel ik maandag om een afspraak te gaan maken.

Oke..bedankt voor je antwoord.

.

Jij ook bedankt voor je hulp !

Ik zal natuurlijk updaten als het zover is.
Hou jullie op de hoogte.

Het is even zoeken naar een evenwicht en knuffelen moet wel kunnen hoor, maar dan met jou samen, zodat jij alles in de hand en in de gaten kunt houden.
Zeker de eerste tijd, tot de nieuwe regels duidelijk zijn voor kids en hondje

Succes, hoop dat het gaat lukken, maar bedenk, alle goede dingen komen langzaam.
Zoiets gaat niet van de ene op de andere dag!

Nou het is nu eenmaal zo, dat mijn zoon haar wil knuffelen als ze ligt, en zij dan meteen gromt.
Nou snapt mijn peuter nog niet dat je dan niet moet knuffelen, ik werk eraan, maar dit is moeilijk te snappen voor hem.

Maar mijn hond is sowieso een rare vogel hoor.
Ipv dat ze een rustig plekje gaat zoeken voor haar zelf, blijft ze dan ook stom op de bank liggen ofzo.
Heb mijn zoon al geleerd haar met rust te laten op haar plaats,
maar als ze er zelf geen gebruik van maakt, tja, daar kan ik ook weinig aan doen.
Ze heeft best een additude waarbij ze nu denkt: ik mag gaan en staan waar ik wil, en hij moet mij gewoon voor altijd met rust laten !
Leer dat een hond maar af dan haha.
Logisch dat dit verwarrend is voor een kind, en het vaak fout gaat ook als hij niks doet.
Mevrouw wil zelf niet aan de kant gaan voor mijn zoon, tja, wat ik daar nog aan kan leren?
Ik vind ook niet dat mijn zoon met een boog om haar heen moet lopen telkens omdat madam perse daar wil staan of lopen... pfff

Het gaat zeker langzaam, duurt nu dus al 3 jaar, maar word alleen maar erger omdat Misty ook alleen maar onzekerder word met de dag. Dus verbetering is nooit gekomen, alleen verergering.
Maar dit ligt niet aan omgang van kind naar hond, dit ligt echt aan Misty zelf.

Het is moeilijk, maar niet onmogelijk.
Ga met jou kindje zitten, voer op zijn niveau een gesprekje en vertel hem dat het hondje ziek is en dat als hij wil knuffelen jou dan effe moet roepen, anders kan het hondje bijten en dat dit niet leuk is voor hem, maar dat het ook niet leuk is voor het hondje.
Doe het op het niveau van jou kind en hij zal het echt wel gaan begrijpen, ook zal hij meer begrip hebben voor honden in toekomst, want hij moet ook leren dat hij niet op elke hond af kan stappen om te knuffelen.

Ja daar ben ik nu ook goed meebezig
Mijn zoon benaderd vreemde honden niet meteen, omdat hij ze ook niet kent, dus dat zit al goed.
Het klopt dat het nog steeds moeilijk is voor hem te begrijpen dat hij haar niet zo maar kan benaderen.
Dit kost ook tijd om hem aan te leren natuurlijk, hopelijk komt dat wel goed.

Ik ben een paar keer voor mijn doen hard geweest in mijn berichtjes, sorry daarvoor.
Maar eerlijk is eerlijk, je bent harstikke goed bezig hoor
Natuurlijk ben je niet in één dag klaar, maar je bent op de goede weg hoor, toppie

.Dank je wel ! Ik waardeer het zeker!
Heb ook veel te leren, niet alleen in omgang met mijn hond, maar ook voeding is totaal nieuw voor mij.
Wist ik veel dat ik mijn honden altijd vergif gaf, maar ik heb daar nu al veel over geleerd.
En zo leer ik steeds meer en meer dankzij jullie allemaal. Dus ik bedank iedereen voor de hulp!

Ik wil hier toch ook even op reageren,ik zou het jammer vinden,dat je jou hondje laat herplaatsen,voor een probleem die op de juiste manier iets aan te doen is.
Jammer toch dat jou vriend op die manier reageert.
Zo duur is een therapeut niet hoor.
Wij hebben twee honden,onze Duitse Herder is een probleemhond,met een grote rugzak.Ze is nu 14 maanden,hebben alles zelf geprobeerd,maar we geraken er niet uit.
Vorige week woensdag is bij ons voor de eerste keer de GT geweest,hij geeft eerst met ons de gezinssituatie bekeken,en dan zijn we elk apart met hem met de honden even naar buiten gegaan. Hij geeft ons instructies gegeven om te oefenen tegen nu woensdag,en moet zeggen,niet de honden zijn fout,maar wij,want wij brengen onze stress en zenuwachtigheid over,en ook wij moeten opnieuw leren,en dat doen wij met heel veel plezier,want wij zien nu al dat het zijn vruchten afwerpt.
En dat is echt niet zo duur.
Het is het proberen waard hoort.

.Sorry Meintje, maar dan had je eerst alles moeten doorlezen voordat je reageerde.
Als je alles doorneemt, merk je vanzelf dat ik alles probeer voordat ik denk aan herplaatsing, daar valt een GT ook onder dus.
En voor de ene is 80 euro niet duur, en voor een ander is het geld wat moeilijk gemist kan worden, zoals voor mij.
Daar over kun je niet oordelen. Maar ipv dat ik mijn 25jarige verjaardag vier, haal ik dus een GT in huis.
Hopelijk zegt dat al genoeg, hoeveel ik geef om mijn hond?
Dus nee, ik herplaats mijn hond niet ala minuut, maar de kans blijft bestaan dat het moet gebeuren, ondanks de adviezen van een GT. Niet alleen in belang van mijn kinderen, maar ook in belang van mijn hond.
Die naar mijn gevoel, sowieso gelukkiger zal zijn een rustige omgeving dan in de stress waar ze nu in leeft.

Maar dat is een zorg voor later...

Sorry,heb dit zeker niet zo hard bedoeld als het overkwam hoor,mijn excuses daarvoor.
En ja 80 euro is wel veel vind ik, daar wij 35 euro betalen.
Ik ben ervan overtuigd,dat je het zeker goed zal doen,maar geef het tijd.